Foto

Rondje Schouwen-Duiveland

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Voor de tweede fietstocht van onze midweek in Zeeland moesten we ons niet ver verplaatsen. Het knooppuntennetwerk loopt immers net voor de deur.

De eerste paar kilometers kwamen bekend voor. In 2018 zijn we hier immers ook geweest al was het toen voor een wandelvakantie in plaats van een fietsvakantie.

Je duikt hier van het ene landschap in het andere. Soms zit je op de heide, dan in de duinen en dan weer in een bos. Het ene na het andere natuurgebied passeerde de revue.

EÊn ding was wel een zekerheid gedurende de eerste helft van de tocht â€Ļ de wind die, volgens de buienradar, met windkracht 4 uit de verkeerde richting kwam. Je mag dan wel een elektrische fiets hebben die ervoor zorgt dat je niet buiten adem geraakt maar kilometer na kilometer tegen de wind fietsen is ook dan nog altijd lastig. Nu ja, ook vandaag hebben we veel bordjes gezien die aangaven dat we op de Zeeuwse Wind Route zaten 😉.

Na dertig kilometer kregen we een hongertje. Gelukkig passeerden we net Brouwershaven. Helaas leek daar quasi alles gesloten. De pizzeria op de Markt was wel open. Een pizza funghi voor Conny en een pizza prosciutto voor mij. Best wel lekker maar het was wel jammer dat prosciutto werd vertaald naar hespenworst in plaats van naar hesp. Het contrast met mijn full English van gisteren kon niet groter zijn.

Brouwershaven was wel het keerpunt van de tocht. Vanaf dan werd het fietsen iets gemakkelijker dankzij de wind in de rug.

Ter hoogte van Renesse hebben we onze geplande fietstocht dan afgebroken om een bezoekje te brengen aan het centrum van Renesse. Iemand had immers zin in iets zoets (ik zeg niet wie maar ik het was niet 😉).

Nu viel het wel mee want de koffie was heel lekker en zo op een terrasje naar de mensen kijken is altijd prettig.

En de rit van Renesse naar Burgh Haamstede was ook heel mooi.

De knooppunten : 72 – 70 – 71 – 81 – 89 – 91 – 88 – 87 – 96 – 97 – 98 – 86 – 85 – 84 – 76 – 73 – 72

Enkele foto’s:

Het oude strandhuis

walkingwithlucEen reactie plaatsen

We waren eerst niet van plan om weg te gaan tijdens onze septembervakantie maar uiteindelijk hebben we toch maar besloten om een midweekje naar Zeeland te gaan.

Omdat ik gisterenavond laat nog mijn moeder en broer moest gaan afhalen in Schoten en naar Vorselaar moest doen werd het laat, zelfs heel laat. Ze hadden onderweg immers meer dan 2uur vertraging opgelopen (waaronder 1,5 volledig stilgestaan in Oostenrijk). Het was dan ook al ver over middernacht toen ik terug in Peulis was.

Na een korte nacht vertrokken we dan richting Zeeland. De soms felle regen die we onderweg kregen beloofde niet veel goeds.

Maar â€Ļ toen we in Zoutelande aankwamen verdwenen de donkere wolken om plaats te maken voor wittere versies. We hebben geen druppel meer gezien of gevoeld. De wind die hebben we wel gevoeld.

Van Zoutelande ging het richting Middelburg.

In Middelburg namen we de tijd om te lunchen. Nu ja â€Ļ lunchen? Ik koos in Greenwoods voor een full English Breakfast met daarbij een smakelijke tas Darjeeling. De zaak is vrij nieuw en wordt uitgebaat door een Yorkshireman. Het deed me denken aan die vele vakanties die ik over het Kanaal heb gehad maar die sinds de Brexit op een laag pitje staan.

Na de lunch ging het verder richting Vrouwenpolder aan het uiteinde van het Veerse Meer.

In Domburg moesten we omrijden voor de lokale markt en dan ging het langs de dijk verder naar Westkapelle om na een kleine 50 km terug in Zoutelande te staan.

De fietsen op de fietsendrager gezet en 30 km verder gereden naar Burgh-Haamstede waar we de sleutels van ons appartementje kregen.

Nog even winkelen bij de lokale Albert Heijn, het avondeten klaar maken, foto’s bewerken en een blogje schrijven en de eerste dag is voorbij.

Trouwens â€Ļ we hebben het oude strandhuis in Zoutelande niet gezien 😉.

De knooppunten (vertrek in Zoutelande): 42 – 44 – 48 – 49 – 09 – 53 – 56 – 56 – 38 – 57 – 58 – 05 – 59 – 37 – 61 – 33 – 32 – 31 – 30 – 27 – 16 – 14 – 10 – 40 – 42)

De fietstocht:

Enkele foto’s :

Open Monumentendag

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Zoals gebruikelijk op zaterdag weer een paar uur in de tuin gewerkt maar op zondag was er gelukkig weer tijd voor een andere vorm van ontspanning.

Vandaag was  dat Open Monumentendag. Het was twijfelen of we naar Lier of naar Mechelen zouden trekken maar uiteindelijk kozen we voor Mechelen dat net iets dichter bij Peulis ligt.

We begonnen met De Zegel. Dit gebouw uit 1836 werd eerst gebruikt als fabriek, daarna gekocht door de NMBS om te gebruiken als centraal magazijn om uiteindelijk in 1868 door de Posterijen te worden gekocht en te worden gebruikt als postzegeldrukkerij.

Vanaf 1993 stond het leeg en begon het verval tot het in 2022 werd gekocht en de nieuwe eigenaars onmiddellijk aan de slag gingen om het op te kuisen. We hebben het toen ook bezocht en meer dan een ruïne was het eigenlijk niet. Ondertussen hebben ze heel hard gewerkt. We mochten er ook nog genieten van een leuk Cello-concert.

Via de Brusselse Poort ging het dan verder naar de Haverwerf waar Sint Jozef, De Duivels en Het Paradijs konden worden bezocht. Dat viel me persoonlijk een beetje tegen omdat het van binnen veel te modern leek. Het contrast met de oude buitengevels was te groot.

Na een lunch op de IJzerleen fietsten we verder naar de Predikherenkerk. Het klooster en de kerk werden gebouwd in de 17de eeuw. In 1796 werd het gesloten om vanaf 1814 dienst te doen als krijgsarsenaal. Het behield zijn militaire functie tot 1977. In 2010 besloot de Stad Mechelen om te beginnen met de restauratie. Nadat in 2018 de bibliotheek werd geopend is nu ook de kerk omgevormd naar een podiumzaal.

Onze laatste stop werd de meest interessante : de stedelijke begraafplaats van Mechelen. Op zich vind ik het altijd interessant om op oude kerkhoven rond te wandelen maar de uitleg van de gids over symboliek op het kerkhof maakt het eens zo interessant.

Na drukte komt rust

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Na het mega-drukke weekend van vorige week hebben we het dit afgelopen weekend iets rustiger aan gedaan.

Zaterdag het overgrote deel van de dag weer op mijn knieÃĢn gezeten om de zoveelste veldslag tegen het onkruid te beginnen. Dat lukt dan wel maar je weet dat de oorlog winnen nooit zal lukken.

Ook op zondag hebben we het rustig aan gedaan. Een knooppuntentochtje naar Heist-op-den-Berg was genoeg.

Het was mooi en rustig fietsen, zelfs bij die warme temperatuur. In Heist-op-den-Berg even van het parcours afgeweken om iets te gaan drinken in De Kosmonaut.

Echt fotogeniek kon de tocht niet worden genoemd. Ik had wel het geluk dat de torenvolk die ik onderweg zag lang genoeg bleef zitten voor een paar mooie foto’s.

Helaas kon ik niet altijd een foto nemen van de oldtimers die in de buurt een rondrit hadden.

Oost- of Westmalle?

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Aanvankelijk stond er voor vandaag een bezoekje aan een tuinbeurs in Oostmalle op het programma maar omdat we daar twee uur te vroeg waren moesten we op zoek naar een alternatief.

Dat alternatief werd Westmalle en meer bepaald de trappistenabdij en het TrappistencafÊ.

Eerst een koffietje in het cafÊ en daarna een rondje rond de abdij.

Vlakbij het cafÊ staat een kapel die gewijd is aan Sint Bernardus. Die kapel werd in 1947 opgericht door de paters ter nagedachtenis van dertien gesneuvelde inzittenden van 2 bommenwerpers die in de oorlog zijn neergestort in de buurt van de abdij. Slechts ÊÊn inzittende heeft het overleefd.

Even verder staat dan de abdij zelf.

De abdij van Westmalle, voluit de abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle is een cisterciÃĢnzer klooster dat gesticht werd in 1794.

Tijdens de Franse Revolutie ontvluchtte een groep monniken het Normandische klooster La Trappe. Zij kwamen terecht in de Kempen waar ze een kleine boerderij, genaamd Nooit Rust, toegewezen kregen van de bisschop van Antwerpen. De hoeve deed tot 1836 dienst als klooster, waarna zij officieel een abdij werd en de nodige gebouwen werden opgericht (kerk, klooster, gastenkamers). Sindsdien is het complex nog verder uitgebreid met onder meer een nieuwe koeienstal en brouwerij, toegevoegd in de jaren 30 van de twintigste eeuw. De abdij wordt nog steeds regelmatig gemoderniseerd. Ze telde begin eenentwintigste eeuw 24 paters en broeders. De abdij voorziet in het onderhoud van haar leden door verschillende activiteiten: een boerderij, een kaasmakerij, een bierbrouwerij en het ontvangen van gasten. (bron: wikipedia)

Verjaardag

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Er was een tijd dat we thuis verjaardagen nog vierden en dat we zelfs nog elk jaar verjaardagsgeschenken kochten.

Maar als je op een gegeven moment gewoon cadeaubonnen uitwisselt dan is het tijd om daarmee te stoppen.

Afgelopen weekend hebben we echter een uitzondering gemaakt. Moeder had vorige week immers de gezegende leeftijd van 90 jaar bereikt en dat kon toch niet zomaar passeren?

Als het aan haar had gelegen misschien wel maar het lag niet aan haar, het lag aan ons 😉.

Zaaltje gehuurd, barbecue geregeld, neven en nichten uitgenodigd. Vorige vrijdag inkopen gaan doen, zaterdag heeft Conny dan de voor- en nagerechtjes gemaakt terwijl ik het gevecht aanging met het gras buiten. Op zondag een paar uurtjes voor het begin van het feest naar de zaal gereden om alles te versieren en net voor de eerste gasten arriveerden waren we daarmee klaar.

Het is een heel leuke dag geworden waar moeder echt wel van genoten heeft. Veel straffe verhalen en anekdotes van vroeger. Heel plezant maar voor ons wel heel erg vermoeiend.

Op maandag een extra snipperdag nemen was dan ook een heel goed idee geweest. Lekker uitslapen en na het (late) ontbijt nog een fietstochtje gemaakt. We vertrokken richting Duffel om daar de Nete te volgen richting het Zennegat. Dan ging het verder via de Dijle naar de Mechelse binnenstad.

Onze honger stillen deden we deze keer bij Otomat aan de Vismarkt. In Mechelen zelf verloren we de knooppunten uit het oog maar het was daar dan ook behoorlijk druk met de opkuis en afbraak van Maanrock.

Aan het Kasteel van Zellaer een laatste tussenstop gemaakt. Na twee drukke dagen deed die extra dag ook extra deugd.

De fietstocht : Vertrek aan het Kasteel van Zellaer. Knooppunten 44 – 12 – 43 – 91 – 56 – 55 – 51 – – 52 – 94 – 97 – 57 – 64 – 46 – 44.

Enkele foto’s

In de stille Kempen …

walkingwithlucEen reactie plaatsen

… op de Purperen Heide

Nu echt stil was de Kempen vandaag niet want het was overal “pokkedruk” op de weg.

Maar de heide ziet wel behoorlijk Purper. Dat hebben we kunnen zien op de Kesselse Heide.

De Kesselse Heide is een provinciaal domein met landschappelijke waarde en heeft een oppervlakte van 43 ha. Het domein is opgericht in 1976 en is sinds 1996 een beschermd landschap.
 

Rommel, tuin, fietsen, wandelen en een verjaardag

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het was me weer een druk (verlengd) weekend.

15 augustus staat de laatste jaren traditioneel voor een fietstochtje naar Boortmeerbeek voor een bezoekje aan ÊÊn van de grootste (openlucht) rommelmarkten die ik ken. En elk jaar “scoor” ik daar wel iets . Deze keer waren het een aantal stripverhalen maar vooral twee boeken om toe te voegen aan mijn collectie “BRT-jeugdserie-boeken” uit de jaren ’60 en ’70. En dan nog wel van de reeks die mij als jonge knaap milieubewust heeft gemaakt : De Kat.

Vrijdag en zaterdag werd er dan weer het nodige maai- en snoeiwerk in de tuin gedaan maar er was ook nog de tijd voor een korte fietstocht naar Brasserie Gusting o de grens van Grootlo en Keerbergen. Ons eerste idee was om richting Mechelen en het Zennegat te fietsen maar we hadden schrik dat het daar te druk zou zijn. Wij hebben alvast een rustige tocht gehad en onderweg nog wat kunnen genieten van de paarse heide.

De knooppunten: 1 – 74 – 66 – 67 – 82 – 24 – 64 – 69 – 68 – 90 – 84 – 4 – 3 – 2 – 26 – 1 (32km)

En zondag zijn we even terug naar Vorselaar gereden. Moeder werd gisteren 90 jaar en dat zijn we zondag al gaan vieren met een dankmis en een verjaardagsetentje.

Tussen de twee in zijn we 8 km gaan wandelen. Ik had gehoopt op een paar foto’s van een ijsvogeltje of een ree maar het is helaas niet gelukt. Nochtans was mijn broer mee en die ziet altijd en overal ijsvogeltjes en/of reeÃĢn maar deze keer dus niet.

Ook volgend weekend zal druk worden want dan vieren we de verjaardag van ons moeder nog eens met de neven en nichten en Conny en ik vormen samen het feestcomitÊ. Dat betekent dus hapjes en dessertjes maken, zaal versieren enzovoort enzovoort …

Bootje Varen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Conny is op fietsweekend met de vriendinnen en daarom vond ik dat ik zelf ook wel een extraatje verdiend had.

Daarom vertrok ik gisteren rond 8u richting Drimmelen, de thuishaven van Rederij Zilvermeeuw. Sinds onze eerste kennismaking tijdens een OKRA-reis zijn we daar al een paar keer teruggeweest. Voor een tochtje door de Biesbosch, voor een brunch- of dinercruise â€Ļ

Deze keer kozen we voor de Marktocht, een tocht van zo’n 85 km goed voor ruim 7u varen. Inbegrepen was ook koffie met taart bij het inschepen, uitgebreide lunch en snacks in de namiddag.

Via de Amer bereikten we al snel de Amertak om dan via de Marksluis in Oosterhout . Daar namen we niet het Wilhelminakanaal maar wel het Markkanaal. Na ruim 15 km varen bereikten we de Mark die we zo’n 35km zouden volgen.

Langs de Mark worden industriezones afgewisseld met natuurgebieden. Soms moet je al eens vertragen omdat er een brug openmoet. Bij een gewone brug stop je dan het verkeer, bij een spoorwegbrug is dat niet zo eenvoudig.

Ter hoogte van Stampersgat passeerden we de suikerfabriek van Dinteloord, ÊÊn van de twee resterende actieve suikerfabrieken van Nederland.

Daarna bereikten we via het Dintelsas de Volkeraksluizen, ÊÊn van de drukste sluizencomplexen van Nederland. Toen we daar doorheen waren ging het over het Hollandsch Diep terug naar Drimmelen.

Een mooie dag ondanks het eerder sombere weer in de voormiddag. Iets minder natuur dan op onze vorige tochten. Moeder heeft er in ieder geval van genoten.

Enkele foto’s:

Botsen, snoeien, steken, fietsen en pendelen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Ligt het aan mij of vliegt de tijd echt zo snel voorbij?

De ene dag post je iets, je knijpt even de ogen dicht en we zitten al bijna twee weken verder.

Het bezoekje aan het Kasteel van Zellaer heeft trouwens nog naweeÃĢn gehad. Op weg naar huis zag ik een papieren zakdoekje onder de ruitenwisser zitten. Ik had het bijna achteloos weggegooid tot ik zag dat er iets stond opgeschreven. Blijkbaar had een BMW-rijder mijn wagen geraakt bij het uitrijden van zijn parkeerplaats en was hij of zij gewoon doorgereden. Een attente bezoeker had de reflex gehad om de nummerplaat op te schrijven en had dit dus gemeld via een papieren zakdoekje.

Berichtje aan de leasingmaatschappij, bezoekje aan de politie, afspraak met de hersteller â€Ļ en dat alles voor nauwelijks zichtbare schade.

Vrijdag dan een korte wandeling gemaakt in het Beekpark in Nijlen en zaterdag een hele dag gevochten tegen een klimophaag en de duizenden insecten die niet zo blij waren met het feit dat ik er met de snoeischaar door ging.

Zondag was er dan tijd voor ontspanning, meer bepaald voor de Aarschotse Buitenband. Dat is een fietstocht in de ruime omgeving van Aarschot georganiseerd door zes lokale afdelingen van de Landelijke Gilden.

Wij kozen voor de 40 km met Werchter als vertrekpunt. De tocht ging via Betekom, Sint Pieters Rode, Holsbeek, Wezemaal, en Rotselaar terug naar Werchter.

Het was een mooie fietstocht al waren er wel enkele minpuntjes. De pijlen waren niet overal even goed aangebracht en voor sommige stukken was een mountainbike meer aangewezen geweest.

Een groot pluspunt was wel de rondleiding in de Watermolen van Rotselaar die nu is omgebouwd tot een woongemeenschap van 9 gezinnen. Malen doen ze er niet meer maar elektriciteit maken wel.

Ondertussen zijn we uiteraard terug aan ’t werken, deze week voor mij zelfs zoals vroeger â€Ļ elke dag pendelen naar Antwerpen. Ik doe het dan wel met de auto vanuit Peulis en niet met de trein vanuit Herentals. Dat is immers veel ontspannender.

De fietstocht:

Een paar fotootjes