Na een, alweer, drukke werkweek ben ik eergisteren een halfuurtje vroeger dan normaal gestopt. Dat gaf me iets meer tijd om, ruim twee uur later, de trein terug naar Antwerpen te nemen. Na De Romeo’s vorige week stond er alweer een knaller van het Vlaamse lied op het programma : Christoff.
Zelf ben ik geen fan maar mijn moeder hoort de man wel graag zingen en dat is voldoende reden om op een vrijdagavond naar Antwerpen te sporen en een bezoekje te brengen aan de vernieuwde Elisabethzaal. Prachtige zaal trouwens. Zowel de foyer als de zaal zelf.
Over de show kan ik kort zijn. De man kan zeker zingen en hij weet hoe hij een show moet brengen. Alleen is het niet mijn favoriete muziek. Moeder heeft er wel van genoten en dat is het belangrijkste. De treinrit naar huis was er wegens een technisch defect in Berchem wel eentje met hindernissen maar we zijn thuis geraakt.
Gisteren was het nog eens concert waar ik wel vrijwillig voor gekozen had. Na een drukke namiddag waar enkele boodschappen moesten worden gedaan (waaronder een bezoek op zaterdagnamiddag aan de IKEA !!!) trokken Conny en ik naar Heist op den Berg.
In het Cultureel Centrum Zwaneberg traden immers Geert Verdickt (zang en gitaar), Koen Renders (piano) en Stijn Gevaert (gitaar) op. Ze zijn beter bekend als Buurman. Ze werden begeleid door Laurens Billiet op drums en Xavier Declercq op basgitaar. Dit was toch meer ons ding. Ruim anderhalf uur genieten van mooie muziek met sterke teksten.
Volgende concert op de agenda is Luka Bloom. Daarvoor trekken we vrijdag naar Tilburg en maken we van de gelegenheid gebruik om er een weekendje tussenuit te zijn.
walkingwithluc 