De Klerck of De Cock?

Ondernemer Bart Bovend’Eerdt komt naar het hoofdbureau om een misverstand recht te zetten. Terwijl hij op zakenreis was, is iemand zijn kantoorpand heimelijk binnengedrongen, een gebeurtenis die door een verborgen camera is vastgelegd.

Na weken speuren heeft De Klerck een verdachte vastzitten. Volgens Bovend’Eerdt is er sprake van een misverstand en zit de verdachte onschuldig vast. Hoewel hij grote bedenkingen heeft, laat De Klerck op aandringen van Bovend’Eerdt de verdachte los. De ondernemer en de verdachte verlaten gezamenlijk het politiebureau.

Een uur later komt er een ontstellend bericht. Bart Bovend’Eerdt heeft zichzelf opgehangen aan de Erasmusbrug. Hij liet op zijn kantoor een afscheidsbriefje achter. Maar is het wel een vrijwillige zelfmoord?

De Klerck en zijn assistent Ruben Klaver zitten met tal van onbeantwoorde vragen, maar commissaris Hakkel wil dat ze de zaak afsluiten.

De Klerck bijt zich echter vast in de zaak en merkt dat er veel meer aan de hand is.

Rechercheur De Klerck en het Doodvonnis is het eerste verhaal rond deze Rotterdamse rechercheur van de hand van Paul Dieudonné.

Dat Dieudonné een fan is van Albert Cornelius Baantjer en dus ook van diens creatie De Cock met ceeooceekaa stopt hij niet onder stoelen of banken. Hij draagt het boek trouwens ook op aan Baantjer. Bovendien wordt De Klerck, wanneer hij naar Amsterdam gaat opgevangen door ene rechercheur Jurre, een oudere man met een sjofel hoedje die al eens graag een cognacje drinkt en een cafeetje met een graatmagere caféhouder.

Net als de boeken van Baantjer is dit eerste verhaal van Dieudonné heel vlot te lezen. Een nobelprijs voor literatuur zal hij nooit krijgen maar het is wel heel ontspannende spannende lectuur, perfect om na een zware werkdag tot rust te komen op de trein.

Ik ben fan.

de klerck 1

Metaal

De afgelopen dagen stonden in het teken van de tuin en ook van metaal.

Gisteren en eergisteren een dagje vakantie genomen. Eigenlijk met de bedoeling om flink wat in de tuin te werken bij Conny maar dat is een beetje in het water gevallen. Letterlijk dan.

We hebben wel behoorlijk wat kunnen onkruid wieden maar op veel plekken in de tuin voel je de grond wegzakken onder je voeten. Om geen permanente schade aan te brengen hebben we enkel tijdens de droge periodes (donderdagvoormiddag en vrijdagvoormiddag) gewerkt. De rest van de tijd hebben we besteed aan rondrijden om nog wat “accessoires” te kopen zoals daar zijn boomschors en kastanjehouten hekjes en palen.

Wat heeft dat metaal dan te maken met die tuin? Helemaal niks. Maar het heeft wel alles te maken met de concerten van afgelopen woensdag en vrijdag.

Woensdag trokken we nog eens naar Trix in Borgerhout voor een avondje metal. Hoewel ik altijd al een heel brede smaak heb gehad was ik in mijn jonge jaren een hardrocker. Ik ben dat eigenlijk nog altijd want dat ben je voor het leven maar de lange haren zijn ondertussen wel verdwenen.

Mijn favoriete groepen, naast oppergoden KISS, waren voornamelijk Brits en behoorden blijkbaar tot de NWOBHM (de New Wave of British Heavy Metal). Behoorden tot die strekking : Iron Maiden, Def Leppard, Girlschool, Motörhead en Saxon.

En laat het nou net die laatsten zijn die woensdag op het podium stonden in Borgerhout. In het voorprogramma stond met Diamond Head ook een groep uit diezelfde lichting al was die groep mij tot woensdag totaal onbekend. Het werd een klassieke metalavond. Veel tattoos, zwarte T-shirts, baarden, lange haren, bierbuikjes maar vooral goede muziek. Conny is niet zo’n metalhead maar zolang er een goeie melodie in zit kan twee à drie keer op een jaar geen kwaad 😉. Ikzelf voel me op zo’n avonden terug een tiener die na een concert een hele nacht in Brussel bleef rondhangen om de eerste trein terug naar huis te nemen.

saxon

Ook gisteren hadden we een metal concert maar dan van the sixth metal … Het Zesde Metaal dus. Zij kwamen Skepsels, hun nieuwe CD voorstellen in Het Depot in Leuven, één van onze favoriete zaaltjes (waar alles voor ons begon) maar wel een zaaltje met een nadeel. De deuren gaan pas open om 20u, ook wanneer het pijpenstelen regent.

Het concert maakte gelukkig het lang wachten in de regen goed. Wannes Cappelle was in topvorm en de gitaristen Tom Pintens maar misschien nog meer Robin Aerts waren geweldig goed. Voeg daar nog een fantastische lichtshow aan toe en je hebt één van de betere concerten van dit jaar.

zesdemetaal

Belpop

belpop1Belpop.

Bij mij roept die term herinneringen op aan het begin van de jaren ’80 toen de Belgische rockmuziek hoogdagen beleefde. T.C. Matic, Luna Twist, The Machines, The Bet, Raymond, Twee Belgen, The Pop Gun, 1000 Ohm, Allez Allez …

Maar de laatste jaren doet het mij meer denken aan Jan Delvaux, de levende encyclopedie van de Belgische muziek. Volgens Bart Peeters weet hij daar meer over dan Wikipedia.

Sinds 2013 trekt hij de theaters rond met een avondvullend programma. Hij wordt bijgestaan door Jimmy Dewit, beter bekend als DJ Bobby Ewing.

Samen vertellen ze anekdotes en interessante verhalen over onze popgeschiedenis.

Dit jaar doen ze de City Specials.

In elke stad die ze aandoen brengen ze enkel weetjes over muziek die op een of andere manier met die stad te maken heeft.

Dan zit je met een stad als Heist op den Berg uiteraard goed. Al van in de jaren ’60 is daar muziek gemaakt. Heist had meerdere opnamestudio’s (Tamara King, Monopole), een eigen fabriek waar platen werden geperst en natuurlijk ook het nodige talent met namen als P.P. Michiels, Bobby Prins of Ruth McKenny (al waren er ook wel artiesten met een pak minder talent).

Voor we het beseften was de show van anderhalf uur voorbij. Een heel gezellige avond was het met als hoogtepunt voor mij toch wel een duet van Paul Michiels met Sir Tom Jones die samen Changes brachten.

belpop2