Hanzestad Hattem

Na het uitgebreide ontbijt in Hotel Vierhouten (bij Bas en Valerie) vertrokken we deze voormiddag naar Hattem. Het was koud en vrij mistig en de GPS had er duidelijk last van maar we zijn er zonder problemen geraakt.

Hattem wordt omstreeks 800 voor het eerst in de geschiedschrijving genoemd. In de Codex Laureshamensis (het overzicht van bezittingen van de abdij Lorsch) wordt de nederzetting Hat-Heim genoemd, waar twee hoeven zouden staan die de abdij als gift had ontvangen.

Ondanks deze vroege vermelding was er in die tijd nog geen kerk of kapel in Hattem. In 1176 werd Hattem een zelfstandig kerspel. De kapel van 17,5 meter lang en 9,5 meter breed stond niet op de plek van het huidige centrum van Hattem, maar op de Gaedsbergh (Godsberg).

Hattem kreeg zijn stadsrechten in 1299 van graaf Reinoud I van Gelre en is een Hanze- en vestingstad. Op dat moment wordt er een versterkte stad gesticht op de noordrand van de Veluwe. Het stadsplan van Hattem getuigt van een belangrijke rol van de huidige kerk.

Hertog Willem I van Gelre schonk in 1401 de Hoenwaard, waar de burgers die binnen de stadsmuren woonden hun vee mochten laten grazen en steenbakken. In 1404 werd het kasteel St. Lucia gebouwd. In de volksmond zou dit gebouw bekend worden als “de Dikke Tinne”. Deze naam dankt het kasteel aan de dikke muren, die de dikste van Nederland waren. In 1778 werd dit kasteel gesloopt, omdat de gemeente besloot om de stenen te verkopen.

In 1786 werden Hattem en Elburg bekend door een sterke patriottische beweging, onder leiding van de advocaat Herman Willem Daendels. Daar werden de prinsgezinde kandidaten voor de vroedschap niet geaccepteerd; de verkiezing werd als een interne zaak beschouwd. Binnen een maand hebben de troepen van stadhouder Willem V de opstand onderdrukt. (Bron Wikipedia)

Zoals we wel vaker doen zijn we bij de V.V.V. gaan informeren of er een stadswandeling was. Dan krijg je direct een mooi beeld van de stad.

Hattem is ook de plaats waar het Anton Pieck Museum is gevestigd. Pieck is vooral bekend voor het ontwerpen van de Efteling maar heeft veel meer dan dat gedaan. Zo heeft hij honderden boeken geïllustreerd waaronder ook de 10de druk van Pallieter van Felix Timmermans, die een goede vriend was van Pieck.

Hij heeft ook wondermooie olieverfschilderijen gemaakt. In de tweede wereldoorlog gebruikte hij zijn grafische talenten om papieren en stempels te vervalsen voor het verzet.

Hattem

Bij onze vorige doortocht in Gelderland vorig jaar hadden we al de Hanzesteden Harderwijk en Elburg bezocht.

Deze keer hebben we een derde Hanzestad toegevoegd aan het lijstje : Hattem.

Meestal beginnen wij een stadsbezoek bij de toeristische dienst. Daar hebben ze vaak wel één of meerdere routes die je langs de belangrijkste zaken van de stad brengen.

Ook vandaag deden we dat. Hattem is een heel klein stadje zodat we vaker op hetzelfde punt kwamen maar het was wel een heel mooie wandeling, ondanks de miezerige regen die de hele dag is gevallen.

Hattem heeft ook een aantal leuke musea. Er is het Anton Pieck museum, gewijd aan de man die de Efteling heeft ontworpen maar die veel meer kon dan dat.

Er is ook een bakkerijmuseum dat voor volwassenen heel interessant is maar dat ook voor kinderen heel leuk is. Ze kunnen er een museumzoektocht doen of zelf speculoosventjes maken.

Beide musea kunnen trouwens met een combiticket worden bezocht waardoor toch wel enkele euro uitspaart.

Ondanks het minder goede weer hadden we alweer een heel leuke dag. Een leuke dag die werd afgesloten met een heerlijke maaltijd die Bas voor ons had klaargemaakt (en waar hij weer heel attent was door de pindasaus achterwege te laten bij de schotel van Conny).

 

Elburg

In tegenstelling tot gisteren is er vandaag, op 7 druppels na, geen regen gevallen.

Gelukkig maar want voor vandaag had ik een bezoekje gepland aan Elburg, een pareltje van een stad die ik vorig jaar met Conny al had bezocht. Ik wist wel zeker dat moeder dit bezoek zou kunnen appreciëren en ik had gelijk.

We waren vrij vroeg in Elburg. Omdat het VVV pas om 11u open ging moest ik eerst naar de lokale boekhandel om een folder van de stadswandeling te halen. Deze wandeling bracht ons langs enkele van de honderden rijksmonumenten die Elburg rijk is.

Daartoe behoort bijvoorbeeld ook het Orgelmuseum in het Arent Thoe Boecophuis. Het huis op zich is al een bezoek waard, de orgels (sommige op ware grootte, andere in maquettevorm) maken het bezoek compleet.

Na ruim twee uur wandelen was het tijd om te gaan eten. Toen sloeg de vermoeidheid een beetje toe bij moeder. Gelukkig stond er een rustgevende activiteit op het programma voor de namiddag : een boottochtje van ongeveer een uur op het Veluwemeer.

Dat meer had men ook het Zwanenmeer kunnen noemen. Blijkbaar komen deze dieren hier altijd de zomer doorbrengen. Nog nooit heb ik zoveel zwanen gezien. Het is ook bekend voor zijn watertoerisme.

Alweer een geslaagde dag gehad dus.

Hanzesteden

Het ontbijt vanmorgen was al even goed als het avondmaal gisteravond. Minder goed was het weer. Het was immers grijs en er hing een vochtige nevel. Regen kon je het immers niet noemen. Maar Conny en ik laten ons niet afschrikken door een beetje regen. Wij hebben al ergere zondvloeden doorstaan.

Eerste stop van vandaag was Harderwijk. Uiteraard is Harderwijk bekend van zijn dolfinarium maar het heeft zoveel meer te bieden. We startten onze wandeling op de boulevard om daarna het centrum in te duiken.

Een verkeersluw centrum trouwens met een mooie mix van oude gebouwen en gezellige winkelstraten. Vóór we het goed en wel beseften was het middag en tijd om iets te gaan eten. Het was immers de bedoeling dat we nog twee Hanzesteden zouden bezoeken.

Bij aankomst in onze tweede tussenstop, Elburg, hadden we echter al snel door dat de derde stop (Hattum) voor een volgende vakantie in de Veluwe zou zijn. Nu MOETEN we wel terugkomen 😉

Elburg is trouwens even gezellig om door te kuieren maar veel pittoresker. Vooral wanneer je afwijkt van de hoofdstraat en meer de buitenkanten van deze vestingstad bezoekt. Ook hier vloog te tijd weer voorbij.

Terug aangekomen in ons hotel konden we na een korte rust nog eens vaststellen hoe attent onze gastheer en gastvrouw, Bas en Valerie, wel waren. Iedereen kreeg saté met pindasaus, voor pinda-allergiegevoelige Conny was er een andere saus voorzien. Zelfs de kroepoek kwam in apart kommetje omdat daar ook sporen van pinda konden inzitten. En voor mezelf was er een suikervrij dessertje voorzien in plaats van het suikerrijke sorbetijs.

We zitten nog maar in de helft van onze vakantie maar het staat nu al vast dat ze ons hier nog gaan zien.