Een groot deel van mijn leven speelt zich al een jaar of 5 af in Peulis. En net als in Vorselaar is het ook in Peulis prettig wandelen.
Eén van die mooie plaatsen zijn de Peulisbossen. Over de herkomst van de naam Peulis doen trouwens verschillende versies de ronde. Sommigen beweren dat de naam een vervorming is van Poluus, de familienaam van een veertiende-eeuwse eigenaar. Anderen verklaren dan weer dat de naam Peulis komt van Pee Lens, die op het einde van de 19e eeuw op zijn grote boerderij in de Peulisstraat woonde. Dit laatste blijkt echter onwaarschijnlijk omdat de naam Peulis al meer dan 200 jaar vermeld staat op oude kaarten. Misschien moeten we de oorsprong vinden achter het Latijnse woord ‘Palus’, dat moeras, drasland betekent. De Peulisbossen liggen 6 meter boven de zeespiegel, dat is lager dan Putte en Onze-Lieve-Vrouw-Waver. In een natte winter is er altijd gevaar voor overstromingen. Vooral aan de Rehaegenbeek kan het erg nat zijn. Het Waverwoud strekte zich vroeger uit van Waals Waver tot in Lier. Hiervan is in Peulis niets meer overgebleven. De Peulisbossen zijn geen natuurlijke bossen, maar aangeplant voor houtproductie. Hout had in de middeleeuwen veel waarde, het moest dienen voor de bouw van schepen en bruggen. (bron : Natuurpunt).
Gisteren was het voor ons het vertrekpunt van onze wandeling.
Ook vandaag zijn we, ondanks de regen, gaan wandelen. Deze keer kozen we voor Wakkerzeel.
Wakkerzeel is een deelgemeente van de Belgische gemeente Haacht in de provincie Vlaams-Brabant. Landbouwkundig hoort het dorp tot de Brabantse Kempen. De oudste gekende vermelding van de plaats stamt uit 1157 en maakt gewag van Wackersele. Deze naam valt etymologisch te verklaren als het klein huisje van Walchari. Wakkerzeel was eeuwenlang een bedevaartsoord en is sinds 1577 een parochie. Bij de oprichting van de gemeenten in 1795 vormde Wakkerzeel samen met Werchter en Tremelo de gemeente Werchter. Bij de gemeentelijke herindeling van 1977 verhuisde het dorp van Werchter naar Haacht. De kasseistroken in het dorp en de omgeving karakteriseren er het landschap. Recent werden enkele van de landschapselementen langs de Dijle opgeofferd voor het busvervoer tijdens Rock Werchter. In het dorp zelf bevindt zich nog een strook kasseien. (Bron: Wikipedia).
Wij zouden er de Kunstdorpwandeling doen. Helaas was er van deze afgepijlde wandeling die we hadden teruggevonden in een wandelboekje geen spoor meer te vinden. Misschien hadden we een recenter boekje moeten nemen en geen boekje van 2006. We hebben dan maar de Wandelknooppunten-app geopend en een wandeling via de knooppunten geïmproviseerd.
Dat viel zeker niet tegen. Een heel mooie wandeling in een heel rustige buurt, eentje die voor herhaling vatbaar is.
En zo zit mijn wandeldriedaagse er op. Samen goed voor bijna 54.000 stappen. Met nog een week te gaan in de Roze Mars weer mooi gescoord.
walkingwithluc 