Als je buiten kijkt dan zie je het onmiddellijk.

De herfst is nu echt begonnen. Het wordt kouder en natter en grijzer en je hebt nauwelijks door dat het licht is geworden en het is alweer donker.

Voordeel van deze tijd van het jaar, en ook de reden waarom de Herfst mijn favoriete seizoen is, alles verkleurt mooi en paddenstoelen schieten uit de grond als … paddenstoelen 😉.

Dan moet je gewoon gaan wandelen.

Op Allerheiligen was dat een korte wandeling van de kerk naar het kerkhof en terug met moeder.

Op Allerzielen hebben we vooral gewandeld in de winkel maar zondag was er tijd voor twee wandelingen.

De eerste was een korte knooppuntenwandeling in Grobbendonk. Als de auto achterlaat op de parking achter het Gemeentehuis dan kan je via de knooppunten 18 – 21 – 20 – 19 – 18 een korte wandeling van zo’n 4 kilometer doen.

Veel kleur hebben we tijdens deze wandeling niet gezien maar wandelen in de mist heeft ook wel “iets”.

In de namiddag kregen we bezoek van mijn Gentse neven. Hun ouders waren dan wel Kempenaars, zij zelf zijn rasechte Stroppendragers. Als ze dan eens terugkomen naar hun roots dan staat een wandeling door de dreven naar het Kasteel van Vorselaar steevast op het programma.

Tijdens die wandeling was er een pak meer kleur te zien.

Hoewel de verjaardag van Conny al een weekje is gepasseerd hebben we afgelopen weekend het cadeautje open gedaan.

Dat cadeautje was een concert van Crowded House in het Koninklijk Circus en omdat we ondertussen toch al iets ouder geworden zijn had ik er ook een dagje en een nachtje Brussel aan toegevoegd.

Dat dagje Brussel begon met de wandeling van Brussel Centraal naar het Jubelpark door de Wetstraat. En voor diegenen die het niet weten … het eerste ligt beneden en het andere ligt boven. Da’s dus eigenlijk 3 km klimmen.

Het was even kiezen welk museum we zouden doen maar we kozen voor het Militair Museum oftewel het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis. Een heel interessant museum maar gróót … héél groot, misschien zelfs TE groot. Je kan er uren en uren in doorbrengen.

Na het museumbezoek werd het tijd om ons hotel op te zoeken en nog even te rusten. Het Hotel du Congres lag op welgeteld 140 meter van de deuren van het Koninklijk Circus. Beter kan je niet hebben.

Over het concert kunnen we kort zijn : het was gewoon geweldig goed. De jaren schijnen geen vat te hebben op Neil Finn en Nick Seymour, oprichters van de band, of op Mitchell Froom, de pianist die hun eerste albums had geproduceerd en daarna toetrad tot de band. Voor Finn was het een familiaal avondje want broer Tim mag er dan misschien niet meer bij zijn, zonen Elroy en Liam (die het voorprogramma verzorgde) waren er wel bij.

Niet alleen muzikaal zat het goed, je zag ook dat de mannen er veel plezier in hadden, iets wat bij sommige van die grote groepen wel eens lijkt te ontbreken.

5 minuten na het einde van het concert waren we al terug in onze hotelkamer 😉

Het was de bedoeling om ook op zondag in Brussel rond te lopen maar er stond een betoging voor Gaza gepland en dan leek het ons geen goed idee om daar in verzeild te raken. We zijn dan maar naar Leuven gereden maar daarover later meer.