Vandaag is er nog eens gelopen en dat was toch ook al weer een tijdje geleden. Een hardnekkige snotvalling, een fikse buikgriep en veel werk hebben wat dat betreft een beetje roet in het eten gegooid. Maar vandaag ben ik er toch nog eens in geslaagd om een halfuurtje heel rustig te lopen.

Dat kon wel pas deze namiddag want vóór ik kon starten moesten er nog 6 Börje eetkamerstoelen van IKEA ineen geknutseld worden. Die stonden al een week te wachten op assemblage dus het werd stilaan tijd. Maar resultaat mag best gezien worden (en ik heb geen enkele vijs over)

Dan heb je al eens een vrije dag en dan vertrek je toch nog om kwart over zeven ’s morgens naar Antwerpen … De Focus wordt immers binnenkort 1 jaar en een eerste onderhoudsbeurt was dan ook aan de orde. Dus de auto achtergelaten in de garage en dan begonnen aan wat een goedgevulde dag zou worden.

Eerst toch nog even op ’t werk binnengesprongen. Gisteren had ik een telefoontje gemist van de keuken en aangezien ik toch in de buurt was ben ik toch maar gaan informeren of het belangrijk was. Binnenkort geef ik namelijk in ons restaurant een klein feestje naar aanleiding van mijn zilveren jubileum op de maatschappij en nu blijkt dat het net die dag ook “pateekesdag” voor de gepensioneerden is. Aangezien voor geen beiden een optie is om van datum de veranderen zal het dus “gezellig druk” zijn. Misschien is het zo slecht nog niet, met een beetje geluk komt de man die mij destijds in dienst heeft genomen ook en dan zie ik die ook nog eens.

Daarna ging het richting Stadsschouwburg. Daar in de buurt is namelijk ook mijn reisagentschap gevestigd. Ik had mijn huiswerkje goed voorbereid dus dat kon ik gewoon achterlaten bij Mandy en die doet verder het nodige. Het wordt trouwens één week Schotland en één week Northumberland.

Na het reisbureau even “op en neer” naar Gent. Ik heb nog een paar Sorrypassen van de NMBS die moeten toch ook opgebruikt worden. En aangezien Gent één van de betere stripspeciaalzaken van het land is dat een perfecte bestemming. Het duurde wel even voor ik in de Kammerstraat bij Peter van Stripwinkel Adhemar was want Gent lijkt wel één grote werf. Het was een kort maar krachtig bezoekje en na twee uurtjes in Gent was ik al terug op weg naar Antwerpen met 18 strips in mijn rugzak :

• 6 Ohee’s uit de jaren zeventig
• 6 verhalen van Khena en de Katamarom
• 2 verhalen van Bollie & Billie
• 2 verhalen van Jari (die reeks is nu ook volledig)
• 1 verhaal van Jaap
• 1 verhaal van De Krobbels
• 1 verhaal van Professor Kwit

Terug in Antwerpen was het weer niet echt zo goed dat het aangenaam rondwandelen was. Ik ben dan maar naar de cinema gegaan en heb echt genoten van Sherlock Holmes. Guy Ritchie heeft duidelijk meer verstand van films maken dan van vrouwen kiezen. En Robert Downey Jr was ook weer geweldig.

Na de film dan mijn auto terug gaan oppikken en naar huis. Al bij al toch een geslaagde dag gehad.

Joepie ! ’t Is weekend ! ’t Is te zeggen, voor mij begint het weekend toch vandaag en dat is geen dag te vroeg.

Gisteren was al een heel lange dag. Na het werk niet naar huis gegaan maar wel naar de Lotto Arena waar ik samen met mijn moeder heb genoten van Andy Borg en zijn Musikantenstadl. En al was de muziek zoals verwacht niet altijd even goed, de show zat wel goed ineen, Andy Borg als gastheer is geweldig goed en je krijgt voor niet al teveel geld een show van 3u (minus twintig minuten pauze). En het belangrijkste is natuurlijk wel dat mijn moeder ervan genoten heeft.

Het nadeel was wel dat ik pas om middernacht thuis was en dat het bijgevolg deze morgen bijzonder vroeg was om op te staan. Ik heb dan maar besloten om een trein later te nemen. Het was ook de bedoeling om vroeger te stoppen maar met drie achtereenvolgende vergaderingen tussen 12u30 en 16u30 zat dat er helaas niet in.

Ik was nog net op tijd in Antwerpen-Centraal om de trein naar huis te nemen want anders had ik nog een half uur later thuis geweest.

Ben ik blij dat ik in Antwerpen kan gaan werken en niet elke dag op en naar Brussel moet gaan.

Deze namiddag ben ik nog eens naar onze Brusselse zetel gegaan. Enerzijds om een opleiding te geven en anderzijds om kennis te maken met de “Brusselse tak” van ons Roparunteam.

Op zich viel dat nog heel goed mee, al stel je wel vast dat, zodra je een taal een tijdlang niet gebruikt, er behoorlijk wat roest gaat op zitten. Frans verstaan, lezen en schrijven is nog altijd geen probleem. Maar een vlotte conversatie voeren die eigenlijk niets met het werk te maken heeft is toch andere koek. Maar door er af en toe een paar Nederlandse woorden tussen te stoppen gaat het toch vrij goed.

Maar de terugweg naar huis ging niet zo vlot. Aangekomen in Brussel Noord stond er achter elke, maar dan ook elke, trein een paar rode getallen. Deze varieerden van 5 minuten tot 45 minuten vertraging. En de treinen die op hun oorspronkelijke spoor vertrokken waren op één hand te tellen. Uiteindelijk ben ik uiteraard wel thuisgeraakt maar toen was het nieuws van 19u al bijna gedaan.

En morgen zal het weer laat zijn want in de Lotto Arena komt dan het summum van de Duitse Vollksmusik optreden tijdens die Musikantenstadl. Niet direct mijn soort muziek maar mijn moeder is wel grote fan dus dan heb ik dat er graag voor over. En de muziek mag dan misschien iets minder zijn … de shows zijn wel “af”.

Drukke dag gehad. Al vóor de middag vertrokken richting Rotterdam waar de tweede Roparun teambijeenkomst werd gehouden. Naast een behoorlijke hoop Roparunmateriaal en Roparunnieuws heb ik daar ook een heel mooie grote Coca Cola poster op de kop getikt. Het is eigenlijk een Coca-Cola Light poster uit Frankrijk, gekocht bij een Frans Roparunteam. Ik maak één van de komende dagen wel eens een foto.

Iets na drie uur dan terug richting België vertrokken. De rit ging echter niet rechtstreeks naar huis. Eerst heb ik een tussenstop gemaakt bij IKEA in Wilrijk Niet echt een goed idee op een zaterdagnamiddag, ik weet het maar er zat niets anders op. Al slalommend en bochtenafsnijdend de winkel doorgelopen naar de zelfbediening, zes stoelen opgeladen en via de zelfbedieningskassa terug buiten. Ik denk zelfs dat ik een IKEA-record gebroken heb.

Daarna ging het nog via Lier waar ik nog wat Roparunaankopen heb gedaan terug naar huis.

In het Engels zegt men soms : “Opinions are like assholes … everybody’s got one” maar toch ga ik vandaag toch ook eens een opiniestukje schrijven.

Sinds het dramatische treinongeluk van eerder deze week staan de websites van de Vlaamse kranten weer vol met reacties van (meestal anonieme) lezers. En als ik eerlijk ben dan erger ik me vaak aan die reacties.

Niet alleen omdat ze, vooral op de website van Het Laatste Nieuws, vol spelfouten staan maar ook omdat ze meestal vol onzin staan ook. Om te beginnen stonden er nog geen uur na het ongeval al een hoop beschuldigingen op (naar de NMBS, de treinbestuurder en uiteraard ook de politiekers). Nu moeten de schuldigen volgens mij ook wel gestraft worden maar wacht tenminste tot duidelijk is wie die schuldigen zijn.

De politiekers wordt vooral verweten dat ze niet voldoende inspanningen zouden leveren om het treinverkeer veiliger te maken. Zowat iedere politieker zou ontslag moeten nemen. Maar als diezelfde politiekers het zouden aandurven om nog maar voor te stellen om de maximumsnelheid op de autostrade te verlagen naar 110 km/u dan staat heel het land in rep en roer. Want dan zijn het geldwolven.

Nochtans vallen er per jaar 1.500 doden in het verkeer. Dat is dus 5 per dag ! Treinongevallen hebben de laatste 100 jaar (dat is dus HONDERD jaar) zo’n 150 mensenlevens geëist in ons land (zelfmoorden en overwegongevallen niet meegerekend). Dat zijn er 5 per 3 jaar in plaats van per dag. Ik ben geen wiskundig genie maar het lijkt me gevoelig minder. Ik voel me in ieder geval veel veiliger in de trein dan in de auto tijdens mijn woon-werkverkeer.

Maar ’t zal misschien aan mij liggen.

Nonkel Bob is niet meer. Gisteren is hij op 89-jarige leeftijd gestorven.

Voor mij zal hij altijd de man van TIPTOP zijn, het woensdagnamiddag jeugdprogramma op de BRT. Dat is uiteraard nog wel in de tijd dat we maar 4 tv-zenders hadden : Brussel Vlaams, Brussel Frans, Holland 1 en Holland 2. Om van kanaal te wijzigen moest er iemand rechtstaan, naar de (zwart-wit) TV gaan en een draai aan de knop geven. Uitzendingen begonnen zo rond 18u en duurden tot ongeveer 11u. Op woensdagnamiddag was er dan een speciale jeugduitzending en op zaterdagnamiddag een film uit de oude doos.

En in “mijnen jongen tijd” was dat dus TipTop met Nonkel Bob en Zaki. Ze hadden in die tijd fantastische jeugdseries zoals Magister Magius, Fabian van Falada, Het Zwaard van Ardoewaan en mijn twee favoriete jeugdseries namelijk Keromar en De Kat .

Vooral deze laatste reeks heeft indruk op mij gemaakt. Dankzij die serie ben ik nog altijd een vrij milieubewuste jongen. Keromar was ook goed maar die serie heb ik pas een paar jaar terug echt begrepen. Dat was immers een serieuze aanklacht tegen de koude oorlog en de kernwapenwedloop. Voor mij was het toen gewoon een spannende reeks. Later heeft Nonkel Bob dan nog voor series als Merlina en Postbus X gezorgd.

Wat ik me ook nog goed herinner uit die tijd is Vision On met Tony Hart. Die man kon toveren met een potlood.

Rust in vrede Nonkel Bob