Net als gisteren was het weer een lange werkdag. Om kwart voor zeven zat ik klaar voor de tweede dag van onze paaseitjes-actie. Eerlijk gezegd had ik gedacht dat het, na het succes van gisteren, een iets rustigere ochtend zou worden.

Het tegendeel was waar. Twee uur later hadden Marleen en ik onze doos van 100 zakjes verkocht.

Tijdens de middagpauze waren Marc en Chris van dienst. En zij zijn er in geslaagd om ook nog eens 60 zakjes te verkopen zodat het totaal aantal verkochte zakjes nu op 460 staat. Als dat zo blijft doorgaan dan blijft er niets meer over om aanstaande vrijdag in Brussel te verkopen.

Zelf ben ik tijdens die middagpauze richting de parken getrokken. Eerst een buiten- en binnenrondje in het Park Den Brandt om dan over te steken naar het Nachtegalenpark en terug naar ’t werk te lopen. Deze “klassieker” is goed voor 5,50km en die werden afgewerkt in 33 minuten.

Het maandtotaal komt hierdoor op 57,20km. Veel te weinig, dat weet ik ook wel maar die vervelende verkoudheid kan wel als verzachtende omstandigheid worden ingeroepen.

Het lijkt wel dat ik ze nu kwijt ben dus April zou terug beter moeten gaan. Het zal wel moeten want mijn eerste reserveloper van ons Roparunteam sukkelt een beetje met de knie. Als één van “mijn” acht lopers uitvalt zal ik zelf moeten starten. Er is dus nog werk voor de boeg.

Volgende donderdag staan er 7 à 8 km gepland. Zaterdag probeer ik dan 75 minuten te lopen en voor volgende week donderdag heb ik samen met Sally een avondloopje in Lier gepland van ongeveer 16km. Of ik het allemaal haal is een andere zaak maar hoop doet leven.

En morgen ? Dan wordt het een extra lange dag aangezien ik om 17u nog een meeting heb met een aantal Roparunners van andere teams.

4u50 ! Dat stond er op de klok toen ik vanochtend in mijn – behoorlijk aangevroren – auto stapte. Uiteraard stond die klok nog wel winteruur en nog niet op zomeruur.

Desalniettemin was het toch behoorlijk vroeg maar daar was een heel goede reden voor. Vandaag was immers de eerste dag van onze tweede Roparun inzamelactie op ’t werk en daarvoor moest nog één en ander worden klaargezet.

Om 7u was de eerste klant al daar. Tijdens de ochtendsessie en de daarop volgende middagsessie zouden er nog ruim 200 kopers volgen, samen goed voor ruim 250 zakjes met paaseitjes.

Samen met de 60 zakjes die Carine en Yannick vorige week al verkochten zitten we dus al ruim boven de 300 zakjes. Er liggen er nog ongeveer evenveel klaar om te worden verkocht. Normaal gezien moet dat de volgende vier dagen wel lukken. Niet alleen hebben we heel vrijgevige collega’s, het zijn ook mensen die vrij graag snoepen.

Uiteraard zijn niet alle mountainbikers “watjes” maar ik ben er vandaag toch weer een aantal tegengekomen.

Na een korte nacht (ik haat het zomeruur) nog eens gaan lopen. ’t Was weeral geleden van afgelopen dinsdag dus het werd hoog tijd dat ik de loopschoenen nog eens aandeed.

Ik besloot om mijn Start-to-Run parcours nog eens te lopen. De regen van de afgelopen dagen had de weg in een modderpoel herschapen maar er was op de meeste plaatsen toch genoeg ruimte om goed te lopen. Nu wou het toeval dat er op een groot deel van dat parcours een mountainbikerit werd georganiseerd. En dan heb je toch wel mountainbikers die nog liever een eenzame jogger de kant in fietsen dan zelf door een plasje water te rijden zeker.

Daarom … sommige mountainbikers zijn watjes. Als ze niet tegen een spatje modder kunnen dan moeten ze maar op de piste gaan rijden. Daar zijn geen plassen.

Over het resultaat van de training ga ik niet al teveel zeggen. Het werden vijf kilometer op een dik half uur.

De rest van de dag werd dan besteed aan het opstellen van het rollenschema dat we zullen volgen tijdens de Roparun. Wie moet er wanneer lopen, fietsen of met de mobilhome rijden ? Waar mogen we niet komen met de mobilhome en moeten er meer fietsen op de baan ? Waar kunnen we ons toilet leegmaken ? Ik ben er nog niet helemaal uit maar de basis ligt er toch al.

Shoppingtripje naar Antwerpen gemaakt vandaag.

Eerst een bezoekje aan de Standaard Boekhandel waar ik, dankzij een bon uit het Nieuwsblad, de “Hitchcock Collection” heb aangekocht, een collectie met 15 Alfred Hitchcock films :

• – Marnie (Tippi Hedren & Sean Connery)
• – Frenzy (Jon Finch & Barry Foster)
• – Family Plot (Karen Black & Bruce Dern)
• – Rear Window (James Stewart & Grace Kelly)
• – Vertigo (James Stewart & Kim Novak)
• – Torn Curtain (Paul Newman & Julie Andrews)
• – Topaz (Frederick Stafford & John Forsythe)
• – The Birds (Tippi Hedren & Rod Taylor)
• – Rope (James Stewart & John Dall)
• – Foreign Correspondent (Joel Mc Rea & George Sanders)
• – Psycho (Anthony Perkins & Janet Leigh)
• – Shadow of a Doubt (Joseph Cotton & Teresa Wright)
• – Saboteur (Priscilla Lane & Robert Cummings)
• – The Man Who Knew Too Much (James Stewart & Doris Day)
• – The Trouble with Harry (Edmund Gwenn & John Forsythe)

Dit werd gevolgd door een bezoekje aan de ECI winkel waar ik het toch niet kon laten om een boek mee te nemen.

De dag werd afgerond met een bezoekje aan Stripwinkel BEO. ’t Was immers al van december vorig jaar geleden dat ik daar nog eens binnen was geweest. Naast de nieuwste Kiekeboe en Jommeke heb ik vooral het “antiquariaat” geplunderd met 1 oude Robbedoes & Kwabbernoot en vijf verhalen uit de reeks Guus Slim. Met dit bezoekje was wel mijn klantenkaart vol wat betekent dat ik de volgende keer voor 55 euro aan strips kan meenemen zonder te betalen en dat is altijd plezant.

Eindelijk weekend ! En het begon tijd te worden ook.

We hebben vandaag immers de officiële mededeling dat ons bedrijf niet langer met Eurest als cateraar zal samenwerken maar wel met Sodexo. Vanaf 1 april hebben we voortaan meer keuze wat het middagmaal betreft, kunnen we ’s morgens ontbijten en kunnen we ook meeneemmaaltijden voor ’s avonds bestellen. Wat is dan het probleem ? Het probleem is dat Eurest al had toegezegd de kosten van ons Roparun eten voor hun rekening te nemen en dat ik nu dus opnieuw moet gaan onderhandelen. Het zit ons dit jaar niet mee wat sponsors betreft.

’t Was dan ook lang geleden dat ik nog zo naar een weekend heb gesnakt. De week werd wel heel positief afgesloten. In de late namiddag kreeg ik immers de bevestiging dat niet alleen mijn hotel in maar ook mijn vlucht naar Dublin (en terug) in orde is (en dit alles voor een heel schappelijke prijs). Nu kan ik dus echt beginnen aftellen.

Het beloven nog twee zware maanden te worden vóór ik op vakantie kan vertrekken.

Een project waaraan ik meewerk moet tegen dan volledig opgeleverd zijn, voor een ander project krijg ik tot dan om de analyse volledig rond te hebben. Op zich niet zo erg ware het niet dat ik er pas mee begonnen ben en dat men voor een gelijkaardige analyse 1 jaar nodig heeft gehad. Gelukkig kan ik wel veel van die analyse hergebruiken.

Daarnaast is er natuurlijk ook nog de Roparun die naarmate hij dichter komt meer van mijn tijd vraagt. Ik probeer uiteraard zoveel mogelijk in mijn vrije tijd te regelen maar de coördinatie van onze inzamelacties moet toch voornamelijk op ’t werk gebeuren. Ik laat weliswaar één van de twee recuperatiedagen waarop we recht hebben vallen maar soms wou ik toch dat er meer dan 24u in één dag waren.

Hoe dan ook … ’t zal dus zwaar worden. Gelukkig zijn er van die momenten die de last een beetje verlichten. Vandaag had ik er weer zo één. Bij thuiskomst lag er een pakje op me te wachten. De inhoud : een exemplaar van “De koningdetectives” uit de reeks “De Ravottersclub” door Tibet. Het is een hardcover versie uit het “Arcadia archief”, aangekocht via Ebay. Het album is verschenen in een oplage van 840 exemplaren van 75 Romeins genummerd, 700 exemplaren Arabisch genummerd en 65 exemplaren “buiten handel”. Alle exemplaren zijn door de auteur gesigneerd. Ik heb nummer 45 van 700. Bij het album zat ook nog een genummerde en gesigneerde ex-libris (nummer 80 van 150). Het zijn dit soort albums die de verzameling speciaal maken.

Weeral een zorg minder.

In de late namiddag namelijk een telefoontje gekregen van Mandy, mijn reisconsulente. Ze had goed nieuws en minder goed nieuws in verband met mijn marathonreis naar Dublin.

Een hotel boeken ging op dit moment wel maar ook zij had problemen met het vinden van een vlucht van Brussel naar Dublin bij Aer Lingus. Ze stelde voor van nog even te wachten tot de vluchten beschikbaar waren (blijkbaar waren ze nog niet opgeladen).

Tegen het nog even wachten met het boeken van de vlucht had ik geen bezwaren. We hebben wel afgesproken dat de hotelkamer al zeker wordt vastgelegd zodat ik daar alvast zeker van ben.

Het wordt het Mespil Hotel op Mespil Road waar ik van vrijdag tot woensdag zal verblijven. Het grote voordeel van dit hotel is de locatie. Het hotel is op zo’n 750 m van de start en 900 m van de finish gelegen. De marathon Expo in het RDS is ook maar 2km wandelen. Wat wil ne mens nog meer ?

Voor de vlucht wachten we nog een paar dagen af maar het ziet er wel naar uit dat het een KLM-vlucht vanuit Schiphol wordt (met treinticket van Antwerpen naar Schiphol).

Dat is in ieder geval weer een zorg minder waar ik wakker van moet liggen. Om het met de woorden van Mandy te zeggen : mijn bedje is in ieder geval al gespreid.

In tegenstelling tot mijn gewoonte heb ik vandaag een middagloopje gedaan in plaats van een ochtendloopje.

Wel goed op tijd naar ’t werk vertrokken maar het was het was typisch maarts weer en niet echt uitnodigend om te lopen. Ik heb dan maar het risico genomen om tot ’s middags te wachten om te gaan lopen.

Deze middag was het dan gelukkig veel aangenamer om te lopen al had ik het liever zonder die snijdend koude wind gedaan. Maar ik ben tenminste droog gebleven.

Over het lopen op zich valt er weinig te vertellen. Het ging veel beter dan afgelopen zaterdag :  33 minuten gelopen over 5,5 km. Het tempo was heel stabiel (tussen 5:51 en 6:00 min/km) en het voelde ook goed aan.

Na het werk dan nog een Roparunmeeting gehad samen met de collega’s van team 234 rond onze Flying Food Squad voor de Roparun 2009. Zij zorgen dit jaar voor de kok, wij hebben met Patrick (die dit jaar niet meekan) de expertise in huis. Het een gezellige en nuttige meeting, afgesloten met een smakelijke schotel in taverne Dikke Mee.

Ups en downs … iedereen heeft ze al eens. Ik had er vandaag behoorlijk wat, eigenlijk teveel om goed te zijn.

De dag begon met een serieuze down : te vroeg moeten opstaan na een nachtje heel slecht slapen. Er speelde gewoon veel te veel door mijn hoofd (reis- , roparun- en marathonvoorbereidingen).

Aangekomen op het werk had ik dan weer een up : de Roparunkledij was immers geleverd en ze ziet er heel mooi uit. Deze up werd dan weer gevolgd door een down want niet alle kledij was geleverd. Een mailtje naar Decathlon en korte tijd later kreeg ik al een antwoord : de rest stond nog bij de drukker maar daar zou snel werk van gemaakt worden.

Het feit dat ik meer werk heb liggen dan me lief is was weer een volgende down die al snel werd weggewerkt door de volgende up namelijk het feit dat ik onze “luxe” vergaderzaal op de zestiende verdieping heb kunnen vastleggen voor onze ontmoeting met de andere Vlaamse teams.

En na een behoorlijke natte pendeltocht huiswaarts kwam dan de grootste downer van de dag : Kathleen verlaat K3 !!!!! Het leven zal nooit meer hetzelfde zijn.

Twee beurzen bezocht vandaag.

In de voormiddag de Fietsreisbeurs in Retie. Niet dat ik zelf plannen heb dit jaar om met de fiets op reis te gaan. Die had ik eerst wel maar dat was vóór ik besloot om naar Dublin te gaan. Neen, ik heb taxi gespeeld voor mijn broer. Die was gisteren ook al geweest maar vandaag werd er om 12u een presentatie gegeven over fietsen in Scandinavië.

Nu vertrekt hij zelf in mei voor een vier maanden durende fietstocht van Ieper naar Noorwegen en terug en dan was die presentatie wel interessant om mee te nemen. Hij fietst trouwens niet alleen voor zijn plezier naar ginder maar ook voor een goed doel. Meer info op www.dannycambre.be. De presentatie was trouwens heel goed met fantastisch mooie foto’s. Ze deden me terug denken aan de reis naar Noorwegen die ik zelf maakte in 1995 (en waar onderstaande foto’s werden genomen).

In de namiddag ben ik dan naar de stripbeurs in de sportzaal Schijnpoort in Antwerpen. En ook die beurs viel mee. Ik ben er buitengekomen met 26 stripverhalen :

• – 2 verhalen van Hapsnap en Dorrebeen (OHEE)
• – 4 verhalen uit de reeks Rock Derby
• – 7 verhalen uit de reeks Bollie & Billie
• – 7 verhalen uit de reeks Jommeke
• – 1 verhaal uit de reeks Robbedoes & Kwabbernoot
• – 1 verhaal uit de reeks Alain Chevalier (die nu compleet is)
• – 2 verhalen uit de reeks Bram Jager en zijn buur
• – 2 verhalen uit de reeks Guus Slim zoek’t uit