walkingwithluc

Het lichtje aan het einde van de tunnel lijkt alsmaar groter te worden.

Het bezoeken van je partner wordt niet langer beschouwd als een niet-essentiële verplaatsing. Tenminste, zo interpreteren wij dat toch. Volgend weekend dan ook voor de eerste keer in twee maanden nog eens naar Peulis. Dat is uiteraard heel goed nieuws maar wel nieuws met een zwart randje. Er is nu immers ook een tweede gat in de ozonlaag. Ik heb het er zelf in gesprongen, zo blij was ik 😉.

Verder valt er over de afgelopen week niet veel te vertellen. Als je wil weten wat ik gedaan heb volstaat het om de blog van vorige week te lezen 😉.

Er zijn weer wel enkele mooie wandelingen gemaakt waarbij er niet alleen enkele mooie foto’s zijn gemaakt maar ook elke dag wat “suikerij” werd verzameld. Wij gebruiken die term voor molsla, de groene, eetbare, blaadjes onderaan de paardenbloem. Onze kippen zijn er verzot op.

Of er deze week veel zal gewandeld worden zal afhangen van het weer vrees ik. Dat is een beetje koffiedik kijken.

Maar dat er voor de negende week op rij gaat worden thuisgewerkt staat wel vast.