Na een voormiddag werken in de tuin, waarbij we het gezelschap kregen van de lokale buizerds, kon er deze namiddag gewandeld worden in de Averegten.
Welk seizoen je daar ook komt, het is daar altijd mooi om te wandelen.
De Averegten
averegten
De Averegten
Vandaag nog een vrijdaguitstapje met moeder gemaakt en daarvoor trokken we naar Heist-op-den-Berg (om een hapje te eten) en naar deelgemeente Hallaar (om een wandelingetje te doen).
In Halaar ligt immers het Provicinciaal Domein Averegten, één van mijn favoriete domeinen.
Ik ben vandaag ook te weten gekomen waar de naam “Averegten” vandaag komt. Aver komt van everzwijn en egten is een oude naam voor omheind gebied.
Het komt er dus op neer dat dit vroeger het omheinde jachtgebiet van het kasteel van Isschot was.
Nu is het een mooi domein met een mooi wandelpad waar het in eender welk seizoen aangenaam wandelen is.
Wind, omleidingen en wind
Het eerste “echte” lenteweekend en wat hebben wij op de eerste dag daarvan gedaan? Gewerkt. Hard gewerkt zelfs. Het terras was immers toe aan een grondige poetsbeurt na een lange donkere en natte winter.
Maar vandaag is er niet gewerkt. ’t Is te zeggen, niet in de tuin noch in of rond het huis. Op de fiets daarentegen wel. Werken om vooruit te geraken. Want er stond wind, bijwijlen zelfs heel veel wind.
Ik had een knooppuntentochtje uitgestippeld naar Provinciaal Domein De Averegten in Hallaar : 1 – 37 – 36 – 35 – 39 – 39 – 17 – 18 – 52 – 38 – 29 – 93 – 77 – 78 – 79 – 92 – 19 – 2 – 2 – 26 – 1 (46 km).
Het eerste stuk richting de Averegten was rustig fietsen. De weg mocht hier en daar wat beter zijn maar verder aangenaam fietsen. We kwamen onderweg wel twee omleidingen tegen, de eerste (tussen KP 17 en KP 52) heel duidelijk aangegeven met omleidingsbordjes. De tweede omleiding was niet aangegeven maar was ook maar een paar honderd meter omrijden.
In de Averegten was het behoorlijk druk, zeker aan Het Boshuis waar een een drankpauze namen. Ons geduld werd daar wel op de proef gesteld (en de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik op dat gebied niet van de sterktste ben). Op één of andere manier slaagde de garçon erin om ons compleet te negeren. Andere tafels werden wel geholpen maar wij dus niet. Gelukkig was het niet echt persoonlijk want achter ons zaten nog twee mensen hopeloos te wachten om hun bestelling door te geven. We hebben uiteindelijk maar via de QR-code besteld en 5 minuten later stond ons drinken op tafel.
De terugweg was minder rustig. Het was sowieso drukker maar er was ook veel wind, heel veel wind. En dan lag “den Berg” van Heist en Beerzelberg nog op de route.
Afin, we waren content toen we na 46 km terug op ons proper terras konden gaan zitten.
De fietstocht:
En een paar foto’s:
De Averegten
Het was weer een drukke week. Ook al omdat ik woensdagavond met mijn moeder naar CC ’t Schaliken in Herentals ben gegaan voor een concert van The Very Big Band met gast Jef Neve. Dat was eigenlijk een last minute beslissing want ik wist pas vorige week af van dit concert. Ik had eerlijk gezegd geen idee wat we mochten verwachten maar ik hou wel van big band muziek. Het gebeurt wel dat mijn thuiswerkdag wordt opgevrolijkt door Glenn Miller, Duke Ellington, Benny Goodman en anderen.
Ook zaterdag stond er muziek op het programma. Na een dagje hard werken in de tuin in Peulis trokken Conny en ik naar Vorselaar voor het jaarorkest van de Koninklijke Harmonie Verbroedering. 70 muzikanten op een podium met een energieke dirigent, dat stelt zelden teleur. Ook deze keer weer niet maar het duurde wel lang. Het was net middernacht gepasseerd toen we terug in Peulis waren.
Vandaag hebben we dan een bezoekje gebracht aan Provinciaal Domein De Averegten in Hallaar. Een geweldig park om te joggen maar wandelen kan natuurlijk ook. We hadden gehoopt om er lammetjes te zien maar die waren er nog niet. Er waren wel enkele piepjonge geitjes en die waren zeker even snoezig.
De tijd vliegt …
Zelfs verlengde weekends van drie dagen (bij mij de norm sinds ik in juli 2020 ben overgestapt naar een 4/5 regime op ’t werk) vliegen tegenwoordig voorbij.
Vrijdag begon met een bezoekje aan de huisdokter. Eén van de vier controlebezoekjes die ik elk jaar doe maar die eerste van het jaar doen we altijd “groot onderhoud”. Dan controleren we niet enkel suiker maar ook lever, gal, nieren, urine en maken we ook een EKG’tje. Gelukkig zit alles nog goed. De suikerspiegel is zelfs nog 0,2 punten gezakt ten opzichte van vorige keer en bevindt zich dus nog een pakje meer onder de maximumgrens. Enkel het vitamine D niveau mag iets hoger zijn.
Wandelen in de zon helpt daar ook bij. Vrijdagnamiddag ben ik met mijn moeder naar De Averegten, het Provinciaal Domein in Hallaar, getrokken. Vroeger ging ik daar vaak lopen op de route aan de buitenkant van het domein maar deze keer had ik een route uitgestippeld die ook de binnenkant aandeed. We hadden gehoopt om ook schapen met lammetjes te zien maar die waren er (nog?) niet. Het was wel een mooie en rustige wandeling door de natuur.
Zaterdag ben ik dan terug naar mijn tweede verblijf in Peulis getrokken en hebben we nog wat verder gewerkt in de tuin. Die begint er stilaan terug toonbaar uit te zien. Het is wel verbazingwekkend hoe snel dit plantjes terug uit grond schieten eens je de verdorde resten van de winter hebt verwijderd.
Het zal nog wel enkele weekends duren eer we al het werk gedaan hebben.
En vandaag zijn we terug naar Keerbergen getrokken. Vorige week hebben we daar één van de drie KWB-wandelingen gedaan, vandaag hebben we er een tweede gedaan. Ook deze wandeling was weer perfect afgepijld door de mannen van de KWB Keerbergen. Die verdienen echt een pluim. Gisteren was eigenlijk de laatste dag dat de pijltjes zouden hangen maar zoals te verwachten hingen ze er vandaag ook nog.
Gelukkig staat er een korte werkweek te wachten. Vanaf woensdag hebben we “tuinverlof”. Een paar kubieke meter compost en schors zouden tegen dan moeten geleverd zijn en moeten worden verspreid over de plantenperkjes en borders. Genoeg werk dus.
Nooit te oud om te leren
De Averegten … Enkele jaren geleden één van mijn favoriete plekken om te joggen. Mooi looppad, nooit modder, afstanden goed aangegeven … kortom heel aangenaam om te lopen.
Uren en uren heb ik daar doorgebracht. Ook al wandelend kwam ik er al vaak. Dan zou je denken dat zo’n domein geen geheimen meer heeft. En toch …
We waren vanochtend al (heel) vroeg uit te veren (6u !!!) zodat we mee ontbijtdozen van Ferm konden vullen en ronddragen in en rond Peulis. Nadat we daarna zelf hadden ontbeten vertrokken we naar Itegem om nog eens een goeie ouderwetse knooppuntenwandeling langs de Nete te doen.
We hadden ook naar Kruiskensberg in Bevel kunnen rijden maar ik dacht dat het daar wel eens heel druk zou kunnen zijn.
Het werd dus Itegem met vertrek aan de Kerk. Via de Nete bereikten we Hallaar om even verder dan Domein De Averegten in te duiken.
Daar volgden we niet de looproute rondom het park maar wel er recht doorheen. En laat ons daar dan ineens een vijver ontdekken zeg. Een vijver! Al jaren kom ik daar maar nooit geweten dat er een vijver was.
Zo zie ja maar … nooit te oud om te leren.
P.S.: ook in De Averegten hadden ze paddenstoelen 😉
Plantjesweekend
Oeps … het is hier weer veel te lang stil geweest zie ik.
Ikzelf heb nochtans niet stilgezeten, in tegendeel. Sinds mijn laatste post heb ik 2 concerten gedaan (Jan Smit en André Hazes maar daarover later deze week meer), heb ik een leuke wandeling gedaan en … heb ik 450 plantjes in de grond gestop. De eerste twee gebeurtenissen waren in gezelschap van mijn moeder, de laatste twee gebeurtenissen met Conny.
Zaterdag zijn we begonnen met het planten van 450 grasplanten zoals pennisetum, Annabellen, vlinderstruiken en nog zoveel meer. De volgende stap in de heraanleg van de tuin van Conny na de stormschade van vorig jaar.
Dat planten ging behoorlijk vlot. Het was vaak moeilijker om de plantjes uit de potjes te krijgen dan ze in de grond te stoppen.
Omdat het planten zoveel vlotter ging dan gepland hadden we vandaag ruimschoots de tijd om een wandeling te maken. Daarvoor zijn we naar Provinicaal Domein De Averegten getrokken. Dat was veel te lang geleden dat we daar nog eens gaan wandelen waren. Het is wel bizar dat sommige bomen al volledig kaal staan terwijl anderen nog niks zijn verkleurd.
Hoedanook … het was een mooie wandeling die we net vóór het echt begon te regenen konden afsluiten.
walkingwithluc 