Musea, Concert en wandelen

Het laatste weekend “voor de feesten”.

Dat weekend begon voor mij op vrijdagochtend in de garage. Daar heb ik mijn Ford Kuga geruild voor een Peugeot 2008 GT. Nu al? Die auto is toch nog geen jaar oud? Da’s waar maar op die 11 maanden tijd heeft hij al drie keer in de garage gestaan met een motorstoring en evenveel keer hebben ze me verteld dat er niets aan de hand is want dat de computer zegt dat er niks verkeerd is. Met zo’n wagen kon ik echt niet met een gerust hart blijven rondrijden. Toen ik dan twee weken geleden die Peugeot in de toonzaal zag staan was ik direct verkocht. Omdat het een toonzaalmodel was hoefde ik ook niet lang te wachten. WinWin dus.

Zaterdag zijn we dan naar Brussel getrokken voor een mini-uitstapje. ’s Avonds stonden Nits geprogrammeerd in het Koninklijk Circus en tegenwoordig koppelen we daar een overnachting aan vast. Dat maakt het toch allemaal veel rustiger en aangenamer. Zeker wanneer je een hotelkamer kunt vinden op 300 meter van de zaal.

Maar voor het zover was hebben we genoten van Brussel met bezoekjes aan het Magrittemuseum en het Muziekinstrumentenmuseum. Tussendoor een lekkere pizza gaan eten in een piepklein Italiaans restaurantje in de Anspachlaan, recht tegenover die andere concertzaal, de Ancienne Belgique. Je staat er niet bij stil maar voor je het weet heb je 11 km gewandeld.

’s Avonds was het dan de beurt aan Henk Hofstede, Robert Jan Stips en Rob Kloet. Ze gaven twee uur het beste van zichzelf. Mijn collega’s kennen Nits niet en dan vragen ze wat voor soort muziek ze brengen. Onbeantwoordbaar is die vraag. Ze zijn immers niet in één hokje te plaatsen. Alhoewel, misschien wel maar dan is het in het Nits-hokje. De afgelopen 10 jaar hebben we 6 keer gezien en ze hebben ons nog nooit teleurgesteld.

Vandaag hebben we het rustig aan gedaan. Na het ontbijt in Brussel rustig naar Mechelen gespoord en vandaag terug naar Peulis. Deze namiddag zijn we dan in Rijmenam een ingekorte versie van de Cassenbroekwandeling gaan doen. Het was dan ook zalig wandelweer.

Cassenbroek

Het blijft maar nazomeren.

In een T-shirt gaan wandelen op 26 oktober zou eigenlijk niet mogen maar we kunnen er maar van genieten.

Voor onze wandeling zijn we het vandaag niet ver gaan zoeken. Het was weeral een tijdje geleden dat we Cassenbroek nog eens hadden bezocht dus trokken we naar Rijmenam.

Vertrekken doen we op het Stationsplein. Via de Sint-Jansstraat, de Kikshamlei en de Oude Keerbergsebaan wandelen we rond de oude gebouwen van meubelfabriek Meurop.

Rechtsaf de Kruisstraat in om dan zowel de Lange Dreef als de Korte Dreef over te steken. Via de Broekstraat en de Huurstraat bereik je Cassenbroek. Het water aan het vlonderpad leek hoger te staan dan andere jaren.

Met een beetje geluk zie je er wel eens een ree. Vandaag hadden we dat geluk want we zagen er zelfs 2. De ene verborgen achter bosjes, de andere rustig grazend in de wei.

Via de Heidijkstraat en de Broekstraat bereik je de Elststraat die overgaat in het Heidijkpad dat dwars door de Esltloopbeemden loopt. Daar waren er dan weer heel veel paddenstoelen te zien.

Via de oevers van de Dijle en het Heemkundig museum kwamen we terug op het Stationsplein aan.

Cassenbroek met de fiets

Na een voormiddagje werken in de tuin was er gisterennamiddag nog tijd voor een fietstochtje. Niet te ver want we werden ’s avonds nog in CC Zwanenberg in Heist op den Berg verwacht.

We vertrokken aan knooppunt 1 in Peulis. Van daar ging het via Sportcentrum Berentrode in Bonheiden en achter het Ziekenhuis Imelda naar Cassenbroek.

Dit natuurgebied tussen Bonheiden en Rijmenam lag er bijzonder nat bij. Gelukkig hadden we voor de fiets gekozen want het wandelpad dat we daar al eens durven volgen leek volledig blank te staan.

In Rijmenam namen we het jaagpad langs de Dijle tot aan de Hansbrug in Haacht. Via Keerbergen ging het richting Grasheide om van daar naar Putte te fietsen en via de Schaapstraat (de tofste afdaling in de buurt) verder naar het startpunt. Er stonden bijna 35 km op de teller.

’s Avonds werden we dan in de Zwanenberg verwacht voor de theaterversie van de Volksjury.  Voor hen die ze niet kennen, De Volksjury is een razendpopulaire podcast van Laura Scheerlinck en Silke Vandenbroeck die maandelijks 375.000 luisteraars heeft. Sinds 2017 vertellen de twee dames elke twee weken het waargebeurde verhaal van een moordzaak uit binnen- of buitenland.

Nu brengen hun podcast naar het theater met 23 shows waarin ze niet opgeloste  zaken naar voor brengen. Ze hebben zelf zo hun theorieën over wat er kan gebeurd zijn maar ook het publiek mag eigen theorieën naar voor brengen. Uiteindelijk wordt er dan door middel van kaartjes gestemd over de oplossing. 

Hoewel ik zeker niet tot het doelpubliek hoor (dat zijn blijkbaar vrouwen tussen de 18 en 35 en dus geen venten van tegen de 60) was het best aangenaam. De muziek stond weliswaar veel te luid, het dansnummertje met deelname van het publiek had geen greintje meerwaarde en ik  ben sowieso geen fan van actieve deelname aan voorstellingen maar toch was het amusant. De VRT was er trouwens en ik ben zelfs een paar seconden in beeld geweest.

Wij hebben trouwens mogen helpen met het oplossen van het mysterie van de Marie Célèste.

De fietsknooppunten van de fietstocht: 1 – 70 – 73 – 73 – 22 – 83 – 23 – 64 – 24 – 63 – 4 – 3 – 2 – 2 – 26 – 1 

De foto’s van de fietstocht