De laatste dag van maart is een heel rare dag geworden.

Om te beginnen had ik een dagje verlof en toch stond ik om 6u30 al op ’t werk. ’t Was vandaag immers "Roparun-wafelverdeeldag". Omdat ik een afspraak gemaakt had bij Garage Permeke voor een groot onderhoud moest ik toch naar Antwerpen. Ik had twee keuzes … ofwel rond een uur of zeven vertrekken en me ergeren in de file of een uurtje vroeger vertrekken en mijn bijdrage leveren aan de wafelslag. Ik heb dus voor de tweede optie gekozen. Om half zeven ben ik dan begonnen met een "bedankt-sticker" op elke doos wafels te kleven. Dat duurde al gauw tot 9u (met een halfuurtje pauze ertussen om mijn auto naar de garage te doen).

Dan moesten al die wafels nog bij hun rechtmatige eigenaars geraken. Op mijn eigen verdieping ging dat nog, daar ken ik iedereen. Collega-roparunners Carine en Chris hadden weliswaar de wafels verkocht maar aangezien ze beiden vakantie hebben had ik afgesproken om die taak van hen over te nemen. Op de verdiepingen waar ik samen met Benedict wafels had verkocht was dat al iets moeilijker. Tenslotte heb ik ook nog de zesde verdieping van Stef overgenomen. Samengevat … van half zeven tot half één heb ik tussen de wafels gezeten. Het zal jullie niet verbazen dat ik voorlopig geen wafel meer kan zien (wat een probleem is want ik heb zelf 3 dozen gekocht).

Het was trouwens een meevaller dat ik toch naar ’t werk ben gegaan. Vandaag kon immers ook de Roparun-loopkledij gepast worden en de Vivium-directie is gul geweest. Waar we gehoopt hadden op een truitje met lange en korte mouwen en  een lange en korte broek krijgen we van elk twee exemplaren + nog een warme trui.

Er waren echter ook minder goed berichten. Nadia onze projectleider heeft op ski-vakantie haar knie gekwetst. Volgens de dokter zit er zowel water als bloed in de knie dus er ongetwijfeld iets gescheurd. Hopelijk valt het toch nog mee want anders zitten we wel met een serieus probleem.

Tweede onheilspellend bericht : de schouder van Carine, onze Roparunteamcaptain, was in Plopsacoo uit de kom geraakt. Volgens de eerste berichten : 4 weken out en mogelijk de Roparun in gevaar. Ondertussen is dat gelukkig al teruggebracht tot 3 weken rust en groen licht voor de Roparun. Dat betekent helaas wel dat ik de 32 km zonder mijn trouwe begeleider zal moeten afwerken.

De auto zou pas tegen half vijf klaar zijn dus in afwachting nog even naar ’t centrum getrokken. Eerste werk : de vakantie regelen. Mijn vaste reisconsulente was er wel helaas niet maar dit jaar is het toch een all-in pakket dus dan maakt het niet zoveel uit. Het worden 15 dagen Noorwegen in juni.

Tweede werk : even binnenspringen bij Free Record Shop, FNAC en Media Markt om te zien of er nog wat te rapen valt (en ja hoor, het zesde en zevende seizoen van Columbo en The Bourne Ultimatum liggen klaar om te worden bekeken).

Dan de auto gaan halen, ruim 500 euro betaald (nazicht, nieuwe buitenspiegel, nieuwe ruitenwissers …) en naar huis.

Deze bizarre maandag werd tenslotte afgesloten met een pakje dat de postbode had achtergelaten. De twee Ebay-aankoop van vorige week was aangekomen : 4 gloednieuwe Kari Lente verhalen in hardcover.

Er is weeral een maand voorbij (of toch bijna). Wat valt er te zeggen over de voorbije maand ? Het is blijkbaar de natste maand maart ooit. Nochtans heb ik maar één keer in de regen gelopen

Er werd net geen 150 km gelopen in 12 beurten. Daarvoor heb ik 16u en 10min voor nodig gehad. Tijdens de lange duurlopen in de weekends bedroeg de afstand meer dan 19km. Op die lange afstanden ligt de gemiddelde snelheid rond 9 km/u. Op de kortere afstanden tijdens de week (afstanden tussen 7 en 8 km) ligt deze snelheid rond de 10km/u.

Het Roparuntrainingsschema (van 15km per week naar 66km op twee dagen) is nu 140 dagen ver (met nog 40 dagen te gaan).

In totaal is er op die 140 dagen 550 km gelopen. Volgens mijn planning komen er daar de volgende 40 dagen nog een kleine 200 km bij. Dat kunnen er wel wat minder worden want de duurlopen van de volgende twee weekends (respectievelijk 28 en 32 km) boezemen me behoorlijk wat angst in. Gelukkig kan ik voor die 32km, onze grote Roparuntraining in Gent met de collega’s van ING,  rekenen op geweldige fietsbegeleiding.

Ik ben nog wel eens gaan kijken wat er vorig jaar tijdens dat weekend gepland stond. Toen was het 14′ lopen – 1′ wandelen – 16′ lopen – 1′ wandelen – 5′ lopen – 1′ wandelen.

"Het kan verkeren" zei Bredero en hij had gelijk.

Het Roparun-trainingsschema voorzag voor dit weekend 25km. Ik zou deze eerst op mijn eentje doen hier bij ons in de Kempen. Sally stelde vorige week echter voor om op zondag naar Lier te komen om samen met haar en Marleen te lopen. Pas later drong het tot haar door dat ze zondag niet kon dus waarom niet op een zaterdag (al zou Marleen dan niet meekunnen).

Met de stripbeurs van zondag in gedachten kwam zaterdag beter voor mij nog beter uit ook.

In de loop van de week kwam dan nog een onheilspellend bericht : Sally had last van haar Achillespees. Als het niet erger werd zou ze toch proberen. Om kwart voor negen was ik dan ook opgelucht toen ik haar zag verschijnen.

We begonnen met de natuurloop maar dan wel in tegenovergestelde richting. Volgens Sally loopt dat gemakkelijker en ze had inderdaad gelijk. Toen we na ruim 10 km terug aan ons vertrekpunt waren zijn we even gestopt aan de auto om wat vocht tot ons te nemen. De overige 15km zouden opgevuld worden met rondjes rond de vesten van Lier.

Die vesten hebben echter een geaccidenteerd parcours en telkens het beetje bergop ging liet Achilles van zich horen (eigenlijk voelen). Na één rondje besloot Sally dan ook wijselijk om te stoppen.

De laatste 10km moest ik dus op mijn eentje afwerken, al ben je op de vesten rond Lier uiteraard nooit alleen. Je komt er een massa joggers en wandelaars tegen, al dan niet vergezeld van één of meerdere honden. Bij de oversteek aan de Berlarij kwam ik dan Bert, de man van collega en nieuwe moeder Leni nog tegen.

Na het tweede rondje vesten stonden er 18,70 km op de teller. Te weinig om te stoppen en teveel om nog twee rondjes te doen. Aan de Lispersteenweg heb ik de vesten dan ook niet langer gevolgd maar ben even naar links gegaan om net voor de spoorweg terug richting Hof van Nazareth te lopen en terug op het parcours van de natuurloop te komen.

Toen ik na 24,40km aan de Zaat stond te wachten aan het rode licht kon ik me mentaal niet meer opladen om die laatste 600 meter nog te lopen. Fysiek zou dat nog wel gegaan zijn maar ’t koppeke zag het niet meer zitten om nog een halve kilometer windop te lopen. ’t Was genoeg geweest. De grenzen waren toch weer een beetje verlegd. De volgende duurloop (28km) ga ik volgende zaterdag mogelijk ook in Lier lopen al blijft de Kastelenloop in Zandhoven (9,5km) ook een mogelijkheid. Als ik dan naar Zandhoven loop en nadien terug naar huis loop kom ik ook wel aan 28.

Vermoeid maar voldaan kon ik rond 12u terug naar huis waar na een relaxerend bad een smakelijke biefsteak-friet stond te wachten. En nu zet ik me in de zetel om naar de E-3 prijs in Harelbeke te kijken.

Voor de liefhebbers nog de cijfers en het prentje

Vandaag zaten er twee grote omslagen in de brievenbus.

Van de ene omslag was het duidelijk dat daar één van mijn Ebay-aankopen van vorig weekend in zou zitten. Het was inderdaad "De geest van Hitler" van Bob Mau, uitgegeven door Bonte uitgeverij.

 

 

 

 

 

De tweede omslag kwam van de Federale overheidsdienst voor Economie, KMO, Middenstand en Energie. Het duurde even vóór ik doorhad dat daar ook een stripverhaal zou inzitten. Een tijdje geleden heb ik via de website van die dienst het stripverhaal "Sluipend Bedrog" aangevraagd. Het boekje staat vol met tips en waarschuwingen om geniepige verkooptrucs te herkennen. Bij elke tip staat een paginagag van Lucky Luke getekend door V. Leonardo (uiteraard naar Morris).

Het tussentotaal staat nu dus op 2.114 strips.

 

Volgende week worden dat er ongetwijfeld meer. Niet alleen moet mijn tweede Ebay-aankoop nog geleverd worden, volgende zondag is het bovendien stripbeurs aan ’t Schijnpoort in Antwerpen waar ik zeker naartoe ga, tenminste als ik morgen overleef.

Morgenvroeg staat er namelijk een duurloop van 25km op het programma. Als de achillespees van Sally het houdt dan wordt het een duoloop, anders wordt het een sololoop in en rond Lier (2 x de natuurloop + 1 x de vesten ofwel 1 x de natuurloop + 4 x de vesten ofwel 6 x de vesten … ik zie wel wat het wordt).

… blijven droog !

Sommige van mijn collega’s verklaren me soms voor gek omdat ik ’s morgens vroeg, vóór ik begin te werken, al ga lopen.

Nochtans heeft dat vroeg lopen niks dan voordelen :

• – het is heel rustig in en rond de parken bij ons in de buurt
• – het is nog veel rustiger in onze doucheruimte (meestal ben ik daar alleen)
• – het is een perfecte manier om wakker te worden
• – je kan met een frisse kop beginnen werken

Een bijkomend voordeel zijn de weersomstandigheden. Ik heb al vaker gemerkt dat het ’s morgensvroeg nog droog en bijna windstil is en dat het dan tegen de middag begint te regenen en te waaien.

Vandaag was het weer zo. Het was misschien mistig maar wel droog toen ik  iets voor zeven vertrok voor vijftig minuten. Gezien de regen van de afgelopen dagen heb ik wel gekozen voor een route rond de parken in plaats van door de parken.

Na 50 minuten stonden er ruim 8 km op de teller. In het begin leek het iets moeizamer te gaan maar al bij al was het een probleemloze tocht.

Hierna nog even de cijferkes voor de liefhebbers :

Morgen worden de wafels van onze eerste inzamelactie geleverd.

We hebben in totaal 667 dozen wafels verkocht, goed voor een totale ontvangst van 3.335 euro ! Na afhouding van de aankoopkosten moet dat toch zo’n kleine 2.000 euro opbrengen voor het goede doel !

Dat betekent trouwens ook dat bijna iedereen in het gebouw een doos wafels heeft gekocht. Daarmee doen we zeker beter dan vorig jaar.

Ander Roparun nieuws : de Belgische website van de Roparun (http://www.roparun.be/) is ook up-to-date gebracht. Alle deelnemende Belgische teams, in totaal zeven dit jaar, krijgen een vermelding.

Naast ons Vivium-team nemen volgende teams deel :

• – De Kloddelopers van Zele (team 182) die elk jaar zorgen voor een prachtige nachtelijke doorkomst in Zele, als je tijdens het Pinksterweekend niets te doen hebt moet je zeker eens naar Zele gaan. Het is een belevenis.
• – AVT Meeuwen Gruitrode (team 221) : ploeg van onze ex-roparun-collega Patrick die de afgelopen twee jaar met ons heeft meegedaan en ons vorig jaar uit de nood heeft geholpen door in laatste instantie zijn vrouw Els te overtuigen om ook deel te nemen zodat we toch aan drie volledige teams geraakt zijn
• – HRC, de Hagelandse Running Club (team 212) : zij nemen voor de eerste keer deel
• – ING LIFE/NON LIFE (team 234) : onze ex-collega’s waarmee we de vorige 3 jaar nog samen één team vormden
• – LOTGENOTEN VLAANDEREN (team 239) : een team van (ex)kankerpatienten, ook voor hen is het een eerste deelname
• – VANAS BAHCO ANTWERP RUNNERS (team 258) : de vierde nieuwkomer dit jaar.

Eén ding hebben deze zeven teams echter gemeen : een uniek avontuur beleven en daarbij zoveel mogelijk geld inzamelen voor Kom Op Tegen Kanker.

Afgelopen weekend was niet alleen een sportief weekend.

Het was ook een goed weekend voor mijn Bob Mau collectie.

Om te beginnen heb ik via Ebay de vier nieuwste verhalen van Bob Mau’s bekendste figuur, Kari Lente, kunnen kopen. Van elk verhaal, uitgegeven door Stripwinkel Adhemar uit Gent, worden maar 500 exemplaren gedrukt (hardcover).

Daarnaast heb ik ook "De Geest van Hitler" via Ebay gekocht. Dit is het allereerste verhaal dat door Bob Mau in 1946 werd getekend maar nooit eerder werd uitgegeven omdat het vol stond met Hitler en Swastika’s. Uitgeverij Bonte heeft dit nu wel gedaan in een uitgave van 300 genummerde exemplaren. Ik had misschien ook kunnen wachten tot ik het ergens tegen zou komen op één of andere stripbeurs maar stel dat ik niet meer kan vinden, ik zou het me nooit vergeven.

Kortom, op 10 minuten tijd heb ik mijn Bob Mau collectie met 5 exemplaren kunnen uitbreiden en ik ben er mijn stoel niet voor moeten uitkomen (wat bij dit weer best meegenomen is).