boeken

De Riviermoorden

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Terwijl Commissaris Bruno Somers van de Lierse politie samen met zijn vrouw Sonja geniet van een cruise op de Seine, heeft zijn partner Hoofdinspecteur Paul de Winter het druk met het oplossen van een werfdiefstal.

Nog maar net terug vanuit Parijs wordt commissaris Somers gevraagd om terug te keren naar de Lichtstad. Deze keer niet voor zijn plezier maar wel om een onderzoek uit te voeren naar de moord op Nadja van de Vijver.

Eerst was gedacht dat ze het slachtoffer was van een terroristische aanslag die eerder die dag plaats had gevonden maar het is wel degelijk moord.

Het duo Somers en De Winter lossen de zaak op maar krijgen onmiddellijk daarna een oude zaak op hun bureau gegooid die veel gelijkenissen vertoont. Deze keer vond de cruise echter plaats op de Rijn en niet de Seine. En hoewel de twee zaken op het eerste zicht niets met elkaar te maken hebben zijn ze toch gelinkt.

Om af te sluiten lossen ze nog een derde moord aan het water op maar deze keer veel dichter bij huis … het Netekanaal in Emblem.

De Riviermoorden is de 10de politiethriller in de reeks “Somers en De Winter” van Ludo Geluykens en heeft de typische kenmerken van deze Ranstse schrijver : eenvoudige plot, vlot leesbaar en, voor streekgenoten, heel herkenbare plaatsen. Zo ben ik vanavond tijdens mijn wekelijks jogging in Lier enkele plaatsen uit het boek gepasseerd.

Zoek je vlotte literatuur voor op de trein of op reis … koop een paar boeken van Ludo Geluykens.

riviermoorden

De Golfmoorden

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Aan de rand van golfterrein Bossenstein in Broechem wordt het levenloze lichaam van Ivo Schaessens gevonden. Commissaris Bruno Somers (ook een beginnend golfer) en Hoofdinspecteur Paul de Winter van de Lierse politie moeten in het golfmilieu op zoek naar de moordenaar.

Hun speurtocht brengt hen onder andere naar Ranst en Edegem. De moord is nog maar net opgelost of een tweede golfmoord vindt plaats, deze keer in Westende aan de kust. Op het eerste zicht hebben de twee moorden niks met elkaar te maken maar misschien is het toch zo dat schijn bedriegt?

Er gebeuren op de verschillende golfcourses in ieder geval veel zaken die niks met golf te maken hebben.

ludoDe Golfmoorden is de negende politiethriller in de reeks Somers en De Winter van Ludo Geluykens. Net zoals in zijn andere boeken weet Geluykens hier een vlot verhaal te vertellen. De Nobelprijs voor literatuur zal hij nooit ontvangen maar het zijn uitermate prettige boeken om te lezen.

Het feit dat het zich afspeelt in de streek die ik goed ken zal ook wel helpen. Als ik met de fiets ga werken (niet dat ik dat veel doe hoor) dan passeer ik bijvoorbeeld dat golfterrein. Broechem, Ranst, Oelegem, Zandhoven, Viersel … ik passeer er vaak.

Ondertussen ben ik aan de 10de thriller bezig … De Riviermoorden.

golfmoord

Het Elfde Gebod

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Mike, Sidney, Frits, Pier, Matthijs, Poppe, Cees, Charles, Philip en René moeten onverwacht afscheid nemen van Floris, de gangmaker van hun studentensociëteit Magistra ’79.

Hun leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Maar wat zal er nu gebeuren met het Elfde Gebod? Zo goed als niemand weet af van het bestaan van de afspraak die ze in 1979 hebben gemaakt met een oudere dispuutgenoot die hen heeft geholpen met het in de doofpot steken van een ongeval.

Dat ongeval vond plaats tijdens de nacht van hun ontgroening. Een jonge vader verloor er zijn leven.

Wat begon als hulp aan een jonge weduwe blijkt al snel te zijn overgegaan in chantage. Elk lid van de vriendenclub lijkt op zijn eigen manier te zijn omgegaan met dit geheim. De ene al beter dan de andere. Vast staat wel dat het hun leven heeft veranderd en dat het overlijden van Floris dat nog eens zal doen.

Het Elfde Gebod is het tweede boek van Jacqueline Hoefnagels en Santje Kramer. De ene is eindredacteur en tekstschrijver, de andere is televisie- en campagnemaker. Het is zo’n boek dat ik ergens voor een prikje heb meegenomen en dat een echte meevaller blijkt te zijn. Het is geen whodunnit want dat is van in het begin duidelijk. Het is wel een intrigerend verhaal over mensen, mensen met hun goeie kanten en slechte kanten.

Ik ben niet echt een superfan van dit genre maar dit vond ik echt wel een leuk boek dat ik iedereen kan aanraden.

Sinds vandaag zit ik terug in Lier en omstreken met De Golfmoorden, het negende boek rond het Lierse politieduo Somers & De Winter van Ludo Geluykens.

elfde gebod

E3 – E34

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Voorjaar 1969.

Jos Dams is wegenbouw-controleur op een grote werf in de Kempen. De werf omvat de bouw van 5 bruggen plus gedeelten van de verharding in deze bruggen en de toegangswegen. Zijn collega Louis Verelst heeft toezicht op de aanleg van de verhardingen van de kruisende wegen en uitbatingswegen. Twee andere collega’s tenslotte volgen de grondwerken van de eigenlijke snelweg.

De verschillende aannemers, onderaannemers, controleurs, ambtenaren en eigenlijk nagenoeg iedereen die bij dit grote project betrokken is probeert op zijn manier het onderste uit de kan te halen. Er passeert al wel eens een bruine envelop onder tafel of er verdwijnt wat beton van de snelwegwerf naar de fundering van een huis en dergelijke.

Een paar cafés en restaurants in de buurt plukken ook de vruchten van de werf.

Wanneer jaren later iemand over de snelweg raast heeft die immers toch niet het minste benul van wat er tijdens de bouw ervan is gebeurd.

In Volgens de regels van de kunst vertelt Thomas van ’t Landt de bouw van een snelweg in de jaren ’60 in de Kempen. Dat kan uiteraard enkel over de E3 gaan. Ondertussen heeft die wel een naamswijziging ondergaan en heet hij de E34. De snelweg verbindt de haven van Zeebrugge met Bad Oeynhausen in Duitsland. Mijn Nonkel Remi heeft daar destijds trouwens aan meegewerkt. Ik herinner me nog dat we naar de brug van Wechelderzande gingen kijken naar de bouw van de snelweg. Misschien was dat zelfs één van de bruggen waarover het in het boek gaat.

Een Nobelprijs voor literatuur zal de schrijver nooit krijgen maar het is wel een leuk boek om te lezen en het geeft volgens mij wel prima de sfeer van de jaren ’60 en ’70 weer. Ik heb trouwens gezocht op het internet naar meer informatie over de schrijver maar ik heb niks gevonden.

regels kunst

Kruistocht in Spijkerbroek

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Wanneer Dolf Wega op bezoek is bij Dr. Simiak is hij danig onder de indruk van de materietransmitter die het laboratorium vult. Met dit toestel kan men voorwerpen wegflitsen naar een ander tijdperk. Voorwerpen terughalen lukt niet altijd want daarvoor moeten ze op exact dezelfde plaats blijven staan.

Wanneer Dolf voorstelt om eens een mens te verplaatsen, meer bepaald zichzelf, wordt dit eerste geweigerd maar uiteindelijk geeft de dokter toch toe.

Dolf overtuigt de dokter om hem naar Montgivray in Frankrijk te sturen en meer bepaald op 14 juni 1212. Op die datum vond daar immers het riddertoernooi van de Hertog van Dampierre plaats en dat zou hij wel eens willen zien.

Er loopt echter iets mis en Dolf belandt in de buurt van Keulen. Daar redt hij de Italiaanse student, Leonardo Fibonacci uit Pisa, uit de handen van struikrovers. Even later zien ze een lange stoet kinderen passeren. Door die stoet verliest Dolf de exacte plaats van zijn aankomst uit het ook en op die manier strandt hij in de 13de eeuw in het gezelschap van een paar duizend kinderen die op weg zijn naar Jeruzalem.

Dolf besluit dan maar mee te gaan. Onderweg sluit hij vriendschap met enkele kinderen. De jonge Mariecke en Carolus die voorbestemd is om Koning van Jerusalem te worden, Fredo, Bertho, Hilde en zovele anderen. De kinderen volgen de herdersjongen Nicolaas die in een visioen gezien heeft dat hij naar Jerusalem moet om de Saracenen te verjagen. Hij wordt begeleid door twee paters, Dom Anselmus en Dom Johannis. Op een of andere manier vertrouwt hij de twee niet.

De kinderen moeten vele ontberingen doorstaan en dankzij het organisatietalent en de (20ste eeuwse) kennis van Dolf, oftewel Rudolf Wega van Amstelveen overleven velen de tocht. Helaas sterven er ook veel kinderen. Zullen ze uiteindelijk in het Heilige Land geraken? 

Kruistocht in Spijkerbroek van Thea Beckman was, toen ik jong was, één van mijn favoriete boeken. Samen met Oorlogswinter van Jan Terlouw werd dat boek minstens één keer per jaar meegebracht uit de bibliotheek (of de “boekerij” zoals wij ze toen noemden).

Nu het boek heruitgebracht is en bovendien verkrijgbaar voor slechts 2,50 euro leek het me een goed idee om het opnieuw te kopen en uiteraard te lezen. De beste 2,50 euro die ik dit jaar heb uitgegeven. Dit boek heeft niet voor niets de Gouden Griffel gekregen in 1974. De bekroning met de Europese jeugdboekenprijs voor de beste historische roman in 1976 is evenmin gestolen.

Na al die jaren blijft het een sterk boek, zelfs voor iemand ondertussen middle aged is. Geschiedenisschrijvers zijn er nog altijd niet volledig uit of de twee Kinderkruistochten uit 1212 wel degelijk om kinderen ging of dat het een verkeerde vertaling is en feitelijk om jongvolwassen ontheemde boeren ging. Feit zou wel zijn dat ze beide werden geleid door iemand die een visioen had gezien. In Frankrijk volgden zo’n 30.000 mensen ene Stephan van Cloyes, in Duitsland kreeg herdersjongen Nicolaas zo’n 8.000 volgelingen.

Wat er ook van zij … het is een geweldig boek en de middeleeuwse structuren en gewoonten worden er perfect in beschreven.

Ik kan het iedereen warm aanbevelen. Ga snel naar de winkel en koop het voor slechts 2,5 euro! Je zal er geen spijt van hebben.

kruistocht

 

L’Affaire Dreyfus

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Kan een verhaal waarvan je het einde al kent spannend zijn?

Sommige mensen zullen zeggen van niet maar ik vind van wel . Ik heb dat ook met films. Apollo 13 is daar een voorbeeld van. En ook het boek dat ik net heb uitgelezen.

In De Officier vertelt Robert Harris het verhaal van Georges Picquart, een officier van de Franse geheime dienst die in eerste instantie heeft meegeholpen met de arrestatie van Alfred Dreyfus op 15 oktober 1894. Aan de basis lagen enkele documenten waaruit blijkt dat hij spioneerde voor de Franse aartsvijand … Duitsland. Dreyfus was Joods en werd tijdens een openbare ceremonie op 5 januari 1895 uit zijn rang gezet. Zijn insignes werden hem afgenomen, zijn zwaard werd gebroken. Daarna werd hij veroordeeld en levenslang verbannen naar Duivelseiland.

Picquart wordt bevorderd en wordt hoofd van de Geheime Dienst. Gaandeweg komt hij tot de vaststelling dat het “onomkeerbaar” bewijs op basis waarvan Dreyfus werd veroordeeld toch niet zo “onomkeerbaar” is. Blijkbaar heeft de legertop één en ander zelf gefabriceerd. Hij ontdekt wie de echte spion is en stelt alles in het werk om de veroordeling van Dreyfus ongedaan te maken.

Dat is echter niet zo eenvoudig als hij denkt. Hij wordt tegengewerkt en wordt zelf opgesloten in de gevangenis. Ook andere Dreyfusards als Emile Zola (J’accuse), Georges Clemenceau (de latere president) gaven Dreyfus hun steun.

Uiteindelijk zal Dreyfus op 19 september 1899 gratie krijgen en worden vrijgelaten. Pas 7 jaar later, op 12 juli 1906 wordt hij volledig vrijgesproken van de hem ten laste gelegde aanklachten.

Harris vertelt de hele Affaire Dreyfus op zo’n manier dat het leest als een spannende thriller. Het is in ieder geval een aanrader voor liefhebbers van geschiedenis.

harris officier

De Britse Leeuw

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Londen 1946. John Rossetts, ooit Britse Held in Duinkerken maar nu werkend voor de Duitse bezetter, herstelt van de verwondingen die hij opliep bij de ontsnapping van de Jacob, de Joodse jongen die Rossett tot inkeer deed komen.

Ernst Koehler, de baas van John, weet exact wat er is gebeurd maar houd zijn mond. Hij hoopt immers te kunnen terugkeren naar Duitsland samen met zijn gezin die in Londen op bezoek zijn.

Dan worden de vrouw en dochter van Koehler ontvoerd. Een geheime Amerikaanse organisatie wil hem op die manier dwingen om een Joodse wetenschapper, Ruth Hartz aan hen over te dragen. Zij werkt in Cambridge mee aan de ontwikkeling van een nieuw superwapen … de atoombom.

Koehler kent maar één persoon die hem kan helpen … de slimme, gewiekste John Rossett a.k.a. de Britse Leeuw. Die wil alles op alles zetten om zijn baas en vriend te helpen door Ruth te helpen ontsnappen. Met de SS, het verzet en de Amerikanen op de hielen en niemand die hij kan vertrouwen wordt het geen simpele klus.

De Britse Leeuw van Tony Schumacher is het vervolg op Tijden van Duisternis, een what if-roman. Wat zou er gebeurd zijn wanneer de Britten de Slag om Engeland niet hadden gewonnen en de Duitsers Engeland zouden binnengevallen zijn? Wat als Max Mosley dan Prime Minister zou geworden zijn, Edward VIII terug op de troon zou zitten, Churchill met zijn regering en George VI naar Canada zouden gevlucht zijn en Joe Kennedy (vader van John F. en Bobby) Amerikaans ambassadeur in Engeland zou zijn? Daarnaast is het gewoon een spannende thriller maar de achtergrond maakt het net dat tikje interessanter. Zeker als je weet dat er ook nog ene Allen Dulles een gastrol krijgt.

britseleeuw

Afwisseling

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Op de voorlaatste dag heb ik gisteren het zesde concert van de voorlaatste maand van dit jaar afgewerkt.

Als ik zo even terugkijk dan kan ik enkel vaststellen dat we toch wel een heel gevarieerde smaak hebben. We begonnen de maand met singersongwriter Luka Bloom, gevolgd door Gunter Neefs (ik op donderdag en Conny op vrijdag). Daarna volgden Paul Young, die overigens geweldig tegenviel maar dat kon zeker niet worden gezegd van Within Temptation die geweldig goed meevielen.

Vorige week was het dan de beurt aan Kim Wilde, die ook fantastisch goed meeviel. Gisteren zijn we dan naar Maaike Ouboter gaan kijken en luisteren. Geweldig mooie stem, heel mooie liedjes in één van de mooiste concertzalen van het land. Alleen jammer dat ze hadden besloten om er een staand concert van te maken. Van dergelijke mooie luisterliedjes hoor je eigenlijk te genieten in een comfortabele zetel. Maar dat was dan ook het enige (petieterige) minpuntje dat we konden aanmerken.

Omdat ik al een dagje ouder word 😉 had ik vandaag een snipperdagje genomen om te bekomen van het concert. Nu ja, ik heb ook van de gelegenheid gebruikt om een bezoekje te brengen aan het Aurilis hoorcentrum in Mechelen waar ik een vervolgstap heb gezet in de richting van beter horen. Na een bezoekje aan Simon Lévelt waar ik mijn voorraad thee heb aangevuld hebben we de dag afgerond in de Nekkerhal. Het was immers (te) lang geleden dat we nog eens een Boekenfestijn hadden bezocht.

7 boeken, 4 stripverhalen en een bundel met daarin alle dagstroken van Peanuts uit 1955 en 1956 hebben hun weg richting de Kempen gevonden:

  • Een Schitterend Mysterie – Louise Penny
  • True Grit – Charles Portis
  • De Kleine Keizer is terug – Romain Puértolas
  • Moederland – Maria Hummel
  • Zomerhuis – Linda van Rijn
  • De derde persoon – René Appel
  • Zinloos geweld – René Appel
  • Schone Handen – René Appel
  • Het elfde gebod – Jacqueline Hoefnagels & Santje Kramer
  • Peanuts, dagstroken 1955-1956 – Charles M. Schulz
  • Ergerlijk Eliootje 1: Herexamen – Leon & Steve Van Bael (stripverhaal)
  • Willems Wereld 1: Kriebels – Aloys Oosterwijk (stripverhaal)
  • Willems Wereld 2: Sjoelen is graaf – Aloys Oosterwijk (stripverhaal)
  • Willems Wereld 3: Guppen op de bank – Aloys Oosterwijk (stripverhaal)

Een goeie buit, goed voor meer dan 2.500 pagina’s leesplezier (en voor minder dan 40 euro).

Als het graf zwijgt

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Na een mislukte drugsoperatie vindt de politie van Spokane, aan de oever van de rivier, het lijk van een jonge prostituee. En kort daarop nog een, en nog een. Rechercheur Caroline Mabry en haar cynische superieur, Alan Dupree, raken verwikkeld in een speurtocht naar een seriemoordenaar die met elke moord brutaler lijkt te worden.
Tijdens de lange, bloedige zomer blijft succes uit en Dupree wordt vervangen door een jongere collega. Ook de inzet van twee FBI-profilers brengt de politie geen stap verder. Totdat Caroline Mabry ontdekt dat de seriemoordenaar met haar probeert te communiceren door vrouwen te vermoorden.

Als het graf zwijgt is de debuutroman van Jess Walter. Het boek wordt omschreven als een meesterlijke roman en als een dijk van een debuut. Het is wel een goed boek maar meesterlijk zou ik het toch niet noemen. Ik zou het eerder een leuke thriller van dertien in een dozijn noemen. Zeker geen slecht boek maar zeker niet het beste uit zijn soort. Misschien ga ik de personages beter appreciëren in één van de volgende boeken.

Maar die zullen nog even moeten wachten. Eerst begin ik aan De man die niet schoot van Vincent Merckx en daarna volgen ongetwijfeld Dark Tracks, het vierde boek uit de Order of Darkness reeks van Philippa Gregory en Tombland, de nieuwste uit de Shardlakeserie van C.J.Sansom.

jesswalters01

Harry

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Twintig jaar. Zolang heeft het geduurd na het verschijnen van de Nederlandse vertaling van het eerste Harry Potter boek eer ik deze reeks heb gelezen.

Maar deze voormiddag in de wachtzaal van de oogarts heb ik de laatste bladzijden van De Relieken van de Dood gelezen. Gelukkig was er een beetje vertraging want anders had ik het misschien niet gehaald.

Het is me een raadsel waarom ik niet eerder aan die reeks ben begonnen want zoals Conny al van in het begin zei past ze inderdaad wel echt bij een Anglofiel als ik. Ik heb me wel voorgenomen om ze ook eens in het Engels te lezen. En de films moet ik uiteraard ook nog zien.

Ik zal de wereld van Harry, Ron, Hermelien en Zweinstein toch een beetje missen hoor.

potter7