vakantie

Van druiven naar appelen en peren

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Met veel tegenzin trokken we deze ochtend voor de laatste keer de deur van kamer 45 achter ons dicht. We werden de afgelopen 5 dagen dan ook verwend in Hotel zur Post in Bernkastel-Kues. Lekker eten dat trouwens werd aangepast aan de allergie van Conny, vriendelijke bediening, mooie en ruime kamer … kortom, een heel leuk verblijf.

Maar aan alle mooie liedjes komt een einde en al snel lieten we de wijngaarden achter ons. Op de planning stond één tussenstop namelijk de Landcommanderij Alden Biesen in Rijkhoven (Bilzen).

Nu is Alden Biesen een cultuurcentrum van de Vlaamse Overheid maar tussen 1220 en 1795 was het de hoofdzetel van de Balije Biesen.

Deze balije bevatte het priesterconvent en administratief centrum Commanderij Nieuwen Biesen te Maastricht (in 1468 overgegaan van Kleine Biesen te Geleen naar Maastricht) en de Commanderij van Sint-Andreas, een stadsresidentie te Luik, waar het hoofd van de balijepriesters, de grootpastor resideerde. De 10 onderhorige commanderijen (bevattende stadsresidenties, kastelen en pachthoeven met uitgestrekte landerijen), werden elk van hen beheerd door een commandeur, onder het gezag van de landcommandeur. De 12 verschillende commanderijen lagen verspreid over het huidige Belgisch Limburg, Nederlands Limburg, Vlaams-Brabant, Noord-Brabant en het huidige Duitse Noord-Rijnland. De landcommandeur zelf stond onder het gezag van de grootmeester van de Duitse Orde (bron:Wikipedia).

We hebben er ook één van de afgepijlde wandelingen gedaan. Wijngaarden hebben niet meer gezeien. Fruitbomen des te meer. Op die manier onze vakantie op een mooie wijze afgerond en kunnen we beginnen aftellen aan onze volgende uitstap (in oktober naar De Veluwe).

 

Keizer en President

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Op onze laatste dag in de Moezelstreek zijn we vanmorgen na het ontbijt vertrokken naar Kesten, een klein dorpje op een kwartiertje rijden van Bernkastel.

Daar was het vertrekpunt van de Napoleonweg. Volgens de legende zou de Franse Keizer tijdens zijn reizen graag een bezoekje hebben gebracht aan Kesten om daar te overnachten in een huis naast het Himmeroder Klosterhof. Of dat waar is weten we niet maar dat het er mooi is om te wandelen weten we wel.

De wandeling van een dikke 7 km brengt je doorheen de wijngaarden (hoe kan het anders) naar boven vanwaar je enkele heel mooie uitzichten krijgt. Wij kregen er ook nog een bezoek van een Hercules C-130 (of één van zijn modernere broers) gratis bovenop.

We moesten nog meer naar boven kijken want ook een roofvogel gleed soms majestueus door de lucht.

We werden op wildlife-gebied trouwens verwend vandaag : salamanders, sprinkhanen, motten … we hebben ze allemaal gezien.

Bijna konden we dat echter niet navertellen. Eén van die wijngaarden had blijkbaar last van hongerige bezoekers (waarschijnlijk vogels). De druiven werden beschermd door schrikdraad, netten, jassen als vogelverschrikkers en … enkele luidsprekers die plots lawaai begonnen te maken. Een halve meter de lucht in en de hartslag omhoog .

Teruggekomen in Bernkastel zagen we dat er behoorlijk wat politie aanwezig was. Gisteren hadden in Traben-Trarbach gezien dat de Bundespräsident, Frank-Walter Steinmeier, daar vandaag op de boot zou stappen. Blijkbaar ging zijn trip naar Bernkastel want wij hebben hem zien uitstappen.

En daarmee zit onze vakantie er bijna op. Morgen moeten we helaas terug richting België rijden.

Traben-Trarbach

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Nog vóór we naar de Moezelstreek vertrokken zei Conny al dat we zeker een bezoekje moesten brengen aan Traben Trarbach. Zij was daar vroeger al eens geweest en had er mooie herinneringen aan.

Dit dubbelstadje was dan ook onze bestemming voor vandaag. Geen wandeling dus maar wel lekker kuieren door straatjes en steegjes. En vooral genieten van de vele Jugendstil-huizen die er staan. Trarbach is in de 19de eeuw (1857) volledig platgebrand en werd heropgebouwd in Jugendstil (het meeste door architect Bruno Möhring).

We hebben er ook het Mittel-Mosel-Museum bezocht dat gevestigd is in de Barockvilla Böcking. Het gebouw op zich is al de moeite waard en ook binnen is het heel mooi opgezet.

Even verder ligt het Haus der Ikonen. In dit huis kan je de werken van de Russische vluchteling Alexej Saweljew (1918-1996) bewonderen. Terwijl de oude ikonen (waarvan er ook altijd een deel in leen worden gegeven aan het museum) veelal donker zijn is hij teruggegaan naar het begin en maakte hij heel lichte ikonen. Echt wel mooi om te zien. We werden daar trouwens in perfect Nederlands ontvangen.

Even dachten we ook nog het Buddha museum te bezoeken maar daar hebben we vanaf gezien. Gelukkig maar bleek ’s avonds. Peter en Tin, onze Belgische “buren” waren vandaag naar ginder gefietst en hadden het museum wel bezocht. Het bleek geen voltreffer te zijn geweest. Wel veel beelden maar veel te veel tekst.

Morgen volgen we Napoleon in Kesten.

Piesporter Moselbogen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Onder het motto “niets moet, alles kan tijdens de vakantie” hebben we het boekje met de wandelingen van VOS Travel gelaten voor wat het was. Afgaande op hetgeen we gisteren hebben gezien zijn het ongetwijfeld heel mooie wandelingen maar we hebben het afgelopen jaar meer in de tuin gewerkt dan gewandeld en dat laat zich toch een beetje voelen.

Daarom trokken we vandaag naar Piesport, een twintigtal kilometer van Bernkastel, om daar de Moselbogen wandeling te doen. Deze wandeling vertrekt op het fietspad naast de Moezel en gaat dan de hoogte in doorheen de verschillende wijngaarden om verder op terug af te dalen naar de oevers van de Moezel.

Een iets gemakkelijkere wandeling maar wel eentje waarbij je constant prachtige vergezichten voorgeschoteld krijgt.

Omdat de wandeling iets korter was waren we ook vroeger terug in Bernkastel. De perfecte gelegenheid om eens het Wijnmuseum te bezoeken. Dat museum ligt in Kues en viel eerlijk gezegd een beetje tegen. Veel computerschermen met heel veel tekst. Ook Nederlandstalige tekst (met een Vlaams-Nederlandsvlaggetje) maar wel behoorlijk slecht vertaald. Maar er was wel een heel interessante film over de wijnbouw in de Moezelstreek, wijnbouw die er al was in de tijd van de Romeinen. In die film hebben we ook kunnen zien hoe de druiven op de bijzonder steile hellingen worden geoogst. Maar verder was er weinig te zien. Gelukkig hadden we een Gutschein gekregen van het hotel waardoor we niet moesten betalen om binnen te kunnen.

In Kues staan overigens ook heel mooie gebouwen uit het begin van de 20ste eeuw. Die hopen we morgen ook te zien in Traarbach, onze volgende uitstap.

Bernkastel-Kues

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Eindelijk is het aan ons. De “grote” vakantie is aangebroken. Nu ja, erg groot is hij niet maar na een weekje van doktersbezoeken (huisarts, endocrinoloog en oogarts die me allemaal goede punten hebben gegeven) en hard werken zijn we vanochtend vertrokken naar onze vakantiebestemming.

Deze keer zijn we naar onze Oosterburen getrokken, meer bepaald naar Bernkastel-Kues. Dit kleine stadje met zo’n 7.000 inwoners aan de oevers van de Moezel en omringd door wijngaarden is onze thuis voor de komende week.

Vandaag hebben we alvast vastgesteld dat vooral Bernkastel aan de Oostkant van de Moezel de toeristische trekpleister is.

Aan de overkant van de Moezel was er dan weer een FN-bijeenkomst. Enkele tientallen klassieke motors uit de tijd dat FN nog rollend materiaal maakte en niet enkele schietend materiaal.

Het was er in ieder geval aangenaam rondkuieren. Veel terrasjes waar liters en liters ijskreem werden verorberd. Wij hebben ons beperkt tot een Latte en een zwarte thee. Het leek wel alsof we een voorgevoel hadden en dat we ons moesten “sparen” voor ’s avonds.

Dat voorgevoel bleek trouwens terecht want het avondmaal was super lekker maar ook bijzonder veel.

Er waren blijkbaar maar twee koppels die gebruik maakten van de halfpension formule. Het andere koppel zijn ook Belgen. Sterker nog … het is mijn oude chef uit de tijd dat we nog ING Insurance waren. It’s a small world. Zij zijn hier echter om te fietsen, niet om te wandelen.

 

Tinder(sticks)

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Ik moet eerlijk zijn en bekennen dat ik, toen ik tickets bestelde voor het concert van gisteren, nog nooit had gehoord van Tindersticks. Ik had al wel eens gehoord van Tindr maar dat blijkt iets totaal anders te zijn. Al moet ik ook toegeven dat ik gisteren, na drie kwartier, ook wel zin had om te “swipen”.

Niet dat de in 1991 opgerichte groep rond zanger Stuart Staples, gitarist Neil Fraser en keyboardspeler David Boulter slecht was hoor. Integendeel, samen met nog enkele gastmuzikanten brachten ze echt wel heel mooie luisterliedjes.

En ik hou ook van heel mooie luisterliedjes. Maar 90 minuten aan één stuk heel mooie luisterliedjes, dat is nog net iets teveel voor Corneel. Daarvoor hou ik nu net iets teveel van de stevigere gitaarrock. Conny vond het, net als haar collega Ann die ons dit concert had aangeraden, heel erg goed. Ik daarentegen vond het niet slecht.

Van de snipperdag die we altijd proberen te nemen na een concert op een werkdag hebben we gebruik gemaakt om eens te gaan fietsen. Het knooppuntennetwerk bracht ons onder andere in Torekenswaver, Jut, Balder, Hest, Gèshaa en Raamenam. Ruim 50 km en maar één keer (behoorlijk) nat geworden. Tijdens de eerste stortbui zaten we net op het terras van Tante Trien in Heist-op-den-Berg.

Al bij al toch een heel leuke fietstocht, ondanks de regen de felle tegenwind op weg naar huis.

tindersticks

Watertuin

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Ze zeggen wel eens dat mooie liedjes niet lang duren maar dat is niet waar hoor. Child in Time van Deep Purple duurt 10 minuten, Stairway to Heaven van Led Zeppelin duurt 8 minuten, Overture 2112 van Rush duurt zelfs 20 minuten.

Dus echt mooie liedjes kunnen wel degelijk lang duren.

Wat echter nooit lang duurt zijn toffe vakanties. Gisteren hebben wij alweer een einde moeten maken aan onze midweekvakantie bij onze landgenoten uit het Zuidoosten.

Het was eerst mijn bedoeling om op weg naar huis een tussenstop te maken in Namen of in Dinant maar op één of andere manier stootten we op Annevoie, bijna in het midden er tussen in.

De Tuinen van Annevoie werden 250 jaar geleden aangelegd, maken deel uit van het Belangrijk Erfgoed van Wallonië en het is de enige watertuin in ons Land.

De talloze fonteinen en watervallen in de tuin stromen puur op natuurlijke wijze. Er worden geen machines gebruikt. Alles werkt op basis van het systeem van communicerende vaten. Bovenaan de tuin loopt het Grand Canal en dat zorgt er door het hoogteverschil voor dat alle fonteinen al tweeënhalve eeuw ononderbroken stromen.

Een heel mooie tuin waar het heel rustig wandelen is. Ongetwijfeld veel beter dan een wandeling door een drukke stad.

En zo zit deze vakantie er ook weer op. Nu is het dik twee maanden aftellen naar onze volgende midweek in september die ons naar de Moezelstreek zal brengen.

Tussenin vullen we onze vrije tijd dan maar met wandelingen, fietstochtjes en af en toe een concertje of een festivalletje.

Tabanidae

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Vandaag trokken we naar Rocherath in Duitstalig België, vlakbij de Duitse grens. Daar zou een heel mooie boswandeling moeten zijn in de verborgen vallei op het Hasselpath. De wandeling zou heerlijk zijn voor eenzame wandelaars (zoals wij) en was een meevaller voor smokkelaars (niet zoals wij).

Het duurde wel even voor we op het juiste pad waren. De wandeling was aangeduid met een groen kruis maar in het begin waren de bordjes toch niet helemaal duidelijk. Het lag niet aan ons oriëntatievermogen want ook twee Luxemburgse dames waren de weg kwijt. Uiteindelijk geraakten we wel op het juiste pad (letterlijk hè want figuurlijk lopen wij altijd op het juiste pad).

Dat pad bracht ons echter niet IN het bos zoals we gehoopt hadden maar vooral ROND het bos. Het was wel een mooie wandeling op goed bewandelbare paden. Onderweg aan de Johnny Nystenbrug (waar in 1948 de genaamde smokkelaar werd doodgeschoten door de politie) zijn we zelfs even de grens over gestoken om op een Duits bankje onze broodjes op te eten.

Na ruim 10 km stonden we terug aan de auto.

En wat heeft die Tabanidae uit de titel daar nu mee te maken? Wel Tabanidae is de Latijnse naam van de daas, de brems, bremster, daps, paardenvlieg, blinde daas, blinde mug, blinde vlieg, dazerik, of bouw.

En dat zijn insecten die Noah beter niet had meegenomen op zijn ark. Ik haat die beesten maar zij zien mij blijkbaar bijzonder graag. Zo graag zelfs dat ze me willen opeten. Vandaag hebben ze een flinke poging ondernomen. Een paar keer zelfs tot bloedens toe. Ik schat dat ik een tiental keer ben gebeten. Echt plezant is dat niet zeker niet wanneer je partner daar helemaal geen last van heeft.

Morgen is het alweer de laatste dag van onze Ardeense midweek. Mooie liedjes duren niet lang.

Rood of Blauw ?

walkingwithlucEen reactie plaatsen

In Nederland kennen ze alleen rood en blauw. In het Engels is het de moeder van alle kuuroorden. Bij ons hebben ze Reine, Reine Subtile, Intense, Finesse, Touch of Lemon, Fruit, Duo en nog zoveel meer.

Wij zijn vandaag naar de Koningin van de kuuroorden geweest … SPA.

Nadat we onze auto hebben achtergelaten op de Parkplatz hebben we de blauwe lijn gevolgd. Deze wandeling wordt aangegeven met tegels in de grond en brengt je langs de belangrijkste gebouwen van Spa.

En aan mooie gebouwen is in Spa zeker geen gebrek. Aan het einde van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw moet Spa een wondermooie stad zijn geweest. Dat is het nu uiteraard nog maar er wordt hier en daar wel gewerkt waardoor je er niet altijd ten volle van kunt genieten.

Zo durven ze ook al eens een tegeltje van de wandeling verkeerd leggen of het voetpad openbreken op belangrijke keerpunten in de wandeling. Zo zijn ook wij van de route afgeraakt maar op zich was dat niet echt een probleem. Dat gaf ons de kans om nog enkele van die oude huizen te zien die we anders hadden gemist.

Eenmaal terug aan het vertrekpunt moesten we een beslissing nemen. Ofwel nog wat rondhangen in Spa ofwel terug naar ons huisje met een tussenstop in Coo om de waterval te bekijken. Dat kan bij mij gemakkelijk 40 jaar geleden zijn, Conny was er nog nooit geweest. De keuze was dan ook snel gemaakt. Een tussenstop in Coo werd het. Buiten de waterval is daar trouwens niks meer te zien, tenzij je naar PlopsaCoo wil gaan.

Ze hebben er wel lekker ijs. Het duurde even eer ze de bestelling kwamen noteren maar eens dat in orde was kwamen onze coupes heel snel en ze waren heeeeeeerlijk.

Ondertussen zitten we nog na te genieten op ons terrasje … met een zalig windje en heel aangename temperaturen.

Une balade des gens heureux

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Eén van de zaken die hoog op ons to-do-lijstje voor deze vakantie stond was la balade du Ninglinspo.

De Ninglinspo is de enige bergrivier van België. Zij stroomt door een gebied dat sinds 1949 beschermd gebied is. De loop van de Ninglinspo daalt van 420 meter naar 170 meter, is 3 kilometer lang en heeft hierdoor een gemiddeld verval van 8%. Ze overbrugt een hoogteverschil van 250 meter. De grootste waterval in de rivier is de Waterval van de Chaudière, ze mondt uit in de Amblève net nadat deze de Fonds de Quareux overgaat (bron: Wikipedia).

De heenweg van 2,4 kilometer is best wel een avontuurlijke wandeling met behoorlijk wat klim- en klauterwerk. Gelukkig had ik op het laatste moment het briljante idee om de wandelstokken aan de rugzak te hangen want we hebben ze goed kunnen gebruiken.

Ook een briljant idee was het meenemen van twee bevroren flesjes water. We hadden onze gewone drinkbussen, samen goed voor anderhalve liter water, ook mee maar zo’n flesje bevroren water zorgt er voor dat je naar het einde toe altijd fris water bij de hand hebt.

Verder hebben we eigenlijk weinig of geen last gehad van de hitte. Nagenoeg heel de wandeling verliep in het schaduwrijke bos. Gezweet is er uiteraard wel maar dat lag eerder aan het parcours.

Gelukkig was ons huisje in Les Gottales, lekker fris bij aankomst.