Na 9 lange weken thuisblijven en thuiswerken ben ik afgelopen vrijdag eindelijk nog eens naar Peulis gereden. Gelukkig wist ik de weg nog zonder mijn GPS te moeten gebruiken 😉.
Het was een warm weerzien en de 9 weken in afzondering waren snel vergeten, behalve bij Jup de kater. Hoewel hij eerst ook heel blij leek te zijn dat ik terug was. Maar toen besefte hij dat ik ‘m 2 volle maanden met die drie vraalie alleen had gelaten en hij eraan dacht dat ik moest gestraft worden. Eerst een paar knuffels komen vragen en dan ostentatief zijn rug keren en op de leuning van de zetel gaan zitten. Voor de rest kreeg ik heel de zaterdag nog veel vieze blikken. Gelukkig zijn we deze namiddag terug vriend geworden en hebben we samen een dutje gedaan op het schommelbankje 😉.
Het deed ook wel deugd om de vooruitgang in de tuin te zien. Vooral de bloemenweide in het achterste gedeelte is bijzonder mooi.
Vandaag dan nog een mooie wandeling gemaakt naar de Peulte bossen.
Samengevat : een zalig weekend gehad. Even de tijd genomen om de Coronacrisis even te vergeten.
En morgen? Dan beginnen we aan onze 10de week thuiswerk.
walkingwithluc 