Kort nieuws over de nieuwste aanwinsten in de verzamelingen.

Coca Cola Zero geeft weer een wagen weg. Vorige keer was het een Opel GT, deze keer is het een Dodge. En daar hoort natuurlijk een nieuw blikje bij, nummer 604 in de collectie.

Via de post heb ik vandaag nummers 68 en 69 uit de Brabantstrip Fenixcollectie ontvangen. Nummer 68 komt uit de reeks van mijn favoriete stripheldin, Kari Lente : De Grot der Dwazen.

Nummer 69  is van de hand van Ray Goossens en komt uit de reeks “Snops” : Het geheim van de Viswisvis. Ik had nog maar één keer eerder van de man gehoord namelijk bij het vakantie album dat ik vorig jaar van Brabantstrip heb ontvangen. De stripverzameling komt hierdoor op 2605.

Gisteren nog eens een dagje recup genomen maar echt uitgerust ben ik niet, integendeel zelfs.

In de vroege namiddag samen met mijn moeder naar Antwerpen vertrokken. ’s Avonds moesten we immers naar de Lotto Arena maar het weer was zo goed dat we er maar een (halve) daguitstap van hebben gemaakt.

En wat kan je beter doen op een zonnige dinsdagnamiddag dan naar de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen gaan, beter bekend als de dierentuin of de “zollogie” ? Het was voor ons beiden een eeuwigheid geleden dat daar nog waren binnengeweest. We hadden trouwens geen beter moment kunnen kiezen. Het was er extreem rustig.

Na een paar uur bij de diertjes te hebben doorgebracht zijn we dan naar de Lotto Arena gegaan. Daar werd namelijk het Frühlungsfest der Volksmusik met Florian Silbereisen georganiseerd (nog een nieuwjaarsgeschenk voor mijn moeder). En of je nu fan bent van die muziek of niet, die Duitse shows zijn gewoon “af” en je krijgt nog waar voor je geld ook : meer dan 3uu show.

 

Je mag je trouwens niet laten misleiden door de term “Volksmusik”. Dat zijn niet altijd mannen in korte lederen broeken, al komt dat er ook al wel eens bij. Er zijn ook regelmatig stevige stukjes folkrock te horen. Deze keer was er ook een harmonicaspeler bij die een heel mooie versie van The Lonley Sheperd van George Zamphir bracht (filmfans kennen die melodie wel uit Kill Bill)

Om het origineel te beluisteren :

Voor de eerste keer gaan werken met mijn nieuw fietske vandaag en ik heb toch al vrij veel geleerd.

Om te beginnen bolt dat fietske bijzonder goed. Het duurde wel even vóór ik de juiste zadelhoogte had gevonden. En toen ik ze gevonden had moest ik mijn zadel terug naar beneden doen want toen was ik aan het station en moest ik de fiets dichtplooien.

Ik heb ook geleerd dat ik nu maar een derde van de tijd nodig heb om van Berchem station naar ’t werk te rijden en dat betekent ’s avonds toch al snel een half uur vroeger thuis. Vermoedelijk ga ik ’s ochtends ook wat later vertrekken.

Tot slot heb ik geleerd dat de ene trein al vouwfietsvriendelijker is dan de andere. Op “den diesel van Neerpelt” gaat dat al veel beter dan op “den ellentrik van Turnhout”. Maar al bij al is het best meegevallen en heb ik vandaag toch 18km gefietst.

En zo stilaan moet ik toch wat fietskilometers in de benen krijgen. Tijdens de Roparun wordt er toch verwacht dat ik zo’n 160 km fiets. Volgende week dinsdag ga ik zelfs met de fiets werken. Dan is het namelijk Antwerpen Fietsdag en dan heb ik met collega Bart afgesproken dat we samen naar Antwerpen fietsen (in mijn geval toch een dertigtal kilometers enkele reis).

Ook vandaag was ik weer in alle vroegte op weg, alleen ging het vandaag eerst naar het station van Herentals om daar de trein naar Gent te nemen.

In de VIP-school aan de Martelaarslaan werd daar immers de lente-editie van de Gentse Stripbeurs georganiseerd (de herfsteditie vindt plaats op 28-11). En deze editie wou ik zeker niet missen. In eerste instantie omdat dit een heel goede beurs is, zo”n beurs waar je nog echte koopjes kan doen. Maar belangrijker was het stripboek “Jommekes bij de vleet” dat er te koop werd aangeboden.

In dit boek brengen 60 striptekenaars een hommage aan het jongetje met het strooien dakje en natuurlijk ook aan zijn geestelijke vader, de onlangs overleden Jef Nys. Het idee voor dit boek ontstond in 2009 en Jef Nys was onmiddellijk akkoord, zeker omdat de opbrengst van het boek naar het Kinderkankerfonds gaat. Er zijn 300 genummerde exemplaren in de handel gebracht en daarvan heb ik er nu dus één in mijn bezit (nummer 124).

Ik heb al wel eens eerder gezegd dat ik ben groot geworden met Jommeke en alle andere “Kapoentjesuitgaves” van Het Volk (vooral omdat een oom van mij daar werkte als chauffeur). Na mijn passage in Gent heb ik op twee nummers na de volledige Jommeke-reeks. Deze speciale uitgave mocht dan ook niet ontbreken in de collectie.

Naast de Jommekes zijn er ook nog verhalen van Attila, De Sliert, Sophie, Ton en Tinneke, Steven Sterk, Mr. Kweeniewa en Geniale Olivier, De Katamarom, Jack Dooley, Amadeus en Lambik mee naar huis gekomen (die laatste twee verhalen waren wel gratis dankzij Stripwinkel Pierke).

Net als vorig weekend is ook dit weekend weer goed gevuld.

Vanochtend om acht uur was ik al onderweg naar Rotterdam om de laatste Roparun teambijeenkomst bij te wonen. Het is nu al het derde jaar op rij dat ik die bijeenkomsten in Rotterdam volg dus echt veel nieuws valt er niet te rapen maar toch is het altijd nuttig om nog eens op bepaalde feiten te worden gewezen. En je moet ze wel bijwonen want vandaag werden bijvoorbeeld de autostickers uitgereikt en zonder stickers geen Roparun.

Toen ik in Rotterdam vertrok was het al namiddag. Onderweg naar huis ben ik dan nog gestopt bij mijn fietsenmaker, Rijwielen Hermans in Westmalle. Klinkt misschien gek dat ik een fietsenwinkel op 17 km van mijn thuis ga zoeken maar daar is een goede reden voor. Hij is het type fietsenmaker die niet doet wat je vraagt maar doet wat nodig is. Ik bedoel maar dat hij zijn klanten niet nodeloos in de kosten jaagt. En dan blijf je als klant terugkomen hè. Ik koop er in ieder geval al jaren mijn fietsen. ’t Kan zijn dat ik ze elders goedkoper kan krijgen maar goede service is onbetaalbaar.

Vandaag ging ik vooral mijn trouwe Oxford Greenland afhalen. Die heeft, met de Roparun in het vooruitzicht, nog een flinke onderhoudsbeurt gekregen. Daarnaast heb ik ook een nieuwe (vouw)fiets gekocht. Dat was ik al geruime tijd van plan en die ECO-cheques moeten toch ook op. Het is wel een fiets van een mij onbekend merk (OYAMA) maar als mijn fietsenmaker zegt dat het een goede fiets is, dan geloof ik hem.

 

Tussen al dat geroparun door lijk ik tegenwoordig niets anders te doen dan tickets voor concerten of dergelijke te bestellen.

Eerder deze maand waren dat tickets voor Walking With Dinosaurs in Brussel en Eric Clapton met Steve Winwood in Arnhem.

Begin deze week is daar nog Status Quo in het Kursaal van Oostende bij gekomen en vandaag dan een ticket voor de zondag van de Graspop Metal Meeting in Dessel met als afsluiter (en de enige reden waarom ik naar Graspop ga) KISS.

Nu nog een weekendticketje voor Na Fir Bolg, ons lokaal folkfestival kopen en ik kan er weer voor een tijdje tegen. Op Na Fir Bolg komen onder andere Willem Vermandere, Jan De Wilde en The Levellers.

Nog een maand en dan begint de Roparun.

De grote zaken zijn wel allemaal geregeld maar nu komen al die kleine zaken en dat betekent dus stressen maar wel gezellig stressen. Ik heb als teamcaptain immers een goed organisatiecomité waarop ik kan terugvallen.

Om te bloggen is er wel iets minder tijd. Daarom nog een paar foto’s van afgelopen maandag in Gent.

 

Voor de derde dag op rij een daguitstap gemaakt maar vandaag had het voor de verandering eens niets met de Roparun te maken.

Ik had namelijk nog altijd een Sorrypass van de NMBS liggen en mijn moeder wou nog eens graag naar de Gentse Floraliën dus om 9u stonden we in Herentals te wachten op de trein die ons via Antwerpen naar Gent zou brengen. De trein was stipt op tijd net als onze aansluiting in Antwerpen en de tram in Gent zodat we om stipt 11u aan Flander’s Expo aankwamen.

Na een halfuurtje aanschuiven konden we eindelijk binnen. Ik moet zeggen dat ik van zo’n organisatie toch een iets beter georganiseerde inkom had verwacht maar al bij al viel het toch mee en om half twaalf konden we aan onze wandeling door de verschillende hallen beginnen.

Het was er wel vrij druk maar al snel hadden we het grote peloton achter ons gelaten en vanaf dan ging het beter. Na twee uur hadden we het parcours van 2km afgewerkt en stonden we terug buiten.

De tentoonstelling op zich was wel mooi maar de organisatie heeft toch behoorlijk wat steken laten vallen. Zo verwacht men op 10 dagen tijd zo’n 300.000 bezoekers uit binnen- en buitenland. Dat zijn er 30.000 per dag. Je zou dan toch denken dat iets meer zou voorzien wat eten en drinken betreft dan 2 restaurantjes en 2 cafetaria’s waar een paar honderd mensen tegelijk binnen kunnen. Ergens rustig een koffietje drinken zat er niet in.

 

Je hebt zo van die dagen dat alles meezit en de afgelopen twee dagen vallen daar onder. Eén en ander is, rechtstreeks of onrechtstreeks, een gevolg van de Roparun die binnen 5 weken van start gaat.

Ik zal beginnen met gisteren. Door de Roparun moet ik twee evenementen missen waar ik anders zeker naar toe zou gaan namelijk Walking With Dinosaurs in Brussel en die andere dinosaurussen Eric Clapton & Steve Winwood in Antwerpen. Maar gisteren ben ik er in geslaagd om een ticketje vast te krijgen voor de extra voorstelling van Walking with Dinosaurs op 26 mei én voor het concert van Eric & Steve in de Gelredrome in Arnhem op 29 mei. Zo kan ik dus volop genieten van de Roparun en nadien naar beide evenementen gaan.

En dan vandaag. Om half negen was ik onderweg naar Zele waar het lokale Roparunteam, De Kloddelopers, hun vierde Ronde van Zele organiseerden. Ook ons team was afgevaardigd. Wij zouden de 34 km verdelen over drie lopers. Mijn bijdrage beperkte zich tot 5 km, de twee andere lopers zouden bijna 15km afleggen (zij nemen tenslotte deel aan de Roparun als loper en ik niet). De rest van de afstand wordt dan met de fiets afgelegd. Zo heb ik vandaag dus 5km gelopen op 31:13 (met een heel mooi stuk langs de Schelde) en 30 km gefietst. Achteraf zijn we nog even blijven “plakken” om iets te eten en te drinken.

Onderweg naar huis dan nog even via mijn fietsenmaker gereden. Fiets binnengedaan voor een (heel) groot onderhoud en tegelijkertijd een plooifiets gereserveerd. Ik ben al geruime tijd van plan om zo’n fiets te kopen en hij had er net een nieuwe gemonteerd. Bovendien heb ik nog een aantal Ecocheques liggen dus volgende week is dat mijn fiets.

En om de dag positief af te sluiten kreeg ik nog een telefoontje van collega-roparunner Nadine met het nieuws dat ze 60 liter frisdrank (cola, cola light en fanta) heeft weten te versieren. Dat was nog de enige “grote” zaak die we moesten regelen.

 

Weinig tijd om te bloggen tegenwoordig.

De oorzaak is vrij simpel ; nog 7 weken en dan is het Roparun weekend en dan wordt het dus spannend. hebben we aan alles gedacht ? Wat moeten we nog hebben ? Hebben we wel genoeg van alles ?

Vorig weekend was het groepstraining. Volgend weekend op zaterdag de Ronde van Zele en op zondag parcoursverkenning met de wagen. De week daarop is het teambijeenkomst in Rotterdam en nog een week later hebben we onze laatste groepstraining.

Ondertussen moeten de teamgegevens aangeleverd worden op de Roparunwebsite en organiseren we nog een tombola. En dan vergeet ik nog de slideshow voor onze eigen teambijeenkomst die moeten gemaakt worden.

Lopen zit er deze week niet in maar ik wandel tegenwoordig wel 5km per dag : ’s ochtends 2 km van Berchem station naar ’t werk en ’s avonds 3 km van ’t werk naar Antwerpen-Centraal.