Eigenlijk zou er een wet moeten worden gestemd waarbij mensen die twee weken met vakantie zijn geweest een week congé krijgen om daarvan te recupereren. Zo zijn ze na een weekje terug op het werk die vakantie tenminste niet vergeten 😉.

Gelukkig duurt die werkweek voor mij dan maar vier dagen. De vijfde dag werd besteed aan bezoekje aan de oogarts voor moeder om daarna samen naar het vaccinatiecentrum te rijden voor onze boostershot (de 5^de voor haar, de 4^de voor mij).

Zaterdag was het de bedoeling om in Peulis het hoge gras af te doen maar dat is letterlijk in het water gevallen. Regen, regen, regen … het leek wel vorige week zondag. Dan maar wat opruimwerk binnenshuis gedaan.

Hoe slecht het weer gisteren was, hoe goed was het vandaag.

Dat gaf ons de gelegenheid om de wandeling van vorige zondag, de Hollaken-wandeling van Pasar, opnieuw te proberen.

Deze keer kozen we wel voor een andere startplaats. We vertrokken niet aan het kasteel van Hollaken maar wel aan de kapel van Sint Adriaan in Haacht. Daar was voldoende parking.

Het was een wandeling die we zeker nog gaan doen. Net geen 9 km lang maar bijzonder mooi en vooral rustig wandelen. Meer info over de wandeling kan je vinden op de website van Pasar en RouteYou.

Na de middag zijn we dan nog even naar Vorselaar gegeven voor een orgelconcert in de kerk. Cindy Castillo, organist titularis van de Nationale Basiliek van het Heilig Hart van Brussel (de basiliek van Koekelberg … ja die van Koekelberg 😉) kwam er enkele stukken brengen van César Franck, een in Luik geboren componist wiens 200^ste verjaardag men dit jaar herdenkt.

Het vorige concert dat we daar bijwoonden was iets luchtiger maar zo’n kerkorgel in een kerk … het is toch altijd iets bijzonders.

Woensdag bleek het inderdaad geen weer te zijn om buitenactiviteiten te organiseren dus hebben we maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om poetsen.

Donderdag mocht Conny haar boostershot gaan halen en mocht ze ook met de auto naar de keuring. Ikzelf heb me dan maar bezig gehouden in de tuin.

In de namiddag hebben we de verplaatsing naar Lier gemaakt om daar het Timmermanspad te wandelen. Deze wandeling is een kleine 5km lang, vertrekt aan de Zimmertoren en is afgepijld met roze pijltjes.

We lieten de auto achter één van de twee parkings aan CC De Mol en wandel via het Stadspark naar de Zimmertoren. De wandeling brengt je langs enkele belangrijke punten van Lier : het Zimmerplein, het Begijnhof, de Vesten met het Spui, het huis van Felix Timmermans, de St. Gummaruskerk …

Hoewel ik al veel in Lier ben geweest (ik heb er de volledig middelbare school gedaan en heb daar dan ook 6 jaar op internaat gezeten én ik ben er jaren wekelijks gaan joggen met maatje Sally) het blijft een stad waar ik graag ronddool.

Of het nu naar Anderstad of de Polders is of meer richting jachthaven van Emblem en Kessel of gewoon kuieren door de binnenstad… dat maakt niet uit. En hoewel de stad sinds mijn middelbare school soms onherkenbaar veranderd is komen er toch altijd herinneringen naar boven.

Vrijdag ten slotte ben ik nog eens naar Antwerpen getrokken om te laten zien in Stripwinkel Beo dat ik nog steeds leef 😉. Vroeger kwam ik daar minstens één keer per maand, soms zelfs meerdere keren maar sinds Corona is dat gevoelig minder. Ik bestel meer online dan dat ik ter plaatse koop. Ik geniet wel van die bezoekjes maar mijn portefeuille iets minder 😉.

En zo loopt onze vakantie stilaan (maar toch veel te rap) op z’n einde. Vandaag stond er een mooie wandeling op het programma maar als je na een half uur er uitziet als twee verzopen kiekens dan ga je iets sneller naar huis dan voorzien.

Omdat voor dinsdag een laatste keer goed weer werd voorspeld hebben we de fietsen nog eens op de fietsendrager gezet.

Na een beetje zoeken in onze uitgebreide collectie wandel- en fietstochten kozen we voor de Ter Heide fietsroute van een goeie 45 km met vertrek aan De Plas in Rotselaar.

Een heel mooie fietstocht via Tremelo, Werchter (volgens de affiche van het Rock en Bluesfestival in 1978 op zo’n 10 km van Leuven), Wilsele en Wezemaal (Wijngaardberg).

Veel foto’s heb ik niet gemaakt. Wel aan de Molen van Rotselaar. Al 800 jaar staat er op een eilandje in de Dijle een watermolen.

In 1914 is er kort maar hevig gevochten aan de molen met ruim 300 gesneuvelde soldaten.

Vertrek : Sportoase Ter Heide – Vakenstraat 18 – 3110 Rotselaar (tussen KP 66 en 67°

Knooppunten : V – 67 – 57 – 58 – 25 – 71 – 72 – 30 – 41  40 – 81  82 – 64 – 63 – 62 – 66 – V

Tweede en helaas ook laatste week van onze vakantie werd afgelopen maandag ingezet met een bezoekje aan Leuven. Niet zozeer een toeristische uitstap maar wel de allerlaatste keer naar het kot van de plusdochter om nog eens een laatste keer te poetsen en om de sleutels, na 6 jaar, terug te overhandigen.

Dat kot ligt aan het Engels Plein in Leuven en daar vlakbij is de vaartkom. En elke keer dat we daar passeerden dacht ik dat ik daar toch eens moest gaan wandelen. De ene helft van de kom is al mooi gerestaureerd en aan de andere helft wordt flink gewerkt.

Na de overdracht van de kotsleutels hebben we dan maar een korte wandeling rond de vaartkom gemaakt.

Eén van de gebouwen die al een opfrisbeurt kregen is Brouwerij De Hoorn. De Hoorn is een beetje de bakermat van Stella Artois. Opgericht in 1923, kreeg het na 30 jaar leegstand in 2012 een nieuwe bestemming als evenementenlocatie.

Naast De Hoorn ligt OPEK, het Openbaar Entrepot voor de Kunsten. Het is een ontmoetingsruimte dat onder andere 5 theaterzalen en 2 kunstateliers telt. En je kan er ook een smakelijk broodje eten (tenminste als ze het briefje met jouw bestelling niet laten vallen 😉)

Ook het Hungaria gebouw is indrukwekkend. Dit gebouw was oorspronkelijk een maalderij van een graanverwerkingsbedrijf.

Na een laatste groet aan Rocketman, een kunstwerk van Leuvenaar Pieter Janssens lieten we de Vaartkom achter ons. Een tijdperk is afgesloten.

Na onze fietsvakantie vorige week hebben we het de afgelopen twee dagen vrij rustig gedaan. Nu ja, rustig … er moet natuurlijk de was worden gedaan, en er moet worden gewinkeld enzovoort …

Maar vandaag, zondag, hebben we weer een beetje de toerist uitgehangen. Ver moesten we daarvoor niet rijden. Ter gelegenheid van Open Monumentendag fietsten we naar Mechelen.

Op het programma stonden het Aartsbisschoppelijk Paleis en Het Zegel en op de terugweg zouden we via Rijmenam rijden om daar, in de oude fabrieken van Meurop, de collectie van deze oude meubelfabriek te bekijken.

Het Paleis viel eerlijk gezegd wat tegen en de meubelfabriek was best leuk maar de topper van de dag was toch “Het Zegel”, de voormalige postzegeldrukkerij van Bpost.

Aanvankelijk zou dit gebouw in 1836 worden gebruikt als fabriek voor kaarsen en zeep maar dat is er nooit echt van gekomen. Gevolg was wel dat het een heel stevig gebouw is omdat het dus voorzien was voor zware stoommachines.

De NMBS heeft het een tijdje gebruikt als magazijn maar vanaf 1868 kwam het dus in handen van de Belgische Posterijen en werden er alle Belgische postzegels gedrukt. Ook de gele briefkaarten werden er gedrukt.

In 1993 verhuisde de drukkerij naar Mechelen Zuid en sindsdien stond het gebouw te verkrotten. In 2021 is het gebouw verkocht en het is nu de bedoeling om er een kantoorgebouw van te maken.

Foto’s van het Paleis, van de folkloristische parade die we in Mechelen Stad zagen en van de meubelfabriek volgen later wel.

Begin deze week leek het alsof we vandaag onze slechtste dag zouden hebben (lees : het zou bijna heel de dag gaan regenen volgens de buienradar). Maar die voorspellingen werden met de dag beter. En ook al regende het nog toen we gingen ontbijten, tegen dat we klaarstonden om de vertrekken viel er geen druppel meer en dat is heel de dag zo gebleven. Het was wel bewolkt en heel winderig maar droog.

De eerste dertien kilometer van de rit kenden we al, die deden we eergisteren ook.

Ongeveer 5km verder passeerden we eerst de Ruïnekerk van Ammerzoden. Dit was aanvankelijk een Katholieke kerk maar in het begin van de17de eeuw kwam ze in Protestantse handen. Door het geringe aantal protestanten kwamen ze in geldnood en gebruikten ze enkel het koor. De rest verkommerde en werd een ruïne.

Vlakbij staat het Kasteel Ammersoyen, een van de best bewaarde middeleeuwse kastelen in Nederland dat werd gebouwd omstreeks 1350.

Een paar kilometer verder, in Well, staat het Slot van Well dat ook wel Huis van Malsen wordt genoemd.

Via het Bernse Veer bereikten we dan Heusden, een oud vestingstadje aan de Bergse Maas. Daar namen we de tijd om rustig rond te kuieren en een hapje te eten.

Vooral het stadshaventje en de windmolens op de dijk zijn fotogeniek maar de rest van het stadje is ook zeker een bezoekje waard.

Op de terugweg passeerden we ook nog Kasteel Nederhemert.

Via Veer Nederhemert staken we de Afgedamde Maas over en bereikten we Zaltbommel waar nog even stopten om iets te drinken. 

De laatste 10 km naar Rossum kennen we ondertussen van buiten. Heel mooi om te fietsen maar zo boven op de dijk soms heel lastig, zeker met een sterke tegenwind zoals vandaag.

Uiteindelijk stonden er weer dik 55 km op te teller wat het totaal voor deze korte fietsvakantie op 240 brengt.

Morgen moeten we helaas terug naar huis, aftellen naar de volgende vakantie.

Na een stormachtige nacht met veel wind, veel regen, veel bliksem en een spurtje naar het venster om het te sluiten vertrokken we deze ochtend na een flink ontbijt onder een bewolkte hemel voor onze derde fietstocht.

Deze route zou ons vooral doorheen De Betuwe gidsen.

De streek is hoofdzakelijk gelegen in het zuidwesten van de provincie Gelderland. Het karakter van de streek wordt vooral gekenmerkt door de tuinbouw. In het bijzonder staat de Betuwe bekend om de fruitteelt in boomgaarden; deze vormen bij uitstek in de lente een opvallend aspect vanwege de bloesem.

Ze is ook bekend van de Betuweroute, een 160 kilometer lange goederenspoorlijn van de Maasvlakte bij Rotterdam naar de grens met Duitsland, enkele kilometers voorbij Zevenaar. De Betuweroute stond vanaf het begin van de studies onder druk. Er werd aan getwijfeld of de spoorlijn wel rendabel zou zijn. Zo zou de binnenvaart goedkoper zijn en de capaciteit van de binnenvaart zou makkelijk kunnen worden uitgebreid. Aanvankelijk werden de kosten voor de aanleg van de Betuweroute geschat op 340 miljoen €. Dat werd later bijgestuurd tot 1,1 miljard € maar de uiteindelijke kosten bedroegen minstens € 4,7 miljard (excl. btw). Een beetje zoals de Oosterweelverbinding dus 😉.

Via Tiel, waar plots het festivalterrein van Appelpop op onze route lag en we een alternatief moesten zoeken, ging het verder naar Zoelen waar we even stopten om naar Kasteel Soelen te kijken. Het kasteel is niet te bezoeken.

Onze lunch namen we in Buren. Buren is een kleine vestingstad die zich Oranjestad mag noemen. Willem van Oranje trouwde er in 1551 met Anna van Buren. In 1613 heeft Anna Van Buren er samen met Prinses Maria van Nassau het Koninklijk Weeshuis gesticht. Dat weeshuis huisvest nu het museum van de Koninklijke Marechaussée. De Oranjes gebruiken soms de schuilnaam Van Buren als ze incognito willen blijven. Zo nam de toenmalige kroonprins, maar ondertussen koning, Willem Alexander deel aan de Elfstedentocht in 1986 onder de naam W.A. Van Buren. Hij is trouwens ook Graaf van Buren.

Tussen de boomgaarden door ging het verder naar Neerijnen waar we het Kasteel en de Molen van Waardenburg zagen. Via de Martinus Nijhoffbrug over de Waal kwamen we terug op de Waaldijk die we volgenden tot aan ons hotel in Rossum met bijna 60 km op de teller.

Een bezoek aan ’s Hertogenbosch is niet volledig als je niet het Jheronimus Bosch Art Center hebt bezocht.

Jheronimus Bosch (‘s-Hertogenbosch, circa 1450 – aldaar begraven, 9 augustus 1516), postuum ook Jeroen Bosch of Hiëronymus Bosch genoemd, geboren als Jheronimus van Aken, was een Zuid-Nederlands kunstschilder behorend tot de Noordelijke renaissance.

Hij ging de geschiedenis in als ‘den duvelmakere’ (de schepper van duivels) en als schilder van satirische voorstellingen, maar hij is vooral van betekenis als vernieuwer van de beeldtraditie. Hij gaf op fantasievolle wijze invulling aan gangbare (religieuze) motieven en bedacht een reeks van nieuwe voorstellingen. Het gevolg hiervan is dat de precieze betekenis van een deel van zijn werk onbekend is gebleven. Hoewel hij al tijdens zijn leven een beroemd schilder was en hij opdrachten van het hertogelijk hof in Brussel kreeg, is er vrij weinig over hem bekend.

Tegenwoordig worden er ongeveer 25 schilderijen met zekerheid aan Bosch toegeschreven, samen met acht tekeningen. Zijn schilderijen werden veelvuldig geïmiteerd en gekopieerd. Een van zijn meest bekende werken is het drieluik de Tuin der lusten. (meer info op Wikipedia : https://nl.wikipedia.org/wiki/Jheronimus_Bosch)

In de voormalige Sint Jacobskerk is een permanente tentoonstelling met (replica’s van) de werken van Bosch. Ook tal van zijn figuren zijn nagebouwd en hangen in de kerk. Elk uur krijg je er ook uitleg over de replica van de astronomische klok van Bosch.

Na de lange rit van gisteren kozen we vandaag voor de kortste rit uit het boekje van VOS Travel : een ritje naar ’s Hertogenbosch.

s-Hertogenbosch, officieus Den Bosch genoemd, is de hoofdstad van de provincie Noord-Brabant. Tevens is het de hoofdplaats van de gemeente ‘s-Hertogenbosch.

De stad draagt de bijnaam ‘Moerasdraak’. Deze naam heeft de stad overgehouden aan haar rol in de Tachtigjarige Oorlog. ‘s-Hertogenbosch was toen een vestingstad omringd door moeras zoals Het Bossche Broek en de Moerputten, waardoor de stad ‘onneembaar’ werd geacht.

De stad ligt aan vier rivieren, de Maas, de Aa, de Dommel en de Dieze. In de Sint-Janskathedraal zetelt bisdom ‘s-Hertogenbosch. De stad is (minstens) vanaf 1380 een populair pelgrimsoord door de Zoete Lieve Vrouw van Den Bosch. Als bestuurder van de Meierij, werd ’s-Hertogenbosch een van de vier hoofdsteden van het Hertogdom Brabant.

De naam Den Bosch is ouder dan de officiële naam ‘s-Hertogenbosch. Die hertog was de Hertog van Brabant.De kortere naam Den Bosch wordt veel gebruikt, maar is niet officieel. Dit in tegenstelling tot Den Haag, dat wel officieel wordt gebruikt. (Bron : Wikipedia)

Uiteraard hebben we ook een Bossche Bol gegeten. Wij gingen daarvoor naar ’t Opkikkertje aan de Grote Markt. Telkens we in Den Bosch komen gaan we daar toch even langs. Niet dat we daar elk jaar komen maar we zijn er al twee keer naar een optreden van NITS geweest en twee keer zijn we daar een Bossche Bol gaan eten. Zij serveren trouwens de bollen van Jan de Groot, de enige echte dus.

Onderweg werden we weer getrakteerd op mooie uitzichten en een uitgebreid assortiment van vliegende wezens, waaronder 3 laagvliegende C-130 toestellen van de Koninklijke Luchtmacht. Twee daarvan zagen we ’s avonds bij het avondeten nog eens terug.

Ik moet deze post beginnen met het aanbieden van mijn verontschuldigingen aan VOS Travel. Ik heb hen ervan beschuldigd om een slechte routebeschrijving te hebben gemaakt voor onze tocht tussen Maas en Waal maar het bleek dat ik gewoon een afslag had gemist. De route bestond eigenlijk uit twee lussen en op het korte stuk dat ze gemeen hadden ben ik rechtdoor gereden in plaats van links af te slaan.

Een fout maar misschien wel begrijpelijk want de helft van de straten heet hier Waaldijk of Maarten van Rossumweg.

Gevolg was dat we de tweede lus in omgekeerde richting hebben gedaan maar dan met de GPS en niet met het routeboekje. Achteraf gezien bleek dat wel een meevaller want de volledige Waaldijk was afgesloten van Haaften tot Gorinchem over een afstand van zo’n 25 km, die er door de gebrekkige omleidingen wel 35 werden.

Volgens mij zijn die omleidingen trouwens door een Belg gemaakt. Het is de eerste keer dat ik zoiets in Nederland tegenkom. Als ze nu van in ’t begin hadden gezegd dat er totaal geen doorgaand verkeer mogelijk was dan hadden we rechtstreeks naar Gorinchem gereden. Maar een omleiding om dan terug een paar 100 meter op de dijk en weer een omleiding of terug moeten keren. Prettig was het niet.

Als we dat op het einde van de rit zouden hebben gehad dan zou ik wel heel erg en onaangenaam grumpy zijn geworden, nu was het maar mijn gewone peil van grumpy (lichtjes en charmant) 😉.

In Gorinchem hebben we onze lunch genomen en na de lunch stapten we op de veerpont naar Woudrichem. Dan ging het verder langs het water, en met nog een piepkleine veerpont, via Slot Loevestein richting Zaltbommel om uiteindelijk na bijna 80 km terug in Rossum aan te komen.

Nog wel op tijd om, na een verfrissende douche, aan tafel te gaan voor een alweer heel smakelijk driegangendiner. Tijd om iets te bezoeken hebben we niet echt gehad maar het was wel een heel mooie tocht.

Trouwens geen verdwenen foto’s vandaag. Ik heb wel een andere SD-kaart genomen dus vermoedelijk zit het probleem daar. Dan is er natuurlijk wel een nieuw probleem … hoe selecteer ik van de ruim 100 foto’s een twintigtal exemplaren die ik wil tonen aan de mensen?