Maand: september 2019

Open Monumenten

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Toen we vorig jaar terugkwamen van Oxford was het net Open Monumentendag en bezochten we de wintertuin van O.L.V. Waver.

Dit jaar moeten we nog op vakantie vertrekken en daarom zijn we met de fiets van Peulis naar Mechelen gereden. Op het programma stond al zeker een bezoek aan Groot Seminarie in de Frederik De Merodestraat. Dat kon je bezoeken met een gids en dat leek ons wel interessant. Daarom hadden we op voorhand ingeschreven. Het bleek een voltreffer te zijn. Heel interessante rondleiding onder de vakkundige begeleiding van Stadsgids Julien.

Daarna wilden we een hapje eten in Le Pain Quotidien en dat bleek geen goede keuze. Het was er druk maar omdat we na één uur wachten nog steeds geen Croque Monsieur noch boterham met kip hadden gekregen zijn we daar maar onverrichterzake vertrokken en een broodje gaan eten in de Panos. Ik zou trouwens zonder betalen zijn doorgegaan maar Conny vond het gepaster om onze drankjes wel te betalen. Aan 3,50 euro per stuk was dat ook prijzig genoeg maar uiteraard had ze wel (een beetje) gelijk.

Op weg naar huis hebben we een eerste tussenstop gemaakt in het oude Predikerenklooster dat werd gerenoveerd en gerestaureerd en nu dienst doet als bibliotheek. Het oude klooster werd mooi geïntegreerd in modernere stukken en vooral de zolderverdieping is indrukwekkend.

Laatste tussenstop was het Kasteel van Zellaer in Bonheiden. Van buiten een heel mooie waterburcht maar de binnenkant viel een beetje tegen.

Al bij al was het wel een heel leuke Open Monumentendag.

Wandelen in Geel

walkingwithlucEen reactie plaatsen

We hebben onze “grote” vakantie ingezet met een wandeling.

Daarvoor zijn we naar Geel getrokken waar we een 8 km lange knooppuntenwandeling hebben gedaan.

Het was wisselvallig weer en onderweg naar Geel hebben we een paar fikse buien gehad maar tijdens de wandeling zelf hebben we nagenoeg geen regen gehad (op een beetje “smos” in het begin).

Wat hebben we wel gehad? Heel dramatische wolken en een mooi stukje natuur (met ook de nodige dieren).

Het was ook een perfecte gelegenheid om mijn nieuwe Canon 70-300 mm telezoom uit te testen. Die test is trouwens heel geslaagd al zal ik voor panoramafoto’s ofwel een extra lens moeten meezeulen of mijn gewoon mijn kleinere camera ook altijd meenemen.

Wat ook zeker werkt is de B-grip waarmee ik mijn camera vast kan maken aan mijn rugzak. Dat stapt een stuk gemakkelijker.

Het boek van de Baltimores

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Februari 2012. Marcus Goldman is een gevierd schrijver. Hij verlaat New York om in Boca Raton, Florida zijn nieuwe roman te gaan schrijven.

Het onderwerp? Het verhaal van twee families … de Goldmans-uit-Baltimore en de Goldmans-uit-Montclair (waarvan Marcus deel uitmaakt).

De Baltimores zijn de succesvolle kant van de familie. Oom Saul is een succesvol advocaat. Hij en Tante Anita hebben een zoon Hillel die even oud is als Marcus. Ze hebben een mooi huis waar Marcus elk jaar een groot deel van de zomer doorbrengt.

Daar leren ze ook Woody kennen. Even oud als zij maar een beetje een probleemkind tot Oom Saul zich over hem ontfermt. Ook Alexandra Neville en haar zieke broer Scott worden lid van de Goldman-gang.

Samen worden ze ouder, gaan ze van de lagere school naar de hogere school en uiteindelijk naar de Universiteit.

En dan komt in 2004 de dag van de ramp. Vanaf dan spreken ze enkel nog van vóór de ramp en na de ramp.

Terugkijkend op zijn jeugd en pratend met zijn ouders, zijn oom en andere personen krijgt Marcus een antwoord op de vraag : Wat is er nu eigenlijk echt met de Baltimores gebeurd?

Het boek van de Baltimores is mijn derde boek van Joël Dicker maar het is wel zijn tweede boek. Het is niet zo goed als De verdwijning van Stephanie Mailer maar haalt wel hetzelfde niveau als De waarheid over de zaak Harry Quebert.

Vanaf pagina 1 zat ik in het verhaal. Als ik al na enkele pagina’s wil verder bladeren om te kijken wie het gedaan heeft of wanneer ik boos ben op de NMBS omdat ze op tijd aankomen in het station waardoor ik moet stoppen met lezen … dan is het een goed boek. En dat gevoel had ik bij alle drie de boeken van Dicker.

En daarmee heb ik mijn laatste papieren boek gelezen. Nu ja, dat is overdreven maar er komen er geen nieuwe meer bij. Vanaf morgen lees ik digitaal.

Het eerste e-book wordt De Egyptische Sleutel van Preston & Child. Ik veronderstel dat het allemaal wel zal meevallen. Al zal ik mijn trouwe bladwijzer die me al meer dan twee jaar gezelschap houdt missen.

baltimores

Close Encounters of the Deer Kind

walkingwithlucEen reactie plaatsen

horstNog één week scheidt ons van onze verlof. Nog twee weken scheiden ons van onze vakantie aan de Moezel.

Het leek ons dan ook een goed idee om de wandelschoenen aan te trekken en nog eens één van de 75 wandelingen uit Conny’s Groot Wandelboek van Vlaanderen te doen.

Onze keuze was gevallen op wandeling 36 met vertrek aan het Kasteel van Horst in Sint-Pieters-Rode, deelgemeente van Holsbeek in het Hageland. Het Kasteel van Horst is de thuisbasis van Johan, de Rode Ridder maar is helaas (nog altijd) niet toegankelijk voor het publiek.

Het was nog vroeg, het was grijs en bewolkt maar de temperatuur was zalig toen we iets over negen vertrokken op de parking van het kasteel.

We waren nog maar goed vertrokken of we hebben één van de mooiste wandelmomenten ooit meegemaakt.

In een holle weg zagen we rechts van ons een klein diertje in onze richting huppelen. Eerst dachten we aan een grote haas maar het bleek een jonge ree te zijn. Uiteraard bleven we zo stil mogelijk staan en dat bleek te werken want het diertje bleef maar naderen. Heel traag maar het kwam dichter en dichter tot op enkele meters van ons.

Toen kwam er een auto aangereden en besloot de ree om toch maar dat gat in de haag in te duiken en ons te verlaten. Het was een wonderlijk moment. Daar wordt je zo vrolijk van dat niets onze dag nog kapot zou kunnen krijgen.

Even verderop nog een tweede traktatie. We liepen voor een stuk op het parcours van een old-timer rally. Een Citroën DS, een Jaguar MK II, een oude Porsche … mijn dag werd beter en beter.

De wandeling bracht ons verder door het Hageland met mooie stukken bos en mooie vergezichten, kortom perfect om te wandelen.

Uiteindelijk hebben we bijna 12 km verzameld.