Maand: maart 2020

Joggen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Tweede lockdown weekend en dat is zo’n beetje hetzelfde geweest als het eerste lockdown weekend (en waarschijnlijk ook hetzelfde als het volgende lockdown weekend).

Een beetje koken, een beetje wandelen, een beetje joggen, een beetje tv-kijken.

Met het joggen was ik wel al vóór de lockdown terug begonnen.

Zo’n dertien jaar geleden is deze blog trouwens begonnen als een jog-blog. In den beginne ging het over de start to run en daarna de keep on running. Vele joggings volgden, een deelname als loper aan de Roparun (66 km lopen op twee dagen), twee keer naar Newcastle voor de Great North Run en natuurlijk als kers op de taart de marathon van Dublin.

Op een gegeven moment ontdekte ik de geneugten van het wandelen en werd er steeds minder gelopen. Enkel mijn wekelijkse afspraak met loopmaatje Sally in Lier bleef overeind. Nu ook dat door omstandigheden sinds november is weggevallen werd er nagenoeg niet gelopen.

Maar daar is dus sinds half maart terug verandering in gekomen. Sinds 18 maart heb ik al 8 keer de loopschoenen aangetrokken. Het gaat uiteraard rustig aan maar als ik er dan, zoals vandaag, in slaag om op 30 minuten 4,28 km af te leggen dan ben ik wel heel blij.

Mijn doel is om begin juli deel te nemen aan de Peulisjogging (als die tenminste doorgaat).

lopen29032020_01

Burgerzin

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Ik had het niet verwacht maar de tweede week thuiswerk is behoorlijk goed meegevallen.

Om te beginnen omdat ik er in geslaagd ben om structuur te brengen in mijn dag. Opstaan, te voet de krant gaan halen, ontbijten, naar mijn “bureau” en werken van 7u30 tot 11u30, eten (klaargemaakt door la mama), afwassen, 20 minuutjes wandelen en dan terug aan het werk tot 16u.

Zodra ik thuis ben van het werk volgt dan hetzij een wandeling (weer met la mama) van een uurtje ofwel een looptochtje van een klein halfuur. Terug eten, afwassen, een beetje TV kijken of wat Bejeweled spelen op de laptop en uiteraard ook een halfuurtje (of langer) videochatten met Conny.

Op werkgebied blijft het (gelukkig) druk en is er voldoende werk voorhanden. Sinds we deze week officieel een essentieel beroep uitoefenen zullen we ook altijd openblijven. Uiteraard zijn verzekeringen minder essentieel dan de helden van de zorgsector maar in geval van nood kunnen verzekeringen toch ook wel helpen.

Het weekend zal waarschijnlijk weer minder leuk worden. Vooral omdat er weer wordt gewerkt in de tuin van Conny en ik er weer niet kan bij zijn. Bovendien hadden we een verjaardagsfeestje gepland, een Trail Walk door Mechelen, een weekje naar de Reeuwijkse Plassen in de buurt van Gouda en een concert van Jonas Winterland op ons programma staan.

Dat gaat dus niet door, al hadden we de vakantie al omgeboekt vóór de Lockdown Light in voege trad.

Maar het feit dat ik niet effe naar Peulis kan rijden blijft lastig. Nu ja, ik zou het wel kunnen maar zou geen goed idee zijn hè. Onze burgerzin is groot genoeg om dat niet te doen. We halen die schade wel in zodra het mag.

Ondertussen hebben we gelukkig de moderne technologie die ons verder helpt.

thuiswerk1

In uw kot

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Gelukkig zitten we nog met een lockdown-light zodat we nog eens kunnen buitenkomen. Het zou anders waarschijnlijk een pak lastiger zijn.

Het doet wel raar hoor, gaan wandelen in het lentezonnetje tijdens het weekend zonder Conny 😦

Maar aan de andere kant … ik heb tijdens deze eerste lockdown-week toch 39 km bijeen gewandeld en ook nog eens 11 km gejogd.

Morgen gaan we de tweede week thuiswerk in. Ik heb me ondertussen wel vrij goed georganiseerd dus dat zal wel meevallen. Zolang ik me maar aan mijn schema hou : ochtendwandeling, werken, lunch met middagwandeling, werken, avondwandeling of -looptochtje. En tijdens het werken af en toe eens een break nemen om een stuk fruit te eten en een frisse neus te halen.

Zorg

walkingwithlucEen reactie plaatsen

bedankt zorg 1Het is gelukt ! Een hele week telewerken.

Al moet ik zeggen dat het niet altijd even eenvoudig is. Acht uur achter je laptop zitten en geen collega’s zien is niet zo simpel als je zou denken. Het is zelfs mentaal behoorlijk lastig.

Ik probeer wel structuur in mijn dag te brengen. Na het opstaan eerst te voet naar de krantenwinkel en dan via een omweggetje terug zodat ik al 1,5 km in de benen heb vóór ik ontbijt.

Na het ontbijt de thermos thee en een paar stukken mee naar boven en werken van 7u30 tot 11u30. Af en toe eens naar beneden gaan en een klapke doen met ons moeder of effe een frisse neus halen.

Om 11u30 staat het eten op tafel. Na het eten snel afwassen en dan proberen om 15 à 20 minuten te wandelen. Omstreeks 12u30 terug aan het werk tot 16u om daarna opnieuw een wandeling of een jogske van 3 à 4 km te doen.

Die kilometers heb ik echt wel nodig om mijne suikerspiegel onder controle te houden. Al zou ik het anders ook wel doen. Op een gewone dag zou ik zowel ’s morgens als ’s avonds immers ook mijn wandeling hebben van het station naar het werk en terug.

Het zal misschien gek klinken maar ik mis die pendeltocht echt wel. En dan vooral het lezen op de trein.

Ik ben toch benieuwd hoe ik het weekend ga verwerken. Normaal gezien zou  minstens één dag in Peulis zitten dit weekend maar ja, dat zit er niet in. En volgend weekend ook niet, en het weekend daarop evenmin en dan ? Wie zal het zeggen.

Plezant is het zeker niet maar het is een kleine opoffering wanneer je het vergelijkt met de inspanningen en opofferingen die verzorgenden en verplegenden voor ons brengen. En wat doen de mensen om hen te bedanken? Enerzijds applaudisseren en witte lakens buitenhangen maar anderzijds er ook voor zorgen dat die mensen na een hele lange werkdag geen brood of eieren of melk kunnen kopen (en al zeker geen wc-papier).

Dan is een paar weken uw vriendin niet in levende lijve kunnen zien ineens minder erg of niet? Tenslotte hebben dankzij de moderne technologie genoeg andere middelen om elkaar te zien en te horen.

bedankt zorg 2

 

Tijdsbesef

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Dag 3 van het thuiswerk en de eerste nevenverschijnselen beginnen zich te tonen.

Welke dag zijn we nu weer? Op het werk is dat simpel. Buurvrouw Heidi is er niet? Dan is het woensdag of vrijdag. Staan er frieten met steak op het menu? Dan is het donderdag.

Nu lijkt dat veel moeilijker. Niet zo moeilijk als uw vriendin gedurende 3 weken niet zien maar daar slaan we ons ook wel doorheen.

Gelukkig is het weer nog goed zodat er kan gejogd of gewandeld worden want dat mag nog altijd. Al moet ik zeggen dat het niet altijd even eenvoudig is om anderhalve meter afstand te houden.

Vandaag ben ik nog eens met moeder gaan wandelen. 4 km hebben we gedaan en onderweg weer mooie dingen gezien.

Nog Telewerk …

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Tweede opeenvolgende dag telewerk en er zullen er ongetwijfeld nog veel volgen.

Deze tweede dag ging al iets beter maar dat zal waarschijnlijk wel te maken hebben met het feit dat het gewoon drukker was.

En misschien ook wel aan de koffieklets die we met het team gehouden hebben via skype. Zo’n kwartiertje kletsen over vanalles en nog wa.  Iets dat we geregeld gaan doen trouwens.

Ook vandaag is er ook weer bewogen : vanochtend anderhalve kilometer gewandeld om de krant te gaan halen, deze middag 1,65 kilometer gewandeld om even buiten te zijn en dan na ’t werk (ik was goed op tijd thuis want er stond geen file op de trap 😉 ) nog 3,75 km gejogd.

Dat joggen ging verwonderlijk genoeg heel vlot. Op 26 minuten was ik terug, da’s dus aan een tempo van 8,6 km per uur. Dat moet een eeuwigheid geleden zijn dat ik dat nog eens gedaan heb.

En zolang we niet “in lockdown” zitten moeten we er van profiteren hè.

lopen20200317thuiswerk012

Telewerk

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het is toch even wennen hoor en ik weet niet of ik het ooit helemaal gewoon kan worden.

Vanaf vandaag doen we dus aan telewerken. Nagenoeg het hele bedrijf werkt tot nader order thuis.

Ik moet toegeven … het heeft ook voordelen. Je kan ’s morgens iets langer in het bed blijven liggen en ’s avonds ben je onmiddellijk thuis.

Maar er zijn toch ook nadelen. Hoe ongelooflijk het kan klinken voor velen maar ik mis mijn treinreis en vooral het lezen op de trein. En ik mis ook mijn wandelingen al heb ik die vandaag wel goed opgevangen met een ochtendwandeling naar de krantenwinkel, een korte middagwandeling en een wandeling van 4 km na het werk. Deze laatste wandeling samen met mijn moeder zodat zij ook nog eens buitenkomt.

Maar het werken op zich is toch moeilijk. Hopelijk gaat dat de komende dagen iets beter.

thuiswerk013

 

Bewegen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

meerbewegenVanaf morgen zetten we op ’t werk massaal in op thuiswerk.

Er is gevraagd om zoveel mogelijk thuis te werken. Ik doe dat in principe niet graag maar ja, nood breekt wet zeker?

Bovendien behoor ik als Diabetespatiënt tot een risicogroep dus het is maar beter ook.

Thuiswerken heeft wel één groot nadeel. Ik mis veel beweging. Mijn wandelingen van het station naar het werk en terug vallen immers weg.

De krant zal ’s morgens al te voet worden gehaald en ’s avonds wordt er ook gewandeld of gejogd.

Ik heb immers besloten om de loopschoenen terug meer aan te trekken. Sinds een paar maanden is mijn wekelijkse verplaatsing naar Lier om te joggen met Sally helaas niet meer mogelijk en is het joggen behoorlijk verwaterd.

Maar dat gaat dus veranderen. Eergisteren in Peulis al eens 4 km gelopen. Vandaag in Vorselaar daar nog eens 3,25 km bijgeteld. De bedoeling is om twee tot drie keer per week te gaan joggen zodat ik in juli kan meedoen aan de Peulisjogging (als tegen dan de Corona-maatregelen tenminste niet meer van toepassing zijn).

lopenzaterdaglopenzondag

Afgelast, uitgesteld, aanpassen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

coronaJe kan er niet naast kijken tegenwoordig. Corona hier, Corona daar, Corona overal.

Mensen die genoeg wc-papier inslaan om de volgende 20 jaar toe te komen, ellenlange rijen in de supermarkten, gezellig dicht bij elkaar (zucht …) , Lockdownparties …

Helaas ook wel afgelaste concerten en evenementen. Jukebox 2020 van gisteren … geannuleerd. Xander De Rijcke van volgende week … geannuleerd, Concert van de Harmonie van volgende week … geannuleerd.

Ik heb zelfs het etentje voor de collega’s dat voor vandaag gepland stond geannuleerd. Vanuit het bedrijf kregen we immers de instructies om vanaf maandag tot nader order thuis te werken en om zo weinig mogelijk contact te hebben met elkaar. Het leek dan ook niet verstandig om net vóór die regel ingaat nog effe gezellig met heel het team in een kleine ruimte te kruipen. Wij zijn tenslotte de crème-de-la-crème van de maatschappij hè 😉 (en niet zo stupide als die lockdownparty’ers van gisterenavond).

Het zou trouwens moeilijk genoeg zijn geweest om alles rond te krijgen aangezien de helft van de benodigdheden die we nodig hadden voor het eten quasi onvindbaar was in de Okay.

Maar we hebben van de nood een deugd gemaakt en een hele dag gezellig in de tuin gewerkt. Daar was het weer ideaal voor en in de buitenlucht werken, wandelen of joggen wordt nog altijd aangeraden, zolang je het maar niet met teveel samen doet.

Gisteren trouwens voor de eerste keer sinds november (!) nog eens gaan joggen. 4 km in 29 minuten en altijd een vrij constant tempo kunnen aanhouden.

Dat ga ik de volgende weken meer moeten doen want met dat thuiswerken gaat er een hoop beweging wegvallen en die beweging heb ik echt wel nodig om mijne suikerspiegel op peil te houden.

Veel water, weinig schapen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Gisteren konden we door omstandigheden niet gaan wandelen. Jammer want het was er echt wel het weer voor. Maar dat zou ons vandaag niet overkomen.

Om half negen stonden we al aan de kerk in Itegem voor een wandeling. En ondanks de strakke wind was het best mooi weer.

Ik had een wandeling uitgestippeld die ons langs de Nete naar de Averegten zou brengen. Op die manier konden we de effecten van de regen van de afgelopen weken combineren met de lammertijd die ondertussen toch ook begonnen is.

Het stuk langs de Nete was indrukwekkend. Zo ver je kon zien water, water en nog eens water. Bijzonder mooi om zien, zeker in combinatie met de wolken.

Het probleem was echter ook dat de paden van het wandelknooppuntennetwerk ook onder water stonden. En niet zo’n klein beetje hè, neen hoor, zeker een halve meter water.

Dan maar onverrichterzake teruggekeerd op onze voetstappen en met de auto naar De Averegten gereden. Daar het “klassieke” joggingpad gewandeld maar lammetjes hebben we niet gezien. Hooguit een paar schapen die wel drachtig leken maar geen enkel schattig wollen pluisje te zien.

Dat was op zich wel jammer maar we hebben onze wandeling toch maar weer gehad. En net op tijd want we zaten nog niet terug in de auto en het begon te regenen.