Zondag is blijkbaar “Familiedag” op Suikerrock. Zondag was ook de derde en laatste keer dat ik de verplaatsing naar Tienen maakte. Zaterdag ben ik niet gereden. Ik vond het een beetje overdreven om enkel voor Luc Van Acker naar Tienen te rijden. Maar gisteren ben ik dus wel geweest.
Eerste naam op de affiche : Tom Dice ft. Iris. Ik ken Tom Dice enkel van zijn Eurosong deelname maar zijn optreden viel heel goed mee. Bekwame muzikanten achter hem, “vrolijke” liedjes, kortom een uurtje gezelligheid, prima om een festival op gang te schieten. Het “ft. Iris” gedeelte beperkte zich tot twee liedjes van die andere Eurosong deelnemer.
Na Tom was het de beurt aan De Mens. Zij vieren dit jaar hun 20ste verjaardag maar afgaande op het enthousiasme waarmee ze spelen zijn ze nog lang niet speelmoe. Die mannen hebben duidelijk plezier tijdens het spelen en kunnen dat plezier probleemloos overbrengen op het publiek. Nu moet ik wel toegeven dat Frank Vanderlinden altijd al “ne sympathieke pee” heb gevonden.
Derde gast op het podium was Gabriel Rios. Hem had ik al eens aan ’t werk gezien op TW Classic. Ik meen me te herinneren dat ik hem toen niet slecht vond maar gisteren kon hij me toch niet echt overtuigen. Dat gaf me wel de tijd om rustig iets te eten en me in een rustig hoekje te zetten om nog wat te lezen.
Daarna was het de beurt aan één van de hoogtepunten van mijn bezoek aan Suikerrock : DAAN. Ik zag hem voor het eerste aan ’t werk op de Lokerse Feesten vorig jaar en ik was onmiddellijk verkocht. Alhoewel ik vind dat hij soms een beetje te theatraal is kan ik niet ontkennen dat hij vocaal en muzikaal ijzersterk is. Dat hij bovendien nog één van de meest talentvolle muzikanten van het land in zijn groep heeft helpt natuurlijk ook Dan heb ik het natuurlijk over Isolde Lasoen. In Tienen beperkte zich tot zang, drum en bugel maar vorig jaar in Lokeren was ze bijna een “one-woman-orchestra”. Echt indrukwekkend en bovendien nog een streling voor het oog ook. Daan zorgde er trouwens ook voor dat “de plon” sprong. Dat komt er van wanneer je met flesjes water begint te spelen in de buurt van stekkerdozen.
Het zorgde er ook voor dat er voor het eerst vertraging op het programma zat. Die vertraging plus het feit dat ik vandaag moest gaan werken hebben me doen besluiten om Suikerrock te laten voor wat het was en naar huis te rijden ook al miste ik daardoor Ozark Henry en Texas.
Wat zijn nu mijn conclusies na drie dagen Suikerrock ? Ze krijgen van mij een 9 op 10. Inkomgelden zijn heel democratisch (100 euro voor een combiticket voor de vier dagen). Sfeer is zeer gemoedelijk (geen fouilleringen aan de inkom). Er is gratis parking op enkele honderden meters van het terrein (aan ’t station). Eten en drinken is behoorlijk goedkoop (2,50 euro voor een drankje, 5 euro voor een – grote – hotdog, hamburger of braadworst, 5 euro voor een portie tortelloni). Als ik toch een minpuntje moet aanhalen dan is het het beperkte menu. Een broodjesbar zou toch niet misstaan.
Als de affiche volgend jaar meevalt dan zien ze mij zeker terug. Dan mogen ze Daan nog eens laten komen, eventueel in zijn “simpele versie”.