Cassenbroek

Het blijft maar nazomeren.

In een T-shirt gaan wandelen op 26 oktober zou eigenlijk niet mogen maar we kunnen er maar van genieten.

Voor onze wandeling zijn we het vandaag niet ver gaan zoeken. Het was weeral een tijdje geleden dat we Cassenbroek nog eens hadden bezocht dus trokken we naar Rijmenam.

Vertrekken doen we op het Stationsplein. Via de Sint-Jansstraat, de Kikshamlei en de Oude Keerbergsebaan wandelen we rond de oude gebouwen van meubelfabriek Meurop.

Rechtsaf de Kruisstraat in om dan zowel de Lange Dreef als de Korte Dreef over te steken. Via de Broekstraat en de Huurstraat bereik je Cassenbroek. Het water aan het vlonderpad leek hoger te staan dan andere jaren.

Met een beetje geluk zie je er wel eens een ree. Vandaag hadden we dat geluk want we zagen er zelfs 2. De ene verborgen achter bosjes, de andere rustig grazend in de wei.

Via de Heidijkstraat en de Broekstraat bereik je de Elststraat die overgaat in het Heidijkpad dat dwars door de Esltloopbeemden loopt. Daar waren er dan weer heel veel paddenstoelen te zien.

Via de oevers van de Dijle en het Heemkundig museum kwamen we terug op het Stationsplein aan.

Peultebossen

Vanmiddag even op mijn eentje eropuit getrokken met de fotocamera in de aanslag.

Ik wandelde naar de Peultebossen.

‘De Peulte’ is een bos gelegen op de grens van Putte, Bonheiden en Sint-Katelijne-Waver. In de 16e eeuw maakte het al deel uit van het Grote Waverwoud, dat gans de streek tussen Lier, Heist-op-den-berg en Rijmenam bestreek. Keizer Karel V, die 15 jaar in Mechelen woonde bij zijn tante Margaretha van Oostenrijk, had er zijn jachtgebied.

Tot voor tweehonderd jaar sprak men niet van ‘De Peulte” doch wel van de ‘Krankhoevebossen’. Die benaming en de naam van de Grote Krankhoeve aan de overkant van de Mechelbaan, gebouwd in 1712, verwijst waarschijnlijk naar een pesthuisje dat gebouwd werd nabij de Oude Putsebaan. De zieken uit de stad werden er in de middeleeuwen afgezonderd in een hut in de bossen. Ze werden er, zonder enige vorm van opvang en verzorging, aan hun lot overgelaten.

De Peultenbossen bestaan voornamelijk uit eiken-haagbeukenbos met ondergroei van hazelaar, jonge esdoorn en lijsterbes. Het gebied wordt doorkruist door de Houten Brugbeek en de Waversebeek.

Ik was ook op jacht maar dan op paddenstoelen. Die heb ik bij hopen gevonden.

Helaas is het Peultebos een heel drassig bos en dat betekent dan ook muggen, muggen en nog eens muggen. En muggen zijn mijn grootste fans.

Wandelen in Hasselt en fietsen in Lier

Onze vakantieweek kabbelt rustig verder.

Gisteren, na de wissel van zomerbanden naar winterbanden, zijn we verder gereden naar Hasselt, de stad waar ik, toen de dieren nog konden spreken, de beste twee schooljaren uit mijn carrière heb gekend.

Maar van die stad herken ik eerlijk gezegd nog weinig. Vooral de Elfde Liniestraat waar zowel mijn school als mijn studentenhuis was gevestigd is aanzienlijk veranderd. En blijkbaar gaat ze nog meer veranderen naar een autovrije boulevard.

Hasselt is wel altijd leuk om door te wandelen. En hier en daar herken ik toch nog altijd iets. De Witte Non waar ik de Witte van Hoegaarden leerde kennen. De muur van het begijnhof waar tientallen schachten op hun knietjes zaten om een bloem-mayonnaise-ketchup douche te krijgen. Het café waar ik met schoenen vol ketchup moest 20 frank moest bijeen gaan bedelen. Afin, dus altijd goed voor een bezoekje. Wij kozen voor de stadswandeling die je kan doen door de koperen klinknagels met een eikel erop te volgen. Probeer wel de ondergrondse parking van het Dusartplein te vermijden. Die is immers vreselijk duur.

En vandaag hebben we geprofiteerd van het aangenaam weer om de fietsen nog eens van stal te halen. Nu het nog kan moeten we ervan profiteren. Ik had een fietstocht gevonden “Tussen reeën en koeien in den Boshoek”, een tocht van bijna 36 km. Die vertrok in Hove maar ik zag dat hij ook in Lier aan het C.C. De Mol passeerde. Het leek me dan ook beter om daar te vertrekken.

Het was een mooie en rustige fietstocht en het weer was zalig.

De fietsknooppunten (vertrek aan de Brug aan C.C. De Mol in Lier): 5 – 31 – 27 – 13 – 52 – 12 – 63 – 61 – 82 – 87 – 91 – 88 – 88 – 89 – 5

Als wil vertrekken vanuit Hove dan vertrek je aan knooppunt 62 (Parklaan Hove) en fiets je naar knooppunt 12. Eenmaal je terug aan knooppunt 12 bent ga je dan terug naar knooppunt 62.

Heksen in Leuven

Het was dus de bedoeling dat we afgelopen zondag ook nog in Brussel zouden doorbrengen maar de “Gaza-betoging” deed ons vroeger vertrekken.

We gingen echter nog niet naar huis maar reden van Mechelen, waar we onze auto oppikten, verder naar Leuven.

Het was immers de derde zondag van de maand en dan kan je in Leuven deelnemen aan de 3 x 3 wandeling. Een wandeling met gidsen van Lots of Leuven van 3 kwartier die 3 euro kost en om 3 uur in de namiddag ergens in Leuven vertrekt.

Deze keer was het onder de luifel van Café Gambrinus aan de Grote Markt. Het onderwerp van de wandeling was heksen in Leuven. Op de Markt, ter hoogte van het politiebureel werden trouwens twee heksen levend begraven.

De opkomst was groot. Ik schat toch wel een honderdvijftigtal personen. En net als de wandeling in de Bondgenotenlaan was ook dit weer een heel interessante wandeling met een heel enthousiaste gids.

Ik kan iedereen aanraden om eens zo’n wandeling mee te doen.

Leuven is sowieso een leuke stad om in rond te wandelen. Elke keer vind ik wel iets dat ik nog niet eerder zag.

Verjaardagsconcert

Hoewel de verjaardag van Conny al een weekje is gepasseerd hebben we afgelopen weekend het cadeautje open gedaan.

Dat cadeautje was een concert van Crowded House in het Koninklijk Circus en omdat we ondertussen toch al iets ouder geworden zijn had ik er ook een dagje en een nachtje Brussel aan toegevoegd.

Dat dagje Brussel begon met de wandeling van Brussel Centraal naar het Jubelpark door de Wetstraat. En voor diegenen die het niet weten … het eerste ligt beneden en het andere ligt boven. Da’s dus eigenlijk 3 km klimmen.

Het was even kiezen welk museum we zouden doen maar we kozen voor het Militair Museum oftewel het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis. Een heel interessant museum maar gróót … héél groot, misschien zelfs TE groot. Je kan er uren en uren in doorbrengen.

Na het museumbezoek werd het tijd om ons hotel op te zoeken en nog even te rusten. Het Hotel du Congres lag op welgeteld 140 meter van de deuren van het Koninklijk Circus. Beter kan je niet hebben.

Over het concert kunnen we kort zijn : het was gewoon geweldig goed. De jaren schijnen geen vat te hebben op Neil Finn en Nick Seymour, oprichters van de band, of op Mitchell Froom, de pianist die hun eerste albums had geproduceerd en daarna toetrad tot de band. Voor Finn was het een familiaal avondje want broer Tim mag er dan misschien niet meer bij zijn, zonen Elroy en Liam (die het voorprogramma verzorgde) waren er wel bij.

Niet alleen muzikaal zat het goed, je zag ook dat de mannen er veel plezier in hadden, iets wat bij sommige van die grote groepen wel eens lijkt te ontbreken.

5 minuten na het einde van het concert waren we al terug in onze hotelkamer 😉

Het was de bedoeling om ook op zondag in Brussel rond te lopen maar er stond een betoging voor Gaza gepland en dan leek het ons geen goed idee om daar in verzeild te raken. We zijn dan maar naar Leuven gereden maar daarover later meer.

Wandelen en fietsen

Soms stel je vast dat het weekend gepasseerd is voor je het echt beseft. Neem nu vorig weekend. Op vrijdag eerst een ontbijtje bij Nonkel Koek in Heist op den Berg ter gelegenheid van de verjaardag van Conny. Na de middag een fietstochtje naar Den Batteliek.

Op zaterdag werk je een dag in de tuin en op zondag ga je stemmen en voor je het weet zit je terug achter je bureau op maandag.

Gisteren heb ik dan een snipperdagje genomen omdat ik anders teveel aan recup-uren heb. Van dat dagje heb ik gebruik gemaakt om nog eens met moeder op stap te gaan. We trokken daarvoor eerst naar de Hoge Rielen. Daar was het bijzonder rustig en mooi wandelen. Vooral de vele paddenstoelen onderweg zorgden daarvoor.

Ook vandaag werd er nog gestapt maar dan wel in het Provinciaal Domein Vrieselhof in Oelegem. Daar kozen we voor de zwarte wandeling en ook daar waren er veel paddenstoelen om te fotograferen.

Nekker

Zaterdag was weer werken-in-de-tuin-dag (maar toch 24.000 stappen gedaan).

Vandaag begon ik met een uitstapje naar de Stadsfeestzaal in Aarschot voor een heel geslaafde stripbeurs. De collectie kunnen uitbreiden met 42 stuks en maar de helft van mijn voorziene budget uitgegeven.

Deze namiddag zijn we dan nog naar de Nekker in Mechelen getrokken om daar de A.S. Adventurewandeling te doen. Dat leek jaren geleden te zijn. Ze is trouwens nog altijd heel mooi om te doen.

De Averegten

Vandaag nog een vrijdaguitstapje met moeder gemaakt en daarvoor trokken we naar Heist-op-den-Berg (om een hapje te eten) en naar deelgemeente Hallaar (om een wandelingetje te doen).

In Halaar ligt immers het Provicinciaal Domein Averegten, één van mijn favoriete domeinen.

Ik ben vandaag ook te weten gekomen waar de naam “Averegten” vandaag komt. Aver komt van everzwijn en egten is een oude naam voor omheind gebied.

Het komt er dus op neer dat dit vroeger het omheinde jachtgebiet van het kasteel van Isschot was.

Nu is het een mooi domein met een mooi wandelpad waar het in eender welk seizoen aangenaam wandelen is.