Waterkantwandeling

Omdat ik afgelopen zondag met moeder onze jaarlijkse afspraak had het Vlaams Muziek Theater (Gravin Maritza), was zaterdag de enige mogelijkheid om te gaan wandelen.

We zochten een wandeling die niet te ver weg was en al snel stootte ik op de Waterkantwandeling.

Deze wandeling van zo’n 7km vertrekt aan Domein Roosendael in Sint-Katelijne-Waver. Parkeren moesten we wel iets verder doen want aan Roosendael was geen enkel plekje vrij.

De wandeling vertrekt door het Pannevarenbos naar het Fort van Walem. Na het oversteken van de N1 gaat het verder naar de kleine vijver van de Put van Walem. In tegenstelling tot eerdere wandelingen in de buurt waarbij we tussen de vijver en de E19 wandelden ging de route nu langs de “binnenkant” van de vijver. Een bijzonder mooi stukje om door te wandelen.

Daarna ging het verder naar Nete en over de Brug van Walem terug naar Domein Roosendael waar we afklokten op 7,50 km.

Een heel mooie wandeling die voor herhaling vatbaar is.

De knooppunten: 180 – 253 – 248 – 249 – 331 – 170 – 171 – 221 – 177 – 227 – 179 – 180

De foto’s:

Winterwandeling

Vorige week zag ik op Facebook een postje van CC Zwanenberg passeren over Pass Thru Fire, een tributeconcert rond Lou Reed. Ik ken wel wat nummers van Lou Reed maar ik zou niet zeggen dat ik een fan ben.

Maar toen zag ik de namen van de artiesten : Patrick Riguelle (zang/gitaar/lapsteel), Guy Swinnen (zang/gitaar), Axl Peleman (bas), Jan Hautekiet (keyboards), Bjorn Eriksson (zang/gitaar/pedalsteel), Piet De Pessemier (zang/gitaar), Seraphine Stragier (cello/viool/harp), Ron Reuman (drums).

Die eerste vier namen spraken me zeker wel aan en zullen wel door iedereen gekend zijn. Eriksson blijkt Ex-Zita Swoon te zijn en Piet de Pessemier heeft nog bij Monza gespeeld. Seraphine Stragier hebben we nog zien spelen met Jonas Winterland en Ron Reuman drumde o.a. bij Laïs en Kadril.

Zet deze mensen samen op één podium en je krijgt bijna 2 uur top-entertainment in de plaats. Eén van de betere concerten van de afgelopen tijd. Absoluut dus geen spijt van deze last minute beslissing om ticketjes te kopen en richting Heist op den Berg te rijden.

Vandaag weer richting Heist gereden maar halverwege haltgehouden in Beerzel voor de jaarlijkse Putse winterwandeling die elk jaar in een andere deelgemeente plaatsvindt. Vandaag was dat dus Beerzel.

We kozen voor de 6 km (ook al bleek die volgens mijn app wel 7,5 km ver te zijn). Het was een mooie wandeling maar ook een hele zware wandeling. Niet omdat we rond het hoogste punt van de Provincie Antwerpen wandelden (al speelde dat natuurlijk wel mee) maar vooral omdat er nog veel ijs lag. De dooi is weliswaar ingezet maar ontspannen wandelen was op een groot deel van het traject niet mogelijk. Zeker op Beerzelberg zelf was het behoorlijk lastig.

Maar we hebben het toch maar weer gehad.

De wandeling:

De foto’s:

Winterapocalyps

We hebben het overleefd … de “apocalyptische” winterprik van de afgelopen week.

Nu ja, apocalyptisch … zo leek het wel wanneer je de krant opensloeg of radio of tv aanzette. Soms vraag ik me wel eens af hoe we dat vroeger deden, toen er nog geen internet was. Hoe heb ik de winter 1986-1987 en 1987-1988 overleefd? Elke dag met de fiets 8 km naar het station fietsen door weer en wind. Daar aankomen en de ijspegels van de bivakmuts trekken. Het Albertkanaal dat dichtgevroren was. Zelfs de zee bevroor.

Ook in de jaren ’90 was het nog behelpen. Toen had ik al wel een auto maar nog altijd geen internet. Wel ’s morgens een uurtje vroeger opstaan om op BRT Teletekst te gaan zien welke wintercode het was … A, B, C, D of E. Kleurcodes bestonden toen nog niet.

Afin … bij ons in de Kempen viel het nog best mee wat sneeuwval betreft. Maar ik was wel blij dat ik gewoon kan thuiswerken want ik ben geen fan van dit weer. Naast de baan wel maar op de baan … dat hoeft voor mij niet.

De katten zijn er ook geen fan van. Maar je ziet ze nu wel beter lopen😉

De laatste tijd laten ook de hertjes van Peulis zich vaker zien, ze lopen zelfs gewoon door de tuin. Jammer genoeg op momenten dat er geen fotocamera in de buurt is maar ze zijn er wel. Met een beetje geluk worden ze eens gefilmd door het voederhuisje dat ik voor mijn verjaardag heb gekregen. Dat is er immers eentje met camera, wifi-verbinding en vogelherkenningsprogramma … super leuk is dat. Ik probeer binnenkort wel eens wat filmpjes te publiceren op deze blog.

Ik heb ook gemerkt dat niet elke gemeente hetzelfde reageert bij winterweer. In Bonheiden besparen ze blijkbaar serieus op het zout. We hebben vandaag een wandeling van een vijftal kilometer gedaan waarvan de helft op grondgebied Bonheiden en van zout hebben ze daar blijkbaar nog niet gehoord. Met alle gevolgen van dien. De baantjes lagen er spekglad bij. Zelfs te voet was het levensgevaarlijk.

Door Den Battelaer naar het Zennegat (en terug)

Na een vrijdagnamiddag op stap met moeder (naar Laura Lynn in CC De Werft in Geel Godbetert) een zaterdagnamiddag winkelen, shoppen en beginnen met het plannen van onze grote vakantie) trokken we zondag nog eens de wandelschoenen aan.

We zochten het dichtbij namelijk het voetbalterrein van SK Heffen aan de Gentsesteenweg in Mechelen.

Naast het voetbalterrein begint namelijk Den Battelaer, een oud overstromingsgebied tussen de Zenne en het kanaal Leuven-Dijle. We zijn daar al eerder gaan wandelen en toen was het daar vreselijk modderig. Nu lag er meer ijs dan modder. Op een gegeven moment waren we wel heel blij met onze waterdichte Meindls. Het volledige pad was overstroomd, zo’n 10 à 15 cm diep in het midden.

Maar we zijn er met droge sokken door geraakt.

De knooppunten : 80 – 77 – 78 – 79 – 86 – 87 – 88 – 132 – 130 – 131 – 163 – 80

De foto’s:

De wandeling:

Boerenkrijgwandeling

Gisteren was het na al die regen van de afgelopen dagen nog eens vrij deftig weer om te gaan wandelen, tenminste wanneer je een warme winddichte jas en een muts had.

Wij trokken naar Berlaar voor de Boerenkrijgwandeling (knooppunten 31 – 72 – 73 – 74 – 76 – 75 – 11 – 59 – 81 – 31). Dat wandeling was “maar” 6,6 km maar het zou wel een droge wandeling worden.

Over de Boerenkrijg zelf zouden we niet veel te weten komen. Aan de oude pastorie vonden we een infobord maar verder op de wandeling niets meer. Erg was dat niet want het was een leuke wandeling die ons naar het pittoreske Gestel bracht.

Terug naar normaal

Oef … ze zijn voorbij. De vervelendste dagen van het jaar. De jaarwisseling.

Ik ben er nooit fan van geweest van die dagen. Je moet er de kranten maar op nalezen : dronkenschap, vernielingen, vandalisme, ongevallen met vuurwerk …

En waarom? Omdat de aarde nog eens rond de zon is gedraaid. Tenminste, voor ons toch.

Voor de Chinezen is dat pas op 10 februari. En de Joden vieren het in oktober. Die zitten dan trouwens in 5785 in plaats van in 2024.

Als het werk dat vorige week donderdag nog in mijn werkbak lag nu uit die werkbak zou verdwenen zijn dan ha dik misschien nog iets aan Nieuwjaar gehad maar neen hoor, het zat er gisteren nog altijd in.

Akkoord, we hebben zondag en maandag nog eens lekker gegeten maar daar houdt het dan toch ook op?

Afin, waarschijnlijk me nog een dikke week ergeren aan al die mails en telefoontjes die beginnen met “beste wensen” en we kunnen terug “normaal” leven.