zeeland

Mosselen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Weet je wat het grote probleem is van een midweekvakantie? Dat het maar vijf dagen duurt. Vandaag was dus onze laatste dag in Zeeland.

In principe zouden we vandaag een fietstochtje maken van Yerseke naar Goes maar omdat er alweer windkracht 4 tot 5 stond hebben we ons beperkt tot een wandeling van een kleine 5 km in Yerseke.

Je hebt er een mooi uitzicht op de Oosterschelde en je ziet ook (een deel van) de vloot mosselboten en oesterboten maar verder is Yerseke eerlijk gezegd niet het meest aantrekkelijke dorpje om door te wandelen.

Yerseke is uiteraard vooral bekend voor zijn mosselen en oesters. Er staat ook de enige mosselveiling van Nederland. De meeste consumptiemosselen, ongeveer 65%, worden geëxporteerd naar België. Verder gaat 23% van de aanvoer naar Frankrijk en de rest blijft in Nederland of gaat naar andere landen.

Ook voor oesters is België de belangrijkste afzetmarkt met zo’n 50% van de uitgevoerde oesters.

Net voor we de terugreis begonnen zijn we uiteraard nog verse mosselen gaan kopen. Zo met de schep recht van de tank in de zak. Verser kan je ze niet vinden denk ik. En het waren ook wel de beste mosselen die ik dit seizoen al heb gegeten. Jammer dat je niet even op en af kunt naar Yerseke om mosselen te kopen.

Zierikzee

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Vandaag zouden we eens geen fietstochtje doen maar een stadsbezoekje.

Daarom stapten we vanochtend op de fiets om de 23 km naar Zierikzee te overbruggen, 23 km waarvan het merendeel met flinke tegenwind.

Maar het was weer wel mooi fietsen, zo langs de Oosterschelde tussen Neeltje Jans en de Zeelandbrug naar Zierikzee.

In 976 komt Zierikzee onder de naam Creka (kreek) voor in een oorkonde waarin de Sint-Baafsabdij door keizer Otto II wordt bevestigd in haar bezittingen. De naam Zierikzee komt voor het eerst voor, als Siricasha, in een oorkonde uit 1156.[3]

In 1248 werden de stadsrechten van Zierikzee door graaf Willem II van Holland bevestigd en uitgebreid. De eerste stadsrechten waren verleend tussen 1217 en 1220 maar de precieze datum is niet bekend.[2] Aan het einde van de middeleeuwen was Zierikzee een strategisch belangrijke plaats in Zeeland en omgeving.

In 1303 en 1304 werd de stad meerdere malen belegerd door Vlaamse troepen onder leiding van Gwijde van Namen (zoon van Gwijde van Dampierre). De Vlamingen slaagden er niet in Zierikzee in te nemen en werden uiteindelijk verslagen in de slag bij Zierikzee op 11 augustus 1304 door een Zeeuws-Franse vloot, waarbij Gwijde van Namen werd gevangengenomen.

In de Tachtigjarige Oorlog werd Zierikzee op 8 augustus 1572 door geuzen ingenomen. In september 1575 landden Spaanse troepen op Schouwen en Duiveland, en sloegen het beleg voor Zierikzee. De stad gaf zich over op 29 juni 1576, maar vier maanden later ontstond er muiterij onder de Spaanse soldaten wegens achterstallige betalingen, waarna de Spanjaarden vertrokken.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden op 30 april 1917 door een verdwaalde Britse piloot zes bommen op de stad geworpen. De piloot had Zierikzee verward met Zeebrugge, er vielen drie slachtoffers. Na de Tweede Wereldoorlog werd bij Zierikzee zo’n 30 miljoen kilo munitie in de Oosterschelde gedumpt, waarmee deze munitiestort de grootste van Nederland is.

In 1997 hield de gemeente Zierikzee op te bestaan en werd de gemeente onderdeel van de grotere gemeente Schouwen-Duiveland. Bron : Wikipedia

Nu is het een gezellig druk stadje waar je rustig kan rondwandelen en waar je zeker geen honger of dorst moet lijden. Zierikzee telt 568 monumenten waaronder de Sint-Lievensmonstertoren (a.k.a. de Dikke Toren) en de  Zuidhavenpoort  en de Noordhavenpoort.

Op de terugweg naar Burgh-Haamstede hadden we gelukkig iets meer wind in de rug.

Morgen nog een bezoekje aan Yerseke van de zit deze midweek er weeral op ☹

Enkele foto’s van Zierikzee

Even naar Zuid Holland

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Vandaag zijn we even de grens overgestoken. De grens met Zuid Holland dus.

De fietsen even op de fietsendrager gezet om ze er een kleine 20 km verder terug af te halen. Ons vertrekpunt vandaag was immers het R.T.M. museum in Ouddorp, een museum met een grote parking en vlak naast het knooppuntennetwerk gelegen.

We zouden eerst een fietstochtje maken en dan het museum bezoeken.

We vertrokken richting de vuurtoren Westhoofd en het strand van Ouddorp. Kilometers door de duinen fietsen met links de zee en rechts de duinen. Geen appartementsgebouw in de buurt, wat een verschil met België. Net zoals gisteren was er weer wel een fikse tegenwind.

In Stellendam was het tijd voor de lunch en kon ik na de full English van afgelopen maandag een Hollandse klassieker kiezen : een broodje kroket. Dat is de laatste jaren een must geworden.

Op de terugweg moesten we het fietspad naast het Grevelingenmeer even verlaten vanwege werken.

Na ruim 35 km stonden we terug aan het R.T.M. museum.

R.T.M. staat voor Rotterdamsche Tramweg Maatschappij. De N.V. Rotterdamsche Tramweg Maatschappij, gevestigd te Rotterdam, is in 1878 opgericht met als doel het verzorgen van tramvervoer in Rotterdam. De maatschappij exploiteerde ook tramlijnen en vervoersdiensten in andere plaatsen waaronder dus ook Zeeland.

Op 30 april 1900 gingen de eerste trams rijden op Schouwen-Duiveland. Op 1 oktober 1905 kwam de tram naar Voorne-Putten en vanaf 1 mei 1909 reden de trams ook op Goeree-Overflakkee. De RTM kende naast het personenvervoer een omvangrijk goederenvervoer (kolen, suikerbieten, stukgoed, zuivel).

Na de watersnood van 1953 werden de tramlijnen van de RTM een voor een opgeheven en werd het openbaar vervoer op de eilanden meer en meer verzorgd door busdiensten en later ook door de Rotterdamse metro van de RET. Op Schouwen-Duiveland en in West-Brabant keerde de tram na 1 februari 1953 niet meer terug.

Nu kan je in het museum enkele oude tramstellen bekijken en je kan er ook een tramritje maken.

De knooppunten : 51 – 69 – 54 – 55 – 63 – 62 – 64 – 65 – 66 – 60 – 41 – 59 – 58 – 52 – 51

De fietstocht:

Enkele foto’s:

Rondje Schouwen-Duiveland

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Voor de tweede fietstocht van onze midweek in Zeeland moesten we ons niet ver verplaatsen. Het knooppuntennetwerk loopt immers net voor de deur.

De eerste paar kilometers kwamen bekend voor. In 2018 zijn we hier immers ook geweest al was het toen voor een wandelvakantie in plaats van een fietsvakantie.

Je duikt hier van het ene landschap in het andere. Soms zit je op de heide, dan in de duinen en dan weer in een bos. Het ene na het andere natuurgebied passeerde de revue.

Eén ding was wel een zekerheid gedurende de eerste helft van de tocht … de wind die, volgens de buienradar, met windkracht 4 uit de verkeerde richting kwam. Je mag dan wel een elektrische fiets hebben die ervoor zorgt dat je niet buiten adem geraakt maar kilometer na kilometer tegen de wind fietsen is ook dan nog altijd lastig. Nu ja, ook vandaag hebben we veel bordjes gezien die aangaven dat we op de Zeeuwse Wind Route zaten 😉.

Na dertig kilometer kregen we een hongertje. Gelukkig passeerden we net Brouwershaven. Helaas leek daar quasi alles gesloten. De pizzeria op de Markt was wel open. Een pizza funghi voor Conny en een pizza prosciutto voor mij. Best wel lekker maar het was wel jammer dat prosciutto werd vertaald naar hespenworst in plaats van naar hesp. Het contrast met mijn full English van gisteren kon niet groter zijn.

Brouwershaven was wel het keerpunt van de tocht. Vanaf dan werd het fietsen iets gemakkelijker dankzij de wind in de rug.

Ter hoogte van Renesse hebben we onze geplande fietstocht dan afgebroken om een bezoekje te brengen aan het centrum van Renesse. Iemand had immers zin in iets zoets (ik zeg niet wie maar ik het was niet 😉).

Nu viel het wel mee want de koffie was heel lekker en zo op een terrasje naar de mensen kijken is altijd prettig.

En de rit van Renesse naar Burgh Haamstede was ook heel mooi.

De knooppunten : 72 – 70 – 71 – 81 – 89 – 91 – 88 – 87 – 96 – 97 – 98 – 86 – 85 – 84 – 76 – 73 – 72

Enkele foto’s:

Het oude strandhuis

walkingwithlucEen reactie plaatsen

We waren eerst niet van plan om weg te gaan tijdens onze septembervakantie maar uiteindelijk hebben we toch maar besloten om een midweekje naar Zeeland te gaan.

Omdat ik gisterenavond laat nog mijn moeder en broer moest gaan afhalen in Schoten en naar Vorselaar moest doen werd het laat, zelfs heel laat. Ze hadden onderweg immers meer dan 2uur vertraging opgelopen (waaronder 1,5 volledig stilgestaan in Oostenrijk). Het was dan ook al ver over middernacht toen ik terug in Peulis was.

Na een korte nacht vertrokken we dan richting Zeeland. De soms felle regen die we onderweg kregen beloofde niet veel goeds.

Maar … toen we in Zoutelande aankwamen verdwenen de donkere wolken om plaats te maken voor wittere versies. We hebben geen druppel meer gezien of gevoeld. De wind die hebben we wel gevoeld.

Van Zoutelande ging het richting Middelburg.

In Middelburg namen we de tijd om te lunchen. Nu ja … lunchen? Ik koos in Greenwoods voor een full English Breakfast met daarbij een smakelijke tas Darjeeling. De zaak is vrij nieuw en wordt uitgebaat door een Yorkshireman. Het deed me denken aan die vele vakanties die ik over het Kanaal heb gehad maar die sinds de Brexit op een laag pitje staan.

Na de lunch ging het verder richting Vrouwenpolder aan het uiteinde van het Veerse Meer.

In Domburg moesten we omrijden voor de lokale markt en dan ging het langs de dijk verder naar Westkapelle om na een kleine 50 km terug in Zoutelande te staan.

De fietsen op de fietsendrager gezet en 30 km verder gereden naar Burgh-Haamstede waar we de sleutels van ons appartementje kregen.

Nog even winkelen bij de lokale Albert Heijn, het avondeten klaar maken, foto’s bewerken en een blogje schrijven en de eerste dag is voorbij.

Trouwens … we hebben het oude strandhuis in Zoutelande niet gezien 😉.

De knooppunten (vertrek in Zoutelande): 42 – 44 – 48 – 49 – 09 – 53 – 56 – 56 – 38 – 57 – 58 – 05 – 59 – 37 – 61 – 33 – 32 – 31 – 30 – 27 – 16 – 14 – 10 – 40 – 42)

De fietstocht:

Enkele foto’s :

Cooder

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Na vier zalige dagen in Zeeland was het vrijdag helaas tijd om terug te keren naar België.

Dat deden we echter wel met een omweg. ’s Avonds stond er immers nog een concert in het Casino Kursaal van Oostende op het programma. Niemand minder dan Ry Cooder passeerde daar en laat die man nu al heel lang op mijn bucketlist staan.

Aanvankelijk was het de bedoeling dat we een bezoek zouden brengen aan Raversijde vóór we ons zouden settelen in het Mercure Hotel in Oostende. Een koffiestop in Sluis besliste daar echter anders over. Omdat het zo’n lekker weer was besloten we om ook daar onze boterhammetjes op te eten. Op een bankje naast de Vesten.

Na het eten moet je altijd even wandelen en daartoe leent Sluis zich ook perfect. Enkele jaren geleden heb ik daar eens een halve marathon gelopen maar rustig wandelen is toch veel aangenamer. We leerden zo ook dat Sluis veel meer is dan winkels en drankgelegenheden. Heel mooi om te wandelen.

Aangekomen in Oostende was het verschil met de Zeeuwse kust oneindig groot. De zeedijk met zijn appartementsblokken … het blijft gewoon spuuglelijk. De galerijen van de Thermae Palace hebben natuurlijk wel hun charmes. Daar loopt momenteel trouwens een mooie fototentoonstelling.

ry cooderEven genieten van de toch wel mooie zonsondergang en dan was het tijd om naar het Casino Kursaal te gaan. Joachim Cooder, zoon van, deed zijn uiterste best om ons op te warmen maar daar slaagde hij helaas niet in, ook al was het in de zaal behoorlijk warm.

Tien minuten vroeger dan gepland, zo rond twintig voor negen was het dan de beurt aan de meester zelf : Ryland Peter Cooder, Ry voor de vrienden.

71 jaar is hij ondertussen maar dat was er niet aan te horen. Hij bracht flink wat nummers van zijn nieuwe CD, The Prodigal Son en verder eerder onbekende covers van onder andere Woody Guthrie. Voor een man met zoveel klassiekers vind ik dat toch moedig. Hij heeft “het” zeker nog wel maar zonder zijn guests zou het concert toch minder goed zijn geweest.

Die guests waren The Hamiltones : J.Vito, Tony Lelo en Corey Williams II. De manier waarop deze drie heren uit North Carolina samenzongen heb ik zelden gehoord. Deze zang in combinatie met het gitaarspel van Ry Cooder werkte gewoon perfect.

Bijna twee uur hebben de heren ons onderhouden en het was puur genieten. Ik was wel blij dat we die kamer hadden geboekt want terugrijden naar Peulis en/of Vorselaar zou niet simpel zijn geweest. Zowel Conny als ikzelf waren behoorlijk moe.

En zo is het ondertussen 14 oktober geworden … verkiezingsdag. Dat wordt ook hoog tijd want ik was al dat gedoe rond die verkiezingen k**sbeu.

Zierik’s Ee

walkingwithlucEen reactie plaatsen

In de Middeleeuwen was de Gouwe een belangrijke waterverbinding tussen Vlaanderen en Holland. In die Gouwe mondde een kreek uit. Deze kreek was de Ee. Al in de 10de eeuw hadden zich er bewoners gevestigd. Een van de eerste lokale machthebbers was een zekere Heer Zierik. De Ee van Zierik werd Zierik’s Ee en dat werd later vervormd naar Zierikzee.

Nu is Zierikzee een charmant dorpje met ruim 500 monumenten. Omdat we even wilden bekomen van onze “pittige” wandeling van gisteren was dat onze bestemming voor vandaag. In een boekenwinkeltje zagen we een folder liggen met daarin de Stadsontdekkingstocht Zierikzee, een 4 kilometer lange wandeling langs de stadsjuwelen van de stad.

En dat zijn er behoorlijk veel hoor … het Blauwe Bolwerk, Korenmolen den Haas, de Dikke Toren, het Stadhuismuseum, Plein Monmartre, de Nobelpoort, Korenmolen De Hoop, het Gravensteen, de Gasthuiskerk, de Haven, de Noord- en Zuidhavenpoort en de Vismarkt.

Ruim voldoende om een hele dag rond te kuieren.

Veere

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het was alweer een maand geleden dat we, na twee lange zomermaanden, op vakantie waren geweest. Hoog tijd om nog eens te vertrekken.

Vanochtend op tijd in Peulis vertrokken, zonder één meter file op de Antwerpse Ring richting Bergen Op Zoom om dan naar Zeeland te rijden.

Op deze eerste dag was Veere onze bestemming.

Het dorpje zelf is niet bijzonder groot ook al telt de gemeente bijna 22.000 inwoners. De gemeente bestaat wel uit meerdere dorpen waaronder Mariekerke, Valkenisse, Westkapelle, Serooskerke, Vrouwenpolder en Domburg (waar ook het gemeentehuis is gevestigd).

De omgeving is echter bijzonder mooi om te wandelen. Kreken en bossen wisselen elkaar af. Je kan er zelfs via een heuse touwbrug het water oversteken (ook al gaat dat dan, zoals bij mij, met knikkende knieën).

Na ruim 11,5 km stappen waren we terug in het centrum van Veere.

Een heel geslaagde eerste dag.