Foto

Oefenen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Alweer een verlengd weekend achter de rug en deze keer hebben we een beetje geoefend voor onze “grote” vakantie die volgende vrijdag gaat beginnen.

Zaterdag hebben we nog wel een beetje in de tuin gewerkt. Maar gisteren zijn we op toeristische uitstap geweest naar Mechelen.

Eerst naar de Minderbroedersgang waar we ingeschreven waren voor “Het Kunstuur” van 12u20. Ik denk dat het onze vierde keer was en ja hoor, ook deze keer was het weer heel boeiend. Vooral de vaak heel persoonlijke verhalen die sommige mensen, zowel bekende als onbekende, vertellen zijn soms ontroerend. Op een uurtje krijg je 29 schilderijen te zien en Fien Sabbe is de gids onderweg.

Een hapje eten gingen we doen in de Vleeshallen. Onderweg ben ik, voor de eerste keer in mijn leven, eens binnengestapt in de Sint-Romboutskathedraal.

En vandaag hebben we onze laatste fietstraining vóór onze vakantie afgewerkt. We reden via de beide Wavers en Duffel naar Lier om dan terug via Waver naar Peulis te rijden. Er stond bijwijlen bijzonder veel wind maar dan ga je gewoon even van “Tour” naar “Sport” hè?

Enkele foto’s:

Rozen in het Vrijbroekpark

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Voor mijn Vrijdaagse wandeling met moeder trok ik vandaag naar het Vrijbroekpark in Mechelen. Dat is altijd een bezoekje waard maar zeker nu de rozen in bloei staan.

De geschiedenis van het Vrijbroek gaat terug tot 1260. Het bestond uit weiden waarvan slechts een beperkt aantal mensen gebruik van kon maken. Het Vrijbroek had zelfs een eigen bestuur. In 1929 kocht de provincie Antwerpen dit stuk grond en stelde het open voor het publiek.

Extra verlengd Weekend – deel 2

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Op donderdag begon dan het “echte” verlengde weekend.

Op Hemelvaartsdag zelf fietsten we naar Hofstade. Daar was immers een grote Rommelmarkt waar wel 25 straten aan deelnamen. Jammer genoeg waren het geen 25 aaneensluitende straten zoals dat op 15 augustus in Boortmeerbeek wel is.

Hier had je een straat met misschien 1 deelnemer, dan weer een straat met een tiental deelnemers om in de volgende straat niemand te zien. Zonder plannetje is het moeilijk om alles te vinden.

Vrijdag was een tuinwerkdag. Zo’n dag waar je meer dan 20.000 stappen doet maar niet van “het erf” komt.

Zaterdag was het te warm om iets te doen.

En gisteren hebben we de fietsen op de auto gezet om daarna vanuit Werchter een fietstochtje te maken door de “achtertuinen van Leuven”.

Dat is een fietstocht die eigenlijk in Heverlee vertrekt maar aangezien hij ook knooppunt 72 in Werchter passeerde, vond ik het eenvoudiger om daar te starten. Sommige stukken kenden we al maar vooral het gedeelte Heverlee, Abdij van Park en het Kasteel van Arenberg was mooi om te ontdekken.

De knooppunten:

De Tocht:

Enkele foto’s

Extra verlengd weekend – deel 1

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Als je deze blog al eens meer leest dan weet je dat ik wel eens van een boottochtje hou.

Ik zal dat van mijn moeder hebben want die gaat nog veel liever een dagje varen.

Toen ik onlangs een berichtje kreeg van Rederij Zilvermeeuw uit Drimmelen dat er vorige woensdag nog plaatsen vrij waren op hun tocht rond Hoeksche Waard wilde het toeval dat ik op die dag net een dagje recup had gepland.

Even gecheckt bij moeder en twee minuten later waren de tickets geboekt, goed voor 7 uur varen inclusief koffie en taart bij ontvangst, een uitgebreide lunch en snacks in de namiddag.

We weten uit ervaring dat je daar altijd waar voor je geld krijgt en deze route hadden we nog niet gevaren. We hadden wel geluk met het weer. Zonnig, niet te koud en vooral droog. Al stond er wel vrij veel wind en die zorgde, vooral op het Haringvliet, voor flink wat deining.

De tocht:

Enkele foto’s:

Zandsculpturen Garderen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Voor onze laatste dag van deze midweek maakten we de verplaatsing naar Garderen.

De Beeldentuin met ruim 150 zandsculpturen en daarnaast ook nog houtsnijwerk en andere beelden begon in 2008 toen Adri van Ee op zoek was naar iets om meer volk te trekken naar zijn lifestyle winkel.

Zandsculpturen leek wel iets te zijn. In het eerste jaar stonden er een tiental. Tegenwoordig werken een dertigtal kunstenaars uit de hele wereld aan de bouw van een 150 sculpturen, het ene al indrukwekkender dan het andere.

Gisteren hebben we er in Armelo ook enkele gezien maar die zijn niet te vergelijken.

Elk jaar wordt een nieuw thema gekozen. Bij mijn vorige bezoek was het de geschiedenis van de TV, dit jaar was het de 750ste verjaardag van Amsterdam.

Als je dit jaar in de buurt van de Veluwe komt, rij zeker eens naar Garderen. Ook bij slecht weer een prima keuze want quasi alles is overdekt.

Lemelerberg en Kasteel Warmelo

walkingwithlucEen reactie plaatsen

De derde dag alweer van de midweek met moeder.

In de voormiddag maakten we een korte maar mooie wandeling op de Lemelerberg. In “Park 1813” is er een rolstoelwandeling die me perfect leek voor iemand met een rollator. Het park werd aangelegd in 1913 naar aanleiding van de 100ste verjaardag van de onafhankelijkheid van Nederland.

Ik had gelezen dat je op de Lemelerberg veel kans had om de Zandhagedis te zien. Dat is, met zijn lengte van 16 tot 20 cm (inclusief staart), de grootste hagedis van Nederland. Ik dacht niet dat ik het geluk zou hebben om er één te zien maar we hebben er drie gezien (en ik heb ze zelfs kunnen fotograferen).

Na de “middagpauze” reden we naar Diepenheim om een bezoekje te brengen aan Kasteel Warmelo. Het is geen echt kasteel maar een mooi landhuis met een mooie tuin. Van 1952 tot aan haar dood in 1971 werd het bewoond door prinses Armgard zur Lippe-Biesterfeld. De naam zal je niets zeggen maar het is de moeder van ene Bernhard Leopold Frederik Everhard Julius Coert Karel Godfried Pieter, Prins der Nederlanden, Prins van Lippe-Biesterfeld. De grootvader van de huidige Koning Willem-Alexander.

In de tuinen, die sowieso het bezoeken waard zijn, zijn er ook een dertigtal zandsculpturen te bezichtigen. Dit jaar is het thema “betoveren”.

De tuin:

Enkele van de 28 zandsculpturen

Paleis Het Loo en de Holterberg

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Tweede dag van de midweek met moeder.

Die dag begonnen we met een korte trip naar Apeldoorn meer bepaald naar Paleis Het Loo. Daar waren we al eens geweest maar toen stond heel het paleis nog in de steigers en toen was het bovendien slecht weer.

Vandaag uiteraard een slecht weer en, zoals ik samen met Conny afgelopen december heb kunnen ontdekken, van steigers of werken is er geen sprake meer.

Het was wel een beetje afwachten wat het zou worden nu moeder tijdelijk (sinds ze twee weken geleden “het verschot” kreeg) een rollator gebruikt als ondersteuning. Maar dat ging prima. Paleis Het Loo is echt wel voorzien op mensen die minder goed te been zijn. De medewerkers zijn er trouwens ook heel vriendelijk en behulpzaam.

Het paleis werd tot 1975 door leden van de Koninklijke familie van Nederland bewoond. Sinds 1984 is het als Nationaal Museum Paleis het Loo opengesteld voor publiek. De term ‘loo’ staat voor een op hogere zandgrond gelegen open loofbos.

Stadhouder Willem III, achterkleinzoon van Willem van Oranje, kocht in 1684 het middeleeuwse kasteel Het Oude Loo aan, om ernaast een nieuw jachtverblijf op te trekken. Het paleis was de zomerresidentie van de Nederlandse stadhouders en koningen van 1686 tot 1975. Het werd voor het laatst bewoond door prinses Margriet en haar echtgenoot Pieter van Vollenhoven. (Bron : Wikipedia)

Na de middagrust zijn we nog even naar de Holterberg gereden.

De Holterberg is een heuvelachtig gebied, dat deel uitmaakt van het Nationaal Park Sallandse Heuvelrug. Hij dankt zijn naam aan het Overijsselse dorp Holten waar wij dus in de Landal zitten. Het natuurgebied omvat veel heidevelden die worden afgewisseld door (naald)bossen. Alleen op de Holterberg komen in Nederland korhoenders voor.

Op de Wullenberg, het zuidelijk deel van de Holterberg, ligt het Natuurmuseum Holterberg waar je een aantal diorama’s kan bekijken. Ze zijn niet allemaal even geslaagd maar wel mooi (en zeker de moeite om met kinderen te doen).

Van het museum zijn we dan te voet naar het nabijgelegen Holten Canadian War Cemetery gewandeld. Daar liggen 1.394 soldaten begraven waarvan 1.355 Canadezen. Er liggen ook 36 Britten, 2 Australiërs en 1 Belg.

Omdat de weg terug naar de parking flink omhoog liep heb ik die alleen afgewerkt om daarna moeder met de auto op te pikken.

Kasteeltuinen Arcen

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Het was nog eens tijd om voor enkele dagen op stap te gaan met ons moeder.

Ik koos deze keer voor Nederland met verblijf in de Landal Twenhaarsveld aan de rand van de Sallandse Heuvelrug en dichtbij de Hoge Veluwe.

Op deze eerste dag maakte ik een ommetje via Arcen om daar de Kasteeltuinen nog eens te bezoeken. “Nog eens” want we zijn daar al vaker geweest.

Maar het is toch elke keer weer anders. Dat gaat zo natuurlijk met tuinen. Niet alles staat op hetzelfde moment in bloei.

Op de locatie van het huidige kasteel stond eerdere bebouwing met de naam Den Kamp. Mogelijk stond er een 14e-eeuws kasteel Den Kamp dat in 1511 werd verwoest. Het zou echter ook kunnen gaan om een versterkte hoeve in plaats van een kasteel. In 1498 werd het namelijk ‘hoff op ten Kamp’ genoemd, in bezit van Wynand Schenck van Nydeggen, de heer van Arcen: een hof wijst doorgaans niet op een kasteel maar op een hoeve.

Nadat Den Kamp was verwoest, bouwde Reiner tussen 1511 en 1522 op dezelfde locatie een nieuw kasteel, dat het Nije Huys wordt genoemd. In 1536 erfde zijn zoon Dirk van Gelder het kasteel Nije Huys en de heerlijkheid Arcen.In 1646 werd het kasteel verwoest bij de belegering van Venlo.

De huidige voorburcht staat op de plek van de verwoeste voorganger en werd in 1653 gebouwd door Marcelis van Gelder, heer van Arcen. Zijn kleinzoon Adolf stichtte in het begin van de 18e eeuw het huidige hoofdgebouw.

De kasteeltuinen zijn na een faillissement in 2012 weer onder de verantwoording gekomen van de eigenaresse van het hele Landgoed Arcen, Stichting het Limburgs Landschap. Limburgs Landschap nam het park weer over en vanaf 26 april 2013 is het park weer open voor publiek. (bron : wikipedia)

Nete & Dijle

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Na enkele weekenddagen werken in de tuin was er vandaag nog eens tijd om de fietsen van stal te halen.

We kozen voor een knooppuntentocht die ons naar Lier zou brengen om van daar dan via de Nete naar het Zennegat te fietsen en dan verder via de Dijle naar Mechelen.

In Lier maakten we een eerste tussenstop bij Café René op het Zimmerplein. Herr Flick of Von Smalhausen hebben we er niet gezien 😉.

In Duffel was het behoorlijk druk op het jaagpad want daar was de jaarlijkse vlottentocht van de scouts bezig. Toen wij passeerden stonden ze nog allemaal op het jaagpad en we zijn maar niet blijven wachten tot ze te water werden gelaten.

Aan de samenkomst van Nete en Dijle kozen we deze keer niet voor de fietsbrug richting Zennegat maar bleven we op de andere oever. Deze kant hadden we nog niet gezien. Het was er in ieder geval veel rustiger fietsen. En bovendien kregen we nog wat spektakel op de “Grote Vijver”.

In plaats van de knooppunten te volgen door het centrum van Mechelen kozen we aan het Rode Kruisplein voor de vesten richting Nekker. Die zijn sinds de herinrichting van de Vesten best aangenaam om te fietsen.

Met nog enkele kilometers te gaan nog een laatste drankpauze in de Zomerbar aan het Kasteel van Zellaer.

We zijn geëindigd met 50 km op de teller.

De knooppunten: 1 – 37 – 36 – 35 – 49 – 48 – 40 – 5 – 31 – 66 – 56 – 55 – 51 – 96 – 57 – 99 – 44 – 1

Enkele sfeerbeelden

Erfgoeddag 2025

walkingwithlucEen reactie plaatsen

Afgelopen weekend zowel op zaterdag als op zondag naar Mechelen geweest.

Zaterdag was het om, eindelijk, een gesigneerd stripalbum van Charel Cambré te bemachtigen. Conny had gezien dat hij naar de Standaard Boekhandel kwam om zijn nieuwste album te signeren. Wij dus naar de IJzerleen in Mechelen. Een halfuurtje aanschuiven en naar huis gaan met een toch wel heel gepersonaliseerd album. Maar ja, hoe vaak gaat die man een tekening kunnen maken voor een naamgenoot?

Ook op zondag trokken we naar Mechelen maar dan voor de Erfgoeddag 2025.

In het Stadsarchief stelden ze een selectie van de ruim 20.000 affiches die ze daar bewaren ten toon. Ik ben een grote fan van oude affiches dus daar moesten we zeker naartoe. Ze hebben me niet teleurgesteld. Wat wel opviel waren de sponsors van de sportevenementen : Groene Michel, Rode Michel, Belga, Tigra …

Naar huis rijden deden we via Depot Rato aan de Leuvensesteenweg. Daar wonen de Mechelse Reuzen samen met het Mechelse Ros Beiaard. Defamilie verhuisde recent naar Muizen in een grotere woonst. Iedereen in de familie was al generaties lang beroemd om hun unieke talenten. Ze stonden niet alleen bekend om hun grootte, maar ook om de grote dingen die ze deden. Grootvader Reus was ooit de kampioen van het sjoelbakken, Vader Reus had een gave voor hoefijzerwerpen. Moeder Reus had een elegant talent: ze was een meester in kegelen. Klaaske, de oudste zoon, had een passie voor petanque. Mieke was steltloper, op hoog niveau. Janneke, de allerkleinste was dol op ganzenbord.