Concert

Musea, Concert en wandelen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het laatste weekend “voor de feesten”.

Dat weekend begon voor mij op vrijdagochtend in de garage. Daar heb ik mijn Ford Kuga geruild voor een Peugeot 2008 GT. Nu al? Die auto is toch nog geen jaar oud? Da’s waar maar op die 11 maanden tijd heeft hij al drie keer in de garage gestaan met een motorstoring en evenveel keer hebben ze me verteld dat er niets aan de hand is want dat de computer zegt dat er niks verkeerd is. Met zo’n wagen kon ik echt niet met een gerust hart blijven rondrijden. Toen ik dan twee weken geleden die Peugeot in de toonzaal zag staan was ik direct verkocht. Omdat het een toonzaalmodel was hoefde ik ook niet lang te wachten. WinWin dus.

Zaterdag zijn we dan naar Brussel getrokken voor een mini-uitstapje. ’s Avonds stonden Nits geprogrammeerd in het Koninklijk Circus en tegenwoordig koppelen we daar een overnachting aan vast. Dat maakt het toch allemaal veel rustiger en aangenamer. Zeker wanneer je een hotelkamer kunt vinden op 300 meter van de zaal.

Maar voor het zover was hebben we genoten van Brussel met bezoekjes aan het Magrittemuseum en het Muziekinstrumentenmuseum. Tussendoor een lekkere pizza gaan eten in een piepklein Italiaans restaurantje in de Anspachlaan, recht tegenover die andere concertzaal, de Ancienne Belgique. Je staat er niet bij stil maar voor je het weet heb je 11 km gewandeld.

’s Avonds was het dan de beurt aan Henk Hofstede, Robert Jan Stips en Rob Kloet. Ze gaven twee uur het beste van zichzelf. Mijn collega’s kennen Nits niet en dan vragen ze wat voor soort muziek ze brengen. Onbeantwoordbaar is die vraag. Ze zijn immers niet in één hokje te plaatsen. Alhoewel, misschien wel maar dan is het in het Nits-hokje. De afgelopen 10 jaar hebben we 6 keer gezien en ze hebben ons nog nooit teleurgesteld.

Vandaag hebben we het rustig aan gedaan. Na het ontbijt in Brussel rustig naar Mechelen gespoord en vandaag terug naar Peulis. Deze namiddag zijn we dan in Rijmenam een ingekorte versie van de Cassenbroekwandeling gaan doen. Het was dan ook zalig wandelweer.

Een week in telegramstijl

walkingwithlucEen reactie plaatsen

De eerste week van december is meestal een vakantieweek bij ons … kwestie van die laatste vakantiedagen op te souperen. Het verslag van deze week volgt hierna in telegramstijl 😉

Vrijdag 28/11: jaarlijks bezoek aan de endocrinoloog en goede punten gekregen. Ik ben goed bezig

Zaterdag 29/11: jaarmarkt in Peulis. Enkele lokale verenigingen gesteund. Optreden van Laura Lynn hebben we aan ons voorbij laten gaan

Zondag 30/11: wandeling gemaakt in Lint, meer bepaald het afgepijlde Eugeen Goeyvaert Wandelpad. Al zijn niet alle bordjes even duidelijk 😉

Maandag 1/12: een beetje opruimen en winkelen

Dinsdag 2/12: shoppen voor eindejaarsgeschenken, afspraak bij Audika om het haperend hoorapparaat te laten herstellen (alweer) en tussen de soep en de patatten een nieuwe auto gekocht. Ik weet dat de Ford Kuga nog geen jaar oud is maar van een 10 maanden oude auto zou je mogen verwachten dat die niet een volledige maand daarvan in de garage staat vanwege een “motorstoring” . Je zou ook niet verwachten dat ze op tijd geen echte oorzaak van het probleem hebben kunnen vinden. Soit, het vertrouwen is zoek, zowel in de auto als in de garage, dus was er nood aan een vervanger. Die is er dus en hij is ook snel beschikbaar: een Peugeot 2008 GT.

Woensdag 3/12: dagje Antwerpen met bezoek aan de Magritte-tentoonstelling in het KSMKA, nog wat verder naar eindejaarsgeschenkjes gezocht en uiteraard een bezoekje gebracht aan “den Beo”, de beste Stripwinkel van het land.

Donderdag 4/12: grote opruimdag en de kledingcontainers in de buurt wat bijgevuld

Vrijdag 5/12: bezoekje aan Mechelen met het Museum Busleyden. De “special” rond Rik Wouters viel een beetje tegen maar de rest van het museum was zeer de moeite waard.

Zaterdag 6/12: even “op en af” naar Vorselaar om met moeder naar het Galaconcert van het Vlaams Muziek Theater in CC Zwanenberg in Heist op den Berg te gaan. Zij heeft er uitermate van genoten (we zaten op de eerste rij !!) en ik kan dat ook wel smaken. Tenslotte heeft Spotify vastgesteld dat ik 233 verschillende genres heb beluisterd het afgelopen jaar. Dat is natuurlijk zever, ik luister maar naar één genre : het goeie muziekgenre

Festivalgangers

walkingwithlucEen reactie plaatsen

De tijd dat we naar de grote festivals gingen is voorbij maar kleinschalige festivalletjes durven we nog wel aan.

Zeker wanneer ze, zoals M-idzomer, plaatsvinden op een leuke locatie meer bepaald in de tuin van Museum M in Leuven.

Van de vier dagen kozen wij voor vrijdag en zaterdag. De auto lieten we achter in Parking De Vaartkom waar je op vrijdag en zaterdag 4 uur gratis kan parkeren (vrijdag hebben we zelfs helemaal niets moeten betalen.

Je kan er eventueel ook een gratis shuttle naar het centrum nemen maar wij hebben de 2 km naar het centrum gewoon te voet gedaan.

Vrijdag zijn we eerst gaan eten in De Valck in de Tiense, een restaurant dat al 35 jaar wordt uitgebaat door mijne beste (hoge) schoolkameraad, de Rudy Geen uitgebreide menukaart maar wat er wel op de menu staat is dan wel heel lekker.

Na de maaltijd waren we te laat voor Loverman maar wel  ruim op tijd voor ons eerste optreden : J. Bernardt. J. Bernardt is een nevenproject van de Jinte Deprez dat in 2016 ontstond toen zijn band Balthazar een pauze inlaste. Het was niet onze eerste keer en ook deze keer was hij weer heel goed.

Daarna volgde Girls in Hawai. Girls in Hawaii is een indie-rockband, bestaande uit zes leden afkomstig uit Braine-l’Alleud. In mei 2002 tekende de band een contract met 62TV. In november van datzelfde jaar wonnen ze Studio Brussels demopoll, een wedstrijd waarin de luisteraars van Studio Brussel hun stem konden uitbrengen op een van de honderden demo’s die werden ingezonden. Ook dit optreden mocht er best zijn.

Zaterdagnamiddag trokken we terug naar Leuven waar we eerst een hapje gingen eten in Dolce Vita in de Wandelingstraat. Waarom niets eten op het festival? Omdat ik niet echt fan ben van falafel of bao met okonomyaki of een Gorgonzola Beyond Burger. Noem me ouderwets maar bij festivals denk ik aan frieten en een vettige hamburger 😉. Ze schonken er trouwens ook die andere cola. Culinair gezien is M-idzomer dan ook niet mijn favoriet

Maar muzikaal scoren ze wel en dat bewijs leverden ze dus zaterdag.

Om 18u begon Dressed like Boys, een soloproject van Jelle Denturck, de frontman van DIRK. Naar eigen zeggen heeft hij met DIRK lekker veel herrie gemaakt maar vond hij het nu de tijd om wat meer rustige muziek te brengen. Muziek waarmee hij meer persoonlijke thema’s aanraakt.

Daarna was het de beurt aan Wannes Cappelle en het Zesde Metaal. Ook al vaker gezien en nog nooit teleurgesteld geweest. Dat was ook gisteren niet het geval. Vooral omdat ze behoorlijk wat nummers brachten van hun laatste elpee die ze nog maakten met gitarist en toetsenist Tom Pintens die ook het producen voor zijn rekening nam. Een maand nadat de plaat was afgewerkt overleed die aan darmkanker.

Ik blijf het wel het moeilijk hebben met de vergoddelijking van Ploegsteert. Een mooi nummer maar soms toch wel te veel verheerlijkt (al kan dat ook wel te maken hebben met het feit dat dit een favoriet nummer van is van ene K. Vannieuwkerke, een man die mij de laatste jaren meer en meer irriteert.

De avond werd afgesloten door Joost Zweegers, a.k.a. NOVASTAR. Hij bracht een beetje een overzicht van zijn twintigjarige carrière onder begeleiding van een heel sterke band. Novastar was gewoon top. Meer moet je daarover niet zeggen.

Nederpop

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het is geen weer om te fietsen of te wandelen maar gelukkig is het altijd weer op een goed concertje mee te pikken.

Deze week waren het er zelfs twee en telkens waren het Nederlanders op het podium.

Afgelopen dinsdag stond Frank Boeijen op het podium van CC De Zwanenberg in Heist op den Berg.

Hij bracht zowel nummers van de Frank Boeijen Groep als nummers uit zijn solo-carrière. De stem van Boeijen is niet meer zo sterk als vroeger en dat laat zich vooral voelen bij de iets “krachtigere” nummers als Zwart-Wit. Bij de ingetogen nummers viel het minder op.

Het was een heel goeie set maar als hij nog eens terugkomt gaan wij waarschijnlijk toch passen.

Gisteren zijn we dan nog eens naar Brussel getrokken. Vroeger deden we dat quasi wekelijks maar nu was het toch weer van juli 2023 geleden dat we nog eens de Ancienne Belgique bezochten.

Maar als NITS naar Brussel komen dan zijn wij daar graag bij. Zeker wanneer het een “all-seated” concert is. Dan hoef ik me niet te ergeren aan mensen die op de trappen gaan zitten.

NITS vieren dit jaar hun 50ste verjaardag en eigenlijk mag het een wonder genoemd worden dat ze dat nog mogen vieren. Twee jaar geleden is immers hun studio/archief/trainingsruimte volledig afgebrand. Bovendien is bij Henk Hofstede Myasthenia Gravis vastgesteld, een ziekte die vermoeibare spierzwakte veroorzaakt.

Maar van dat alles was weinig of niets te merken gisteren. Henk klonk als vanouds en ook op Rob Kloet en Robert-Jan Stips lijkt geen sleet te komen. Allez …muzikaal toch niet. Fysiek hebben ze er al wel beter uitgezien.

De Averegten

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het was weer een drukke week. Ook al omdat ik woensdagavond met mijn moeder naar CC ’t Schaliken in Herentals ben gegaan voor een concert van The Very Big Band met gast Jef Neve. Dat was eigenlijk een last minute beslissing want ik wist pas vorige week af van dit concert. Ik had eerlijk gezegd geen idee wat we mochten verwachten maar ik hou wel van big band muziek. Het gebeurt wel dat mijn thuiswerkdag wordt opgevrolijkt door Glenn Miller, Duke Ellington, Benny Goodman en anderen.

Ook zaterdag stond er muziek op het programma. Na een dagje hard werken in de tuin in Peulis trokken Conny en ik naar Vorselaar voor het jaarorkest van de Koninklijke Harmonie Verbroedering. 70 muzikanten op een podium met een energieke dirigent, dat stelt zelden teleur. Ook deze keer weer niet maar het duurde wel lang. Het was net middernacht gepasseerd toen we terug in Peulis waren.

Vandaag hebben we dan een bezoekje gebracht aan Provinciaal Domein De Averegten in Hallaar. Een geweldig park om te joggen maar wandelen kan natuurlijk ook. We hadden gehoopt om er lammetjes te zien maar die waren er nog niet. Er waren wel enkele piepjonge geitjes en die waren zeker even snoezig.

Winterwandeling

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Vorige week zag ik op Facebook een postje van CC Zwanenberg passeren over Pass Thru Fire, een tributeconcert rond Lou Reed. Ik ken wel wat nummers van Lou Reed maar ik zou niet zeggen dat ik een fan ben.

Maar toen zag ik de namen van de artiesten : Patrick Riguelle (zang/gitaar/lapsteel), Guy Swinnen (zang/gitaar), Axl Peleman (bas), Jan Hautekiet (keyboards), Bjorn Eriksson (zang/gitaar/pedalsteel), Piet De Pessemier (zang/gitaar), Seraphine Stragier (cello/viool/harp), Ron Reuman (drums).

Die eerste vier namen spraken me zeker wel aan en zullen wel door iedereen gekend zijn. Eriksson blijkt Ex-Zita Swoon te zijn en Piet de Pessemier heeft nog bij Monza gespeeld. Seraphine Stragier hebben we nog zien spelen met Jonas Winterland en Ron Reuman drumde o.a. bij Laïs en Kadril.

Zet deze mensen samen op één podium en je krijgt bijna 2 uur top-entertainment in de plaats. Eén van de betere concerten van de afgelopen tijd. Absoluut dus geen spijt van deze last minute beslissing om ticketjes te kopen en richting Heist op den Berg te rijden.

Vandaag weer richting Heist gereden maar halverwege haltgehouden in Beerzel voor de jaarlijkse Putse winterwandeling die elk jaar in een andere deelgemeente plaatsvindt. Vandaag was dat dus Beerzel.

We kozen voor de 6 km (ook al bleek die volgens mijn app wel 7,5 km ver te zijn). Het was een mooie wandeling maar ook een hele zware wandeling. Niet omdat we rond het hoogste punt van de Provincie Antwerpen wandelden (al speelde dat natuurlijk wel mee) maar vooral omdat er nog veel ijs lag. De dooi is weliswaar ingezet maar ontspannen wandelen was op een groot deel van het traject niet mogelijk. Zeker op Beerzelberg zelf was het behoorlijk lastig.

Maar we hebben het toch maar weer gehad.

De wandeling:

De foto’s:

Lieven, Arnoud en Jan

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het zijn weer drukke dagen tegenwoordig.

Afgelopen woensdag zijn we nog eens naar het Depot in Leuven geweest. Deze keer niet voor muziek maar wel voor een twee uur durend “klapke” van Lieven Scheire over Artificial Intelligence. We hadden hem al eens eerder over DNA horen praten en ook deze keer stelde hij niet teleur.

Scheire weet als geen ander een soms toch complexe materie duidelijk en onderhoudend uit te leggen. Mocht je nog de kans krijgen om naar zijn show te gaan … zeker doen. Al zal het wel moeilijk zijn want nagenoeg alles is uitverkocht.

Gisteren ben ik dan, op mijn “vrije vrijdag” gaan werken. Nu ja, niet echt werken maar het was wel werkgerelateerd. Elk jaar kiest onze werkgever immers een goed doel waar we geld voor inzamelen. Dat wordt dan gekoppeld aan een leuke namiddag. Er wordt dan wel van elke deelnemer verwacht dat er een bijdrage van minstens 10 euro wordt gestort.

Het goede doel waren de mobiele schooltjes van Arnoud Raskin. Dat deed bij mij direct een belletjes rinkelen. Zo’n twintig jaar geleden was er op TV immers een programma Napels Zien waarin sommigen mensen met “een droom” werden gevolgd. Arnoud was één van hen ik was onmiddellijk door hem gecharmeerd.

Dit jaar ging alles door in het Provinciaal Domein Hofstade. Er waren verschillende activiteiten zoals een touwenparcours, een soort paintball met bogen, tafeltennis en ook wandelen. Avontuurlijk als ik ben koos ik uiteraard voor de wandeling van 8,5 km.

Een bijzonder mooie wandeling, zeker met de herfstkleuren. Gelukkig bleven we gespaard van regen.

Lang kon ik niet blijven want ’s avonds moesten we nog naar de Zwanenberg in Heist op den Berg voor een optreden van Jan de Smet en de Grote Luxe. Hij werd begeleid door Stoy Stoffelen (van de mythische Centimeters), Les Guitares Magiques (Raf Timmermans, Gijs Hollebosch, Mathias Moors) en The Bonnie Blues (Nele Paelinck, Laura vanden Heede, Juno Kerstens).

Jan is dit jaar tweemaal 35 jaar oud geworden en dat was een uitgelezen moment om terug te blikken op zijn carrière. Er kwam uiteraard werk van de Nieuwe Snaar aan bod maar ook andere nummers. Ook hier kan ik alleen maar zeggen dat, als je de kans krijgt om een show bij te wonen … twijfel niet.

Nostalgie

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Afgelopen zondag zijn we nog eens teruggekeerd naar onze jeugd.

In Het Depot in Leuven kwam Lloyd Cole immers op bezoek. Zonder zijn Commotions maar wel met Neil Clark (lead guitar), Blair Cowan (keyboards), Signy Jakobsdottir (drums en percussie).

Hij begon met een set van ongeveer 45 minuten die me deed denken aan de Unplugged concerten van MTV (toen die nog muziek speelden). Onder andere 2cv, Rattlesnakes en Are you ready to be Heartbroken passeerden de revue.

Toen was er tijd voor een korte pauze van ongeveer 25 minuten en kon hij aan het tweede deel beginnen dat ongeveer anderhalf uur zou duren.

In dit tweede deel, dat iets minder unplugged was werd meer aandacht besteed het recentere werk waaronder ook zijn nieuwste album On Pain. Uiteraard bracht hij ook Perfect Skin.

Het optreden was top maar hij was precies iets minder spraakzaam dan bij zijn vorige passages. Misschien was dat wel omdat hij die vorige keren hetzij alleen hetzij met zijn zoon op het podium stond. De muziek is natuurlijk het belangrijkste maar de man kan ook heel grappig zijn.

Wat we wel hebben gemerkt, al was dat maandagochtend, is dat we misschien wel terugkeerden naar onze jeugd maar onze jeugd niet terugkeerde naar het heden.

We waren allebei heel blij dat we maandag een dagje verlof hadden genomen. Om half zes opstaan om te gaan werken zou me niet gelukt zijn denk ik 😉.

De Setlist:

Set 1:

  • Don’t Look Back
  • Mr. Malcontent (Lloyd Cole and the Commotions song)
  • Trigger Happy
  • On Pain
  • Why I Love Country Music (Lloyd Cole and the Commotions song)
  • Headlights
  • No More Love Songs (Lloyd Cole and the Negatives song)
  • My Other Life
  • 2cv (Lloyd Cole and the Commotions song)
  • Undressed
  • Tried to Rock (Lloyd Cole and the Negatives song)
  • Rattlesnakes (Lloyd Cole and the Commotions song)
  • Are You Ready to Be Heartbroken?(Lloyd Cole and the Commotions song)

Set 2:

  • No Blue Skies
  • Night Sweats
  • Minor Character (Lloyd Cole and the Commotions song)
  • Violins
  • Blue Like Mars
  • Mister Wrong
  • Pay for It
  • Perfect Skin (Lloyd Cole and the Commotions song)
  • Wolves
  • Perfect Blue (Lloyd Cole and the Commotions song)
  • The Flipside
  • Myrtle and Rose
  • The Idiot
  • Brand New Friend (Lloyd Cole and the Commotions song)
  • Forest Fire (Lloyd Cole and the Commotions song)

Encore:

  • The Young Idealists
  • Mainstream (Lloyd Cole and the Commotions song)

Weekend

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het is best wel weer een druk weekend geweest.

Dat begon op donderdagavond met het laatste Parkpopconcert van dit seizoen in Mechelen. Op het programma stond immers Frituur Paula, de coverband die wereldberoemd is in Mechelen en omstreken. Muzikaal zijn ze nog heel sterk maar eerlijk gezegd zijn ze vocaal toch niet meer zo sterk sinds het overlijden van Stef, nu bijna 10 jaar geleden, en het vertrek van de broers Jeroen en Dee. Maar qua sfeer zit het zeker nog altijd goed.

Vrijdag stond er een bezoekje aan de dierenarts op het programma. Het was raar om te zien hoe Martha & Stella, de schattigste en snoezigste zwarte katjes ter wereld, zo veranderden in twee bloeddorstige monsters die thuis niet in en bij de dierenarts niet uit de transportmandjes wilden. De dierenarts was behoorlijk onder de indruk van onze bebloede armen 😉. De rest van de vrijdag waren de kittens viesgezind maar ondertussen hebben ze ons wel vergeven.

Om onze gedachten te verzetten ’s namiddags even gaan fietsen en ’s avonds een lekkere pizza gaan eten bij de Square in Bonheiden. Dat hadden we wel verdiend.

Ook zaterdag zijn we uit eten gegaan maar wel op een bijzondere manier. Ter gelegenheid van de negenentachtigste verjaardag van mijn moeder zijn we naar Drimmelen gereden om daar om 18u30 de Zilvermeeuw 2 te nemen en een drie uur durende tocht door de Biesbosch te maken en tegelijkertijd smakelijk te eten (koud voorgerecht buffet, warm hoofdgerecht buffet en crème brûlée als dessert). Een unieke ervaring die bijzonder goed is meegevallen. Het was wel bijna zondag eer we thuis waren

Om het weekend af te sluiten hebben we nog eens de fiets genomen om een tochtje te maken. Echt fotogeniek waren de fietstochtjes niet echt maar we hebben wel veel ooievaars gezien.

Metaal

walkingwithlucEen reactie plaatsen

De afgelopen dagen stonden in het teken van de tuin en ook van metaal.

Gisteren en eergisteren een dagje vakantie genomen. Eigenlijk met de bedoeling om flink wat in de tuin te werken bij Conny maar dat is een beetje in het water gevallen. Letterlijk dan.

We hebben wel behoorlijk wat kunnen onkruid wieden maar op veel plekken in de tuin voel je de grond wegzakken onder je voeten. Om geen permanente schade aan te brengen hebben we enkel tijdens de droge periodes (donderdagvoormiddag en vrijdagvoormiddag) gewerkt. De rest van de tijd hebben we besteed aan rondrijden om nog wat “accessoires” te kopen zoals daar zijn boomschors en kastanjehouten hekjes en palen.

Wat heeft dat metaal dan te maken met die tuin? Helemaal niks. Maar het heeft wel alles te maken met de concerten van afgelopen woensdag en vrijdag.

Woensdag trokken we nog eens naar Trix in Borgerhout voor een avondje metal. Hoewel ik altijd al een heel brede smaak heb gehad was ik in mijn jonge jaren een hardrocker. Ik ben dat eigenlijk nog altijd want dat ben je voor het leven maar de lange haren zijn ondertussen wel verdwenen.

Mijn favoriete groepen, naast oppergoden KISS, waren voornamelijk Brits en behoorden blijkbaar tot de NWOBHM (de New Wave of British Heavy Metal). Behoorden tot die strekking : Iron Maiden, Def Leppard, Girlschool, Motörhead en Saxon.

En laat het nou net die laatsten zijn die woensdag op het podium stonden in Borgerhout. In het voorprogramma stond met Diamond Head ook een groep uit diezelfde lichting al was die groep mij tot woensdag totaal onbekend. Het werd een klassieke metalavond. Veel tattoos, zwarte T-shirts, baarden, lange haren, bierbuikjes maar vooral goede muziek. Conny is niet zo’n metalhead maar zolang er een goeie melodie in zit kan twee à drie keer op een jaar geen kwaad 😉. Ikzelf voel me op zo’n avonden terug een tiener die na een concert een hele nacht in Brussel bleef rondhangen om de eerste trein terug naar huis te nemen.

saxon

Ook gisteren hadden we een metal concert maar dan van the sixth metal … Het Zesde Metaal dus. Zij kwamen Skepsels, hun nieuwe CD voorstellen in Het Depot in Leuven, één van onze favoriete zaaltjes (waar alles voor ons begon) maar wel een zaaltje met een nadeel. De deuren gaan pas open om 20u, ook wanneer het pijpenstelen regent.

Het concert maakte gelukkig het lang wachten in de regen goed. Wannes Cappelle was in topvorm en de gitaristen Tom Pintens maar misschien nog meer Robin Aerts waren geweldig goed. Voeg daar nog een fantastische lichtshow aan toe en je hebt één van de betere concerten van dit jaar.

zesdemetaal