vakantie

Wind … voor of tegen?

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Dag twee van onze fietsvakantie.

Vanwege de voorspelde hitte kozen we voor een vroeg ontbijt en bijgevolg ook voor een vroeg vertrek.

Onze fietstocht bracht ons eerst naar het centrum van Boekelo. Daar was jammer genoeg het Museum Buurtspoorbaan Haaksbergen gesloten. We reden verder via het Landgoed Hof te Boekelo waarvan al in 1450 sprake was. Rond 1820 is het Hof echter afgebroken dus veel is daarvan niet meer te zien.

Na 9 km kwamen we aan de Watermolen Olde Meule die we gisteren ook al hadden gezien. Via Oele ging het verder naar het erf van Groot Avest, een monumentale boerderij uit 1882. Dat is trouwens iets dat je hier heel veel ziet. Mooie grote boerderijen.

Na 17km fietsen bereikten we Tuindorp ’t Lansink, één van de mooiste tuindorpen van Nederland. Het duurde even voor we daar op de juist route zaten maar dat probleempje was snel opgelost. De arbeiderswoningen werden gebouwd door de Hengelose Bouwvereniging, gesticht door fabrikant C.T. Stork die vond dat zijn verantwoordelijkheid verder ging dan ondernemen in enge zin. Zijn zoons, waaronder C.F. Stork hebben zijn plan vanaf 1910 ten uitvoer gebracht. Het resultaat is een mooi dorpje met het C.T. Storkplein en het 100 jaar oude Hotel ’t Lansink als centrale hart. Ook de tuindorpvijver met openlucht zwembad is mooi om zien.

Na 21 km bereikten we Hengelo. In 1944 volledig verwoest door bombardementen van de geallieerden maar na de oorlog één van de belangrijkste wederopbouwsteden van Nederland geworden, samen met Rotterdam.

Na 30 km aangekomen bij de Noordmolen waar er net een bankje vrij was om van onze lunch te genieten.

Daarna ging het opnieuw naar het Landgoed Twickel en via de stad Delden en de sluis van Wiene ging het terug naar Boekelo waar we konden genieten van een verkwikkende douche. Die was nodig want de laatste 10km waren niet alleen saai, ze waren ook bijzonder lastig vanwege de losse ondergrond en vooral de tegenwind. Al zorgde die wind er ook voor dat de temperatuur draaglijk bleef.

Dank u TomTom

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het is er dan eindelijk toch van gekomen.

Vanochtend werden we door bijna de ganse Pieperstraat uitgezwaaid en vertrokken we richting provincie Overijssel, meer bepaald naar Boekelo vlakbij Enschede.

We waren België nog niet uit of we moesten al worden gered door TomTom. Minstens een halfuur aanschuiven op de E19 richting Nederland maar dankzij de TomTom hebben we dat mooi kunnen omzeilen. In Nederland was het dan vooral opletten voor de nieuwe snelheidsbeperking : tussen 6u en 19u maximaal 100 km/u.

Het was al 13u gepasseerd toen we aankwamen bij Hotel Bad Resort Boekelo. Ingecheckt en tijdspanne voor ontbijt en avondeten vastgelegd. Door de Corona-maatregelen gaat dat tegenwoordig net iets anders dan gewoonlijk. Omdat we voor vanavond nog maar twee opties hadden, 17u30 of 20u15 kozen we voor de eerste en hebben we zelf snel een korte fietstocht in elkaar gestoken via de knooppunten.

Dat gaf ons de perfecte gelegenheid om de omgeving te verkennen en om te wennen aan de bordjes van de knooppunten die net iets kleiner zijn dan bij ons. Bovendien zijn er ook wandelknooppunten en paardenrouteknooppunten.

Het werd wel  snel duidelijk dat we gaan genieten. Mooie omgeving en dankzij een bries niet te warm.

De volgende dagen gaan we wel proberen om zo vroeg mogelijk te vertrekken zodat we vóór het heetste van de dag terug zijn.

Vakantie

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het leek er op dat het nooit zou komen en plots is het dan toch zover … vakantie!

Dat is het bizarre aan heel deze lange periode van lockdown. Je lijkt alle besef van tijd te verliezen. Gedurende 60 dagen niet naar je vriendin mogen was enerzijds ongelooflijk lang maar anderzijds zijn die dagen wel voorbij gevlogen.

Afin, na een laatste week hard werken zijn we nu toe aan vakantie. Sinds vrijdag 16u voor mij. Dat was overigens de laatste vrijdag dat ik ben gaan werken. Vanaf 1 juli stap ik in een landingsbaan en ga ik 4/5 werken. Vrijdag wordt mijn niet-te-werken-dag. Iets waar ik waarschijnlijk heel snel aan ga kunnen wennen.

Het afgelopen weekend werd er nog wat getraind voor de komende fietsvakantie. Gisteren met moeder naar de Heggekapel in Poederlee gefietst. Vandaag met Conny vanuit Peulis naar Werchter gefietst. Zonder Corona hadden we dat ook gedaan. Want dan zouden daar o.a. Crowded House en Sir Paul McCartney op het podium staan.

Helaas, geen podium vandaag, geen 60.000 mensen, geen hamburgers, geen frieten … gewoon niks. Behalve een paar verloren gelopen mensen die hetzelfde idee hadden als wij. Er was zelfs een koppel dat foto’s aan ’t maken was met een SeatSac erbij.

Morgen nog een dag om wat inkopen te doen terwijl de studenten hun laatste examen afleggen, dinsdag inpakken en de auto een poetsbeurtje geven en woensdag zijn we weg … naar Boekelo, nabij Enschede.

Vakantie … we zijn er wel aan toe.

Voor het eerst …

walkingwithlucEen reactie plaatsen

3 maanden zijn er ondertussen gepasseerd sinds het begin van de lockdown. Drie maanden !

Nu alles een beetje losser wordt is de tijd van “voor het eerst sinds lang” aangebroken. Zo heb ik zelf afgelopen donderdag voor de eerste keer sinds 15 maart nog eens getankt. Ik heb ook voor het eerst sinds 15 maart buitenshuis gegeten, meer bepaald in Het Looze Vissertje in Herselt. Dat ligt maar een paar 100 meter voorbij de oogarts van moeder en aangezien zij donderdag op controle moest was het maar logisch dat we daar dan ook gingen eten. Chique is het er niet maar het zit er vol met mensen met grijze haren en dan weet je dat je veel en lekker kunt eten voor weinig geld 😉.

Van Herselt ging het verder naar Lier waar we, na een wandeling over de vesten, een koffietje en een thee zijn gaan drinken in Van Ouytsels Koffiehoekje, een traditie die al terug gaat naar de tijd dat ik daar nog op internaat zat (héél lang geleden dus 😉).

Dat drinken van een koffie heb ik gisteren nog eens met Conny overgedaan. De laatste weken pakken we vaker de fiets omdat we toch een beetje moeten trainen voor onze fietsvakantie eind deze maand.

Wij zijn weliswaar niet naar Lier gereden maar wel naar Gestel waar we in De Klappeistaak een terrasje hebben gedaan.

Vandaag hebben we ons weekendje afgesloten met een wandelingetje in Peulis.

Nog één week werken en we kunnen genieten van een vakantie … eindelijk.

Losser en losser

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Beetje bij beetje worden we terug een beetje losser gelaten.

De cafés mogen open. De restaurants mogen open. Ook op het werk worden de regels aangepast. Thuiswerken blijft de boodschap maar vanaf 1 juli is het in principe voor iedereen verplicht om minstens één dag in de week naar het kantoor te komen. Werknemers die tot een risicogroep behoren kunnen, mits doktersattest, wel thuis blijven werken.

Ik ga echter geen attest vragen aan mijn dokter. Ik was sowieso van plan om vanaf 1 juli één dag naar Antwerpen te trekken.

De cafés, de terrassen en de restaurants hoeven voor mij en Conny ook niet direct.

Wat we wel positief vinden is het openzetten van de grenzen vanaf 15 juni. Dat betekent immers dat onze fietsvakantie in Boekelo gaat kunnen doorgaan. En hoewel we een drietal weken geleden nog niet echt uitkeken naar een vakantie is dat nu wel het geval.

De mooie wandeling in Lier twee weken geleden en de fietstochten van vorige week en van vandaag hebben het tij doen keren. Al hopen we wel dat we iets beter weer hebben dan vorige vrijdag toen er een helse hagelbui over de Zuiderkempen trok. Dat leverde wel een schitterende regenboog op.

Nog twee weken aftellen dus …

 

Meersel-Dreef

walkingwithlucEen reactie plaatsen

IMG_6000Van de extra vakantiedag gebruik gemaakt om nog eens met moeder op stap te gaan.

We trokken na het middagmaal naar Meersel-Dreef, het meest noordelijke dorp van België.

We gingen er eigenlijk naartoe omdat moeder nog eens graag de Mariagrot wou bezoeken maar Meersel-Dreef heeft eigenlijk veel meer te bieden. Die grot ligt immers in een heel mooi park met tal van beelden, een mooie kruisweg en vooral rustige wandelpaden. Uiteraard hebben we aan de grot enkele kaarsen aangestoken. Met de examens in aantocht helpen alle kleintjes 😉.

Meersel-Dreef heeft sinds 1687 ook een Kapucijnenklooster. Enkel in de periode van 1800 tot 1865 verbleven er geen Kapucijner paters.

Het gebouw op zich is vrij sober. De omgeving achter het klooster stroomt de Mark die deels ook de grens met Nederlands vormt.

Samengevat … een leuke uitstap waar vooral moeder veel plezier heeft aan gehad.

Morgen beginnen we aan week 12 van het thuiswerk. Nog drie weken en dan volgen anderhalve week vakantie, vakantie die we hopelijk in Boekelo gaan kunnen doorbrengen.

Frisse kop

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Joepie … het is gelukt. Ik ben sinds eergisteren verlost van mijn lockdownkapsel.

Eerst was ik nog boos op Kreatos omdat ik ondanks een afspraak om 18u pas om 19u aan de beurt was. Later verdween die boosheid toen bleek dat één van de drie kapsters onverwacht een ganse dag in het ziekenhuis had doorgebracht. In ieder geval … mijn haartjes zijn terug lekker kort. Best aangenaam met dit warme weer.

Van dat weer hebben we het afgelopen weekend weer vlot geprofiteerd. Gisteren een fietstochtje langs de Dijle gemaakt richting Mechelen. Even een tussenstop gemaakt bij Simon Lévelt om een essentiële voorraad thee in te slaan en dan terug naar Peulis.

Vandaag hebben we dan in Peulis een boswandeling van een vijftal kilometer gemaakt. We passeerden, net als vorige week, de schranshoeve. Daar hadden we vorige week een waterhoentje op een nest gezien. Die zat er vandaag niet meer maar in haar plaats peddelden er een paar superschattige kleine waterhoentjes in het water. Water dat trouwens zo helder was dat je de vissen kon zien.

Het goede weer heeft ook nadelen. Het wandelbos waar ik nagenoeg elke werkdag naar toe gaan met mijn moeder is sinds vrijdag terug afgesloten. Door de droogte geldt daar immers code Rood. Hopelijk krijgen we snel regen. Regen die wel mag stoppen tegen 20 juni want dan begint mijn vakantie. Hopelijk beslist de Veiligheidsraad snel dat we op vakantie mogen vertrekken. We zijn wel toe aan een weekje fietsen bij onze Noorderburen.

Noordoostzuidwestenwind

walkingwithlucEen reactie plaatsen

’t Is haast niet te geloven maar de laatste dag dat ik, voorlopig, de deuren van Kantoren De Hertoghe achter me dichtsloeg was een maand geleden.

Het dichtslaan is wel figuurlijk bedoeld want wij hebben een draaideur en die kan je moeilijk dichtslaan.

Enerzijds lijkt het alsof het gisteren was, anderzijds lijkt het een eeuwigheid geleden.

Tot die dag had ik dus al welgeteld één dag thuisgewerkt, die paar zondagen waarop een implementatie moet worden geteste niet te na gelaten uiteraard. Eén dag dus. Ondertussen zijn er dat 19 want vandaag had ik een dagje vakantie genomen. Soms moet je eens niet gaan werken en een dagje thuisblijven 😉.

Vandaag niet gaan wandelen maar een kort fietstochtje gedaan met moeder. Niet te ver want er stond weer behoorlijk wat wind. Ik begin te begrijpen waarom mijn broer in de Westhoek zo’n hekel heeft aan de wind. En wind dit zowel op de heenrit als de terugrit in het nadeel blaast … dat moeten ze me ook nog eens uitleggen.

Verder is de voorbije week weer vooral gewandeld. Dat het in uw kot blijven mentaal zwaar is eergisteren bewezen toen ik de foto’s van de afgelopen week wilde downloaden. Bleek ik gewoon twee dagen op pad te zijn geweest zonder SD-kaartje in de fotocamera.

Dat heb ik gisteren goedgemaakt. Enkele resultaten zijn hieronder te bezichtigen.

Verder zal het een vrij rustig Paasweekend worden. Een beetje wandelen, een beetje joggen, een beetje fietsen. Ik had hier liever “een beetje struiken planten in de Pieperstraat” geschreven maar zolang de Marc dit een slecht idee vindt luisteren wij naar de Marc, hoe onbegrijpelijk dit ook schijnt te lijken voor anderen.

Blitsbezoek aan Breda

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Mooie liedjes duren niet lang, gezellige verlengde weekends ook niet.

Na het uitgebreide ontbijt lieten we Auberge De Moerse Hoeve achter ons en trokken we terug richting het land zonder regering.

Het was behoorlijk vechten om de wagen op de baan te houden. Gelukkig hadden we na een halfuurtje rijden onze tussenstop al bereikt … Breda. Conny was er al eerder geweest, voor mij was het een première.

Het was zondag dus veel museums waren er niet open maar we hebben wel een gezellige, zij het heel winderige, stadswandeling gemaakt. We zijn tot de conclusie gekomen dat het naar meer smaakt en dat we zeker nog eens terugkomen maar dan ineens voor een heel weekend. Een ideetje voor het najaar.

Na een gigantisch grote Croque Monsieur bij Dickens & Jones een bezoekje aan koopcentrum De Barones was het dan tijd om echt naar huis te rijden.

De terugweg was behoorlijk vermoeiend, een constant gevecht met de wind maar gelukkig was het droog.

En nu kunnen we aftellen naar de volgende shortbreak … binnen 6 weken.

Duinen zonder zee

walkingwithluc1 reactie

Voor onze tweede wandeling trokken we vandaag naar Drunen op een halfuurtje rijden van de Moerse Hoeve.

Daar kozen we voor een knooppuntenwandeling van ongeveer 11km met vertrek en aankomst aan Herberg de Drie Linden.

Al snel zaten we echt in de duinen. Dat doet toch raar hoor … zo in het midden van Noord-Brabant metershoge duinen. Het enige verschil met die van Zeeland die we vorig jaar bezochten zijn de schelpjes.

Het was echter een heel mooie wandeling waarbij de landschappen steeds veranderden maar het was ook behoorlijk lastig wandelen door de duinen. En dan was het zand nog vrij stevig. In de zomer wanneer het droog is moet het nog lastiger zijn.

Uiteindelijk bereikten we na ruim 12 km de finish. Behoorlijk moe maar dan van dat plezant moe.