De laatste dag van maart is een heel rare dag geworden.
Om te beginnen had ik een dagje verlof en toch stond ik om 6u30 al op ’t werk. ’t Was vandaag immers "Roparun-wafelverdeeldag". Omdat ik een afspraak gemaakt had bij Garage Permeke voor een groot onderhoud moest ik toch naar Antwerpen. Ik had twee keuzes … ofwel rond een uur of zeven vertrekken en me ergeren in de file of een uurtje vroeger vertrekken en mijn bijdrage leveren aan de wafelslag. Ik heb dus voor de tweede optie gekozen. Om half zeven ben ik dan begonnen met een "bedankt-sticker" op elke doos wafels te kleven. Dat duurde al gauw tot 9u (met een halfuurtje pauze ertussen om mijn auto naar de garage te doen).
Dan moesten al die wafels nog bij hun rechtmatige eigenaars geraken. Op mijn eigen verdieping ging dat nog, daar ken ik iedereen. Collega-roparunners Carine en Chris hadden weliswaar de wafels verkocht maar aangezien ze beiden vakantie hebben had ik afgesproken om die taak van hen over te nemen. Op de verdiepingen waar ik samen met Benedict wafels had verkocht was dat al iets moeilijker. Tenslotte heb ik ook nog de zesde verdieping van Stef overgenomen. Samengevat … van half zeven tot half één heb ik tussen de wafels gezeten. Het zal jullie niet verbazen dat ik voorlopig geen wafel meer kan zien (wat een probleem is want ik heb zelf 3 dozen gekocht).
Het was trouwens een meevaller dat ik toch naar ’t werk ben gegaan. Vandaag kon immers ook de Roparun-loopkledij gepast worden en de Vivium-directie is gul geweest. Waar we gehoopt hadden op een truitje met lange en korte mouwen en een lange en korte broek krijgen we van elk twee exemplaren + nog een warme trui.
Er waren echter ook minder goed berichten. Nadia onze projectleider heeft op ski-vakantie haar knie gekwetst. Volgens de dokter zit er zowel water als bloed in de knie dus er ongetwijfeld iets gescheurd. Hopelijk valt het toch nog mee want anders zitten we wel met een serieus probleem.
Tweede onheilspellend bericht : de schouder van Carine, onze Roparunteamcaptain, was in Plopsacoo uit de kom geraakt. Volgens de eerste berichten : 4 weken out en mogelijk de Roparun in gevaar. Ondertussen is dat gelukkig al teruggebracht tot 3 weken rust en groen licht voor de Roparun. Dat betekent helaas wel dat ik de 32 km zonder mijn trouwe begeleider zal moeten afwerken.
De auto zou pas tegen half vijf klaar zijn dus in afwachting nog even naar ’t centrum getrokken. Eerste werk : de vakantie regelen. Mijn vaste reisconsulente was er wel helaas niet maar dit jaar is het toch een all-in pakket dus dan maakt het niet zoveel uit. Het worden 15 dagen Noorwegen in juni.
Tweede werk : even binnenspringen bij Free Record Shop, FNAC en Media Markt om te zien of er nog wat te rapen valt (en ja hoor, het zesde en zevende seizoen van Columbo en The Bourne Ultimatum liggen klaar om te worden bekeken).
Dan de auto gaan halen, ruim 500 euro betaald (nazicht, nieuwe buitenspiegel, nieuwe ruitenwissers …) en naar huis.
Deze bizarre maandag werd tenslotte afgesloten met een pakje dat de postbode had achtergelaten. De twee Ebay-aankoop van vorige week was aangekomen : 4 gloednieuwe Kari Lente verhalen in hardcover.