Behoorlijk wat sneeuw gezien vandaag. Bij mijn eerste activiteit mocht het gerust wat minder sneeuw geweest zijn, bij de tweede activiteit mocht het dan weer meer geweest zijn.

 

Ik was nog niet helemaal wakker toen ik de sneeuwschep nam en de oprit sneeuwvrij begon te maken. Na een uurtje zweten was de meeste sneeuw weggeruimd. Dat was alvast een goede training.

 

Na het middageten begon ik dan aan mijn tweede activiteit : een wandeling van ruim 9km door de sneeuw. Maar die hoeveelheid sneeuw viel eigenlijk tegen. Om echt mooie foto’s te maken mocht er gerust wat meer liggen. Maar toch heb ik een aantal mooie foto’s kunnen maken (al zeg ik het zelf).

 

 

 

-5°C ! Dat gaf de thermometer van mijn auto aan toen ik vanochtend rond half acht naar het station van Herentals vertrok. Het duurde wel even eer ik kon vertrekken want de ruiten waren zelfs langs binnen aangevroren.

 

In Herentals moeste ik gelukkig niet lang wachten op de trein naar Antwerpen en ook in Antwerpen moest ik niet lang wachten op de trein naar Gent. Doel van de reis : de Gentse stripbeurs. Onderweg naar Gent trouwens geleerd dat sommige viervoeters zich op de trein veel beter gedragen van vele tweevoeters.

 

 

Een koppel was onderweg naar Brugge of Oostende samen met hun boxer en hun teckel. De boxer zat duidelijk te genieten van het landschap, de teckel deed liever een dutje. Maar ze waren wel braaf en dat kon van de kinderen op de terugreis niet gezegd worden.

 

De stripbeurs zelf was, zoals steeds in Gent, weer een succes. Het is echt één van de beste beurzen in België. Oké, sommige strips die al jaren op mijn lijstje staan zullen er nog wel wat langer blijven staan wegens veel te duur (drie cijfers vóór de komma past niet in mijn budget) maar er zijn wel flink wat koopjes te doen. In april mogen ze me zeker verwachten op de lente-editie want dan brengen ze een eerbetoon aan POM, de geestelijke vader van Piet Pienter en Bert Bibber.



 

’t Is weer van dat … mijnen auto zit weer vol chocolade !

 

Het is niet zoveel als enkele maanden geleden toen er een kleine 300 kg chocolade, bestemd voor onze Roparun Paasactie, in de koffer zat maar het kan toch tellen. Momenteel zitten er 350 chocoladen figuurtjes in de koffer. We zijn vandaag namelijk begonnen met onze eerste Roparun inzamelactie.

 

En de verkoop vlotte tijdens de eerste sessie blijkbaar vrij goed. Morgenvroeg ben ik van dienst en dan moet er natuurlijk terug een voorraad zijn. Normaal gezien zou die wel aangevuld worden door de coördinator maar zij heeft morgen verlof. Ik ben er dan maar zelf een paar gaan kopen.

 

In de winkel zullen ze wel denken dat ik zwaar verslaafd ben aan chocolade maar dat neem ik er maar bij 😉

We hebben bij ons in het dorp twee toneelverenigingen. De ene brengt zijn stuk traditioneel eind november en de andere ergens in februari.

 

Vandaag was het dus de beurt aan het V.A.T., het Vorselaars Amateur Toneel. Deze keer brachten ze “eigen werk” want “Blijven Trainen” werd geschreven door Jan Vervoort, één van de bezielers van het V.A.T. (en bovendien mijn neef!).

 

Het verhaal gaat als volgt: 4 mannen van middelbare leeftijd, waarvan er één op brugpensioen is, willen hun eigen wielertoeristenclubje beginnen, compleet met volledige uitrusting en nieuwe koersfietsen (“met ne kromme guidon”).

 

Hun vrouwen zien dat niet echt zitten maar onder het motto “voor wat hoort wat” zien ze hier ontelbare mogelijkheden om in en rond het huis verschillende vervelende karweitjes gedaan te krijgen.

 

Dit alles levert ruim tweeënhalf uur plezier op. En de acteurs waren ook deze keer weer op hun best, vooral omdat het een stuk in ons eigen Kempische dialect werd gespeeld. Wat wel uniek was waren de filmpjes van de “buitenopnamen”. Omdat het moeilijk is om een wielertochtje op een podium te brengen hadden ze daar gewoon een filmpje van gemaakt en werd dat getoond. ’t Is simpel maar je moet er aan denken.

 

De titel van deze blog mag dan “Keep on Runner” heten, de afgelopen maand is er van “runnen” niet veel gekomen. Ik ben zelfs tot de vaststelling gekomen dat het bijna een maand geleden is dat er nog eens is gelopen.

 

Ik roep echter wel verzachtende omstandigheden in. Om te beginnen had ik wat problemen van mijn Roparun-enkel. En toen die problemen voorbij waren kwam er een keel- , neus- en (dubbele) oorontsteking aan de deur kloppen.

 

Maar vandaag is er dus opnieuw gelopen. Iets over negen vanochtend ben ik vertrokken. Het was de bedoeling om rustig een klein halfuurtje te lopen en dat is het ook geworden. Een goeie 27 minuten gelopen en 4 km afgelegd. Niet echt denderend maar ik ben er toch tevreden over. En als het lukt dan doe ik het morgen nog eens.

 

Na de middag ben ik dan nog eens naar Antwerpen gereden om een bezoekje te brengen aan Stripwinkel BEO. Mijn klantenkaart was immers vol. Acht strips gekocht om op de nieuwe klantenkaart te zetten en met het tegoed van de oude klantenkaart heb ik mijn collectie Vaillante wagens aangevuld. Deze keer heb ik de Vaillante Gil Stockcar uit het “Helse Circus” gekozen. Ik heb wel gezien dat er weer enkele nieuwe modellen beschikbaar zijn dus dat was zeker niet de laatste die ik gekocht heb.

 

Een heel weekend gietende regen, op maandag een mooie zonnige dag en wat voor weer het vandaag was weet ik niet want ik zag niets door de mist.

 

Wat ik wel zag vandaag was een pakje in de brievenbus met daarin een stripverhaal dat ruim 10 maanden ouder is dan mezelf. Het is OHEE nr 43 : De geniale Olivier. Dit verhaal is verschenen op 8 februari 1964, kostte toen 5 frank en is echt in perfecte staat. Nu kost het wel 5 euro maar gezien de leeftijd is dat een koopje. Af en toe kan je op Ebay dus echt nog koopjes doen.

 

’t Is ook al weer een tijdje geleden dat ik het nog eens gehad heb over boeken. Want dat wordt er ook nog altijd gedaan. Topper van de laatste weken was het nieuwe boek van één van mijn favoriete schrijvers : Andreas Eschbach. “De Koningsmaffia” is weer een heel realistisch verhaal over verkiezingsfraude met stemcomputers en het begint in Florida in het jaar 2000 tijdens de verkiezingsstrijd tussen Bush en Kerry. Zeker een aanrader om te lezen.

 

Sinds gisteren ben ik nog eens aan een non-fictie verhaal begonnen : “Mensenjacht” van James L. Swanson. Dit boek gaat over de klopjacht op John Wilkes Booth, de man die Abraham Lincoln heeft vermoord. Het is non-fictie maar leest als fictie.

Wat doet een mens terwijl de helft van België verzuipt ?

 

Naar de ontknoping van het Formule 1 seizoen kijken dat op de valreep nog werd gewonnen door Sebastian Vettel. Persoonlijk had ik wel liever Marc Webber wereldkampioen zien worden maar ik was al blij dat het onze Spaanse vriend Fernando of Engelse vriend Lewis niet geworden zijn.

 

Vooral het vrij onsportieve gedrag van Alonso ten opzichte van Petrov na de aankomst geeft nog eens aan waarom ik er geen fan van ben. Waarschijnlijk zal dat wel gewoon zijn frustratie zijn want na de aankomst liet hij wel vertaan dat hij Petrov niets kon verwijten maar toch … Het is altijd “nen bleiter” geweest. Nu was het misschien wel een spannend seizoen met een spannende ontknoping, als ze volgend jaar er nog in slagen om een paar spannende races te laten zien dan wordt het wel terug wat. Geef mij maar de tijd van Senna.

 

De rest van het nieuws wordt uiteraard beheerst door de waterellende. Ondanks de het feit dat de beelden weinig ruimte tot verbeelding overlaten lijkt het me gewoon onmogelijk in te beelden hoe erg het wel is wanneer je zoiets overkomt. En vooral, dat je zo hulpeloos bent en er niets kunt beginnen tegen de kracht van het water.