Bindteksten

Wat is een bindtekst? Eigenlijk zou dat een korte tekst moeten zijn om de overgang van het ene lied naar het andere lied aangenamer te maken. De zanger kan bijvoorbeeld, in het kort, uitleggen waarover het volgende nummer gaat.

Henk Hofstede van Nits is daar heel goed in. Dat hebben we afgelopen vrijdag nog eens mogen meemaken in De Roma tijdens het laatste concert voor dit jaar, althans toch voor Conny enb mezelf.

Vóór we naar de mooiste concertzaal van het land gingen zijn we wel eerst even binnengestapt in de Amor, het restaurant dat de mensen van de Roma in het pand naast de zaal hebben ingericht. Het was ons eerste bezoek maar zeker niet ons laatste. Smakelijk eten en een goede bediening. Meer moet dat niet zijn.

Over het concert van Nits kan ik kort zijn. Het was weer geweldig goed. Het is de vierde keer in evenveel jaar tijd dat we ze zien en ze stellen nooit teleur. Je zou al gaan voor het plezier dat vooral Henk Hofstede op het podium heeft. Ook Robert-Jan Stips en Rob Cloet amuseren zich, dat zie je, maar Hofstede is gewoon een plezier om naar te kijken en uiteraard nog meer om naar te luisteren. Het was een meer dan waardige afsluiter van ons concertjaar. 10  op 10 voor het concert met extra punten voor het restaurant.

nits

Wie minder goed zijn in bindteksten zijn Nick & Simon. Naar hen ben ik gisteren samen met mijn moeder gaan kijken. Plaats van het optreden was de Heilig Hart Kerk in Hasselt. Daar bracht het Nederlandse duo het laatste optreden van hun Kersttoernee. Qua muziek en zang zat het allemaal wel snor. Maar om één of andere reden vonden ze het nodig om tussen de nummers door telkens een paar minuten te praten. Heel vervelend was dat, het haalde constant het tempo uit het optreden.

Reken daar nog de steenharde ongemakkelijke banken waarop we moesten zitten, het feit dat er geen toiletten noch drank voorzien was (wat achteraf gezien misschien wel best was gezien het ontbreken van toiletten) en de amateuristische organisatie dan was dit geen waardige afsluiter. Dit concert mag blij zijn met een 5 op 10.

nick&simon

Whispering Sons

Vóór we aan onze laatste shortbreak begonnen hebben we vorige week donderdag ook één van onze laatste concerten van dit jaar gedaan.

Daarvoor trokken we nog eens naar de Ancienne Belgique in Brussel. Ter gelegenheid van de 40ste verjaardag van de AB mochten Whispering Sons daar voor het eerst als main artist de grote zaal proberen te vullen. En dat lukte hen probleemloos hoor.

Tijdens de twee voorprogramma’s die ze hadden uitgenodigd was er nog niet zoveel volk maar veel hebben de afwezigen niet gemist. Noch Croation Amor, noch CTM konden ons echt boeien.

Dat lukte Whispering Sons gelukkig probleemloos. Het concert had zeker meer dan 75 minuten mogen duren.

Ze zouden postpunk spelen maar eigenlijk spelen ze onvervalste new wave uit de jaren tachtig ook al was zangeres Fenne Kuppens nog lang niet geboren. Datzelfde zal ook wel gelden voor de andere groepsleden.

De combinatie van de energie en vooral de speciale stem van Fenne Kuppens in combinatie met 4 geweldige muzikanten werkt. Doe je ogen dicht en je waant je terug 18 jaar. Mij deden ze vooral denken aan Sisters Of Mercy, althans die van toen, niet die enkele jaren terug op Suikerrock een poging deden om een goed optreden te brengen (maar daar niet in slaagden).

Het was gewoon super goed. De povere 20 euro die we moesten betalen meer dan waard.

Nog ééntje hebben we nog te gaan en dat zijn NITS op vrijdag.

whisperingsons

 

Gitaarrock ?

Eén van mijn collega’s verwijt me soms dat ik enkel naar concerten van gitaarrock uit de jaren tachtig ga. Terwijl ik toch echt wel een heel gevarieerd programma heb hoor. Van Abba tot Zappa, van Beethoven tot Strauss, van Armand tot Verminnen.

De concerten die ik de afgelopen week heb bezocht moeten dat toch wel bewijzen.

aridDe laatste vrijdag van november trokken Conny en ik nog eens naar de AB. In de reeks REWIND haalde de AB niemand minder dan ARID naar Brussel. Ze speelden, in een eenmalige reünie, hun debuutalbum Little Things of Venom integraal op het podium. Dat werd aangevuld met enkele andere van hun nummers. IJzersterk optreden was dat. De stem van Jasper Steverlynck is toch wel uniek hoor. En wat mij betreft één van de sterkste van ons land. Vóór het optreden mochten we trouwens nog getuige zijn van de onthulling van de gedenksteen die ze voor de oude ingang hebben gelegd.

burtonAfgelopen vrijdag mochten we naar CC De Zwanenberg in Heist op den Berg. Daar werden we verwacht door Michelino Bisceglia. Bisceglia is een Belgische Italiaan, geboren in 1970, jazzpianist en ook schrijver van filmmuziek. Zo heeft hij de muziek voor Marina (jeweetwel, die van Rocco Granata), De bende van Jan de Lichte en Hannah geschreven.

In het eerste deel van het optreden bracht hij eigen werk en dat was vrij moeilijk om volgen want echt wel jazz. Ik ben daar niet zo’n grote fan van. Drie muzikanten die elk hun eigen lied spelen? Voor mij hoeft het niet. Gelukkig was het tweede deel veel beter. Daar speelde hij muziek van films van Tim Burton. Weliswaar bewerkt zodat er een tikje meer piano in zat maar met nog 6 andere muzikanten en een twintigkoppig jeugdkoor op het podium was het genieten van de filmuziek. Zo werd het toch nog een leuk concert.

Ook vandaag ben ik naar Heist op de Berg geweest, weliswaar zonder Conny maar wel met mijn moeder. Deze namiddag bracht het Vlaams Muziek Theater immers het beste van zich tijdens hun Galaconcert 2019.

Muziek van Mozart, Strauß, Lehar, Morricone, Lincke … gebracht door de 17 geweldige muzikanten, met 3 zangeressen en 2 zangers en ook Bram De Beul en Irina Yakousheva die samen het duo Vilja vormen en als dansduo in de finale van Belgium’s got Talent staan.

Zo’n concert is eigenlijk twee uur relaxen in uw stoel en genieten van de muziek. Dat mag ook met de ogen dicht (al zie je dan niets van die twee indrukwekkende dansers).

Zo zie je maar … drie goede concerten (nu ja, tweeënhalf) en geen gitaarrock. Het kan dus wel.

Warm

Afgelopen vrijdag heb ik samen met 339 collega’s deelgenomen aan de Warmste Wandeling van de P&V Group.

Wat enkele jaren geleden begon met enkele collega’s die warme choco verkochten voor de Warmste Week van StuBru is ondertussen uitgegroeid tot een maand vol acties om geld in te zamelen voor het goede doel. Enerzijds is er dus de Warmste Week en anderzijds is er, omdat we een tweetalige firma zijn, de gelijkaardige actie van de RTBF : Viva For Life CAP48.

De grootste actie blijft wel de wandeling die nu voor de tweede keer werd georganiseerd. Voor zover het werk het toelaat kunnen we deelnemen aan een 10km lange wandeling en ons per kilometer laten sponsoren. Wij vertrokken in Schelle en stapten naar De Schorre in Boom. De Brusselse collega’s vervoegden ons onderweg zodat we de laatste kilometers samen konden afleggen.

De wandelaars hebben samen 8.600 euro ingezameld, een bedrag dat wordt verdubbeld door onze werkgever.

warmste wandeling

warmste wandeling 2

Na de wandeling was het voor ons nog niet gedaan. Op ons programma stond immers nog een teambuilding activiteit. Daarvoor trokken we naar Niel. Aan de Matenstraat 118 werden we verwacht bij Escape Room Vlaanderen. Onopvallend aan de buitenkant maar toch wel goed ineengestoken aan de binnenkant. De mannen in Cel 1, de vrouwen in Cel 2 en dan in eerste instantie zien dat we van de ene cel in de andere geraken om dan samen de bom die The Joker had geplaatst te ontmijnen. En dat alles binnen het uur. Wel het is ons gelukt met bijna 2 minuten over.

escape1

Een lange dag werd afgesloten met een etentje. Fijne dag maar toch wel vermoeiend en laat in bed.

Ook gisteren was het bijna middernacht maar dat was dan weer de schuld van het VAT, het Vorselaars Amateur Toneel. Zij brachten Per(r)ongeluk, een blijspel in twee bedrijven (jawel TWEE en geen drie ;-)). Ik heb het al vaker gezegd, in Vorselaar loopt toch wel wat acteertalent rond. We hebben in ieder geval weer goed gelachen.

vat

 

Schotse Nederlanders

Dan denk je na twee weken van Nederlandse concerten dat je met de Scotland Music Show wel even “bevrijd” bent van onze Noorderburen.

Fout … volgens mij stond er geen enkele Schot op het terrein. Wel stonden er een hoop mensen in Schotse klederdracht die met Schotse instrumenten Schotse muziek brachten terwijl dansers Schotse dansen uitvoerden. Maar dat waren wel Belgen en … heel veel Nederlanders.

Het was trouwens een avondje uit met de mama’s. In januari hebben Conny en ik onze moeders meegenomen naar André Rieu, afgelopen zaterdag dus naar de Ethias Arena.

De rit naar Hasselt ging vrij vlot. 45 minuten van Vorselaar naar de voorkant van de Ethias Arena. Helaas duurde het even lang om van de voorkant naar de parking te rijden. Dan ben ik niet op mijn best hoor.

Gelukkig hebben ze de voorstelling een kwartiertje later laten beginnen zodat we niks gemist hebben. Eens de show begonnen was waren de problemen van de parking snel vergeten. Vooral de stukken waar de volledige Mass Band het terrein op loopt zijn indrukwekkend.

Ik weet dat sommige mensen ineenkrimpen bij het horen van een doedelzak maar voor mij geeft dat geluid, samen met dat van de drum band, elke keer weer kippenvel.

Het was in ieder geval een zeer geslaagde avond met twee tevreden mama’s. Mission Accomplished (again).

Dré

Op 21 januari 1994  werd in Woerden ene André Gerardus Hazes geboren. Zijn roepnaam was Dré en zijn vader was een vrij bekende Nederlandse volkszanger die toevallig ook André heette.

Toen de jonge André 10 jaar was kwam zijn vader te overlijden na een dubbele hartinfarct.

In 2007 zong hij als dertienjarige voor het tv-programma In Duet met Hazes het lied Bedankt mijn vriend postuum in duet met zijn vader.

Daarna volgden onder andere een deelname aan Kinderen dansen op het ijs, een rol in de musicalversie van Kruisbroek in Spijkertocht. Hij begon ook platen te maken had , ook in België, een hit met Leef.

Hij zal volgend jaar ook te zien en te horen zijn in het VTM-programma Liefde voor muziek. Maar afgelopen zaterdag was hij ook te zien en te horen in het Hasseltse Ethias Theater. Zelf ben ik niet zo’n fan maar moeder wou hem wel eens zien dus …

Ook hier had ik weer vaak plaatsvervangende schaamte maar het was anders dan bij zijn landgenoot Jan een weekje eerder. In Hasselt was het meer een vervelend en irritant publiek. Muzikaal vond ik het wel iets sterker dan de Jan, maar dat was vooral te danken aan de geweldige gitaristen, trompettist en saxofonist die in zijn band zaten.

Het belangrijkste van de avond was wel dat mijn moeder er had van genoten en dat was zeker het geval.

Mission Accomplished dus.

andre hazes hasselt

Jan

Op 31 december 1985 werd in Volendam ene Johannes Hendricus Maria Smit geboren. Zijn roepnaam was Jantje, later werd het Jan.

Sinds Jan Keizer van BZN hem in 1996 uitkoos om een duet op te nemen met zangeres Carola Smit is het niet meer gestopt voor hem.

Zingen, presenteren, in het bestuur van F.C. Volendam zitten … hij doet het allemaal. Samen met onze Belgische Christoff en de Duitser Florian Silbereisen vormt hij KLUBBB3 en vult hij de zalen in Duitsland.

Maar op zondag 3 november stond hij gewoon op het podium van de Antwerpse Stadsschouwburg en dat was ook waar ik met mijn moeder naartoe ging omdat zij wel een beetje fan is en hem nog nooit live aan het werk had gezien.

Ik ben niet zo’n fan maar moet achteraf wel toegeven dat de jongen echt wel een stukje kan zingen. Soms had ik wel een beetje plaatsvervangende schaamte als ik naar de rest van het publiek keek maar ja, die mensen amuseren zich gewoon hè?

Het belangrijkste van de avond was wel dat mijn moeder er had van genoten en dat was zeker het geval.

Mission Accomplished dus.

 

jan smit theater

Plantjesweekend

Oeps … het is hier weer veel te lang stil geweest zie ik.

Ikzelf heb nochtans niet stilgezeten, in tegendeel. Sinds mijn laatste post heb ik 2 concerten gedaan (Jan Smit en André Hazes maar daarover later deze week meer), heb ik een leuke wandeling gedaan en … heb ik 450 plantjes in de grond gestop. De eerste twee gebeurtenissen waren in gezelschap van mijn moeder, de laatste twee gebeurtenissen met Conny.

Zaterdag zijn we begonnen met het planten van 450 grasplanten zoals pennisetum, Annabellen, vlinderstruiken en nog zoveel meer. De volgende stap in de heraanleg van de tuin van Conny na de stormschade van vorig jaar.

Dat planten ging behoorlijk vlot. Het was vaak moeilijker om de plantjes uit de potjes te krijgen dan ze in de grond te stoppen.

Omdat het planten zoveel vlotter ging dan gepland hadden we vandaag ruimschoots de tijd om een wandeling te maken. Daarvoor zijn we naar Provinicaal Domein De Averegten getrokken. Dat was veel te lang geleden dat we daar nog eens gaan wandelen waren. Het is wel bizar dat sommige bomen al volledig kaal staan terwijl anderen nog niks zijn verkleurd.

Hoedanook … het was een mooie wandeling die we net vóór het echt begon te regenen konden afsluiten.

 

Tijd vliegt

Ga je eens een verlengd weekend naar de Veluwe, kom je thuis, knipper je eens met je ogen en voor je het goed en wel beseft zijn we tien dagen verder. TIEN DAGEN !

Ik schaam me er bijna voor. Want we hebben niet stil gezeten hoor. Maar de dagen zijn zoooo druk dat het er ’s avonds niet meer van komt om nog een blogje te schrijven.

Nochtans was er vorige vrijdag genoeg om over te schrijven. Dat was immers de dag van de damesquiz van KVLV Peulis in samenwerking met de quizploeg Schoenen en Sjakossen. Twee jaar terug zat ik daar in de jury (best wel leuk : 250 dames in de zaal en ik had altijd gelijk). Dit jaar heb ik in de namiddag Conny en Maria geholpen bij het uitstallen van de prijzen en in de avond de deelnemers voorzien van drank en eten (garçon gespeeld dus).

Afgelopen zondag was ook best gevuld. Toen zijn we voor een dag naar Sint-Niklaas getrokken voor een rommelbeurs. Niet als bezoeker maar als verkoper. Zo’n 230 boeken en 60 DVD’s had ik mee. Een kleine 40 boeken heb ik verkocht net als 44 DVD’s. Deze laatste trouwens al een uurtje vóór de beurs begon aan collega-verkopers. Het was best een leuke ervaring maar om dit elk weekend te doen zoals onze buren … dat is toch niets voor ons.

En gisteren tot slot zijn we nog eens naar de jarige AB getrokken. Dat was geleden van mei ! Gisteren stond Stef Kamil Carlens op het podium. Sinds zijn deelname aan Liefde voor Muziek op VTM ben ik fan geworden van de jongen. Ik dacht dat hij een arrogante kwal was maar eigenlijk is het een heel bescheiden, introverte en gevoelige jongen. Muzikaal is het een genie. Een geweldig concert was het.

Bijzonder prettig was ook het optreden van de Security mensen. Ik heb namelijk een bloedhekel aan mensen die op trappen gaan zitten. Zeker wanneer er voldoende papieren hangen die vragen om dat niet te doen. Het is niet alleen egoïstisch (als je een zitplaats wil dan moet je maar net als wij goed op tijd komen), mensen die dat doen brengen ook mijn veiligheid in gevaar. Ze blokkeren immers mijn vluchtweg. Meestal doet de security niks maar soms dus wel en gisteren was zo’n dag. Bleef je iets te lang op de trappen staan of durfde je maar even te gaan zitten. Binnen de 30 seconden stond er iemand van de security bij. Zalig. Jammer genoeg wordt deze firma niet elke keer geboekt.

stef2

Veluwe

Omdat er sinds onze laatste vakantie wel drie weken zijn gepasseerd en omdat Conny verjaart en omdat wij gewoon willen profiteren van het leven hebben we onze koffer gepakt en zijn we er nog eens op uit getrokken.

Bestemming : De Veluwe.

We zijn daar vorig jaar al naartoe getrokken en afgelopen zomer ben ik zelf nog eens een paar dagen met mijn moeder geweest.

Onderweg naar Nederland zijn we even op een parking gestopt om een paar concertticketjes te kopen. Volgend jaar in februari komen Kaiser Chiefs immers naar De Roma. Ikzelf zag ze al twee keer aan het werk in Werchter en Tienen maar Conny heeft dat geluk nog niet gehad. Omdat we dachten dat dit wel eens snel uitverkocht zou kunnen zijn leek het ons beter om zo vroeg mogelijk in te loggen. En ja hoor, toen we op de website kwamen waren er 430 wachtenden vóór ons. De rij zakte wel met zo’n 40 personen per halve minuut. Soit, we hebben onze tickets, gekocht en betaald op een parking langs de snelweg. De moderne technologie heeft ook zijn goede kanten.

Tegen de middag waren we aan onze eerste tussenstop : het Oude Ambachten en Speelgoedmuseum in Garderen. Een uitgebreide collectie waar je een stap terug in de tijd zet. Een aanrader voor iedereen. Je kan er trouwens ook lekker eten.

De tweede tussenstop bracht ons naar het Veluws Zandsculpturenfestival. Thema dit jaar is reis rond de wereld. Ik had ze al in de zomer bezocht maar deze tweede keer leek alles nog mooier. Ook een aanrader dus.

En nu zitten we na te genieten van het lekkere avondeten dat Bas en Valerie van Hotel Vierhouten voor ons hebben klaargemaakt. Dat was vorig jaar, toen we hier een Pinksterarrangement hadden ook al het geval. Mosterdsoepje als voorgerecht, varkenshaasje met boontjes en hertoginnenaardappeltjes als hoofdgerecht en een sinaasbavarois voor Conny en suikervrije yoghurt met aardbei en banaan voor mij. Ze houden hier immers heel erg rekening met allergieën of dieetbeperkingen (zoals suikervrij of –arm voor een diabetespatiënt als ik).

Het weer was niet super maar verder was de eerste dag van onze vierdaagse een succes. Dat gaat hier weer veel te snel voorbij zijn.