vakantie

Vakantie

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het leek er op dat het nooit zou komen en plots is het dan toch zover … vakantie!

Dat is het bizarre aan heel deze lange periode van lockdown. Je lijkt alle besef van tijd te verliezen. Gedurende 60 dagen niet naar je vriendin mogen was enerzijds ongelooflijk lang maar anderzijds zijn die dagen wel voorbij gevlogen.

Afin, na een laatste week hard werken zijn we nu toe aan vakantie. Sinds vrijdag 16u voor mij. Dat was overigens de laatste vrijdag dat ik ben gaan werken. Vanaf 1 juli stap ik in een landingsbaan en ga ik 4/5 werken. Vrijdag wordt mijn niet-te-werken-dag. Iets waar ik waarschijnlijk heel snel aan ga kunnen wennen.

Het afgelopen weekend werd er nog wat getraind voor de komende fietsvakantie. Gisteren met moeder naar de Heggekapel in Poederlee gefietst. Vandaag met Conny vanuit Peulis naar Werchter gefietst. Zonder Corona hadden we dat ook gedaan. Want dan zouden daar o.a. Crowded House en Sir Paul McCartney op het podium staan.

Helaas, geen podium vandaag, geen 60.000 mensen, geen hamburgers, geen frieten … gewoon niks. Behalve een paar verloren gelopen mensen die hetzelfde idee hadden als wij. Er was zelfs een koppel dat foto’s aan ’t maken was met een SeatSac erbij.

Morgen nog een dag om wat inkopen te doen terwijl de studenten hun laatste examen afleggen, dinsdag inpakken en de auto een poetsbeurtje geven en woensdag zijn we weg … naar Boekelo, nabij Enschede.

Vakantie … we zijn er wel aan toe.

Voor het eerst …

walkingwithlucEen reactie plaatsen

3 maanden zijn er ondertussen gepasseerd sinds het begin van de lockdown. Drie maanden !

Nu alles een beetje losser wordt is de tijd van “voor het eerst sinds lang” aangebroken. Zo heb ik zelf afgelopen donderdag voor de eerste keer sinds 15 maart nog eens getankt. Ik heb ook voor het eerst sinds 15 maart buitenshuis gegeten, meer bepaald in Het Looze Vissertje in Herselt. Dat ligt maar een paar 100 meter voorbij de oogarts van moeder en aangezien zij donderdag op controle moest was het maar logisch dat we daar dan ook gingen eten. Chique is het er niet maar het zit er vol met mensen met grijze haren en dan weet je dat je veel en lekker kunt eten voor weinig geld 😉.

Van Herselt ging het verder naar Lier waar we, na een wandeling over de vesten, een koffietje en een thee zijn gaan drinken in Van Ouytsels Koffiehoekje, een traditie die al terug gaat naar de tijd dat ik daar nog op internaat zat (héél lang geleden dus 😉).

Dat drinken van een koffie heb ik gisteren nog eens met Conny overgedaan. De laatste weken pakken we vaker de fiets omdat we toch een beetje moeten trainen voor onze fietsvakantie eind deze maand.

Wij zijn weliswaar niet naar Lier gereden maar wel naar Gestel waar we in De Klappeistaak een terrasje hebben gedaan.

Vandaag hebben we ons weekendje afgesloten met een wandelingetje in Peulis.

Nog één week werken en we kunnen genieten van een vakantie … eindelijk.

Losser en losser

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Beetje bij beetje worden we terug een beetje losser gelaten.

De cafés mogen open. De restaurants mogen open. Ook op het werk worden de regels aangepast. Thuiswerken blijft de boodschap maar vanaf 1 juli is het in principe voor iedereen verplicht om minstens één dag in de week naar het kantoor te komen. Werknemers die tot een risicogroep behoren kunnen, mits doktersattest, wel thuis blijven werken.

Ik ga echter geen attest vragen aan mijn dokter. Ik was sowieso van plan om vanaf 1 juli één dag naar Antwerpen te trekken.

De cafés, de terrassen en de restaurants hoeven voor mij en Conny ook niet direct.

Wat we wel positief vinden is het openzetten van de grenzen vanaf 15 juni. Dat betekent immers dat onze fietsvakantie in Boekelo gaat kunnen doorgaan. En hoewel we een drietal weken geleden nog niet echt uitkeken naar een vakantie is dat nu wel het geval.

De mooie wandeling in Lier twee weken geleden en de fietstochten van vorige week en van vandaag hebben het tij doen keren. Al hopen we wel dat we iets beter weer hebben dan vorige vrijdag toen er een helse hagelbui over de Zuiderkempen trok. Dat leverde wel een schitterende regenboog op.

Nog twee weken aftellen dus …

 

Frisse kop

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Joepie … het is gelukt. Ik ben sinds eergisteren verlost van mijn lockdownkapsel.

Eerst was ik nog boos op Kreatos omdat ik ondanks een afspraak om 18u pas om 19u aan de beurt was. Later verdween die boosheid toen bleek dat één van de drie kapsters onverwacht een ganse dag in het ziekenhuis had doorgebracht. In ieder geval … mijn haartjes zijn terug lekker kort. Best aangenaam met dit warme weer.

Van dat weer hebben we het afgelopen weekend weer vlot geprofiteerd. Gisteren een fietstochtje langs de Dijle gemaakt richting Mechelen. Even een tussenstop gemaakt bij Simon Lévelt om een essentiële voorraad thee in te slaan en dan terug naar Peulis.

Vandaag hebben we dan in Peulis een boswandeling van een vijftal kilometer gemaakt. We passeerden, net als vorige week, de schranshoeve. Daar hadden we vorige week een waterhoentje op een nest gezien. Die zat er vandaag niet meer maar in haar plaats peddelden er een paar superschattige kleine waterhoentjes in het water. Water dat trouwens zo helder was dat je de vissen kon zien.

Het goede weer heeft ook nadelen. Het wandelbos waar ik nagenoeg elke werkdag naar toe gaan met mijn moeder is sinds vrijdag terug afgesloten. Door de droogte geldt daar immers code Rood. Hopelijk krijgen we snel regen. Regen die wel mag stoppen tegen 20 juni want dan begint mijn vakantie. Hopelijk beslist de Veiligheidsraad snel dat we op vakantie mogen vertrekken. We zijn wel toe aan een weekje fietsen bij onze Noorderburen.

Blitsbezoek aan Breda

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Mooie liedjes duren niet lang, gezellige verlengde weekends ook niet.

Na het uitgebreide ontbijt lieten we Auberge De Moerse Hoeve achter ons en trokken we terug richting het land zonder regering.

Het was behoorlijk vechten om de wagen op de baan te houden. Gelukkig hadden we na een halfuurtje rijden onze tussenstop al bereikt … Breda. Conny was er al eerder geweest, voor mij was het een première.

Het was zondag dus veel museums waren er niet open maar we hebben wel een gezellige, zij het heel winderige, stadswandeling gemaakt. We zijn tot de conclusie gekomen dat het naar meer smaakt en dat we zeker nog eens terugkomen maar dan ineens voor een heel weekend. Een ideetje voor het najaar.

Na een gigantisch grote Croque Monsieur bij Dickens & Jones een bezoekje aan koopcentrum De Barones was het dan tijd om echt naar huis te rijden.

De terugweg was behoorlijk vermoeiend, een constant gevecht met de wind maar gelukkig was het droog.

En nu kunnen we aftellen naar de volgende shortbreak … binnen 6 weken.

Duinen zonder zee

walkingwithluc1 reactie

Voor onze tweede wandeling trokken we vandaag naar Drunen op een halfuurtje rijden van de Moerse Hoeve.

Daar kozen we voor een knooppuntenwandeling van ongeveer 11km met vertrek en aankomst aan Herberg de Drie Linden.

Al snel zaten we echt in de duinen. Dat doet toch raar hoor … zo in het midden van Noord-Brabant metershoge duinen. Het enige verschil met die van Zeeland die we vorig jaar bezochten zijn de schelpjes.

Het was echter een heel mooie wandeling waarbij de landschappen steeds veranderden maar het was ook behoorlijk lastig wandelen door de duinen. En dan was het zand nog vrij stevig. In de zomer wanneer het droog is moet het nog lastiger zijn.

Uiteindelijk bereikten we na ruim 12 km de finish. Behoorlijk moe maar dan van dat plezant moe.

Geveld

walkingwithlucEen reactie plaatsen

geveldJe kan radio of tv niet opzetten, de krant niet openslaan of gewoon even op het internet gaan zonder iets te horen, zien of lezen over het Corona-virus.

Wel, ik kan je vertellen, ook een doordeweeks virus kan je vellen hoor. Ik heb het mogen ervaren.

Vorige zondag nog mooi naar het sluitingsconcert van het verjaardagsjaar van de Cultuurraad van Vorselaar geweest (waarbij Jan De Wilde erg goed op dreef was). Maandag gaan werken met een verkoudheidje. Dinsdagochtend voel je je dan weer terug iets beter maar na een hele dag in die droge kantoorlucht is dat gevoel heel ver weg.

Met elke hoest lijken je longen er mee uit te komen en beslis je toch maar om naar de dokter te gaan. Geen virus op de longen maar wel op de luchtpijp. Gevolg … de rest van de week thuis, voor de derde keer in mijn 35-jarige carrière dus “op ziekenkas”.

Ondertussen ben ik gelukkig genoeg hersteld om terug onder de mensen te komen. Maar veel nuttigs heb ik de afgelopen dagen niet uitgestoken.

Alhoewel … gisteren toch een fietsvakantie naar Drente in juni geboekt en een wandelvakantie naar de Vulkaneifel in september.

Zo komt er toch nog iets goeds uit een eerder slechte week.

 

 

Weekendje weg (2) … dag van de verloren foto’s

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Dag twee van onze driedaagse “in het westen” bracht ons naar de hoofdstad van de provincie … Brugge. Aangezien ons hotel letterlijk naast het station van Blankenberge ligt kozen we uiteraard voor de trein. Voor 9,20 euro heen en terug (voor twee personen) kan je bovendien de auto toch niet uit de garage halen.

Op het programma stond vooral een bezoek aan het Gruuthusemuseum. En dat bezoek bleek zeker de moeite waard. Het Gruuthusemuseum is een museum van geschiedenis en toegepaste kunst in Brugge. Het museum is ondergebracht in het 15e-eeuwse stadskasteel of stadspaleis van de heren van Gruuthuse aan de Dijver in het oude centrum van de stad. Het was ooit de woning van Lodewijk van Gruuthuse.

Ook de aanpalende Onze-Lieve-Vrouwekerk hebben we bezocht. In deze kerk kan je de (lege) praalgraven van Karel de Stoute en Maria van Bourgondië vinden. Ook het beeld van de Madonna met kind van Michelangelo is er te bezichtigen. Helaas zijn er geen fotografische bewijzen van ons bezoek aangezien de foto’s van beide bezoeken van mijn SD-kaartje zijn verdwenen (ik geef de schuld aan het touchscreen van mijn camera waarmee ik ongetwijfeld de foto’s onbewust heb gewist). Maar ja … dat betekent wel dat we nog eens moeten teruggaan.

Na een eenvoudige maar heel smakelijk hap bij Basiel Urban Greenhouse  in de Mariastraat besloten we om rustig terug richting Blankenberge te gaan. Het werd immers veel te druk in Brugge. Bovendien is noch Conny noch ik fan van Kerstmarkten en helaas zijn die ook in Brugge te vinden. Na een wandeling doorheen het Begijnhof was het een korte treinrit naar ons basecamp.

Nog even uitwaaien (bij windkracht 10?) op de dijk van Blankenberge en de tweede dag is ook weeral voorbij.

Openluchtmuseum

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Vanochtend na het laatste ontbijt bij Bas en Valerie moesten we helaas de terugreis naar huis aanvatten.

Uiteraard maakten we nog een tussenstop. Dat deden we in Arnhem waar het Nederlands Openluchtmuseum is. Dat kan je een beetje vergelijken met Bokrijk maar ik vind het persoonlijk wel beter. Het park is heel groot en is verdeeld in zones.

Zo zijn er de zones Erven, Platteland, Dorp, Tuin enzovoort. Er staan bij elk gebouw bordjes met meer uitleg maar wij hadden ook een gids gekocht aan de inkom. Daarin staat dezelfde uitleg maar het is een mooi souvenir.

Ruim 4 uur hebben we er rondgewandeld en nog hadden we niet alles in detail kunnen zien. We hebben ook niet de kans gehad met één van de vintage trams te rijden. Maar niet getreurd, dat is weer een reden om terug te keren.

Morgen moeten we helaas terug aan het werk maar we gaan volgend jaar quasi zeker terug naar Gelderland en dan uiteraard terug naar Vierhouten bij Bas en Valerie.

 

Veluwe

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Omdat er sinds onze laatste vakantie wel drie weken zijn gepasseerd en omdat Conny verjaart en omdat wij gewoon willen profiteren van het leven hebben we onze koffer gepakt en zijn we er nog eens op uit getrokken.

Bestemming : De Veluwe.

We zijn daar vorig jaar al naartoe getrokken en afgelopen zomer ben ik zelf nog eens een paar dagen met mijn moeder geweest.

Onderweg naar Nederland zijn we even op een parking gestopt om een paar concertticketjes te kopen. Volgend jaar in februari komen Kaiser Chiefs immers naar De Roma. Ikzelf zag ze al twee keer aan het werk in Werchter en Tienen maar Conny heeft dat geluk nog niet gehad. Omdat we dachten dat dit wel eens snel uitverkocht zou kunnen zijn leek het ons beter om zo vroeg mogelijk in te loggen. En ja hoor, toen we op de website kwamen waren er 430 wachtenden vóór ons. De rij zakte wel met zo’n 40 personen per halve minuut. Soit, we hebben onze tickets, gekocht en betaald op een parking langs de snelweg. De moderne technologie heeft ook zijn goede kanten.

Tegen de middag waren we aan onze eerste tussenstop : het Oude Ambachten en Speelgoedmuseum in Garderen. Een uitgebreide collectie waar je een stap terug in de tijd zet. Een aanrader voor iedereen. Je kan er trouwens ook lekker eten.

De tweede tussenstop bracht ons naar het Veluws Zandsculpturenfestival. Thema dit jaar is reis rond de wereld. Ik had ze al in de zomer bezocht maar deze tweede keer leek alles nog mooier. Ook een aanrader dus.

En nu zitten we na te genieten van het lekkere avondeten dat Bas en Valerie van Hotel Vierhouten voor ons hebben klaargemaakt. Dat was vorig jaar, toen we hier een Pinksterarrangement hadden ook al het geval. Mosterdsoepje als voorgerecht, varkenshaasje met boontjes en hertoginnenaardappeltjes als hoofdgerecht en een sinaasbavarois voor Conny en suikervrije yoghurt met aardbei en banaan voor mij. Ze houden hier immers heel erg rekening met allergieën of dieetbeperkingen (zoals suikervrij of –arm voor een diabetespatiënt als ik).

Het weer was niet super maar verder was de eerste dag van onze vierdaagse een succes. Dat gaat hier weer veel te snel voorbij zijn.