3 maanden zijn er ondertussen gepasseerd sinds het begin van de lockdown. Drie maanden !
Nu alles een beetje losser wordt is de tijd van “voor het eerst sinds lang” aangebroken. Zo heb ik zelf afgelopen donderdag voor de eerste keer sinds 15 maart nog eens getankt. Ik heb ook voor het eerst sinds 15 maart buitenshuis gegeten, meer bepaald in Het Looze Vissertje in Herselt. Dat ligt maar een paar 100 meter voorbij de oogarts van moeder en aangezien zij donderdag op controle moest was het maar logisch dat we daar dan ook gingen eten. Chique is het er niet maar het zit er vol met mensen met grijze haren en dan weet je dat je veel en lekker kunt eten voor weinig geld 😉.
Van Herselt ging het verder naar Lier waar we, na een wandeling over de vesten, een koffietje en een thee zijn gaan drinken in Van Ouytsels Koffiehoekje, een traditie die al terug gaat naar de tijd dat ik daar nog op internaat zat (héél lang geleden dus 😉).
Dat drinken van een koffie heb ik gisteren nog eens met Conny overgedaan. De laatste weken pakken we vaker de fiets omdat we toch een beetje moeten trainen voor onze fietsvakantie eind deze maand.
Wij zijn weliswaar niet naar Lier gereden maar wel naar Gestel waar we in De Klappeistaak een terrasje hebben gedaan.
Vandaag hebben we ons weekendje afgesloten met een wandelingetje in Peulis.
Nog één week werken en we kunnen genieten van een vakantie … eindelijk.
walkingwithluc 