vakantie

Vakantie en mooie liedjes

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Onze tweede (en helaas ook laatste) vakantieweek is weer voorbij gevlogen.

Over maandag en dinsdag kunnen we kort zijn. Dat waren gewoon twee dagen hard werken in de tuin. Die staat vol hoog gras en dat moest af. Twee dagen aan de slag met de bosmaaier en kruiwagen na kruiwagen wegvoeren. Tijdens de werken werden wel 3 grote kikkers gespot maar die werden niet gewond.

Woensdag was het dan wat bekomen en dat deden we in Mechelen met een bezoekje aan de zevende versie van Kunstuur Mechelen. 60 minuten in kleine groepjes met 29 schilderijen van Belgische schilders, waarover telkens een verhaal wordt verteld door iemand die een speciale band  heeft met dat schilderij of met  de gebeurtenis die wordt afgebeeld. Kwamen deze keer onder andere aan de beurt : Mark Uytterhoeven, Helmut Lotti, Maarten Vangramberen, Jens Dendoncker, Clara Cleymans, Elio di Rupo, André Casteels (rozenkweker uit Putte), Lisette De Bie (moeder van Hans Bourlon, één van de initiatiefnemers van Kunstuur) en Jo De Meyere. Ik kan het iedereen aanraden om dit te bezoeken. Kies misschien wel voor een middagvoorstelling, dan is het er meestal rustig. Wij waren in onze sessie maar met twee. 

Donderdagavond terug naar Mechelen maar deze keer naar de Stadsschouwburg voor Springsteen 75, een meer dan twee uur durende show om de 75ste verjaardag van The Boss te vieren. Op het podium : Guy Swinnen, Patrick Riguelle, Axl Peleman, Jan Hautekiet, Tom van Stiphout, Piet  de Pessemier, Ron Reuman en Marc de Maeseneer. Ook dit kan ik iedereen aanraden.

Zaterdag was het tijd voor de jaarlijkse vraaliewandeling, een wandeling met de KLJ-vriendinnen van Conny. Deze keer werd gekozen voor het Terlindenpad in Edegem. Een heel mooie wandeling die rond Fort V gaat.  De wandeling werd afgesloten met een smakelijke maaltijd in Brasserie Hof ter Linden in Edegem. De wandeling is afgepijld met een paarse pijl.

En om onze vakantie vandaag af te sluiten reden we naar Lier. Een wandeling naar Anderstad stelt zelden teleur. Al was het wel bizar dat de grote waterplas in Anderstad zo goed als droog stond. De zwanen zagen onderaan gewoon zwart van het slib. Je kan nochtans niet zeggen dat het de laatste tijd niet geregend heeft.

En zo is deze vakantie dus voorbij. Mooie liedjes duren nooit lang genoeg 😉

Mosselen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Weet je wat het grote probleem is van een midweekvakantie? Dat het maar vijf dagen duurt. Vandaag was dus onze laatste dag in Zeeland.

In principe zouden we vandaag een fietstochtje maken van Yerseke naar Goes maar omdat er alweer windkracht 4 tot 5 stond hebben we ons beperkt tot een wandeling van een kleine 5 km in Yerseke.

Je hebt er een mooi uitzicht op de Oosterschelde en je ziet ook (een deel van) de vloot mosselboten en oesterboten maar verder is Yerseke eerlijk gezegd niet het meest aantrekkelijke dorpje om door te wandelen.

Yerseke is uiteraard vooral bekend voor zijn mosselen en oesters. Er staat ook de enige mosselveiling van Nederland. De meeste consumptiemosselen, ongeveer 65%, worden geëxporteerd naar België. Verder gaat 23% van de aanvoer naar Frankrijk en de rest blijft in Nederland of gaat naar andere landen.

Ook voor oesters is België de belangrijkste afzetmarkt met zo’n 50% van de uitgevoerde oesters.

Net voor we de terugreis begonnen zijn we uiteraard nog verse mosselen gaan kopen. Zo met de schep recht van de tank in de zak. Verser kan je ze niet vinden denk ik. En het waren ook wel de beste mosselen die ik dit seizoen al heb gegeten. Jammer dat je niet even op en af kunt naar Yerseke om mosselen te kopen.

Zierikzee

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Vandaag zouden we eens geen fietstochtje doen maar een stadsbezoekje.

Daarom stapten we vanochtend op de fiets om de 23 km naar Zierikzee te overbruggen, 23 km waarvan het merendeel met flinke tegenwind.

Maar het was weer wel mooi fietsen, zo langs de Oosterschelde tussen Neeltje Jans en de Zeelandbrug naar Zierikzee.

In 976 komt Zierikzee onder de naam Creka (kreek) voor in een oorkonde waarin de Sint-Baafsabdij door keizer Otto II wordt bevestigd in haar bezittingen. De naam Zierikzee komt voor het eerst voor, als Siricasha, in een oorkonde uit 1156.[3]

In 1248 werden de stadsrechten van Zierikzee door graaf Willem II van Holland bevestigd en uitgebreid. De eerste stadsrechten waren verleend tussen 1217 en 1220 maar de precieze datum is niet bekend.[2] Aan het einde van de middeleeuwen was Zierikzee een strategisch belangrijke plaats in Zeeland en omgeving.

In 1303 en 1304 werd de stad meerdere malen belegerd door Vlaamse troepen onder leiding van Gwijde van Namen (zoon van Gwijde van Dampierre). De Vlamingen slaagden er niet in Zierikzee in te nemen en werden uiteindelijk verslagen in de slag bij Zierikzee op 11 augustus 1304 door een Zeeuws-Franse vloot, waarbij Gwijde van Namen werd gevangengenomen.

In de Tachtigjarige Oorlog werd Zierikzee op 8 augustus 1572 door geuzen ingenomen. In september 1575 landden Spaanse troepen op Schouwen en Duiveland, en sloegen het beleg voor Zierikzee. De stad gaf zich over op 29 juni 1576, maar vier maanden later ontstond er muiterij onder de Spaanse soldaten wegens achterstallige betalingen, waarna de Spanjaarden vertrokken.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden op 30 april 1917 door een verdwaalde Britse piloot zes bommen op de stad geworpen. De piloot had Zierikzee verward met Zeebrugge, er vielen drie slachtoffers. Na de Tweede Wereldoorlog werd bij Zierikzee zo’n 30 miljoen kilo munitie in de Oosterschelde gedumpt, waarmee deze munitiestort de grootste van Nederland is.

In 1997 hield de gemeente Zierikzee op te bestaan en werd de gemeente onderdeel van de grotere gemeente Schouwen-Duiveland. Bron : Wikipedia

Nu is het een gezellig druk stadje waar je rustig kan rondwandelen en waar je zeker geen honger of dorst moet lijden. Zierikzee telt 568 monumenten waaronder de Sint-Lievensmonstertoren (a.k.a. de Dikke Toren) en de  Zuidhavenpoort  en de Noordhavenpoort.

Op de terugweg naar Burgh-Haamstede hadden we gelukkig iets meer wind in de rug.

Morgen nog een bezoekje aan Yerseke van de zit deze midweek er weeral op ☹

Enkele foto’s van Zierikzee

Even naar Zuid Holland

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Vandaag zijn we even de grens overgestoken. De grens met Zuid Holland dus.

De fietsen even op de fietsendrager gezet om ze er een kleine 20 km verder terug af te halen. Ons vertrekpunt vandaag was immers het R.T.M. museum in Ouddorp, een museum met een grote parking en vlak naast het knooppuntennetwerk gelegen.

We zouden eerst een fietstochtje maken en dan het museum bezoeken.

We vertrokken richting de vuurtoren Westhoofd en het strand van Ouddorp. Kilometers door de duinen fietsen met links de zee en rechts de duinen. Geen appartementsgebouw in de buurt, wat een verschil met België. Net zoals gisteren was er weer wel een fikse tegenwind.

In Stellendam was het tijd voor de lunch en kon ik na de full English van afgelopen maandag een Hollandse klassieker kiezen : een broodje kroket. Dat is de laatste jaren een must geworden.

Op de terugweg moesten we het fietspad naast het Grevelingenmeer even verlaten vanwege werken.

Na ruim 35 km stonden we terug aan het R.T.M. museum.

R.T.M. staat voor Rotterdamsche Tramweg Maatschappij. De N.V. Rotterdamsche Tramweg Maatschappij, gevestigd te Rotterdam, is in 1878 opgericht met als doel het verzorgen van tramvervoer in Rotterdam. De maatschappij exploiteerde ook tramlijnen en vervoersdiensten in andere plaatsen waaronder dus ook Zeeland.

Op 30 april 1900 gingen de eerste trams rijden op Schouwen-Duiveland. Op 1 oktober 1905 kwam de tram naar Voorne-Putten en vanaf 1 mei 1909 reden de trams ook op Goeree-Overflakkee. De RTM kende naast het personenvervoer een omvangrijk goederenvervoer (kolen, suikerbieten, stukgoed, zuivel).

Na de watersnood van 1953 werden de tramlijnen van de RTM een voor een opgeheven en werd het openbaar vervoer op de eilanden meer en meer verzorgd door busdiensten en later ook door de Rotterdamse metro van de RET. Op Schouwen-Duiveland en in West-Brabant keerde de tram na 1 februari 1953 niet meer terug.

Nu kan je in het museum enkele oude tramstellen bekijken en je kan er ook een tramritje maken.

De knooppunten : 51 – 69 – 54 – 55 – 63 – 62 – 64 – 65 – 66 – 60 – 41 – 59 – 58 – 52 – 51

De fietstocht:

Enkele foto’s:

Rondje Schouwen-Duiveland

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Voor de tweede fietstocht van onze midweek in Zeeland moesten we ons niet ver verplaatsen. Het knooppuntennetwerk loopt immers net voor de deur.

De eerste paar kilometers kwamen bekend voor. In 2018 zijn we hier immers ook geweest al was het toen voor een wandelvakantie in plaats van een fietsvakantie.

Je duikt hier van het ene landschap in het andere. Soms zit je op de heide, dan in de duinen en dan weer in een bos. Het ene na het andere natuurgebied passeerde de revue.

Eén ding was wel een zekerheid gedurende de eerste helft van de tocht … de wind die, volgens de buienradar, met windkracht 4 uit de verkeerde richting kwam. Je mag dan wel een elektrische fiets hebben die ervoor zorgt dat je niet buiten adem geraakt maar kilometer na kilometer tegen de wind fietsen is ook dan nog altijd lastig. Nu ja, ook vandaag hebben we veel bordjes gezien die aangaven dat we op de Zeeuwse Wind Route zaten 😉.

Na dertig kilometer kregen we een hongertje. Gelukkig passeerden we net Brouwershaven. Helaas leek daar quasi alles gesloten. De pizzeria op de Markt was wel open. Een pizza funghi voor Conny en een pizza prosciutto voor mij. Best wel lekker maar het was wel jammer dat prosciutto werd vertaald naar hespenworst in plaats van naar hesp. Het contrast met mijn full English van gisteren kon niet groter zijn.

Brouwershaven was wel het keerpunt van de tocht. Vanaf dan werd het fietsen iets gemakkelijker dankzij de wind in de rug.

Ter hoogte van Renesse hebben we onze geplande fietstocht dan afgebroken om een bezoekje te brengen aan het centrum van Renesse. Iemand had immers zin in iets zoets (ik zeg niet wie maar ik het was niet 😉).

Nu viel het wel mee want de koffie was heel lekker en zo op een terrasje naar de mensen kijken is altijd prettig.

En de rit van Renesse naar Burgh Haamstede was ook heel mooi.

De knooppunten : 72 – 70 – 71 – 81 – 89 – 91 – 88 – 87 – 96 – 97 – 98 – 86 – 85 – 84 – 76 – 73 – 72

Enkele foto’s:

Het oude strandhuis

walkingwithlucEen reactie plaatsen

We waren eerst niet van plan om weg te gaan tijdens onze septembervakantie maar uiteindelijk hebben we toch maar besloten om een midweekje naar Zeeland te gaan.

Omdat ik gisterenavond laat nog mijn moeder en broer moest gaan afhalen in Schoten en naar Vorselaar moest doen werd het laat, zelfs heel laat. Ze hadden onderweg immers meer dan 2uur vertraging opgelopen (waaronder 1,5 volledig stilgestaan in Oostenrijk). Het was dan ook al ver over middernacht toen ik terug in Peulis was.

Na een korte nacht vertrokken we dan richting Zeeland. De soms felle regen die we onderweg kregen beloofde niet veel goeds.

Maar … toen we in Zoutelande aankwamen verdwenen de donkere wolken om plaats te maken voor wittere versies. We hebben geen druppel meer gezien of gevoeld. De wind die hebben we wel gevoeld.

Van Zoutelande ging het richting Middelburg.

In Middelburg namen we de tijd om te lunchen. Nu ja … lunchen? Ik koos in Greenwoods voor een full English Breakfast met daarbij een smakelijke tas Darjeeling. De zaak is vrij nieuw en wordt uitgebaat door een Yorkshireman. Het deed me denken aan die vele vakanties die ik over het Kanaal heb gehad maar die sinds de Brexit op een laag pitje staan.

Na de lunch ging het verder richting Vrouwenpolder aan het uiteinde van het Veerse Meer.

In Domburg moesten we omrijden voor de lokale markt en dan ging het langs de dijk verder naar Westkapelle om na een kleine 50 km terug in Zoutelande te staan.

De fietsen op de fietsendrager gezet en 30 km verder gereden naar Burgh-Haamstede waar we de sleutels van ons appartementje kregen.

Nog even winkelen bij de lokale Albert Heijn, het avondeten klaar maken, foto’s bewerken en een blogje schrijven en de eerste dag is voorbij.

Trouwens … we hebben het oude strandhuis in Zoutelande niet gezien 😉.

De knooppunten (vertrek in Zoutelande): 42 – 44 – 48 – 49 – 09 – 53 – 56 – 56 – 38 – 57 – 58 – 05 – 59 – 37 – 61 – 33 – 32 – 31 – 30 – 27 – 16 – 14 – 10 – 40 – 42)

De fietstocht:

Enkele foto’s :

Mooie liedjes

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Mooie liedjes duren niet lang en dat geldt dus ook voor vakanties.

Maar we hebben wel geprobeerd om er een leuk einde aan te breien.

Zo gingen we zaterdag naar Antwerpen naar het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen … het KMSKA. We waren te laat om de miljoenste bezoeker te zijn sinds de heropening maar dat kon de pret niet bederven.

Het moet geleden zijn van de middelbare school dat ik daar nog eens was geweest (en dat is dus héél lang geleden). Het is natuurlijk een heel indrukwekkend gebouw, zowel van binnen als van buiten. En ze hebben de indeling ook heel goed aangepakt. De klassieke meesters zoals Rubens en Van Dyck in een klassieke omgeving, de modernere meesters zoals Dali en Ensor in een moderne omgeving.

En gisteren hebben we de fietsen nog eens op de fietsendrager gezet om “op verplaatsing” te gaan fietsen. We kozen voor de Ter Heide fietstocht. Die vertrekt normaal gezien in Rotselaar maar wij kozen Tremelo als vertrekplaats.

Het werd een mooie fietstocht al was het er wel een met hindernissen. In Werchter was er al één en ander afgesloten (iets met een optreden of zo dat daar in de buurt door gaat???). De Dijlebrug was er nog niet open. Dat werd wel opgelost door een prima aangeduide omleiding.

Die omleiding bracht ons quasi achter de schermen van Rock Werchter wat best indrukwekkend was. Ook de vlucht van 18 ooievaars die we daar zagen was heel indrukwekkend.

In Wilsele was er ook een stuk afgesloten maar daar was geen omleiding voorzien en moesten we vertrouwen op de GPS.

Afin, het was een heel mooie fietstocht, zelfs met de probleempjes.

’s Avonds zijn we dan nog lekker gaan eten in Pizza Square in Rijmenam. Eenvoudig maar superlekker.

De knooppunten: Knooppunten 67 – 57 – 58 – 25 – 25 – 71 – 72 – 30 – 41 – 40 – 81 – 82 – 64 – 64 -63 -63 – 62 – 66 – 66 – 67.(Tremelo ligt tussen punten 57 en 58)

Back Home

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Ondertussen zijn we al even terug thuis maar het zijn vrij vermoeiende dagen geweest en dan is er de fut niet meer om nog te bloggen.

Maandag was het weer vroeg opstaan om op tijd aan de check in van de ferry te staan. De overtocht verliep weer rimpelloos. 70 km op twee uur, inclusief inchecken, uitchecken en grenscontroles.

Van de ferry ging het eerst naar de auto om de bagage te lossen. Gelukkig stond die er nog met alle wielen en met alle vensters nog intact 😉. Ik heb me daar wel een beetje zorgen over gemaakt.

Daarna even naar de Intra Muros om een hapje te eten en dan terug de fiets op om nog een klein uitstapje te doen.

Dat tochtje ging naar het Domain de la Briantais op een paar kilometer van het stadscentrum.

Het kasteel de la Briantais werd gebouwd in 1864, ter vervanging van een oud landhuis uit de XVIIᵉ eeuw dat toebehoorde aan bekende reders uit Malouin. De familie La Chambre werd eigenaar in 1888. Guy La Chambre, burgemeester van Saint-Malo tijdens de wederopbouw van la cité Corsaire na de Tweede Wereldoorlog, was de laatste bewoner.

Het kasteel, omringd door 27 hectare prachtig park dat in de 19ᵉ eeuw werd heringericht door de gebroeders Bülher, biedt een ononderbroken uitzicht over de monding van de Rance, de Tour Solidor en de baai van Saint-Malo en wordt omgeven door standbeelden en tuinhuizen die door de steegjes slingeren. Nu staat het kasteel helaas nog in de steigers voor een nieuwe restauratie.

Voor het laatste avondmaal heb ik me wel laten gaan. Ik koos voor een fruits de mer schotel : krab, langoustines, garnalen, wukkels en alikruikjes … zaaaaaalig lekker.

Dinsdag weer vroeg uit de veren want er stond nog een lange terugreis op het programma. Onderweg wel wat regen maar al bij al ging het heel vlot. Die regen was voor sommigen erger dan voor ons.

Maar verder geen problemen, tenminste tot we op de Brusselse ring zaten. Voor de 5 km tussen de E40 en de E19 hebben we evenveel tijd nodig gehad als voor de overtocht van Jersey naar Frankrijk. Ruim een uur hebben we daar “gereden”.

En daarmee zit de reis er weeral op. Conclusies? Jersey is een heel mooi land maar als je gaat fietsen is een elektrische fiets geen slecht idee. De korte verplaatsing op de fiets in Frankrijk was niet echt aangenaam. Fietsen doen we toch liever bij onze noorderburen.

Oh ja, en als je nog 5 jaar oude ponden zou hebben … veel kan je daar niet meer mee doen. Behalve naar de bank of de post gaan en ze omwisselen.

Foto’s van de overtocht en van Parc de la Briantais

Sport, turbo en patatten

walkingwithluc1 reactie

Het is weeral onze laatste dag op Jersey ☹. Morgen maken we opnieuw de oversteek naar het vasteland.

Onze fietstocht van vandaag zou ons naar het Noordwesten brengen, meer bepaald naar de restanten van Grosnez Castle.

Deze kasteelruïne werd gebouwd in de 14e eeuw .Philippe de Carteret verdedigde het tegen de Fransen toen zij tussen 1461 en 1467 de helft van Jersey in handen hadden, maar het is een ruïne sinds het midden van de 16e eeuw.

De uitzichten zijn er wel prachtig. Dat was ook onderweg het geval maar er is één nadeel aan mooie uitzichten … je moet ervoor meestal voor klimmen. En vandaag zijn we weer serieuze stijgers tegengekomen. Maar ja, dan gaat de fiets op sport of turbo en dat gaat dat zonder problemen.

Wat we ook heel veel gezien hebben vandaag zijn aardappelvelden. Zo ver je kon zien, aan beide kanten van de weg … patatten.

Niet zo maar een patat maar wel de Jersey Royal. Rond 1878 liet een boer uit Jersey, Hugh de la Haye, vrienden een grote aardappel zien die hij had gekocht. Hij had 15 ‘ogen’: punten waaruit nieuwe planten ontspruiten. Ze sneden deze aardappel in stukken en plantten die in een côtil (een steil aflopend veld) boven de vallei van Bellozanne. Eén plant produceerde niervormige aardappelen, met een papierdunne schil, die ze de Jersey Royal Fluke noemden. Dit werd later afgekort tot “Jersey Royal”.

De aardappelteelt is goed voor 70% van de totale groenteteelt in Jersey. 99% van de oogst wordt uitgevoerd naar het Verenigd Koninkrijk.

Om onze dag af te sluiten zijn we nog even naar de zeedijk gereden om daar een ijsje te eten. Dat hebben we wel verdiend.

De fietstocht

De foto’s

Saint Helier

walkingwithlucEen reactie plaatsen

De weersvoorspellingen voor vandaag waren dus slecht, heel slecht. Het zou heel de dag regenen en de wind zou tot windkracht 5 halen.

Daarom hadden we besloten om te voet naar het centrum van Saint Helier te gaan. En toen we vertrokken regende het inderdaad maar heel lang duurde dat niet. Het is quasi heel de dag droog gebleven. Nu ja, klagen doen we daar niet over.

De gemeente “Saint Helier” is genoemd naar Hélier (of Helerius), een 6de-eeuwse ascetische heremiet geboren te Tongeren. Zijn sterfjaar is 555 na Christus. Op zijn naamdag (16 juli) vindt een jaarlijkse processie plaats, waarin inwoners van Saint Helier en oecumenische deelnemers meelopen. Het doel van de processie is de voormalige hermitage van Sint-Helier of Sint-Helerius. Hij leefde op Jersey en stond daar bekend als de kluizenaar die de eilanders waarschuwde voor aanvallen vanaf zee. In Normandië en Engeland is hij bekend om zijn genezende gaven.

Tot het einde van de 18de eeuw bestond de stad voornamelijk uit een lint van huizen, winkels en pakhuizen dat zich uitstrekte langs de duinen naar beide kanten van de kerk van Saint Helier het naastgelegen marktplein (sinds 1751, Royal Square). La Cohue (een Noors woord voor gerechtsgebouw) stond aan één zijde van het plein, nu herbouwd als het Royal Court en het Staten gebouw. Het marktkruis in het midden van het plein werd tijdens de reformatie verwijderd. De ijzeren kooi waarin gevangenen werden bewaard is vervangen door een gevangenishuis aan de westkant van de stad. (bron : wikipedia)

Saint Helier is een gezellig winkelstadje met enkele musea, waaronder het Maritime Museum dat wij bezochten. Dit museum herbergt ook de “Occupation Tapistry Gallery”, een collectie van handgemaakte tapijten die de bezetting door de Duitsers in WWII weergeeft.

Ook aan te raden is een bezoekje aan de Central Market, een combinatie van de overdekte markt in Antwerpen en de Vleeshallen in Mechelen. De iets verderop gelegen Fish Market (Bereford Market) is minder spectaculair maar wij hebben er wel lekker gegeten in een restaurantje dat werd uitgebaat en veel bezocht door Portugezen.

Op de terugweg naar ons appartementje hebben we dan nog het nabijgelegen kerkhof met grafstenen uit de 18de en 19de eeuw bezocht.

Morgen gaan we terug fietsen (volgens de planning).

De wandeling