Watertuinen

Hoewel moeder heel graag de busreis naar Ost Friesland in Duitsland had gemaakt denk ik dat onze midweek naar Houffalize een waardige vervanger is geweest.

Gisterenavond op de valreep nog een optreden van Sylviane & Dick meegepikt. Echt Coronaproof was de zaal niet maar ons tafeltje stond wel goed afgescheiden van de rest en bovendien was er weinig volk.

Vanochtend dan vrij vroeg de deuren van Vayamundo Houffalize achter ons gelaten en de terugreis naar huis aangevat.

Onderweg nog wel één tussenstop gemaakt namelijk in Annevoie. Vorig jaar ben ik daar met Conny de watertuinen gaan bezoeken en ik was ervan overtuigd dat moeder ze ook wel een bezoekje waard zou vinden.

Ik had gelijk (uiteraard 😉). Maar het is dan ook een bijzonder mooie tuin.

En zo zit onze korte vakantie er weeral op. Het was wel een vermoeiende vakantie voor moeder (ze wordt binnenkort tenslotte 86 jaar) maar ze heeft er wel van genoten en dat is wat telt, zeker in deze Coronatijden waarin de meeste van haar sociale activiteiten zijn weggevallen of op een heel laag pitje staan.

Zou ik nog teruggaan naar Vayamundo? Misschien wel maar zeker niet meer tijdens de zomervakantie. Tijdens die periode is het daar immers vooral gericht op jonge gezinnen met kinderen niet iets minder op de oudere generatie.

Vanaf maandag is het back to business en kan ik beginnen aftellen naar de volgende vakantie. In september trekken Conny en ik naar een bungalow in Froidchapelle. Aanvankelijk zouden we naar Duitsland gaan maar met al die Coronatoestanden hebben we het zekere voor het onzekere gekozen en die vakantie omgeboekt naar Wallonië. Nu maar hopen dat Corona weer geen roet in het eten gooit.

Watertuin

Ze zeggen wel eens dat mooie liedjes niet lang duren maar dat is niet waar hoor. Child in Time van Deep Purple duurt 10 minuten, Stairway to Heaven van Led Zeppelin duurt 8 minuten, Overture 2112 van Rush duurt zelfs 20 minuten.

Dus echt mooie liedjes kunnen wel degelijk lang duren.

Wat echter nooit lang duurt zijn toffe vakanties. Gisteren hebben wij alweer een einde moeten maken aan onze midweekvakantie bij onze landgenoten uit het Zuidoosten.

Het was eerst mijn bedoeling om op weg naar huis een tussenstop te maken in Namen of in Dinant maar op één of andere manier stootten we op Annevoie, bijna in het midden er tussen in.

De Tuinen van Annevoie werden 250 jaar geleden aangelegd, maken deel uit van het Belangrijk Erfgoed van Wallonië en het is de enige watertuin in ons Land.

De talloze fonteinen en watervallen in de tuin stromen puur op natuurlijke wijze. Er worden geen machines gebruikt. Alles werkt op basis van het systeem van communicerende vaten. Bovenaan de tuin loopt het Grand Canal en dat zorgt er door het hoogteverschil voor dat alle fonteinen al tweeënhalve eeuw ononderbroken stromen.

Een heel mooie tuin waar het heel rustig wandelen is. Ongetwijfeld veel beter dan een wandeling door een drukke stad.

En zo zit deze vakantie er ook weer op. Nu is het dik twee maanden aftellen naar onze volgende midweek in september die ons naar de Moezelstreek zal brengen.

Tussenin vullen we onze vrije tijd dan maar met wandelingen, fietstochtjes en af en toe een concertje of een festivalletje.