vakantie

Van druiven naar appelen en peren

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Met veel tegenzin trokken we deze ochtend voor de laatste keer de deur van kamer 45 achter ons dicht. We werden de afgelopen 5 dagen dan ook verwend in Hotel zur Post in Bernkastel-Kues. Lekker eten dat trouwens werd aangepast aan de allergie van Conny, vriendelijke bediening, mooie en ruime kamer … kortom, een heel leuk verblijf.

Maar aan alle mooie liedjes komt een einde en al snel lieten we de wijngaarden achter ons. Op de planning stond één tussenstop namelijk de Landcommanderij Alden Biesen in Rijkhoven (Bilzen).

Nu is Alden Biesen een cultuurcentrum van de Vlaamse Overheid maar tussen 1220 en 1795 was het de hoofdzetel van de Balije Biesen.

Deze balije bevatte het priesterconvent en administratief centrum Commanderij Nieuwen Biesen te Maastricht (in 1468 overgegaan van Kleine Biesen te Geleen naar Maastricht) en de Commanderij van Sint-Andreas, een stadsresidentie te Luik, waar het hoofd van de balijepriesters, de grootpastor resideerde. De 10 onderhorige commanderijen (bevattende stadsresidenties, kastelen en pachthoeven met uitgestrekte landerijen), werden elk van hen beheerd door een commandeur, onder het gezag van de landcommandeur. De 12 verschillende commanderijen lagen verspreid over het huidige Belgisch Limburg, Nederlands Limburg, Vlaams-Brabant, Noord-Brabant en het huidige Duitse Noord-Rijnland. De landcommandeur zelf stond onder het gezag van de grootmeester van de Duitse Orde (bron:Wikipedia).

We hebben er ook één van de afgepijlde wandelingen gedaan. Wijngaarden hebben niet meer gezeien. Fruitbomen des te meer. Op die manier onze vakantie op een mooie wijze afgerond en kunnen we beginnen aftellen aan onze volgende uitstap (in oktober naar De Veluwe).

 

Keizer en President

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Op onze laatste dag in de Moezelstreek zijn we vanmorgen na het ontbijt vertrokken naar Kesten, een klein dorpje op een kwartiertje rijden van Bernkastel.

Daar was het vertrekpunt van de Napoleonweg. Volgens de legende zou de Franse Keizer tijdens zijn reizen graag een bezoekje hebben gebracht aan Kesten om daar te overnachten in een huis naast het Himmeroder Klosterhof. Of dat waar is weten we niet maar dat het er mooi is om te wandelen weten we wel.

De wandeling van een dikke 7 km brengt je doorheen de wijngaarden (hoe kan het anders) naar boven vanwaar je enkele heel mooie uitzichten krijgt. Wij kregen er ook nog een bezoek van een Hercules C-130 (of één van zijn modernere broers) gratis bovenop.

We moesten nog meer naar boven kijken want ook een roofvogel gleed soms majestueus door de lucht.

We werden op wildlife-gebied trouwens verwend vandaag : salamanders, sprinkhanen, motten … we hebben ze allemaal gezien.

Bijna konden we dat echter niet navertellen. Eén van die wijngaarden had blijkbaar last van hongerige bezoekers (waarschijnlijk vogels). De druiven werden beschermd door schrikdraad, netten, jassen als vogelverschrikkers en … enkele luidsprekers die plots lawaai begonnen te maken. Een halve meter de lucht in en de hartslag omhoog .

Teruggekomen in Bernkastel zagen we dat er behoorlijk wat politie aanwezig was. Gisteren hadden in Traben-Trarbach gezien dat de Bundespräsident, Frank-Walter Steinmeier, daar vandaag op de boot zou stappen. Blijkbaar ging zijn trip naar Bernkastel want wij hebben hem zien uitstappen.

En daarmee zit onze vakantie er bijna op. Morgen moeten we helaas terug richting België rijden.

Traben-Trarbach

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Nog vóór we naar de Moezelstreek vertrokken zei Conny al dat we zeker een bezoekje moesten brengen aan Traben Trarbach. Zij was daar vroeger al eens geweest en had er mooie herinneringen aan.

Dit dubbelstadje was dan ook onze bestemming voor vandaag. Geen wandeling dus maar wel lekker kuieren door straatjes en steegjes. En vooral genieten van de vele Jugendstil-huizen die er staan. Trarbach is in de 19de eeuw (1857) volledig platgebrand en werd heropgebouwd in Jugendstil (het meeste door architect Bruno Möhring).

We hebben er ook het Mittel-Mosel-Museum bezocht dat gevestigd is in de Barockvilla Böcking. Het gebouw op zich is al de moeite waard en ook binnen is het heel mooi opgezet.

Even verder ligt het Haus der Ikonen. In dit huis kan je de werken van de Russische vluchteling Alexej Saweljew (1918-1996) bewonderen. Terwijl de oude ikonen (waarvan er ook altijd een deel in leen worden gegeven aan het museum) veelal donker zijn is hij teruggegaan naar het begin en maakte hij heel lichte ikonen. Echt wel mooi om te zien. We werden daar trouwens in perfect Nederlands ontvangen.

Even dachten we ook nog het Buddha museum te bezoeken maar daar hebben we vanaf gezien. Gelukkig maar bleek ’s avonds. Peter en Tin, onze Belgische “buren” waren vandaag naar ginder gefietst en hadden het museum wel bezocht. Het bleek geen voltreffer te zijn geweest. Wel veel beelden maar veel te veel tekst.

Morgen volgen we Napoleon in Kesten.

Piesporter Moselbogen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Onder het motto “niets moet, alles kan tijdens de vakantie” hebben we het boekje met de wandelingen van VOS Travel gelaten voor wat het was. Afgaande op hetgeen we gisteren hebben gezien zijn het ongetwijfeld heel mooie wandelingen maar we hebben het afgelopen jaar meer in de tuin gewerkt dan gewandeld en dat laat zich toch een beetje voelen.

Daarom trokken we vandaag naar Piesport, een twintigtal kilometer van Bernkastel, om daar de Moselbogen wandeling te doen. Deze wandeling vertrekt op het fietspad naast de Moezel en gaat dan de hoogte in doorheen de verschillende wijngaarden om verder op terug af te dalen naar de oevers van de Moezel.

Een iets gemakkelijkere wandeling maar wel eentje waarbij je constant prachtige vergezichten voorgeschoteld krijgt.

Omdat de wandeling iets korter was waren we ook vroeger terug in Bernkastel. De perfecte gelegenheid om eens het Wijnmuseum te bezoeken. Dat museum ligt in Kues en viel eerlijk gezegd een beetje tegen. Veel computerschermen met heel veel tekst. Ook Nederlandstalige tekst (met een Vlaams-Nederlandsvlaggetje) maar wel behoorlijk slecht vertaald. Maar er was wel een heel interessante film over de wijnbouw in de Moezelstreek, wijnbouw die er al was in de tijd van de Romeinen. In die film hebben we ook kunnen zien hoe de druiven op de bijzonder steile hellingen worden geoogst. Maar verder was er weinig te zien. Gelukkig hadden we een Gutschein gekregen van het hotel waardoor we niet moesten betalen om binnen te kunnen.

In Kues staan overigens ook heel mooie gebouwen uit het begin van de 20ste eeuw. Die hopen we morgen ook te zien in Traarbach, onze volgende uitstap.

Burg-Olymp-Tour

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Eerste volledige dag aan de Moezel en ook eerste wandeldag.

Op het programma stond de Burg-Olymp-Tour, een wandeling die volgens de lokale wandelgids als “gemiddeld” op de moeilijkheidsgraad werd aangeduid. Bij ons leek het toch eerder een zwaardere wandeling.

Burg slaat op de Wilhelmhöhe. Wilhelm I zou meerdere malen in Bernkastel-Kues verbleven hebben. Hij kreeg de burcht van Bernkastel als geschenk.

Olymp slaat dan weer op het hoogste punt van de Hunsrück die met zijn 415 m hoogte mooie uitzichten biedt op de Moezel en de Eiffel. In de Griekse mythologie was de Olympus uiteraard de zetel van de Goden en ook zij hadden een mooi uitzicht.

Toen we vertrokken hing er nog een dikke laag nevel over de bergen maar die verdween snel. Het was een heel mooie wandeling doorheen het bos met soms wel heel steile stukken maar die werden goedgemaakt door de mooie uitzichten.

Ook mooi was de kruisweg naar de St. Anna kapel. De kapel op zich viel wel een beetje tegen.

Op het hoogste punt in de buurt, de Olymp, kregen we het gezelschap van een kleine bosmuis.

Na een bezoekje aan de Burg volgde nog een heel steile afdeling tussen de wijngaarden  (ook niet simpel om te doen). De wandeling sloten we af op een terrasje in het centrum van Bernkastel.

Bernkastel-Kues

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Eindelijk is het aan ons. De “grote” vakantie is aangebroken. Nu ja, erg groot is hij niet maar na een weekje van doktersbezoeken (huisarts, endocrinoloog en oogarts die me allemaal goede punten hebben gegeven) en hard werken zijn we vanochtend vertrokken naar onze vakantiebestemming.

Deze keer zijn we naar onze Oosterburen getrokken, meer bepaald naar Bernkastel-Kues. Dit kleine stadje met zo’n 7.000 inwoners aan de oevers van de Moezel en omringd door wijngaarden is onze thuis voor de komende week.

Vandaag hebben we alvast vastgesteld dat vooral Bernkastel aan de Oostkant van de Moezel de toeristische trekpleister is.

Aan de overkant van de Moezel was er dan weer een FN-bijeenkomst. Enkele tientallen klassieke motors uit de tijd dat FN nog rollend materiaal maakte en niet enkele schietend materiaal.

Het was er in ieder geval aangenaam rondkuieren. Veel terrasjes waar liters en liters ijskreem werden verorberd. Wij hebben ons beperkt tot een Latte en een zwarte thee. Het leek wel alsof we een voorgevoel hadden en dat we ons moesten “sparen” voor ’s avonds.

Dat voorgevoel bleek trouwens terecht want het avondmaal was super lekker maar ook bijzonder veel.

Er waren blijkbaar maar twee koppels die gebruik maakten van de halfpension formule. Het andere koppel zijn ook Belgen. Sterker nog … het is mijn oude chef uit de tijd dat we nog ING Insurance waren. It’s a small world. Zij zijn hier echter om te fietsen, niet om te wandelen.

 

Kaatsheuvel

walkingwithlucEen reactie plaatsen

AAAAADe voorlaatste keer (en waarschijnlijk ook enige keer) dat ik in de Efteling ben geweest moet een dikke veertig jaar geleden zijn geweest. Toen was het nog gewoon een sprookjesbos en een speeltuin denk ik.

Maar dat was dus de voorlaatste keer want afgelopen dinsdag ben ik terug geweest met Conny en haar twee dochters, de jarige Laura en Celien.

We waren nog niet goed binnen of ik deed al iets wat eigenlijk tegen mijn natuur in gaat … ik nam plaats in Joris en de draak, de houten race-achtbaan waar je tegen 75km en maximaal 3G tegen de andere trein racet.

Ik heb het niet met achtbanen en al zeker niet die dingen waar je ondersteboven hangt zoals de Python of erger nog de Baron 1898. Maar zo’n houten rollercoaster wou ik toch wel eens proberen. Het was dubbel. Het snelheidsgevoel is wel leuk, het door elkaar geschud worden iets minder. Geef mij toch maar een paar rondjes op het circuit van Zolder in een Porsche 911.

Terwijl de meisjes de snellere achtbanen opzochten deden Conny en ik het een beetje rustiger … koffietje drinken, Land van Laaf bezoeken …

Enkele attracties waren wel een pak rustiger en heel mooi gemaakt. Symbolica en Droomvlucht waren bijzonder mooi. De Piranha, waar je volgens Conny wel een spatje water kon voelen, was dan weer kleddernat. Tenminste voor mij toch. de andere bootgenoten hadden meer geluk.

Uiteraard mocht een bezoek aan het Sprookjesbos ook niet ontbreken.

Een spectaculair fonteinspektakel bracht een einde aan een lange, vermoeiende maar heel gezellige dag.

Eén ding moet ik wel zeggen van de Efteling. Ik had niet het gevoel dat ik in een pretpark zat maar eerder in een belevingspark. Wil je opwinding dan is dat geen probleem, wil je rust dan is dat evenmin een probleem. Je kan alle kanten op. Het was een mooie ervaring.

Open Monumenten

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Toen we vorig jaar terugkwamen van Oxford was het net Open Monumentendag en bezochten we de wintertuin van O.L.V. Waver.

Dit jaar moeten we nog op vakantie vertrekken en daarom zijn we met de fiets van Peulis naar Mechelen gereden. Op het programma stond al zeker een bezoek aan Groot Seminarie in de Frederik De Merodestraat. Dat kon je bezoeken met een gids en dat leek ons wel interessant. Daarom hadden we op voorhand ingeschreven. Het bleek een voltreffer te zijn. Heel interessante rondleiding onder de vakkundige begeleiding van Stadsgids Julien.

Daarna wilden we een hapje eten in Le Pain Quotidien en dat bleek geen goede keuze. Het was er druk maar omdat we na één uur wachten nog steeds geen Croque Monsieur noch boterham met kip hadden gekregen zijn we daar maar onverrichterzake vertrokken en een broodje gaan eten in de Panos. Ik zou trouwens zonder betalen zijn doorgegaan maar Conny vond het gepaster om onze drankjes wel te betalen. Aan 3,50 euro per stuk was dat ook prijzig genoeg maar uiteraard had ze wel (een beetje) gelijk.

Op weg naar huis hebben we een eerste tussenstop gemaakt in het oude Predikerenklooster dat werd gerenoveerd en gerestaureerd en nu dienst doet als bibliotheek. Het oude klooster werd mooi geïntegreerd in modernere stukken en vooral de zolderverdieping is indrukwekkend.

Laatste tussenstop was het Kasteel van Zellaer in Bonheiden. Van buiten een heel mooie waterburcht maar de binnenkant viel een beetje tegen.

Al bij al was het wel een heel leuke Open Monumentendag.

Wandelen in Geel

walkingwithlucEen reactie plaatsen

We hebben onze “grote” vakantie ingezet met een wandeling.

Daarvoor zijn we naar Geel getrokken waar we een 8 km lange knooppuntenwandeling hebben gedaan.

Het was wisselvallig weer en onderweg naar Geel hebben we een paar fikse buien gehad maar tijdens de wandeling zelf hebben we nagenoeg geen regen gehad (op een beetje “smos” in het begin).

Wat hebben we wel gehad? Heel dramatische wolken en een mooi stukje natuur (met ook de nodige dieren).

Het was ook een perfecte gelegenheid om mijn nieuwe Canon 70-300 mm telezoom uit te testen. Die test is trouwens heel geslaagd al zal ik voor panoramafoto’s ofwel een extra lens moeten meezeulen of mijn gewoon mijn kleinere camera ook altijd meenemen.

Wat ook zeker werkt is de B-grip waarmee ik mijn camera vast kan maken aan mijn rugzak. Dat stapt een stuk gemakkelijker.

Close Encounters of the Deer Kind

walkingwithlucEen reactie plaatsen

horstNog één week scheidt ons van onze verlof. Nog twee weken scheiden ons van onze vakantie aan de Moezel.

Het leek ons dan ook een goed idee om de wandelschoenen aan te trekken en nog eens één van de 75 wandelingen uit Conny’s Groot Wandelboek van Vlaanderen te doen.

Onze keuze was gevallen op wandeling 36 met vertrek aan het Kasteel van Horst in Sint-Pieters-Rode, deelgemeente van Holsbeek in het Hageland. Het Kasteel van Horst is de thuisbasis van Johan, de Rode Ridder maar is helaas (nog altijd) niet toegankelijk voor het publiek.

Het was nog vroeg, het was grijs en bewolkt maar de temperatuur was zalig toen we iets over negen vertrokken op de parking van het kasteel.

We waren nog maar goed vertrokken of we hebben één van de mooiste wandelmomenten ooit meegemaakt.

In een holle weg zagen we rechts van ons een klein diertje in onze richting huppelen. Eerst dachten we aan een grote haas maar het bleek een jonge ree te zijn. Uiteraard bleven we zo stil mogelijk staan en dat bleek te werken want het diertje bleef maar naderen. Heel traag maar het kwam dichter en dichter tot op enkele meters van ons.

Toen kwam er een auto aangereden en besloot de ree om toch maar dat gat in de haag in te duiken en ons te verlaten. Het was een wonderlijk moment. Daar wordt je zo vrolijk van dat niets onze dag nog kapot zou kunnen krijgen.

Even verderop nog een tweede traktatie. We liepen voor een stuk op het parcours van een old-timer rally. Een Citroën DS, een Jaguar MK II, een oude Porsche … mijn dag werd beter en beter.

De wandeling bracht ons verder door het Hageland met mooie stukken bos en mooie vergezichten, kortom perfect om te wandelen.

Uiteindelijk hebben we bijna 12 km verzameld.