Zou er toch een lichtje schijnen aan het einde van de lockdowntunnel?
7 weken ondertussen. Het dipje van vorig weekend zijn we wel te boven gekomen. De dagelijkse routine blijft quasi ongewijzigd: opstaan, krant halen en lezen tijdens het ontbijt, werken, eten, afwassen, korte wandeling, werken, langere wandeling, eten, beetje tv kijken, een beetje Microsoft Solitaire spelen, videochatten met Conny, slapen, opstaan, krant halen en lezen tijdens het ontbijt ….
Maar ja, de regels worden vanaf morgen een beetje versoepeld. Niet in die mate dat wij het graag zouden hebben maar toch.
Thuiswerken blijft bij ons wel de norm. Het ziet er naar uit dat ik Kantoren De Hertoghe nog niet onmiddellijk ga terug zien. Niet dat ik daar rouwig om ben hoor. Op dit moment voel ik me thuis beter.
Eén ding moet ik wel blijven herhalen, die hele lockdown heeft me bevestigd, voor zover dat nog nodig was, dat ik het geluk heb in een dorp te wonen waar nog heel veel groen is.
walkingwithluc 