Foto

Veel water, weinig schapen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Gisteren konden we door omstandigheden niet gaan wandelen. Jammer want het was er echt wel het weer voor. Maar dat zou ons vandaag niet overkomen.

Om half negen stonden we al aan de kerk in Itegem voor een wandeling. En ondanks de strakke wind was het best mooi weer.

Ik had een wandeling uitgestippeld die ons langs de Nete naar de Averegten zou brengen. Op die manier konden we de effecten van de regen van de afgelopen weken combineren met de lammertijd die ondertussen toch ook begonnen is.

Het stuk langs de Nete was indrukwekkend. Zo ver je kon zien water, water en nog eens water. Bijzonder mooi om zien, zeker in combinatie met de wolken.

Het probleem was echter ook dat de paden van het wandelknooppuntennetwerk ook onder water stonden. En niet zo’n klein beetje hè, neen hoor, zeker een halve meter water.

Dan maar onverrichterzake teruggekeerd op onze voetstappen en met de auto naar De Averegten gereden. Daar het “klassieke” joggingpad gewandeld maar lammetjes hebben we niet gezien. Hooguit een paar schapen die wel drachtig leken maar geen enkel schattig wollen pluisje te zien.

Dat was op zich wel jammer maar we hebben onze wandeling toch maar weer gehad. En net op tijd want we zaten nog niet terug in de auto en het begon te regenen.

Keizers

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Dit weekend stond in het teken van de keizers.

Afgelopen vrijdag met het véloke naar het zuid in Antwerpen waar ik had afgesproken met Conny. Een hamburger gegeten in een verlaten Ellis Burger en dan te voet naar Borgerhout waar we verwacht werden in de mooiste concertzaal van het land … De Roma.

In de Roma werden we eerst opgewarmd door RAMAN, een Gentse groep die veel potentieel toont maar die op dit moment nog niet standvastig genoeg is.

Om 21u, 10 minuten later dan voorzien, betraden de heren van Kaiser Chiefs het podium op de tonen van Money for Nothing van Dire Straits. Ik had ze al twee keer eerder gezien, eenmaal op de wei van Werchter in 2012 en eenmaal op de Markt in Tienen in 2013. Maar bij Conny stonden ze behoorlijk hoog op de bucketlist dus moesten we echt wel gaan. Toen wisten we uiteraard niet dat ze later dit jaar nog eens terugkeren naar die wei in Werchter.

Ze waren goed, zelfs heel goed. Maar ze waren niet zo goed als 7 jaar geleden. Wat misschien wel logisch is. Zeven jaar geleden had ik waarschijnlijk ook nog net iets meer energie dan nu (al lijkt mijn energie de laatste 4 jaar en zeker de laatste twee jaar wel terug te zijn toegenomen 😉).

kaiserchiefs

Het was in ieder geval de verplaatsing naar Borgerhout waard geweest.

En ook vandaag stond de dag in teken van een keizer. Nu ja, we zijn gaan wandelen in Herentals en daar hebben ze toch een standbeeld staan van een Keizer? Zoek het maar eens op in Google : keizer + Herentals.

Ik had een wandeling uitgestippeld die ons van het station naar het Olens Broek zou brengen waarbij we een stuk langs de Kleine Nete zouden wandelen. Het water van die Nete stond trouwens behoorlijk hoog. Sommige stukken viel het nog mee maar op andere stukken waar de wind vrij spel had en waar de regen ons teisterde waren minder leuk.

Maar we kunnen toch maar weer 8 km bijschrijven op onze teller. Genoeg om morgen een nieuwe werkweek aan te vatten.

Blitsbezoek aan Breda

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Mooie liedjes duren niet lang, gezellige verlengde weekends ook niet.

Na het uitgebreide ontbijt lieten we Auberge De Moerse Hoeve achter ons en trokken we terug richting het land zonder regering.

Het was behoorlijk vechten om de wagen op de baan te houden. Gelukkig hadden we na een halfuurtje rijden onze tussenstop al bereikt … Breda. Conny was er al eerder geweest, voor mij was het een première.

Het was zondag dus veel museums waren er niet open maar we hebben wel een gezellige, zij het heel winderige, stadswandeling gemaakt. We zijn tot de conclusie gekomen dat het naar meer smaakt en dat we zeker nog eens terugkomen maar dan ineens voor een heel weekend. Een ideetje voor het najaar.

Na een gigantisch grote Croque Monsieur bij Dickens & Jones een bezoekje aan koopcentrum De Barones was het dan tijd om echt naar huis te rijden.

De terugweg was behoorlijk vermoeiend, een constant gevecht met de wind maar gelukkig was het droog.

En nu kunnen we aftellen naar de volgende shortbreak … binnen 6 weken.

Duinen zonder zee

walkingwithluc1 reactie

Voor onze tweede wandeling trokken we vandaag naar Drunen op een halfuurtje rijden van de Moerse Hoeve.

Daar kozen we voor een knooppuntenwandeling van ongeveer 11km met vertrek en aankomst aan Herberg de Drie Linden.

Al snel zaten we echt in de duinen. Dat doet toch raar hoor … zo in het midden van Noord-Brabant metershoge duinen. Het enige verschil met die van Zeeland die we vorig jaar bezochten zijn de schelpjes.

Het was echter een heel mooie wandeling waarbij de landschappen steeds veranderden maar het was ook behoorlijk lastig wandelen door de duinen. En dan was het zand nog vrij stevig. In de zomer wanneer het droog is moet het nog lastiger zijn.

Uiteindelijk bereikten we na ruim 12 km de finish. Behoorlijk moe maar dan van dat plezant moe.

Weekendje weg

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het is half februari, we hebben al anderhalve maand hard gewerkt … hoogste tijd dat we er eens even tussenuit glippen dachten we zo.

We hadden nog een Bongobon liggen en die hebben we dan maar ingeruild voor een verlengd weekend in Auberge Moerse Hoeve in De Moer, dichtbij Kaatsheuvel en Tilburg. Maar ook dichtbij de het Nationaal Park Loonse en Drunense Heide.

Dat was ook onze bestemming nadat we eerst nog tickets hadden besteld voor Texas die in december naar België komen.

Onze wandeling vertrok aan Café Roestelberg in Kaatsheuvel. Bij de start mochten we al direct een duinrug beklimmen. Gelukkig was het zand nog een beetje nat zodat je toch nog vrij stevig kon doorstappen.

De wandeling was een mengeling van duinen, heidegebied en dennenbossen. Heel mooie wandeling, heel afwisselend en het weer viel ook nog mee.

Morgen ontdekken we een andere kant van dit Nationaal Park. Als dat even mooi is als vandaag dan zitten we gebeiteld.

Inhaalbeweging (1)

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Dit jaar gaan we proberen om, na een “weekconcert”, zoveel mogelijk een dagje verlof in te plannen. Tenslotte zijn we geen twintigers weer. En van dat dagje verlof proberen we dan iets leuks te maken. Een dagtripje bijvoorbeeld of een dagje werken in de tuin.

Vorige week, de dag na Novastar en Geike, kozen we voor een dagtripje. Onze bestemming was Brussel, meer bepaald Autoworld. Conny had gezien dat daar een tijdelijke tentoonstelling rond de Britse Klassiekers was. Als Anglofiel mocht ik dat niet missen.

Autoworld is sowieso een leuk museum om in rond te lopen, er stonden deze keer ook enkele mooie Britse wagens. Al ontbraken er ook wel een aantal. Geen Aston Martin DB5, geen Jaguar Mk II (hoefde zelfs niet bordeauxkleurig te zijn), geen Mr.Bean mini …

Maar zeker wel een bezoekje waard en met onze Museumpas hoefden we niet te betalen aan de inkom. De doos Ty-Phoo thee die we in de souvenirwinkel kochten was een leuk extraatje.

Omdat de dag nog jong was hebben we een wandeling door Brussel gemaakt naar één van de andere musea geweest die open waren op maandag … het Belgisch Centrum voor het Stripverhaal in de Zandstraat. Vroeger een winkel, ontworpen door Horta, na de restauratie dus omgevormd tot stripmuseum.

Het was jaren geleden dat ik daar nog eens was langsgelopen en eerlijk gezegd … ik ben enigszins teleurgesteld buitengegaan. Franquin, Nys, Vandersteen, Sleen, Goscinny, Berck, Morris, Buth, Mau, Merho … geen spoor van te vinden.

Gelukkig is het gebouw an sich een pareltje om te bezoeken.

Kerststappen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Vanmiddag van het aangename weer geprofiteerd om nog eens een mooie wandeling te maken in één van de mooiste streken van het land (al ben ik misschien een beetje bevooroordeeld).

Ik heb het uiteraard over het Land van Nete en Aa op de grens tussen Vorselaar, Grobbendonk en Herentals … mijn geboortestreek.

Via de watermolen van Grobbendonk ging het langs het militair domein, beter bekend als het Engels Kamp naar Lentehei. De priorij van Den Troon hebben we rechts laten liggen, die hebben we al vaker gezien.

Daarna ging het via het Heiken terug naar Vorselaar, samen goed voor een 9 km.

Na het eten hebben we nog een tweede wandeling gemaakt. Deze keer zijn we in het centrum van Vorselaar gebleven. Tijdens de feestdagen wordt Vorselaar immers versierd met verschillende kerstornamenten en die komen het best tot hun recht wanneer het donker is. Er reed vandaag zelfs een kersttreintje rond maar dat leek ons geen goed idee.

Alles bij elkaar heeft mijn Fitbit vandaag afgeklokt op +24.000 stappen, goed voor 18 km.

Weekendje Weg (3) … mooie liedjes

walkingwithlucEen reactie plaatsen

De clichés zeggen dat mooie liedjes niet lang duren en dat de tijd vliegt wanneer je je amuseert. En zoals vaker hebben de clichés gelijk. Onze driedaagse was razendsnel voorbij.

Hoewel we eigenlijk waren vertrokken om te gaan wandelen in combinatie met een bezoekje aan Brugge hebben we niet gewandeld. We hebben uiteraard niet stilgezeten met dagen van 20.000 stappen of meer.

Gisteren was het wel aangenaam weer om te wandelen maar we kozen ervoor om na het ontbijt terug naar Mechelen te rijden. Onderweg maakten we wel een tussenstop in Jabbeke om het huis van Constant Permeke. Ik kende Permeke vooral van naam (en van de briefjes van 1.000 Belgische Frank) maar met zijn werk was ik minder bekend. Ik wist niet dat veel van zijn schilderijen zo donker waren. Al weet men niet of dat echt zijn bedoeling was of dat het een gevolg was van slechte manipulaties. Zijn beeldhouwwerken spraken me meer aan. Het huis op zich is overigens ook een bezoekje waard.

Aangekomen in Mechelen zijn we eerst een hapje gaan eten. Aan de IIzerleen zat alles vol en aan de Vismarkt was er Kerstmarkt. Wij zijn dan maar in de schaduw van de Sint-Romboutstoren binnengestapt bij Il Cardinale. Best wel een leuk hamburgerrestaurant. Het was ons eerste bezoekje daar maar het zal zeker niet het laatste zijn.

En zo zat de driedaagse er weeral op. Het aftellen naar de volgende break kan beginnen.

 

Weekendje weg (2) … dag van de verloren foto’s

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Dag twee van onze driedaagse “in het westen” bracht ons naar de hoofdstad van de provincie … Brugge. Aangezien ons hotel letterlijk naast het station van Blankenberge ligt kozen we uiteraard voor de trein. Voor 9,20 euro heen en terug (voor twee personen) kan je bovendien de auto toch niet uit de garage halen.

Op het programma stond vooral een bezoek aan het Gruuthusemuseum. En dat bezoek bleek zeker de moeite waard. Het Gruuthusemuseum is een museum van geschiedenis en toegepaste kunst in Brugge. Het museum is ondergebracht in het 15e-eeuwse stadskasteel of stadspaleis van de heren van Gruuthuse aan de Dijver in het oude centrum van de stad. Het was ooit de woning van Lodewijk van Gruuthuse.

Ook de aanpalende Onze-Lieve-Vrouwekerk hebben we bezocht. In deze kerk kan je de (lege) praalgraven van Karel de Stoute en Maria van Bourgondië vinden. Ook het beeld van de Madonna met kind van Michelangelo is er te bezichtigen. Helaas zijn er geen fotografische bewijzen van ons bezoek aangezien de foto’s van beide bezoeken van mijn SD-kaartje zijn verdwenen (ik geef de schuld aan het touchscreen van mijn camera waarmee ik ongetwijfeld de foto’s onbewust heb gewist). Maar ja … dat betekent wel dat we nog eens moeten teruggaan.

Na een eenvoudige maar heel smakelijk hap bij Basiel Urban Greenhouse  in de Mariastraat besloten we om rustig terug richting Blankenberge te gaan. Het werd immers veel te druk in Brugge. Bovendien is noch Conny noch ik fan van Kerstmarkten en helaas zijn die ook in Brugge te vinden. Na een wandeling doorheen het Begijnhof was het een korte treinrit naar ons basecamp.

Nog even uitwaaien (bij windkracht 10?) op de dijk van Blankenberge en de tweede dag is ook weeral voorbij.

Weekendje weg (1)

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het was nog eens hoog tijd voor een uitstapje en daarom zijn Conny en ik vanochtend richting West getrokken.

Het was aanvankelijk de bedoeling om er een wandelweekend van te maken met wandelingen in Lissewege, Damme en Brugge maar daarvoor is het weer nu toch echt wel een beetje te slecht.

Als alternatief kozen we daarom voor Gent.

Nadat we de auto hadden achtergelaten onder het Sint-Pietersplein ging het te voet naar het STAM … het Stadsmuseum van Gent. De tijdelijke tentoonstelling bracht ons Ondergronds. Heel leuke tentoonstelling. Ook de permanente tentoonstelling is interessant om te bekijken.

Na een smakelijke hap in het STAM-café stapten we langs de oever van de Leie naar het centrum waar we met onze Museumpas in de hand een bezoekje brachten aan het Huis van Alijn.  Daar ging de tijdelijke tentoonstelling over de dienstplicht. Zelf heb ik die dienstplicht niet moeten volbrengen aangezien mijn twee broers dat al hadden gedaan.  Maar dankzij hen was voor mij ook wel veel herkenbaar.

De permanente tentoonstelling was overigens ook een nostalgische wandeling terug in de tijd. Heel veel herkenbare zaken gezien zoals de kartonnen doos die ik in mijn jeugd drie keer heb gebruikt om op reis te gaan met de ziekenkas.

En nu zitten we in ons basecamp voor dit weekend … Blankenberge.