Nog enkele uren en 2015 is een feit.

Deze laatste dag begon zoals de meeste laatste dagen van een jaar. De auto achtergelaten op een nagenoeg verlaten parking aan het station. Een nagenoeg lege trein naar Antwerpen genomen om nog een halve dag te werken op een nagenoeg verlaten afdeling.

De avond zal ook wel traditioneel verlopen: Verschillende hapjes verorberen terwijl we naar Silvester Stadl kijken op ARD of ZDF;

En dan begint de “week der verschrikking”. Overal waar je komt, iedereen die je tegenkomt, iedereen die je aan de lijn krijgt … overal en altijd hoor je “mijn beste wensen hè …”. Het is niet aan mij besteed. Ik vind het allemaal zo overroepen. Vandaag is het donderdag, morgen is het vrijdag (en toevallig ook een vrije dag), dan volgt het weekend en maandag ligt er nog evenveel werk op mijn bureau als vandaag.

Pas op … er zullen wel mensen bijzijn die het echt menen hoor en er zijn ook mensen die ik zelf echt het beste voor 2016 wens maar volgens mij zijn het toch vaak holle woorden.

Nu … ik wil de sfeer niet bederven en ik wens dan ook iedereen het beste voor 2016.

Bart Diericks, veertig jaar, is General Director van de Banc of America. Hij is, buiten zijn drukke zakenleven ook nog actief als scheidsrechter in de Belgische nationale voetbalcompetitie.

Zijn volgende wedstrijd is de topper in tweede klasse tussen Lierse en Antwerp. Twee dagen later wordt het lijk van Diericks gevonden op de trappen van de Business Seats aan het voetbalstadion van Lierse op het Lisp.

Hij is met een hard voorwerp op het voorhoofd geslagen en daarna heeft men met een scherp voorwerp zijn nek overgesneden. Op zijn voorhoofd werd met viltstift “Z 1” geschreven … of is het “2-1” ?

De zaak wordt in handen gegeven van commissaris Bruno Somers en hoofdinspecteur Paul de Winter. Zij moeten uitzoeken of de moordenaar moet gezocht worden in het voetbalmilieu. De match was immers cruciaal in het kampioenschap. Was er omkoperij in het spel? Of moeten ze gaan zoeken in de bankwereld? Hun onderzoek brengt hen van Lier naar Ranst, Antwerpen, Mechelen, Middelkerke, Deurne en Luxemburg.

Morod op de scheidsrechter is het debuut van Ludo Geluykens, geboren en getogen Ranstenaar. Zijn boeken rond het duo Somers en De Winter zijn van die gezellig vlotlezende Vlaamse politiethrillers. De herkenbaarheid als streekgenoot maakt ze des te leuker om te lezen.

Moord op de Scheidsrechter is ook het 27^ste en laatste boek voor 2015. Vraag me niet welk het beste boek was want daar kan ik geen antwoord op geven.

Het volledige overzicht:

Auteur	Titel
A.M. Dean	De verborgen bibliotheek
A.M. Dean	De geheime sleutel
Alex Scarrow	The Candle Man
Alexandre Jardin	De edelmoedigen
Andrew Gross	Dodelijke Gok
Andrew Gross	Roekeloos
Arnaldur Indridason	Schemerspel
Boyd van Dijk	Leven naast het kamp
Brad Meltzer	The book of Lies
Fedor De Beer	Het Kindertransport
Gerard O’Donovan	Dodenlijst
Jorgen Brekke	Genadeslag
Karen Maitland	The Gallows Curse
Karen Maitland	The Falcons of Fire and Ice
Karen Maitland	The Vanishing Witch
Lindsey Davis	Rebels and Traitors
Luc Boonen	Uit de hoogte
Luc Boonen	De tafel
Ludo Geluykens	Moord op de Scheidsrechter
Ludo Geluykens	Chantage in het schepencollege
Lynn Sholes & Joe Moore	Het offermes van Abraham
Philip Kerr	Grijs verleden
Philippa Gregory	The Taming of the Queen
Piet Teigeler	Gevaarlijk volk
Stefan Hertmans	Oorlog en terpentijn
Umberto Eco	Het nulnummer
Willy Van Damme	Het Red Star Line mysterie

Lincoln, 1380.

Catlin, een weduwe settled zich samen met haar twee kinderen, Edward en Leonia en haar meid Diot in de stad.

Ze vraagt beleggingsadvies aan de rijke wolkoopman Robert of Bassingham. Robert is zeer onder de indruk van de knappe weduwe. Hij is echter gehuwd met Edith en heeft twee zonen, Jan – die ook Steward is in het bedrijf van zijn vader – en de jonge Adam. Beate en Tenney zorgen al jaren voor het gezin.

Als Edith ziek wordt, trekt Catlin in bij Robert om haar te verzorgen. Het duurt echter niet lang of Edith sterft. Een natuurlijke dood of kwam er hekserij aan te pas? Wat heeft de jonge Adam gezien. Of verbeeldt hij het zich maar?

Niet veel later vraagt Robert Catlin ten huwelijk, dik tegen de zin van Jan die zich zeer tegen het huwelijk verzet. Ook Jan overlijdt. Is hij echt het slachtoffer geworden van de Florentijnen of spelen er ook hier duistere krachten?

Wie is trouwens die geheimzinnige man die altijd rondhangt in de buurt van het huis van Robert ? Wat weet hij over de vorige echtgenoten van Catlin? Hoe zijn zij om het leven gekomen? Is het leven van Robert nog wel veilig?

In Greetwell, een klein dorpje aan de rand van Lincoln, heeft Gunter zijn eigen zorgen. Al jaren vervoert hij met zijn punt allerlei goederen. De laatste tijd gaan de zaken slecht. Door een staking van de wevers in Vlaanderen is er weinig werk. Bovendien heeft de jonge koning Richard II, of beter gezegd zijn oom John of Gaunt, beslist om een extra taks te innen, een taks die Gunter nooit bijeen kan krijgen op de vooropgestelde termijn. In het zuiden van Engeland komen de mensen in opstand en Gunters zoon Hankin trekt naar London om zich bij hen aan te sluiten. Gunter gaat hem achterna maar zal hij op tijd komen?

Het antwoord op alle vragen is terug te vinden in The Vanishing Witch van Karen Maitland. Het is vijfde boek dat ik van haar lees en ze worden precies maar beter en beter. Dit verhaal speelt zich af ten tijde van de (waargebeurde) revolte tegen Richard II in de veertiende eeuw. Het is dan ook (alweer) een gezonde mix van feit en fictie met daarbij nog een flinke dosis mysterie (je weet wel: geesten en hekserij en dergelijke). Samengevat: ruim 600 bladzijden genieten.

Voor mijn volgende boek trek ik naar het begin van de 16^e eeuw. In Jan van Leiden vertelt Robert Schneider het leven Jan Beukels, die als “Koning van de Wederdopers” de geschiedenis is ingegaan.

 

27 december is traditioneel de dag waarop de Kasteellopers hun jaarlijkse Kersttoertocht organiseren. Een jogging met vrije start en met een keuze uit drie afstanden: 5, 10 of 15km. 5 euro deelname maar daarin zit wel een consumptie bij aankomst inbegrepen.

Vaak kan ik daaraan niet deelnemen aangezien ik meestal moet gaan werken maar vandaag was ik wel vrij.

Ik was eerst van plan om de 10km te kiezen en die volgens het principe run-walk-run af te werken. Maar toen ik aan het Buurthuis stond gaf ik toch de voorkeur aan de 5km. Het was me gisteren behoorlijk meegevallen en ik wou vandaag eens kijken of er een 5km in zou zitten.

En dat bleek inderdaad zo te zijn. Ik heb wel heel rustig gelopen. Toen bij terugkomst bleek dat er maar 4,40 km op de teller stonden heb ik er nog een uitstapje rond het sportcentrum aan toegevoegd zodat ik na 38 minuten eindigde met 5,15 km in de benen. Geen hoog tempo dus maar ook geen rustpauzes tussenin.

Best tevreden dus. Al hadden De Kasteellopers hun tocht beter een andere naam gegeven vandaag. Lenteloop bijvoorbeeld.

Vandaag is het Boxing day … einde van de “eerste” feestperiode. Gisteren alweer een jaartje ouder geworden dus maar nog wel jong genoeg om voor Kerstavond een klein koud buffetje te maken en op Kerstdag een gourmettafel ineen te steken.

Vandaag is het ook de tweede rookvrije dag. Gelukkig had ik vandaag meer te doen en ging het iets gemakkelijker dan gisteren al wil dat niet zeggen dat het niet moeilijk is geweest.

Het is nu kwestie van dingen te zoeken die me bezig houden en die me niet aan roken doen denken.

Gaan joggen is zoiets. Daarom heb ik vanmiddag de schoenen nog eens aangetrokken en een toertje door ’t dorp gemaakt. Na 31 minuten stonden er 4,40 km op de teller. Niet zo slecht dus. De eerste drie kilometers gingen in minder dan 21 minuten. Toen had ik wel een minuutje rust nodig en heb ik een honderdtal meter gewandeld. De vierde kilometer werd dan afgelegd op 6:40, uiteraard weer gevolgd door een minuutje wandelen om ten slotte nog een paar honderd meter rustig uit te lopen.

Morgen staat er weer een jogging op het programma. De plaatselijke Kasteellopers organiseren dan hun jaarlijkse Kersttoertocht. Het gebeurt niet zo vaak dat ik daaraan kan deelnemen. Ik ga voor de 10km maar het zal wel een Run-Walk-Run worden (kilometertje lopen – kilometertje wandelen).

Vroeg uit de veren vandaag. De plaatselijke KWB-afdeling organiseerde immers zijn Kerstwandeling. Vertrekken kon vanaf 8u en er was keuze uit drie afstanden: 6, 12 of 18 kilometers;

Ik koos voor de langste afstand. Samen met de wandeling naar het vertrekpunt en terug zou ik dan op zo’n 20 kilometers moeten uitkomen.

Ondanks het feit dat de wandeling in mijn eigen dorp plaatsvond ben ik toch weer op plaatsen geweest waar ik nog nooit geweest ben.

Uiteraard ging ook de fotocamera weer mee.

Meer foto’s via volgende link: Fotoalbum Facebook

Om de dag af te maken hebben we dan nog een bezoekje gebracht aan de buren van den Heikant. Daar kwam de fanfare (i.e. de Koninklijke Harmonie Verbroedering) een uurtje sfeer brengen.

Het moeilijke aan mijn wekelijkse loopafspraak in Lier is de beslissing nemen of ik al dan niet vertrek.

Als ik thuis ga joggen dan kan ik onmiddellijk na het lopen onder de douche. Als ik in Lier ga joggen en ik word zeiknat van de regen, dan moet ik nog een klein halfuurtje in de auto zitten.

Mijn steun en toeverlaat is dan de Buienradar. Ik heb al vaak vastgesteld at die vrij nauwkeurig aangeeft wanneer het wel of niet gaat regenen.

Vandaag stond er dat het tot 20u droog zou blijven. Onderweg naar Lier zag ik druppels op mijn voorruit. Zou hij me vandaag toch liggen hebben? Neen hoor. Rond half acht vertrokken, een klein halfuurtje gejogd zonder regen en exact 1 minuut over 8 begonnen de druppels te vallen.

Ik ben dus nog altijd een buienradar-believer.

Jawel, hij ligt vast … de stopdatum. Het wordt 25 december.

Ik ga (nog eens) proberen om het roken te laten. De vorige 2 pogingen zijn mislukt maar nu zou het, met medische begeleiding, wel moeten lukken.

Vanochtend bij mijn driemaandelijkse controle het een en ander besproken met mijn dokter. Hij dringt al vanaf mijn eerste bezoek, nu anderhalf jaar geleden, aan op een rookstop. Mijn vorige dokter had het daar eigenlijk nooit over.

Maar nu is de beslissing dus genomen. De Champix starterskit is voorgeschreven en binnen 11 dagen beginnen we ermee.

Fingers Crossed …

Men neme 2 kilo gemengd gehakt, 1 kilo gemalen brood (geen chapelure !) en drie eieren. Meng alles en kneed tot een stevig geheel. Laat opstijven in de koelkast. Maak ondertussen een grote pot spaghettisaus met ui, wortelen, erwtjes, paprika, tomaten, paprika, champignons en uiteraard gehakt klaar.

Na het middagmaal (en de daarbij horende afwas), rol 2/3 van massa tot kleine soepballetjes en verdeel in porties van ongeveer 200 gram. De overige 1/3 worden tot grotere gehaktballen gerold.

De kleine porties gaan in de diepvriezer en zijn goed voor negen maal soep met balletjes. De grote gehaktballen worden afgekookt. De helft daarvan wordt afgekookt en gaat eveneens in de diepvriezer. De andere helft wordt gebakken en wordt geserveerd met kriekenspijs.

Zo’n zondag met slecht weer heeft ook zijn voordelen.