Het jaar 2009 is bijna voorbij. Je kan geen TV opzetten of krant openslaan of er staat wel één of ander jaaroverzicht in. En dan kan ik uiteraard niet achterwege blijven. Wat heeft 2009 me zoal gebracht ? Toffe dingen en minder toffe dingen.

Het hoogtepunt van het jaar blijft natuurlijk maandag 26 oktober. De dag dat ik in Dublin voor het eerst (en hopelijk niet voor het laatst) een afstand van 42,195 km heb overbrugd in 5u32. Anderzijds heb ik, over heel het jaar gezien, om verschillende redenen veel te weinig gelopen. Dat moet volgend jaar dus beter.

Ander hoogtepunt was het Pinksterweekend met de Roparun. Het was mijn eerste Roparun als teamcaptain en dat had ik toch wel een beetje onderschat. Er is enorm veel vrije tijd opgegaan aan de Roparun, zeker na het wegvallen van een heel actief lid van het organisatiecomité. Maar het is met veel plezier gedaan en het is gelukkig een enorme meevaller geweest. Geen persoonlijke ongevallen, stipt op tijd aangekomen in Rotterdam en 1.250 euro meer ingezameld voor Kom Op Tegen Kanker dan vorig jaar. Minder aangename herinnering is mijn onzachte kennismaking met het Franse asfalt tijdens de eerste nacht. Van die valpartij heb ik toch enkele weken serieus wat last gehad.

Verder heb ik nog een nieuwe auto gekocht, heb ik een hoop goede boeken gelezen en heb ik twee zalige vakanties gehad (waaronder mijn marathonvakantie).

Ook de wereld heeft niet stilgestaan. Enkele bekende mensen hebben 2010 niet gehaald. Ik was vooral onder de indruk van het plotse overlijden van Yasmine en van Jef Nys, de geestelijke vader van mijn eerste jeugdheld : Jommeke. Er waren ook nog de financiële crisis, het politieke circus en een hoop sportgebeurtenissen maar daar ga ik het niet over hebben.

Morgen nog één dag in 2009 die voor mij zal bestaan uit gewoon gaan werken en ’s avonds gaan genieten van een zevengangenmenu (met andere woorden : heel den avond eten en nog eens eten).

Zelf ben ik geen fan van al dat Nieuwjaarsgedoe maar ik wil toch iedereen een gezond en gelukkig 2010 wensen !

TOT VOLGEND JAAR !

Ik heb er lang aan kunnen weerstaan maar vorige week is het dan toch gebeurd … ik heb mijn eerste bestelling geplaatst bij Amazon.co.uk.

Nu is dat bestellen op zich niet zo gevaarlijk. Wat is dan het probleem ? Telkens je iets bestelt of zelfs maar bekijkt, laat Amazon zien wat andere mensen, die interesse hadden in dat product, ook nog gekocht hebben. En dan denk je : “Hmm … dat is ook wel interessant” dus dat bekijk je ook en daar doen ze weer hetzelfde en voor je het weet heb je veel te veel gekocht.

Gelukkig heb ik me de eerste keer kunnen inhouden. Ik ga me wel beperken tot DVD’s die hier niet of nauwelijks verkrijgbaar zijn. Al is de kans op een nieuwe verslaving vrij groot.

Tweede Kerstdag, in de Engelstalige wereld ook wel Boxing Day genoemd.

Dat betekent dus dat er weer een Kerstmis voorbij is en voor mezelf dat er weeral een jaartje bij is gekomen. Nu vinden sommige mensen dat bijzonder, een verjaardag hebben op 25 december maar eigenlijk is het dat niet. In mijn familie alleen al zijn er, buiten mezelf, nog 4 anderen die met Kerstmis verjaren (een tante, een neef, een “aangetrouwde” neef en een achternicht). Ook op ’t werk ben ik niet alleen want daar heb ik nog minstens één collega die op dezelfde dag verjaart.

En er zijn ook wel beroemdheden geboren op Kerstmis : Isaac Newton (wetenschapper), Charles Pathé (cinema pionier), Anwar Al Sadat (president Egypte), Muhammad Ali Jinnah (stichter van Pakistan), Conrad Hilton (van de hotels), Little Richard (zanger), Humphrey Bogart (acteur), Lew Grade (film producer), Sissy Spacek (actrice), Annie Lennox (zangeres), Shane McGowen (zanger), Alannah Myles (zangeres), Helena Christensen (model)

Zo bijzonder is het dus niet. De Kerstdag werd trouwens heel rustig doorgebracht. Zo rond de middag naar de Wok Villa in Zandhoven gereden en daar een kleine drie uurtjes genoten van de ene Chinese maaltijd na de andere. Normaal gezien moet een jarige daar niet betalen maar dat telde toch wel niet op Kerstmis zeker. Maar als compensatie kreeg ik wel een hele mooi Chinese theeset als geschenk (de Roparun kan er maar blij mee zijn).

Ze zeggen trouwens dat het voor het eerst sinds 1986 een “witte” Kerst was maar daar ben ik het niet mee eens. 1cm sneeuw in Ukkel maakt het geen witte Kerst. Ook die paar centimeter van 1986 tellen eigenlijk niet mee. Neen, de laatste echte witte Kerst was in 1964 ! Het is beginnen sneeuwen toen mijn moeder iets na middernacht naar het moederhuis vertrok en toen mijn vader enkele uren later terug reed lag er 17 cm sneeuw ! DAT is pas een witte Kerst.

Vandaag dan naar Antwerpen gereden en een bezoekje aan mijn stripwinkel en aan de FNAC gebracht. In de eerste winkel de nieuwe verhalen van Kiekeboe, Blake & Mortimer en Agent 323 gekocht en uit de oude doos nog de Lotgevallen van Jef Neus door Jef Nys gekocht. In de FNAC heb ik dan al mijn kadocheques (van ’t werk en van de verjaardag) besteed aan alle afleveringen van Monty Python’s Flying Circus (4 dubbel DVD’s) en van Foyle’s War (19 DVD’s) en om de boel compleet te maken heb ik ook nog “Droog” van Philippe Geubels gekocht.

Neen, het gaat niet over de Lotto maar wel over uitschuivers. Tot 3 keer toe lag ik vandaag bijna op de grond.

Ik was nog maar een paar honderd meter onderweg tijdens mijn wandeling naar Berchem-station of ik lag er al bijna bij het oversteken van de Grote Steenweg. Een paar minuten lag ik weer bijna op de grond, deze keer op “black ice”.

De derde keer was gelukkig geen scheepsrecht want ook deze keer was het net niet. Probleem was wel dat het nu met de fiets was en dat zou wel eens pijn kunnen doen. De fietspaden lagen er nog vrij proper bij maar aan elke oprit waar er wagens over het fietspad hadden gereden was het opletten geblazen.

Die auto’s brengen natuurlijk was sneeuw mee, die sneeuw smelt overdag en begon nu terug aan de vriezen. En opeens besloot mijn achterwiel naar links te gaan terwijl de rest van de fiets (en ikzelf) rechtdoor wilden. Gelukkig kon ik nog een correctie uitvoeren. Zo zijn die crosskes die we vroeger als kleine snotapen hielden toch nog nuttig geweest.

Is sneeuw nu mooi of niet ?

Als ik mijn foto’s van afgelopen zondag bekijk dan is het antwoord : mooi !

Als ik echter bekijk waar ik vandaag op mijn wandeling naar het station van Berchem moest doorploeteren dan is het antwoord : zeker niet.

Vanochtend om 6u was het een randgeval. Het maagdelijk wit fietspad was zalig om over te rijden maar de sneeuw (en wind) had ik er dan weer liever niet bij. Bovendien was ik net één minuutje te laat in Herentals om mijn trein te hebben. Anderzijds gaf het me wel een kwartiertje de tijd om me aan de chauffages in de wachtzaal te drogen. En al bij al was ik nog geen 10 minuten later op ’t werk dan gisteren (toen ik wel de vroegere trein had).

Aangezien er de laatste tijd niet echt veel gelopen wordt, ben ik op zoek gegaan naar alternatieve manieren om toch maar een beetje te bewegen.

Ik heb weliswaar mijn dagelijkse wandeling naar het station van Berchem, toch twee kilometer, maar dat is toch niet om over naar huis te schrijven.

Daarom ben ik vandaag voor het eerst sinds jaren weer met de fiets naar het station van Herentals gereden en dat is toch al snel 8 à 9 km (enkele rit). Misschien verklaren sommigen me voor gek om met zo’n weer met de fiets te rijden in plaats van met de auto. Maar als het echt te glad wordt dan stap ik af en ga ik, met de fiets aan de hand, te voet verder en dat zie ik mezelf niet direct met de wagen doen. En als ik dat elke dag doe dan komt dat op 80 à 90 km per week.

Deze morgen viel het wel een beetje tegen : fietspaden nog niet sneeuwvrij gemaakt en wind tegen. Vanavond ging het al een stuk beter. In Herentals kon het nog wel beter wat het fietspad betreft maar eens het bord “Vorselaar” voorbij was het zalig fietsen. Als de buurt rondom niet helemaal wit van de sneeuw zag zou je denken dat het niet gesneeuwd had. Zo zuiver lag het fietspad erbij. Maar ja, Vorselaar is dan ook niet voor niets uitgeroepen tot beste gemeente van de provincie Antwerpen (althans volgens een enquête van het Nieuwsblad).