André

Het concertjaar 2019 werd gisteren ingezet met een eerder a-typisch concert.

Voor mij was het, schat ik, de zevende keer dat ik de artiest in kwestie met zijn groepje muzikanten aan het werk zag. Voor Conny was het de eerste keer.

Het was ook het eerste concert waar onze beide moeders mee naartoe gingen. Dus neen … we zijn niet naar KISS geweest en ook niet naar Queen of The Stranglers.

Naar wie zijn we dan wel geweest? Naar een sympathieke Limburger uit Mestreech en zijn ruim 50 muzikanten en evenveel dansers.

Jawel, het eerste concert van dit jaar is het Nieuwjaarsconcert van André Rieu in het Antwerpse Sportpaleis geworden. André tapte uit het bekende vaatje : luchtige klassieke muziek en tussendoor lekker grappen en grollen met het publiek. Dat maakt de man trouwens zo populair. Het is best mogelijk dat de doorsnee Klara-luisteraar een hekel aan de man heeft maar ik vind ‘m echt wel goed.

En nog belangrijker : de moeders vonden ‘m héél goed.

Op het eerste “rock”-concert is het nog een paar weken wachten. Ondertussen gaan we volgende week nog wel naar de Vorselaarse Harmonie die Barbara Dex begeleiden. Dat kan ook alle kanten op.

rieu02

Stefan

20181222_191508Met het Weinachtsfest der Volksmusik heb ik gisteren het concertjaar 2018 echt afgesloten.

Hoewel ik een streepje volksmuziek wel kan smaken kan ik niet zeggen dat ik een superfan van het genre ben. Maar mijn moeder is dat wel. En als dan, voor de allereerste keer, Stefan Mross ons land bezoekt dan moeten we daar toch naartoe zeker.

Stefan Mross is de presentator van de populaire zondagochtendshow op ARD : Immer wieder Sontags, een programma dat steevast wordt opgenomen bij ons thuis. In Duitsland trekt de show elke zo’n 2.500.000 kijkers en blijkbaar heeft de show ook in België en Nederland zijn fans.

Ik vind trouwens dat we onszelf nu vrienden van Stefan mogen noemen. Zijn eerste liedje heeft hij gezongen al staande op de twee vrije stoelen naast ons (we zaten immers op de eerste rij). Daarna heeft hij mijn moeder nog de handen geschud en haar gevraagd waar we vandaag kwamen. Als dat niet volstaat om tot zijn inner circle te behoren dan weet ik het ook niet.

Heel veel waren er (nog) niet in het Ethias Theater maar dat kan ook aan slechte marketing hebben gelegen. Ik moet wel toegeven dat de afwezigen ongelijk hadden want het was best een leuke show. Hij was in ieder geval beter dan die van Hansi Hinterseer eerder deze maand. Maar dat lag waarschijnlijk aan de afwisseling die er nu was. Naast Mross waren er ook de Zillertaler Pur, Melanie Payer en Stimmen der Berge. Gastheer was de Nederlander Wijbrand van de Sande.

Ruim 3 uur heeft de show geduurd en eigenlijk waren die heel snel voorbij.

Nu is het twee weken rust. Op 6 januari beginnen we aan het nieuwe jaar : met de twee moeders naar André Rieu in Antwerpen.

Als dat maar goed komt.

Joost

Met een optreden van Novastar hebben we gisteren 2018 afgesloten op gebied van concerten. Het werd een geweldige afsluiter van een geweldig jaar op concertgebied.

Vóór we mochten genieten van Joost Zweegers hebben we eerst genoten van de keuken van de AB Resto. Het menu is er niet uitgebreid maar het is er wel heel lekker eten. Rood vlees en tonijn zijn trouwens uit milieubewuste redenen definitief van het menu geschrapt.

Om 19u mochten we binnen in de zaal. De klassieke rolverdeling is dan : Luc spurt naar boven en bemachtigt twee zetels op de eerste rij, Conny wandelt op haar gemak naar beneden en stopt de jassen in een locker.

Die plaatsen op de eerste rij waren trouwens heel schaars deze keer. Negen plaatsen waren immers voorbehouden voor mensen uit de entourage van Novastar. Ook achter ons waren hier en daar nog enkele plaatsen gereserveerd, onder andere voor zijn vader. Niet gebruikelijk in de AB trouwens. Maar geen probleem voor ons … wij hadden prima zitplaatsen.

In tegenstelling tot andere optredens waren er deze keer bovendien geen trappenzitters. Dat stoort mij mateloos, niet alleen om het de veiligheid van anderen in gevaar brengt maar gewoon omdat het asociaal is. En ook verboden want er hangen genoeg papieren aan de zetels om dat duidelijk te maken. Een struise security-man maakte daar deze keer een eind aan.

Om 20 u mocht Geike Arnaert ons een halfuurtje opwarmen. Ze deed haar best met haar prachtige stem en mooie liedjes maar enkel begeleid door een pianist kon ze ons toch echt niet boeien.

Om 21u stipt stapte dan Joost Zweegers op het podium voor een geweldig concert van anderhalf uur. Nummers van zijn nieuwste CD afgewisseld met enkele van zijn klassiekers, gebracht door 4 geweldige muzikanten en met heel mooie visuele effecten … puur genieten.

joost

En daarmee zit het jaar er dus op (althans voor Conny toch, ik ga met mijn moeder zaterdag nog naar het Weinachtsfest der Volkmusik mit Stefan Mross). Een jaar waarin we 39 concerten of festivals hebben bezocht waarbij we 68 groepen of artiesten aan het werk zagen. Vraag me niet om er een favoriet uit te kiezen want dat is te moeilijk.

Een overzichtje?

Symfonie Orkest 13/01/2018 CC Heist
Brides of Lucifer 21/01/2018 Ancienne Belgique
Winterland 76 26/01/2018 De Roma
Pavlove 02/02/2018 Trix
The Cults 02/02/2018 Trix
The Bootleg Beatles 04/02/2018 De Roma
Simple Minds 18/02/2018 Ancienne Belgique
Woodstock Unplugged 22/02/2018 CC Heist
Urban Trad 22/02/2018 CC Heist
Jonathan Jeremiah 27/02/2018 Lotto Arena
Elbow 27/02/2018 Lotto Arena
Juanita Stein 06/03/2018 Sportpaleis
Killers 06/03/2018 Sportpaleis
Frank Vanderlinden 10/03/2018 CC Heist
Nits 31/03/2018 Verkade Den Bosch
Slim Cessna’s Auto Clubs 07/04/2018 De Roma
Nathaniel Rateliff 07/04/2018 De Roma
Wanthanee 12/04/2018 Ancienne Belgique
George Ezra 12/04/2018 Ancienne Belgique
Vreemde Kostgangers 13/04/2018 Stadsschouwburg Antwerpen
Nits 21/04/2018 Ancienne Belgique
Danny Blue and the Old Socks 26/04/2018 Het Depot
The Van Jets 26/04/2018 Het Depot
Tin Fingers 05/05/2018 De Roma
J. Bernhardt 05/05/2018 De Roma
Laïs 17/05/2018 CC Heist
Kommil Foo 31/05/2018 CC Heist
Bent Van Looy 06/06/2018 Ancienne Belgique
Beck 06/06/2018 Ancienne Belgique
Joe Summers 04/07/2018 OLT Rivierenhof
Steve Winwood 04/07/2018 OLT Rivierenhof
Bløf 14/07/2018 TW Classic
Richard Ashcroft 14/07/2018 TW Classic
Nathaniel Rateliff 14/07/2018 TW Classic
Kraftwerk 14/07/2018 TW Classic
The National 14/07/2018 TW Classic
Milo Meskens 28/07/2018 Suikerrock
Sons 28/07/2018 Suikerrock
Goo Goo Dolls 28/07/2018 Suikerrock
White Lies 28/07/2018 Suikerrock
Anouk 28/07/2018 Suikerrock
Gers Pardoel 29/07/2018 Suikerrock
Nbrska n Loewak 29/07/2018 Suikerrock
OMD 29/07/2018 Suikerrock
Absynthe Minded 03/08/2018 M-idzomer Leuven
Faces on TV 03/08/2018 M-idzomer Leuven
Milo Meskens 03/08/2018 M-idzomer Leuven
Sébi Lee 04/08/2018 Hoppin’ Around Vorselaar
The Rusty Nails 04/08/2018 Hoppin’ Around Vorselaar
Wally 18/08/2018 Rijmrock
Stefan Dixon & Friends 18/08/2018 Rijmrock
Drum Drum Dance Dance 03/10/2018 Trix
The Sherlocks 03/10/2018 Trix
Ry Cooder 12/10/2018 Kursaal Oostende
Buurman 27/10/2018 CC Heist
Luka Bloom 02/11/2018 Theaters Tilburg
Gunther Neefs 08/11/2018 CC Heist
Paul Young 11/11/2018 CC Heist
Ego Kill Talent 17/11/2018 Lotto Arena
Within Temptation 17/11/2018 Lotto Arena
Pyn 24/11/2018 De Roma
Kim Wilde 24/11/2018 De Roma
Maaike Ouboter 29/11/2018 De Roma
Het zesde metaal 06/12/2018 CC Heist
Jef Neve 15/12/2018 CC Heist
Jasper Steverlinck 17/12/2018 Bozar Brussel
Geike Arnaert 20/12/2018 Ancienne Belgique
Novastar 20/12/2018 Ancienne Belgique

Op naar 2019 waar we toch ook al 12 concerten op de agenda hebben staan.

Jasper

Nog even en ons concertjaar zit er helemaal op.

Maar we sluiten het jaar wel af met enkele knallers.

Jef Neve was misschien niet 100% een succes en het Kerstconcert in de kerk van Vorselaar dat ik zondag met mijn moeder bezocht was weliswaar goed maar toch ook niet echt wat we ervan hadden verwacht.

Dat werd gisteren allemaal goedgemaakt door Jasper Steverlinck. Ongeveer een jaar geleden hadden we hem al aan het werk gezien in de Zwaneberg in Heist op den Berg, enkel begeleid door een piano. Gisteren hebben we opnieuw mogen genieten van zijn wondermooie stem en zijn prachtige liedjes. Het feit dat hij optrad in de Henri Le Boeuf zaal van de Bozar in Brussel maakte de gelegenheid nog net iets specialer.

Hij paste wel in de omgeving. Mijn collega’s vinden hem maar niks maar Conny en ik zijn grote fan. Enig minpuntje misschien … het strijkerskwartet dat hij had meegebracht had iets meer aan bod mogen komen. Een detail, ik weet het. Het weerhield het publiek er in ieder geval niet van om hem te bedanken met een (welverdiende) staande ovatie.

Hopelijk doet Joost het aanstaande donderdag in de AB even goed.

Der Hansi

De dagen zijn tegenwoordig zo vermoeiend dat het er soms zelfs niet van komt om een blogstukje te schrijven, zelfs niet over een concert dat je hebt bezocht.

Nu ja, het concert dat ik afgelopen zondag heb bezocht is wel één van die concerten “buiten competitie”. Ik bedoel hiermee concerten die Conny of ik nooit “vrijwillig” zouden bezoeken. Maar soms moet je eens een beetje aan zelfopoffering doen, zeker wanneer één van de favoriete zangers van je moeder naar het Ethias Theater in Hasselt komt.

Daar kwam zondag immers Hansi Hinterseer nog eens langs samen met zijn vaste begeleidingsgroep Tiroler Echo. Uiteraard bracht hij zijn Weinachtsshow.

Op zich is dat niet slecht hoor maar het is nu eenmaal niet “mijn muziek” (en ik heb een heel gevarieerde smaak). Maar moeder heeft enorm genoten van de meer dan twee uur durende muziek en dat was uiteraard de bedoeling.

Dat het concert om 18u begon en rond 20u30 gedaan was viel ook wel mee. Dan ben je nog op een christelijk uur thuis. Altijd meegenomen wanneer je ’s maandags moet werken.

IMG-20181209-WA0022.jpeg

Burn Out

arnout1Onze collega’s en vrienden denken dat wij elke week naar een concert gaan maar dat is echt niet waar hoor.

Akkoord, afgelopen donderdag zijn we nog naar Het Zesde Metaal geweest maar de reden waarom we gisteren naar het Cultureel Centrum in Heist op den Berg gingen had niks te maken met muziek maar des te meer met een Burn-out.

Aan het woord over dit onderwerp was Arnout van den Bossche. Als ik eerlijk ben dan moet ik toegeven dat ik nog nooit van de man had gehoord maar Conny vond zijn vorige show “De Relatiefluisteraar” zo goed dat we gisteren dus naar “Burn-out voor beginners” zijn geweest.

We hebben het ons niet beklaagd. Lang geleden dat ik nog zo gelachen heb. De man is gewoon geniaal. En alles wat hij vertelt is zo herkenbaar. Bijna alles wat hij vertelt heb ik (en waarschijnlijk ook alle andere bezoekers) al wel eens meegemaakt. De baas die altijd en overal is en de baas die je nooit ziet, de collega die altijd een reply to all doet op alle mails die hij ontvangt. Enorm grappig en herkenbaar.

Ook hier moet ik weer zeggen : als je de kans krijgt om hem aan het werk te zien … DOEN !

https://arnoutvandenbossche.be/show/

arnout2

Het zesde

Zelf heb ik in de Zesde Moderne Talen gezeten in het Koninklijk Atheneum Arthur Vanderpoorten in Lier maar gisteren in het Cultureel Centrum De Zwanenberg in Heist-op-den-Berg zat ik in het Zesde Metaal.

We hadden deze groep rond Wannes Cappelle in 2017 al eens op Gladiolen gezien maar toen stonden we vrij ver achteraan in een heel rumoerige tent dus echt genieten was er niet bij.

Gisteren was dat gelukkig wel het geval. De heel comfortabele zetels van de Zwanenberg leenden zich perfect voor dit optreden. Soms heel ingetogen, soms vrij stevig, de ene keer het Westvlaams iets beter verstaanbaar dan de andere keer. Maar het was goed … heel goed. Zo goed zelfs dat ik bij het buitenkomen een verzamelcd heb gekocht.

Uiteraard gaat dat niet hetzelfde klinken maar toch. Het Zesde Metaal is uiteraard wel meer dan Wannes Cappelle alleen. Met Filip Wauters op elektrische gitaar en steelguitar, Tim Van Oosten op drums en vibrafoon, Robin Aerts op bas en last but not least Tom Pintens op elektrische gitaar, piano en synthesizer staat er een heel sterke groep op het podium. De belichting mocht er trouwens ook zijn.

Kortom … het was een heel goed concert. Als je de kans nog krijgt om ze aan het werk te zien … niet twijfelen maar doen.

zesde metaal 02.JPG

Vandaag heb ik van een snipperdag gebruikt gemaakt om, na lange tijd, nog eens een bezoekje te brengen aan mijn favoriete winkel : Stripwinkel Beo in Antwerpen. Dat was ook weeral veel te lang geleden. Gelukkig trouwens dat ik nog eens langs ging. Blijkt immers dat de Fenix Collectie van Brabantstrip niet stop is gezet zoals ik dacht. Het Vlaams Stripcentrum in Wilrijk zet de reeks blijkbaar verder.

Het principe blijft hetzelfde. Nooit verschenen Vlaamse stripverhalen uitbrengen in beperkte oplage. Het verschil is wel dat dat deze nieuwe verhalen (De Vermiste Spion, een Dees Dubbel verhaal van Rik en De Bende van Black-C van Hurey) niet genummerd zijn. Enerzijds ben ik wel blij dat de reeks niet stopt, anderzijds blijft nu ook de stress om een album te missen. Dat zou toch zonde zijn na al die jaren.

Herfst

De herfst is toch wel een fantastisch seizoen voor wandelaars en amateurfotografen. Ik geniet er alvast met volle teugen van. Het is de afgelopen jaren ook het seizoen van de keigoede concerten.

Gisteren zijn Conny en ik nog eens naar Kruiskensberg in Bevel getrokken om een korte wandeling langs de oevers van de Nete te doen richting Gestel. Er stond een frisse wind maar het was genieten.

’s Avonds zijn we dan naar de Lotto Arena getrokken om Sharon Den Adel en de rest van Within Temptation aan het werk te zien. Voor mij was het de zevende keer maar voor Conny was het een eerste kennismaking (die gelukkig heel goed is meegevallen). Sharon was heel goed bij stem en de show was wederom geweldig.

Vandaag dan, na een voormiddagje werken, nog een tweede herfstwandeling gedaan. Nu het weer zo goed is moet je daar van profiteren hè.

Young or too old?

youngIk ben muzikaal opgegroeid op het einde van de jaren ’70 en nog meer in de jaren ’80. En hoewel ik de laatste jaren, vooral door toedoen van Conny, mijn horizonten  op muzikaal gebied behoorlijk heb uitgebreid, blijf ik toch vooral een kind van de jaren ’80.

De grote namen uit die tijd zijn ondertussen, net als ikzelf, flink wat jaartjes ouder geworden maar velen ervan toeren nog steeds of opnieuw rond.

Als de kans zich voordoet dan pikken we graag zo’n concertje mee. Soms vallen die heel goed mee. Nu bijna drie jaar geleden was het concert van The Stranglers er zo eentje. Staat nog altijd heel hoog in ons klassement. UB40, Status Quo, 10CC, Paul Carrack, Golden Earring, Lloyd Cole, Brian Setzer Paul Weller, Depêche Mode … allemaal meevallers.

Helaas zitten er soms ook tegenvallers bij. Sisters of Mercy op Suikerrock in 2015 was zo’n tegenvaller. En sinds zondag moeten we helaas ook Paul Young daar bij tellen. Niet dat het allemaal slecht was hoor. Hij had heel goede muzikanten bij die ook nog een mooi stukje konden zingen, vooral de percussioniste dan.

Aan de nummers zelf lag het ook niet. Love of the Common People, No Parlez, Wherever I Lay My Hat, Love Will Tear Us Apart, What Becomes of the Broken Hearted, Everything Must Change, Everytime You Go Away, Come Back and Stay … allemaal klassiekers.

Lag het dan aan Paul zelf ? Heel eerlijk gezegd zou hij beter op pensioen gaan. Sommige nummers klonken best wel goed, een enkel nummer zelfs heel goed. Maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat de helft van de nummers ondermaats gezongen waren. Zijn stem was vroeger al niet zuiver maar nu was ze soms gewoon weg. In plaats van No Parlez was het No Chantez

You win some, you lose some … Laat ons zeggen dat dit een gelijkspel was.

Concerten

Na een, alweer, drukke werkweek ben ik eergisteren een halfuurtje vroeger dan normaal gestopt. Dat gaf me iets meer tijd om, ruim twee uur later, de trein terug naar Antwerpen te nemen. Na De Romeo’s vorige week stond er alweer een knaller van het Vlaamse lied op het programma : Christoff.

christoffxl

Zelf ben ik geen fan maar mijn moeder hoort de man wel graag zingen en dat is voldoende reden om op een vrijdagavond naar Antwerpen te sporen en een bezoekje te brengen aan de vernieuwde Elisabethzaal. Prachtige zaal trouwens. Zowel de foyer als de zaal zelf.

Over de show kan ik kort zijn. De man kan zeker zingen en hij weet hoe hij een show moet brengen. Alleen is het niet mijn favoriete muziek. Moeder heeft er wel van genoten en dat is het belangrijkste. De treinrit naar huis was er wegens een technisch defect in Berchem wel eentje met hindernissen maar we zijn thuis geraakt.

Gisteren was het nog eens concert waar ik wel vrijwillig voor gekozen had. Na een drukke namiddag waar enkele boodschappen moesten worden gedaan (waaronder een bezoek op zaterdagnamiddag aan de IKEA !!!) trokken Conny en ik naar Heist op den Berg.

In het Cultureel Centrum Zwaneberg traden immers Geert Verdickt (zang en gitaar), Koen Renders (piano) en Stijn Gevaert (gitaar) op. Ze zijn beter bekend als Buurman. Ze werden begeleid door Laurens Billiet op drums en Xavier Declercq op basgitaar. Dit was toch meer ons ding. Ruim anderhalf uur genieten van mooie muziek met sterke teksten.

buurman dans en dwaal

Volgende concert op de agenda is Luka Bloom. Daarvoor trekken we vrijdag naar Tilburg en maken we van de gelegenheid gebruik om er een weekendje tussenuit te zijn.