Hectisch stress-weekend

Vóór ik naar Nederland vertrek voor een midweekje met moeder stond er nog een verhuisweekend op het programma. De plusdochter verhuist van Leuven naar Berchem.

Het werd een hectisch weekend met meerdere stressmomenten.

Op het programma voor vrijdag stond een bezoek aan de IKEA om nog een kast en dergelijke te kopen. Eerst zouden we nog even in het nieuwe appartement wat gaan opmeten.

Ik was nog niet in Berchem of ik zag een symbooltje op mijn dashboard verschijnen, een symbooltje dat ik in maart ook al eens zag verschijnen : een oranje motortje. Motorstoring dus.

Toch nog aan de IKEA geraakt en alle aankopen kunnen inladen. De aankopen nog naar Peulis kunnen brengen en toen ben ik naar de garage gereden. Eigenlijk is Ford Van Mossel in Lier mijn garage maar die gaat volgende week dicht en alles verhuist naar Ford Van Mossel Mechelen.

Het leek me dus logisch dat ik naar Mechelen ging. Maar daar kreeg ik koudweg te horen “tja, wij kunnen u niet helpen, ik heb geen vervangwagens en zijn volgeboekt tot december. Ge kunt de auto hier laten maar verder kan ik niks beloven. Ga misschien eens in Lier zien”.  Qua slechte service kan dat wel tellen.

Soit, ik dus naar Lier maar daar kreeg ik in eerste instantie een gelijkaardige reactie. Ze gingen immers sluiten en ze hadden evenmin vervangwagens. Maar gelukkig hoorde de tweede baliemedewerker waarover het ging en ging zij aan de slag. Met succes want in Ford Van Mossel Wilrijk stond nog een vervangwagen.

Toen ze echter hoorde dat ik ermee naar Nederland zou rijden was er een nieuw probleem. Met vervangwagens mag je immers niet naar het buitenlend. Net op dat moment kreeg ik gelukkig een belletje van Conny. En die had de briljante inval dat we dan toch gewoon met haar wagen naar Nederland zouden kunnen rijden en dat zij met de vervangwagen hier zou rondrijden.

Afin, na veel vijven en zessen was het probleem dus opgelost en kon ik in Wilrijk een Ford Focus gaan afhalen.

Zaterdag was het minder stressen maar wel weer heel hectisch. Zo’n hele inboedel via een smalle trap verplaatsen is fysiek niet te onderschatten. Liters zweet zijn er gevloeid.

Ook vandaag stond nog in het teken van de verhuis maar gelukkig iets minder lang.

Dat gaf ons de tijd om een uurtje te gaan wandelen in Peulis en om daarna een zelfgemaakte Nasi Goreng met zelfgemaakt Chinese currysaus te maken.

Gelukkig verhuizen mensen niet elk jaar (al is het voor ons al het tweede verhuisweekend dit jaar).

Allerheiligen en Allerzielen

Op Allerheiligen komt traditioneel de Gentse tak van de familie naar Vorselaar en dus zaten wij daar gisteren ook. Op het kerkhof weer enkele foto’s genomen die vragen om te worden bewerkt. Als die resultaten meevallen dan laat ik ze later deze week wel zien.

Vandaag trokken we dan naar Bevel voor een wandeling over Kruiskensberg en langs de Nete.

Kruiskensberg is eigenlijk een bedevaartsoord dat zou ontstaan zijn toen omstreeks 1260 een herder dronk van het water van een bron op deze heuvel en aldus van koorts genas. Hij zou dan een kruis hebben geplaatst bij de bron. In 1691 werd de bron vervangen door vijf waterputten. Deze symboliseren de vijf wonden van Christus.

De bedevaart, die op Goede Vrijdag plaats vond, werd vergezeld van een jaarmarkt.

De huidige kapel werd in 1861 gebouwd, in 1864 volgde een ijzeren kruis en in 1895 werden een zevental kapelletjes bijgebouwd met elk twee kruiswegstaties. In 1961 werd nog een natuurstenen piëta geplaatst, vervaardigd door Jos Jacobs.

Wij lieten de auto achter op de parking van Kruiskensberg zelf maar je kan ook vertrekken aan het vlakbij gelegen café ’t Kruiske.

De knooppunten : 2 – 4 – 59 – 60 – 77 – 81 – 78 – 5 – 2. Je kan ter hoogte van KP04 ook rechtdoor gaan naar KP 99 om dan via KP 98 en KP61 naar KP 59 gaan. Dat maakt de wandeling iets langer en passeer je aan herberg ’t Schipke maar dan mis je wel het vlonderpad.

Enkele foto’s (klik op de foto’s voor een groter exemplaar)

Groendomein Hertberg

Moeder moest vandaag op controle bij de oogarts in Laakdal en omdat we dan toch in de buurt waren zijn we, na een smakelijke lunch in het Looze Vissertje in Herselt, een beetje verder gereden naar Herberg Mie Maan aan de Diestsesteenweg.

Aan de overkant van de baan ligt daar het provinciaal domein Hertberg. En in dat domein is er een drie kilometer lange “rolstoelwandeling”, m.a.w. een wandeling die je vlot kan doen met rolstoelen, kinderwagens of rollators.

Het bleek een schot in de roos te zijn. Een volledig geasfalteerde route dus vlot begaanbaar. En in deze tijd van het jaar was het nog extra mooi ook met de herfstkleuren en vooral met de paddenstoelen die overal langs de kant te zien waren.

De wandeling:

Enkele foto’s (klik op de foto’s voor een groter exemplaar)

Laatste dag van onze herfstvakantie alweer ☹.

Vorige vrijdag hebben we nog een bezoek gebracht aan het Africamuseum in Tervuren (daarover later meer) en vandaag zijn we naar Leuven geweest voor een streetartwandeling.

De routebeschrijving, met uitleg over de verschillende werken, kan je terugvinden op en downloaden van de website van Visitleuven.

In de folder worden 16 kunstwerken beschreven maar je komt er wel meer tegen.

Je komt ook op plaatsen in Leuven waar de “doorsnee-toerist” niet onmiddellijk komt.

Beschreven in de folder en hieronder op foto te zien

  • Frames of Mind van Artoon in woonzorgcentrum Booghuys (foto 1 en 2)
    • Kunstwerken zijn samen met bewoners en personeel ontworpen
  • Ode aan Magritte van Luis-Manuel Lambrechts (foto 3)
    • Daar moeten we niet meer aan toevoegen 😉
  • Sanda Dia van Case Maclaim (foto 4)
    • Eerbetoon aan Sanda Dia die niet mag worden vergeten
  • Clockwork Bird van Vadim Mezzo (foto 5)
    • Hier moesten we wel even naar zoeken, zit vrij goed verborgen
  • Leuven Kids van Ben Slow en Bisser (foto 5 tot en met 10)
    • Zeker ook de parking en indien mogelijk ook het schoolpleintje zelf bezoeken
  • On the hunt for Nectar van TUZQ (foto 11)
    • Ontworpen voor Buurtcentrum Mannestraat
  • Droog brood van INTVIS (foto 12)
    • Foto van Philips-arbeiders en een bakkersgast op de muren van twee kleine beschermde arbeidershuisjes
  • Wijngaardpoort van Treepack, Sam Billen en Han Coussement (foto 13, 14 en 15)
    • Zo moet het er vroeger uitgezien hebben aan de Brusselsepoort
  • Nu zie je ons van INTVIS (foto 16)
    • Deze leerlingen met verschillende huidskleuren moeten de automobilisten ertoe aanzetten om trager te rijden aan de school
  • Een verzameling van verschillende werken door diverse artiesten aan studentencomplex Camilo Torres (foto 17 tot en met 25)
    • Bedoeld om de grijze omgeving wat op te fleuren
  • Onbekend Broos van Seren Teke (foto 26)
  • Dieric Boutsvan Leon Keer (foto 27)
    • Eerbetoon gemaakt in het Bouts-jaar, wat mij betreft één van de mooiste muurschilderingen ooit
  • Verwarr(m)ing van Bisser (foto 28 en 29)
    • Een radiator aan de buitenkant van een gebouw om de mensen te wijzen op de klimaatopwarming
  • De Wijnpers door leerlingen van de school (foto 30, 31 en 32)
    • De leerlingen willen duidelijk maken dat de school niet altijd saai hoeft te zijn

Naast die werken zijn er echter nog tal van andere mooie muurschilderingen te zien:

Paddenstoelen

Wat me de afgelopen week bij geen enkele wandeling is gelukt is vandaag wel gelukt : ik heb paddenstoelen gevonden.

Omdat ik voor mijn jaarlijkse controle bij de oogarts ontiegelijk vroeg in het AZ St Jozef in Turnhout moest zijn had ik mijn vakantie in Peulis voor één dag onderbroken. Alles is trouwens in orde met mijn ogen, ik kan weer een jaar verder.

Na het bezoek aan het ziekenhuis terug naar Vorselaar om mijn moeder op te pikken met de bedoeling om te gaan wandelen aan het Zilvermeer in Mol en daarna een hapje te gaan eten in Postel. Gelukkig zag ik net op tijd dat het daar vandaag Scholenveldloop was. Daar zou het dus veel te druk zijn.

Als alternatief zijn we in Postel zelf gaan wandelen, een kleine drie kilometer rond de Abdij. Knooppunten: 14 – 86 – 15 – 13 – 12 – 14.

En daar hebben we dus paddenstoelen gezien, véél paddenstoelen. Ik kan er weer even tegen!

Cultuur

Wij houden volgende week onze “herfstvakantie” en die hebben we eigenlijk afgelopen woensdag al ingezet.

Toen hebben we, na de valse start van eind september, ons cultuurseizoen 2025-2026 geopend.

Over die valse start van 26 september kunnen we kort zijn. Na 25 minuten hebben we de zaal toen verlaten. Twintig minuten moesten we wachten op het begin en toen eindelijk het eerbetoon aan David Bowie moest beginnen hadden er al genoeg van. David draaide zich om in zijn graf.

Herstart dus afgelopen woensdag in ‘Blikveld in Bonheiden met “Portie Gemengd – Sketch”. In deze show maken Steven Beersmans, Julie Delrue en Liesa Naert een gedeelde (kinder)droom waar. In de voorstelling mogen ze zich laten gaan in een reeks sketches – een format dat, volgens hen, door theaterliefhebbers vaak wordt beschimpt.

Even was er bij ons lichte paniek aangezien we op de eerste rij zaten maar de interactie met de spelers bleef gelukkig beperkt. We hebben wel ruim anderhalf uur goed gelachen.

Donderdag trokken we dan naar het Cultuurcentrum Mechelen voor History of New Wave part 2. Enkele jaren terug hadden we Part 1 gemist maar vorig jaar hadden we de muzikanten wel aan het werk gezien en gehoord met hun History of Britpop. Deze keer hadden ze niet Luk Janssens bij als verteller maar Stijn Meuris als verteller/zanger.

Dik 2 uur nostalgie met het betere new wave werk uit de jaren ’80. De muzikanten waren  Stijn Meuris(VERTELLER & ZANG), Filip Heylens  (GITAREN & ZANG), Leen Diependaele (KEYBOARDS & ZANG), Kris Delacourt (GITAREN & ZANG), Bart Van Lierde  (BAS)en Ron Reuman (DRUMS).

Vrijdag en zaterdag is er werk gemaakt van het maaien en opkuisen van onze “grasvlakte”.

Vandaag was het opnieuw de beurt aan cultuur: ik ben naar GC Klein Boom in Putte getrokken met de bedoeling om mijn lijstje van “nog te vinden stripverhalen” iets kleiner te maken (voor een schappelijke prijs). En daar ben ik alweer in geslaagd.

Vrijbroekpark

Afgelopen weekend stond volledig in het teken van de verjaardag van Conny: verjaardagsontbijt op zaterdag in Leuven, op zaterdagnamiddag in Heist op den Berg gaan winkelen voor een verjaardags-high-tea op zondag, op zaterdagavond een verjaardagsetentje in Bonheiden, op zondagochtend alles klaarzetten voor het feestje in de namiddag en dan de high tea om af te sluiten.

Maar vóór we aan dat weekend begonnen was ik nog gaan wandelen met moeder in Mechelen, in het Vrijbroekpark. De herfst was daar nog niet volledig doorgebroken maar de rozentuin en de dahliatuin leken er beter bij te liggen dan bij ons laatste bezoek ergens in juni.

Close Encounter

Gisteren nog eens taxi moesten spelen voor moeder en haar kaartvriendinnen en dan van de gelegenheid gebruik gemaakt om een namiddag in Turnhout te spenderen.

Vandaag dan de wandelschoenen aangetrokken en dicht bij huis gaan wandelen in Peulis en een bezoekje gebracht aan de Peultenbossen.

De “Peulte” maakte in de 16de eeuw al deel uit van het Grote Waverwoud. Keizer Karel V, die 15 jaar in Mechelen woonde bij zijn tante, Margaretha van Oostenrijk, had er zijn jachtgebied. De Peultenbossen zijn een moerassig overblijfsel van wat ooit een uitgestrekt bosgebied is geweest. Ze bestaan voornamelijk uit eiken-haagbeukenbos met ondergroei van hazelaar, jonge esdoorn en lijsterbes. Tijdens de paartijd kan je er de bruine kikker horen “brommen”. In de nattere delen groeit moerasspirea, gele waterkers, dalkruid en kleine maagdenpalm. De sperwer, buizerd en boomvalk bouwen hun nest tussen de naaldhoutbomen. (bron: infobord aan de ingang)

Van dat alles hebben helaas niks gezien. De grachten stonden zo goed als droog. Er waren zelfs zo goed als geen paddenstoelen te vinden (terwijl dat andere jaren wel zo is).

Maar dat alles werd goedgemaakt door de ontmoeting die bij het binnenkomen van het bos hadden : een reetje verwelkomde ons. Ik heb er al wel enkele gespot in de buurt maar het was me nog niet eerder gelukt om er eentje deftig te fotograferen. Deze keer dus wel. Ze bleef lang genoeg staan en poseerde gewillig. Zoiets maakt je dag wel goed.

De wandeling:

Enkele foto’s (klik op de foto’s voor een groter exemplaar)

Vordenstein

Na twee weken vakantie was er vandaag nog een “vrije” vrijdag om met moeder op stap te gaan.

Deze keer trokken we richting Schoten naar Park Vordenstein waar we de rode wandeling van 3,5 km zouden doen. .

Vordensteyn ontstond in de 14de eeuw na het samensmelten van twee leenhoven, het Hof van der Katen en het Hof van de Werve, respectievelijk afhangend van de heren van Schoten en de heerlijkheid van Villers. In 1552 was er voor de eerste maal sprake van een stenen huis. Het kasteel veranderde in de loop der tijden verscheidene malen van uitzicht en werd uiteindelijk in 1946 gesloopt. Het omringende park, de bijgebouwen en enkele vazen van de vroegere parterres zijn bewaard gebleven. Het bosgedeelte werd ontworpen in Franse barokstijl met rechte dreven en assen. Later werd een gedeelte heringericht volgens de Engelse landschapsstijl met afwisselend open grasvelden, vijvers en boomgroepen.

In het park bevindt zich ook de oranjerie, gebouwd rond 1800 in een neoclassicistische stijl.

Het park wordt nu beheerd door het Agentschap voor Natuur en Bos volgens de principes van Harmonisch Park en Groenbeheer. (Bron : Wikipedia)

We waren bijna rond toen het wandelpad naar de Parking plots afgesloten was. De omleiding gevolgd en uiteindelijk stonden er 4,25 km in plaats van 3,50 km op de teller.

De wandeling (inclusief omleiding)

Enkele foto’s (klik op de foto voor een groter exemplaar)

Even terug naar Valkenburg

Nu de eerste werkdag achter de rug is lijkt het me een goed idee om even terug naar Valkenburg te gaan.

Bij ons laatste bezoek aan Valkenburg, in 2019, had ik al tal van replica’s van oude reclameschilderingen gezien.

Dit jaar zaten we aan de andere kant van Valkenburg en heb ik er andere gezien. Ik vind die dingen dus echt mooi, net zoals van die oude huizennamen uit de tijd toen er nog geen huisnummers waren.

Ik wil de buit van dit jaar graag met jullie delen (klik op een foto voor een groter exemplaar):