Bij de Schapenkoppen

Laatste dag van onze laatste vakantie. Het weer voorspelde niet veel goeds.

Dan kan je gelukkig altijd terecht in Lier. We waren eerst van plan om nog eens naar Anderstad te wandelen maar kozen toch maar voor de Lierse Vesten die we dan voor een stukje zouden “afsnijden” om de Brocantemarkt op de Grote Markt te bezoeken.

Wat ons al direct opviel bij het vertrek aan Parking de Mol : de Lierse standbeelden droegen oranje lintjes.

Die opvallende aankleding is een initiatief van De Zilveren Knoop, de Lierse afdeling van Soroptimist Belgium, en maakt deel uit van de internationale campagne ‘Orange the World’. Die campagne ging op 25 november van start en loopt nog tot 10 december, tijdens de jaarlijkse 16 Dagen van Activisme tegen Geweld op Vrouwen.

Volledig droog hebben we het niet gehouden maar kletsnat zijn we dan ook weer niet geworden.

Lierse Vesten

Ook vandaag waren we nog een beetje in vakantiemodus al was het weer totaal anders dan gisteren.

Weg blauwe hemel met zon en zomerse temperaturen, welkom grijze donkere wolken met tien graden minder.

Het weer nodigde niet uit om te fietsen maar wandelen kon natuurlijk wel. Om het één met het ander te combineren trokken we naar Lier. Daar is het altijd mooi wandelen en er was bovendien een rommel- en brocantemarkt op de Markt.

We lieten de auto achter aan CC De Mol en vertrokken via de Leuvensevest en de Sionsvest naar het Spuihuis. Dan ging het verder via de Spuivest en de Bergmannvest (Tony’s Vest). Deze vest werd genoemd naar Anton Bergmann, advocaat, letterkundige en eerste voorzitter van het Lierse Willemsfonds.

In plaats van de vesten te volgen en via de Davidsvest (genoemd naar Kanunnik J.B. David) en de Begijnevest terug naar de auto te stappen, namen we de Antwerpsestraat richting Grote Markt om een koffietje te drinken en natuurlijk ook om de rommel/brocantemarkt te bezoeken. Die markt leverde twee stripverhalen op waarvan eentje van GOT, het pseudoniem van Gommaar Timmermans. In Lier een stripverhaal kopen van een Lierenaar … het heeft wel iets.

Toen we uiteindelijk terug aan de auto stonden er 5 km op de teller.

Enkele foto’s:

Wandelen in Hasselt en fietsen in Lier

Onze vakantieweek kabbelt rustig verder.

Gisteren, na de wissel van zomerbanden naar winterbanden, zijn we verder gereden naar Hasselt, de stad waar ik, toen de dieren nog konden spreken, de beste twee schooljaren uit mijn carrière heb gekend.

Maar van die stad herken ik eerlijk gezegd nog weinig. Vooral de Elfde Liniestraat waar zowel mijn school als mijn studentenhuis was gevestigd is aanzienlijk veranderd. En blijkbaar gaat ze nog meer veranderen naar een autovrije boulevard.

Hasselt is wel altijd leuk om door te wandelen. En hier en daar herken ik toch nog altijd iets. De Witte Non waar ik de Witte van Hoegaarden leerde kennen. De muur van het begijnhof waar tientallen schachten op hun knietjes zaten om een bloem-mayonnaise-ketchup douche te krijgen. Het café waar ik met schoenen vol ketchup moest 20 frank moest bijeen gaan bedelen. Afin, dus altijd goed voor een bezoekje. Wij kozen voor de stadswandeling die je kan doen door de koperen klinknagels met een eikel erop te volgen. Probeer wel de ondergrondse parking van het Dusartplein te vermijden. Die is immers vreselijk duur.

En vandaag hebben we geprofiteerd van het aangenaam weer om de fietsen nog eens van stal te halen. Nu het nog kan moeten we ervan profiteren. Ik had een fietstocht gevonden “Tussen reeën en koeien in den Boshoek”, een tocht van bijna 36 km. Die vertrok in Hove maar ik zag dat hij ook in Lier aan het C.C. De Mol passeerde. Het leek me dan ook beter om daar te vertrekken.

Het was een mooie en rustige fietstocht en het weer was zalig.

De fietsknooppunten (vertrek aan de Brug aan C.C. De Mol in Lier): 5 – 31 – 27 – 13 – 52 – 12 – 63 – 61 – 82 – 87 – 91 – 88 – 88 – 89 – 5

Als wil vertrekken vanuit Hove dan vertrek je aan knooppunt 62 (Parklaan Hove) en fiets je naar knooppunt 12. Eenmaal je terug aan knooppunt 12 bent ga je dan terug naar knooppunt 62.

Vakantie en mooie liedjes

Onze tweede (en helaas ook laatste) vakantieweek is weer voorbij gevlogen.

Over maandag en dinsdag kunnen we kort zijn. Dat waren gewoon twee dagen hard werken in de tuin. Die staat vol hoog gras en dat moest af. Twee dagen aan de slag met de bosmaaier en kruiwagen na kruiwagen wegvoeren. Tijdens de werken werden wel 3 grote kikkers gespot maar die werden niet gewond.

Woensdag was het dan wat bekomen en dat deden we in Mechelen met een bezoekje aan de zevende versie van Kunstuur Mechelen. 60 minuten in kleine groepjes met 29 schilderijen van Belgische schilders, waarover telkens een verhaal wordt verteld door iemand die een speciale band  heeft met dat schilderij of met  de gebeurtenis die wordt afgebeeld. Kwamen deze keer onder andere aan de beurt : Mark Uytterhoeven, Helmut Lotti, Maarten Vangramberen, Jens Dendoncker, Clara Cleymans, Elio di Rupo, André Casteels (rozenkweker uit Putte), Lisette De Bie (moeder van Hans Bourlon, één van de initiatiefnemers van Kunstuur) en Jo De Meyere. Ik kan het iedereen aanraden om dit te bezoeken. Kies misschien wel voor een middagvoorstelling, dan is het er meestal rustig. Wij waren in onze sessie maar met twee. 

Donderdagavond terug naar Mechelen maar deze keer naar de Stadsschouwburg voor Springsteen 75, een meer dan twee uur durende show om de 75ste verjaardag van The Boss te vieren. Op het podium : Guy Swinnen, Patrick Riguelle, Axl Peleman, Jan Hautekiet, Tom van Stiphout, Piet  de Pessemier, Ron Reuman en Marc de Maeseneer. Ook dit kan ik iedereen aanraden.

Zaterdag was het tijd voor de jaarlijkse vraaliewandeling, een wandeling met de KLJ-vriendinnen van Conny. Deze keer werd gekozen voor het Terlindenpad in Edegem. Een heel mooie wandeling die rond Fort V gaat.  De wandeling werd afgesloten met een smakelijke maaltijd in Brasserie Hof ter Linden in Edegem. De wandeling is afgepijld met een paarse pijl.

En om onze vakantie vandaag af te sluiten reden we naar Lier. Een wandeling naar Anderstad stelt zelden teleur. Al was het wel bizar dat de grote waterplas in Anderstad zo goed als droog stond. De zwanen zagen onderaan gewoon zwart van het slib. Je kan nochtans niet zeggen dat het de laatste tijd niet geregend heeft.

En zo is deze vakantie dus voorbij. Mooie liedjes duren nooit lang genoeg 😉

Lierse Vlaaikes

Na zaterdag van alweer hard werken in de tuin (weer een veldslag tegen het onkruid gewonnen maar het einde van de oorlog is nog niet in zicht 😉) haalden we vandaag de fietsen van stal voor wat ontspanning.

Ik had gezien dat er op de Grote Markt van Lier een Rommel- en Brocantemarkt werd georganiseerd. Bovendien was er vandaag ook de viering van het Lierse Vlaaike.

Het Liers vlaaike is een klein kruidig gebakje op basis van kandijsiroop en vier kruiden dat volgens een specifiek (geheim) recept gebakken wordt. In 1999 werd in de stad Lier de “Orde van het Liers vlaaike” opgericht, met als doelstelling het bewaren en bewaken van de kwaliteit van het Liers vlaaike, welke tevens het recept ervan bewaart. Op 25 januari 2007 werd het Liers vlaaike door het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing officieel erkend als Vlaams streekproduct. Op 9 december 2013 kreeg het Liers vlaaike van de Europese Commissie de status van beschermde geografische aanduiding.

En het is om de verjaardag van die Europese erkenning te vieren dat vandaag de Peter en Meter van het Vlaaike werden gehuldigd. De burgemeester werd Peter en Britt Fierens werd, als kleindochter van oud-bakker én voorzitter van de orde, meter van het Vlaaike. Er werden gratis Vlaaikes uitgedeeld.  Ik heb niet duren zeggen dat ik dat absoluut niet lust (maar ik heb er wel vriendelijk voor bedankt).

Toen we onze koffie aan ’t drinken waren op de Grote Markt werden we ook nog verblijdt op een doedelzakconcertje. 

Nog een kleine wandeling om op het Zimmerplein onze fiets te gaan halen en we konden vertrekken. Nog even spanning toen we daar zagen hoe de politie een vrij beschonken man in boeien wist te slagen. 

De fietstocht ging langs de Nete naar Berlaar en vandaar verder naar Putte en Peulis.

Een heel geslaagde dag dus zeker omdat ik op de Rommelmarkt zelf voor een prikje een paar Sjors & Sjimmie boeken heb kunnen kopen.

De fietstocht:

De foto’s

Historisch Lier

De moeder van Conny werd afgelopen week 80 en dat verdiende wel iets meer dan de traditionele taart.

Daarom werd gisteren een dagje uit georganiseerd.

De dag begon in het pittoreske Gestel waar we konden genieten van een uitgebreid en lekker ontbijt in De Klappeistaak. Die naam verwijst naar het monument dat op het plein voor het koffiehuis staat. Voor de oudere generatie staat dit bekend als “De Klappeistaak”. Waarbij “klappei” babbelkous of kletskous betekent. Het woord “staak” bestaat eigenlijk niet maar vermoedelijk is dat afgeleid van “kaak” wat dan weer een oud woord is voor schandpaal.

Na een bezoekje aan het kerkje ging de uitstap verder naar Lier. Daar stond een historische  wandeling op het programma.  Deze wandeling vertrok aan het Stadhuis en bracht ons verder naar de Gevangenepoort, het Godshuis, het Begijnhof, het Zimmerplein met zijn bekende toren (waar we niet binnen zijn geweest en werd afgesloten aan de Vismarkt.

De bijzonder enthousiast gids wist ons te boeien met verhalen over het Vleeshuis dat zijn huidige middeleeuwse look pas gekregen heeft na de eerste Wereldoorlog , over Anneke Faes, een veertienjarig meisje uit Nijlen dat 8 maanden heeft opgesloten gezeten in de Gevangenepoort, over de Lierse Kant die je kan bewonderen in de kapel van het Godshuis en over Zuster Agnès, niet het restaurant maar wel het laatste Begijntje dat tot halfweg de jaren ’80 van de 20ste eeuw in het Begijnhof heeft gewoond.

Ook het huwelijk tussen Filips de Schone en Joanna van Castilië (waanzinnige Joanna), de ouders van de latere Keizer Karel V kwam ter sprake en uiteraard ook de legende van de Schapenkoppen, de bijnaam van de Lierenaars.

Volgens de legende is de naam schapenkoppen ontstaan in de 14de eeuw. Hertog Jan II, Hertog van Brabant en Limburg, wilde de Lierenaars bedanken voor hun bijdrage aan de strijd tegen de Mechelaars. Ze mochten kiezen uit twee beloningen voor de stad: een universiteit of een veemarkt.

De Lierenaars kozen voor het stapelrecht op vee. Een keuze die Lier geen windeieren legde, omdat er per regio maar één stad zo’n recht werd toegestaan. Prompt verhuisde de veemarkt die tot dan in Wespelaar was gevestigd op bevel van de Hertog naar Lier. Hertog Jan II zou daarbij al zuchtend gezegd hebben: “O, die schapenkoppen”.

De universiteit, de beloning die Lier links liet liggen, ging uiteindelijk naar Leuven. Hiermee kreeg Leuven in 1425 de eerste universiteit in de Lage Landen.

Een bezoekje aan Lier met een stadgids ? Ik kan het iedereen aanraden.

Zonder modder

Na de modderige en bijna verzopen wandelingen van de afgelopen weken en na die miezerige dag van gisteren hadden we vandaag behoefte aan een wandeling waarbij onze wandelschoenen na aankomst nog even proper waren als bij vertrek.

We kozen vandaag voor Lier. Ik heb wel iets met Lier. Ik heb er 6 jaar school gelopen en op internaat gezeten. Ik ben er jaren wekelijks naartoe gereden om een paar kilometer te joggen met loopmaatje Sally.

Ik had een route uitgestippeld die ons via het jaagpad van de Nete naar Emblem zou brengen om dan via het jaagpad van het Netekanaal terug naar Lier te stappen. Samen goed voor een kleine 9 km. Het was bijwijlen heel koud in de wind en op sommige plaatsen was het vrij druk maar het was proper wandelen. Geen spatje modder gezien.

Water hebben we wel gezien, veel water. Overal waar we keken leek er water te zijn. Dat heeft dan weer als voordeel dat je al eens watervogels ziet. Als je daar dan een paar niet zo slechte foto’s van kunt nemen dan is dat best leuk.

Wat ik wel gemerkt heb is dat, wanneer je zo een jaartje niet meer op je oude joggingrondje bent geweest, er bijzonder veel kan veranderen. Daar is behoorlijk wat bijgebouwd.

We zijn in ieder geval klaar voor een nieuwe werkweek. 

Loodjes

Terwijl op het werk de laatste loodjes serieus beginnen door te wegen hebben we vandaag nog eens iets gedaan dat al een eeuwigheid geleden was.

We hebben nog eens de Vesten rond Lier gelopen.

Ik loop die eigenlijk niet graag maar onze trainer Cédric, de zevenjarige zoon van loopmaatje Sally wilde persé de vesten doen.

Dat is dan wel 500 meter meer dan gewoonlijk maar ja … ’t is de jongen zijn laatste vakantieweek en dan geef je maar toe hè 😉

En zo hebben we nog eens 4,75 km gelopen in plaats van 4,25 km.

Ondertussen gaat het aftellen naar de vakantie onverstoord voor. Nog drie dagen werken. En nog 5 keer slapen en we vertrekken naar Engeland.

Was het al maar zover …

joggen lier

Fiets

Het moet niet altijd wandelen zijn. Soms mag het ook fietsen zijn. Zeker bij temperaturen van rond de 30°C en ook wel wanneer de jaarlijkse fietsvakantie van Conny eraan zit te komen.

We kozen vandaag voor een fietsknopenroute naar Lier. Niet alleen omdat we dan op de terugweg een behoorlijk stuk naast de Nete konden fietsen maar vooral omdat in Lier, net halfweg onze tocht, zeker voldoende drankgelegenheden zouden vinden ;-).

Het was trouwens best aangenaam fietsweer. De wind speelde hier wel een deugddoende rol, ook al was het soms behoorlijk vechten om vooruit te raken.

Uiteindelijk stonden er 42 km op de teller en als je fietstochtjes tot dusver waren beperkt tot een tochtje naar de krantenwinkel of naar de bakker dan voel je dat toch een beetje.

Het nadeel van fietsen is wel dat je iets minder foto’s maakt. Het voordeel daarvan is dan weer wel dat je minder werk hebt met het bewerken ervan of met het kiezen van welke foto’s wel of niet deze blog of het album op Facebook halen ;-).