Om half zeven liep de wekker al af vanochtend en een uurtje later was ik al onderweg naar Hallaar. Op de grens Itegem en Hallaar ligt namelijk het provinciaal domein “De Averegten”. En in dit domein hebben ze een mooi joggingparcours van dik drie kilometers en op dat parcours wou ik mijn duurtraining van deze week afwerken.

Aanvankelijk stond de parochiejogging in Olen op het programma maar om 8u ’s morgens is het aangenamer lopen dan om 15u ’s middags. Bovendien jaag ik mezelf toch teveel op bij zo’n wedstrijden en dan loopt het “verkeerd” af.

Toen ik aankwam op de parking bleek al snel dat ik niet de enige vroege vogel was. Met vijf auto’s tegelijk reden we de parking op. ’t Was weer een hele tijd geleden dat ik er nog eens gelopen had en ik was vergeten hoe aangenaam het daar is. Een heel mooi looppad met kilometeraanduiding (al valt die naar het einde toe wel weg).

Na drie rondjes was het tijd voor een eerste korte drankpauze. Dat is ook een voordeel om daar te lopen, je moet niet met drinken rondzeulen, je parkeert gewoon vlak naast het parcours. Nog twee rondjes later was het tijd voor een tweede korte drankpauze. Na het zesde rondje nog een korte drankpauze, ik had er toen ruim 19km op zitten en terug op weg voor een zevende en laatste rondje.

Iets over elf stond ik dan terug aan de auto. Twee en half uur gelopen en 22,4 km in de benen. En daar was ik best tevreden over. Wat de training nog beter maakte waren de Coca Cola blikjes die (mental coach) Carine voor me had meegebracht. Het waren blikjes die via de broer van ex-collega Saskia vanuit Hong Kong en China tot in Itegem waren geraakt. Een blikje uit Hong Kong had ik al wel in de collectie maar het Chinees blikje is een primeur waarvoor ik Saskia dan ook van harte wil bedanken.

Snel naar huis gereden, bad genomen, iets gegeten en om 13u was ik al terug onderweg, deze keer naar Valkenswaard waar in Tenniscentrum Valkencourt het 24^ste Brabants Stripspektakel werd gehouden. En vóór iedereen rare gedachten krijgt, dat spektakel heeft niets met strippers te maken maar wel alles met stripverhalen. Ondanks het feit dat meer dan de helft van de strips daar Suske & Wiskes waren (daar zijn onze Noorderburen gek van) ben ik er toch in geslaagd om 12 strips toe te voegen aan mijn collectie (uit de reeksen “Guus Slim” (4)  “Bram Jager” (3), “Chick Bill” (1), “Lampil” (3) en “Caesar” (1)).

Een lastige dag op ’t werk werd gelukkig op een positieve manier afgesloten vandaag.

Het testwerk dat ik vandaag moest doen liep niet van een leien dakje. Ik heb dan ook behoorlijk wat (binnensmonds) gevloekt. Al bij al mogen de resultaten er wel zijn maar het heeft wel veel moeite gekost.

Op de trein was het dan ook nog eens superdruk. Dit weekend wordt in Tielen namelijk de herfstontmoeting van de scouts gehouden en een hoop van die scouts zaten op mijn trein dus daar was de rust ook moeilijk te vinden.

Gelukkig was er nog de positieve noot op het einde van de dag. Het eerste liedje dat ik op de radio hoorde was namelijk “Shout To The Top” van The Style Council en daar wordt toch iedereen vrolijk van ? Het nummer bewijst in ieder geval de genialiteit van Paul Weller. Of het nu met The Jam, The Style Council of solo is … ’t is altijd beregoed.

Tweede positieve noot was het Coca-Cola blikje dat nog overgebleven is van de Ieper-Noordkaap-Ieper reis van mijn broer : nummer 592 in de collectie en nummer 8 uit Zweden.

De voorlaatste training van deze maand is achter de rug.

En het was een aangename training. Om half zeven vertrokken en ik zat vrijwel onmiddellijk in het goede tempo. En zo stond ik een dik uur later terug voor de deur en had ik 10 km gelopen.

Voor zaterdag staat er nog een lange duurloop op het programma.

Vandaag mijn zoveelste boek (ik ben ondertussen de tel kwijt) van het jaar uitgelezen.

Dit keer was het “Wijnoffer” van de Nederlandse schrijfster Addy Kaiser. Was het een goed boek ? Niet echt. Was het dan een slecht boek ? Dat dan ook weer niet. De ene keer was het spannend, om dan weer een paar bladzijden vervelend te zijn met veel te veel aandacht voor recepten en vooral voor wijn.

Maar misschien komt dat door het feit dat wijn (of alcohol in ’t algemeen) me absoluut niets zegt.

Volgend boek dat me de komende weken op de trein gezelschap zal houden wordt “De Ontheemden” van Margaret Murphy. En als dat dan achter de rug is begin ik aan het derde deel van de Millennium trilogie van Stieg Larsson.

Ik wil vandaag ook langs deze weg mijn broer nog feliciteren met het succesvol afwerken van zijn fietstocht ten voordele het Kinderkankerfonds van het U.Z. in Leuven ter nagedachtenis van “Yellow Star”. De afgelopen vier maanden heeft hij in totaal 8.877 km gefietst, van Ieper naar de Noordkaap en terug in soms heel barre omstandigheden.

Deze fietstocht heeft dankzij de verkoop van steunkaarten en giften de mooie som van 6.680 euro opgeleverd.

Vóór ik dzee ochtend naar het werk vertrok : gietende regen. Toen ik klaar was om te gaan lopen : heel lichte motregen. Toen ik fris gewassen achter mijn bureau ging zitten : gietende regen.

Een mens kan geluk hebben hè ? Dankzij de regen was het wel vrij aangenaam om te lopen. Ik had er enerzijds wel een beetje spijt van dat ik mijn (mouwloos) regenjasje had aangedaan want dat was behoorlijk warm maar anderzijds hield het wel perfect de motregen tegen. En zijn er weer 8 km toegevoegd aan het totaal.

Hoog bezoek vandaag ten huize Cambré : de burgemeester, de schepen van sport en de schepen van sociaal beleid.

Ze waren niet gekomen om de nieuwste aanwinsten van mijn autocollectie te bekijken (al mogen die wel gezien worden).

Neen, dat dus niet. Ze waren wel gekomen om mijn broer te feliciteren met het succesvol beëindigen van zijn fietstocht naar de Noordkaap. Hij is weliswaar nog niet “echt” thuis maar hij had wel een rustdag ingelast in zijn “dorp van herkomst” en kon de gemeente toch niet zomaar laten voorbijgaan. Zeker niet nu hij op zijn blog zo’n reclame voor ons kasteeldorp heeft gemaakt (http://www.bloggen.be/dannyc/)  

Morgen vertrekt hij dan voor zijn twee laatste etappes richting Ieper waar hij woensdag, na een fietstocht van bijna vier maanden en 9.000 km aankomt. Dan zal ook het bedrag er door zijn fietstocht werd ingezameld bekend worden gemaakt.

Vandaag heb ik ook het inschrijvingsformulier voor ons eigen goed doel ontvangen … de Roparun. Ik heb jammer genoeg nog altijd geen bevestiging gekregen van onze directie of ze ook voor het volgend jaar een budget ter beschikking stellen. Dat wordt dus nog even bang afwachten.

In tegenstelling tot de afgelopen zaterdagen eens “uitgeslapen”. Om 8u liep de wekker af en twee uur later stond ik in Lier voor de deur van Sally. Zij zou me voor een stuk vergezellen want op dit moment ziet ze 20km niet zitten.

Stipt om 10u waren we weg maar we mochten al direct stoppen en drie minuten wachten aan de overweg. Dan ging het langs de spoorweg richting Netekanaal om dan via de het jaagpad langs de Nete naar Emblem te lopen en via “Het Zomerklokje” terug naar Lier te gaan.

Teruggekomen aan de spoorwegbrug kozen we niet voor het “klassieke” stukje langs de Nete maar wel voor de Nazarethdreef, gewoon omdat er daar meer schaduw was aangezien het ondertussen al behoorlijk warm geworden was.

Via de vesten ging het dan terug Lispersteenweg waar Sally me dan alleen liet verder zweten. Ondertussen stonden er een dikke 10km op de teller. Twee rondjes rond de vesten zouden dus nog moeten volgen.

Het eerste rondje ging nog enigszins maar dat tweede rondje was toch iets lastiger. Na exact 2u lopen had ik 17,50 km gelopen en heb ik, ter hoogte van C.C. De Mol, toch een paar minuten pauze genomen.

Toen ik dan 2,5km later terug aan mijn wagen stond bleek dat ik exact 2uur 22minuten en 22 seconden (en dat op een tweeëntwintigste !) had nodig gehad voor 20km.

En de rest van de dag ? Rest and relaxation en deze avond met de zakdoek in de hand naar E.T. kijken ?

Een heel rustige dag gehad vandaag. Rustig op de trein, rustig op het werk en rustig op weg terug naar huis.

Ondertussen heb ik nog een paar foto’s van het Seapark bewerkt. De mooiste foto’s blijven toch wel die van de roofvogels.

Toen ik deze morgen om tien voor zes in mijn auto stapte zakte de moed een beetje in mijn (loop)schoenen.

De thermometer gaf immers 23°C aan (dat is dus drieëntwintig). Een half uur later in Antwerpen was het al twee graden warmer. Maar ik was toch al aangekleed om te gaan lopen en dat heb ik dus ook gedaan.

Onderweg heb ik wel vijf keer mijn hoofdband moeten uitwringen van het zweet en toen ik na 8 km terug voor de deur stond leek het wel alsof ik uit een Wet-T-Shirt wedstrijd kwam. Een half uur later had ik mijn eerste liter water van de dag al binnen.

In de loop van de dag heb ik nog wel het bewijs gezien dat er nog behulpzame mensen zijn. Een jongen die uit het Wezenbergzwembad kwam zakte plots in elkaar op het voetpad (waarschijnlijk een flauwte door de hitte). Binnen de kortste keren waren er twee auto’s gestopt om te helpen. Hij was gelukkig snel terug te been zodat de barmhartige Samaritanen hun weg konden verder zetten.

Ondertussen is de temperatuur gelukkig al wel gedaald. Wij hebben hier net onze portie klank- en lichtspektakel gehad, vergezeld van een flinke portie regen en nu komt die zalige geur van natgeworden warm zand door deuren en vensters binnen. En zo “heb elk nadeel zijn voordeel” zoals Johan Cruyff pleegt te zeggen.

“I Read The News Today … Oh Boy”  is de eerste regel van dit prachtige Beatles nummer en als ik de websites van de Belgische kranten eens bekijk dan denk ik ook vaak “Oh Boy”.

Wat stond er vandaag dan zoal te lezen op de verschillende nieuwswebsites ? Ik heb er drie verhalen uitgepikt.

• Ex-burgemeester klaagt vliegtuigstrepen aan.

Deze man heeft dus klacht neergelegd tegen de witte strepen die in de lucht achterblijven wanneer een vliegtuig (op grote hoogte) passeert. De reden ? “Ik dien klacht in wegens het systematisch en opzettelijk in de atmosfeer brengen van allerlei chemische en biologische stoffen, die een ernstig gevaar betekenen voor de volksgezondheid. Ik wil dat dit misdrijf grondig onderzocht wordt en dat op een objectieve manier wordt vastgesteld over welke stoffen het in Vlaanderen gaat, welke de identiteit van de opdrachtgever is en met welke bedoelingen dit gebeurt.” Misschien heeft hij wel een punt maar ik heb altijd gedacht dat die strepen gewoon condensatiestrepen waren. Bovendien denk ik dat ze daar in Evergem toch meer last zullen hebben van de uitstoot die in de buurt op de E40, E17 en R4 worden achtergelaten

• Verboden te stinken in Brits pretpark

In het Thorpe Park in Chertsey is het bij warm voortaan verboden om de armen in de lucht te steken tijdens een rit op de achtbaan, dit om te voorkomen dat andere bezoekers teveel last hebben van irritante zweetgeurtjes. Reactie van een lezer : “gelukkig mogen ze nog wel in hun broek doen van de schrik”

• Facebook aangeklaagd wegens “te populair”

Vijf Amerikaanse (uiteraard) gebruikers van Facebook hebben in Californië klacht ingediend tegen datzelfde Facebook. Eén van de aanklagers is een vrouw die lid werd van Facebook in de beginjaren, toen de site enkel bedoeld was voor Amerikaanse universiteitsstudenten. Volgens de vrouw heeft Facebook haar bedrogen nu de site meer dan 250 miljoen leden wereldwijd heeft. Andere aanklagers zijn twee jongetjes. Zij argumenteren dat ze eigenlijk helemaal geen lid van Facebook hadden mógen worden. “Leden moeten normaal gezien 13 jaar zijn, maar er is geen enkele instrument dat de leeftijd van leden controleert”, klinkt het.

Oh ja, als ik Frank of Sabine nog één keer hoor zeggen dat het weer een mooie zomerdag was dan rij ik naar Ukkel en kleef ik persoonlijk hun mond dicht met superglue. Dit is niet mijn idee van mooi zomerweer. Droog weer, maximum temperatuur tussen 22 en 24 graden, een blauwe lucht met witte schapenwolkjes en een licht briesje … DAT is mooi zomerweer. Het weer zoals we vandaag hebben is het zeker niet.