Plannen wijzigen

Alweer een goedgevulde week achter de rug, een week die niet volledig volgens plan is verlopen.

Afgelopen woensdag nam ik een snipperdag omdat ik naar het AZ Sint Jozef in Turnhout moest voor mijn jaarlijkse check up bij de oogarts. Dat is zo één van die zaken die je moet doen wanneer je in het Zorgtraject Diabetes zit. Gelukkig ging het daar vrij vlot en waren de resultaten positief. Nog altijd geen sporen van diabetische retinopathie te zien op mijn netvlies. En ik zie nog altijd even goed (of even slecht?) als vorig jaar.

Omdat ik toch een hele dag vakantie had was moeder meegereden. Het plan was om naar Meersel Dreef te rijden, daar een wandeling te doen en iets te eten in de brasserie. De weg naar Meersel Dreef was er echter een met veel hindernissen. En toen we uiteindelijk aankwamen was de brasserie gesloten. Geen koffie, geen lunch … Dan ook maar geen wandeling behalve een kort uitje doorheen het Mariapark.

Na deze wandeling terug naar Turnhout waar we iets zijn gaan eten en wat boodschappen hebben gedaan om, eens terug in Vorselaar, daar nog een wandeling van 3,5 km te doen.

Vrijdag stond er ook een uitstap gepland maar het weer was veel te slecht.

Zaterdag zouden Conny en ik aanvankelijk ook ergens gaan wandelen maar onze “achterban” deed ons onze plannen omgooien. Heel erg was dat niet want het was toch geen weer om te gaan wandelen.

Gisteren was het dat wel. Ik vorige week een wandeltip van Wandelknooppunt.be gezien op Facebook die me wel aansprak. Daarvoor moesten we naar Loonbeek, deelgemeente van Huldenberg. Niet zo ver rijden en het leek zeker de moeite waard.

Daar kan je de Margijswandeling doen (knooppunten: 216 – 219 – 223 – 222 – 221 – 104 – 103 – 102 – 212 – 213 – 214 – 215 – 216). Vertrekken deden we aan Kasteel Van der Vorst, Sint-Jansbergsteenweg 24 in 3040 Loonbeek. Daar is een parking op een paar 100 meter van knooppunt 216.

De wandeling begint met een fikse klim door het Margijsbos. Het gaat verder langs de Dijle naar het Natuurreservaat de Doode Beemde. Via de oevers van de Ijse gaat het dan terug naar de parking.

Onderweg wel een beetje regen gehad maar verder was het een heel mooie wandeling, eentje om te bewaren. Wel jammer dat we onderweg niets zijn tegengekomen waar we een koffietje of zo konden drinken.

Inhaalbeweging

Ondertussen zijn er alweer een aantal dagen gepasseerd sinds het laatste bericht.

Je zou dan misschien denken dat er dan niets vermeldenswaardig is gebeurd maar dat is niet het geval geweest hoor.

Er is voldoende gebeurd maar er is niet altijd de tijd of de goesting (of allebei) om even achter die laptop te kruipen en die foto’s te bewerken en/of een stukje te schrijven.

Zo hebben we afgelopen woensdag de verjaardag van Conny gevierd. Een smakelijk ontbijt bij Tante Trien in Heist op den Berg, schoenenshoppen bij Torfs in Temse, fietstochtje naar Battel met bezoekje aan de Batteliek … afin, een fijne dag.

En afgelopen vrijdag ben ik met moeder naar het Kasteel van Laarne gereden waar op dit moment Bloemenbanket loopt. We maakten van de gelegenheid gebruik om de Gentse kant van de familie nog eens te bezoeken. We zien elkaar niet zo vaak dus grijpen we elke gelegenheid aan om even bij elkaar binnen te springen.

Omstreeks 1200 werd er in Laarne een houten paalconstructie opgetrokken. Kort daarop hoogde men de grond op en kwam er een nieuwe, sterkere opbouw. Pas circa 1300 verrees het eerste stenen gebouwtje waaruit later het huidige poortgebouw ontstond. Daarna evolueerde de kasteelzone in minder dan anderhalve eeuw naar de huidige waterburcht. Na een restauratie in 1962 doet het dienst als museum bekend om zijn collectie van zilverwerk.

Het poortgebouw, de weermuur, de drie ronde torens en de donjon van Kasteel Laarne is opgetrokken uit Balegemse steen. De donjon was via de weermuur verbonden met de drie verdedigingstorens. Deze vallen op door de stenen torenspitsen.

De dakconstructie van de donjon stamt uit de tweede helft van de 17e eeuw. In de loop der tijd verdwenen de kantelen, de valbrug en valhekken. Een vaste brug met drie bogen en de loggia (het barok voorgebouw) stammen uit de 17e eeuw toen de hoofdingang naar het dorp werd verplaatst. Daarnaast werden de verbindingsmuren tussen de verdedigingstorens vervangen door woongedeelten. Die worden gekenmerkt door grote ramen met kruiskozijnen.(Bron: Wikipedia)

De tentoonstelling Bloemenbanket toont het werk van de floristen Tim Beyens, De Wolf, Owen Wim De Ruyver, Moniek Vandenberghe, Haruko Noda, Julie & Sarah Vanneste, Elena Werner, Chantal Van Damme, Nele Destoop, Kruiden Claus, Gentse Azalea & Dhaese Plants.

Zij werkten samen met Hannes Couvreur, Scheppersinstituut Wetteren o.l.v. Tom De Wilde, Tectura Melle o.l.v. Dominique Bauwens, PTI Kortrijk campus Wetenschap & Groen.

Het was zeker mooi en het bezoek meer dan waard maar je kan het niet vergelijken met de Floraliën van vroeger.

Moeder heeft er in ieder geval weer van genoten al heeft ze nog meer genoten van het bezoek aan haar drie Gentse neefjes.

Leuven

Mijn weekend lijkt de hele tijd in het teken van Leuven te hebben gestaan. Niet dat het zo gepland was nochtans.

De uitstap vrijdag naar het Provinciaal Domein in Kessel-Lo was dat wel maar de bezoeken van gisteren en vandaag waren dat eigenlijk niet. De oorzaak van deze bezoekjes was een zieke kat.

De kat van de (plus)dochter is behoorlijk ziek en aangezien het baasje op weekend moest zijn wij dan maar 2 keer op ziekenbezoek geweest. Gisteren met de auto en dan een wandeling door de stad gemaakt.

Vandaag met de fiets en zo nog eens het mooie Wijgmaalbroek bezocht en een mooi stuk langs het kanaal Leuven Mechelen gereden.

We hadden die tocht al eens eerder gedaan maar toen had ik mijn fotocamera niet mee. Deze keer dus wel. 

Rijmenam – Leuven – Rijmenam (knooppunten 73 – 22 – 83 – 23 – 25 – 71 – 72 – 30 – 35 – 40 – 81 – 04 – 80 – 33 – 12 – 93 – 31 – 32 – 28 – 97 – 20 – 77 – 41 – 65 – 73)

Kessel-Lo

Na een bijzonder drukke eerste werkweek na de vakantie was het vandaag tijd om te ontspannen. Omdat Conny moest werken ging ik nog eens op stap met moeder.

We verplaatsten ons naar onbekend terrein namelijk het Provinciaal Domein Kessel-Lo. Daar zouden we de Loverarenbroekwandeling doen.

Ooit was het Lovenarenbroek een groot moerasgebied, in de vallei van de Dijle, dat zich uitstrekte van de 12de-eeuwse Leuvense ring tot aan de voet van de Kesselberg. Tegenwoordig is het een educatief natuurgebied in het provinciedomein Kessel-Lo, beheerd door Natuurpunt. Deze korte wandeling vertrekt in het provinciedomein en leidt je langs twee prachtige vijvers naar verdoken kleine wegjes tussen tuinen en huizen van Beneden-Kessel, om uiteindelijk uit te komen aan de abdij van Vlierbeek.

Op het einde van de wandeling brachten we ook een bezoekje aan de Abdij van Vlierbeek.

Daar werd in 1127 een priorij gesticht door de Benedictijnen van Affligem. Rond 1165 werd ze verheven tot abdij. Tijdens de Franse overheersing werd het klooster (net zoals alle andere kloosters) opgeheven. De monniken werden verdreven. De gebouwen en de inboedel werden verkocht. Toen in 1798 de Boerenkrijg uitbrak, opereerden de opstandelingen onder meer vanuit de abdij. Op 25 oktober 1798 trok de aanvoerder Corbeels met 3000 “brigands” van Diest naar Leuven en logeerde met zijn verzetsleger op de hoogte van Kessel en Linden. Op 1 december kwam het tot een treffen en men zegt dat de Fransen er 60 doden achter lieten.

De Leuvenaar Jan Antoon de Becker, broer van een der monniken, was de nieuwe eigenaar geworden. In 1801 keerden de abt en enkele monniken terug, maar tot een echte bloei van de abdij kwam het niet. In 1838 stierf de laatste monnik van Vlierbeek.

De abdij en het kerkhof zijn zeker een bezoek waard. Je kan er “In de Rozenkrans” ook nog iets eten of drinken.

Liedjes

Ken je dat van die mooie liedjes? Die duren niet lang hè?

Wel, in ons geval dus twee weken. Na ons weekje fietsen in Zuid Holland als training voor het wereldkampioenschap windop fietsen, lag er nog een andere uitdaging voor ons klaar in Peulis.

Er was immers nog een berg werk te doen in de tuin zoals het maaien van enkele honderden vierkante meters gras, hoog gras dus. Een behoorlijke karwei, zeker voor het “kleine” bosmaaiertje op batterijen dat we zelf hebben.

Gelukkig kwam buurman Jean-Marc op de tweede dag “to the rescue”. Hij zag me sukkelen en stelde voor dat ik zijn quasi professionele bosmaaier zou gebruiken. De viertaktmotor was een stuk krachtiger zodat we op die tweede dag meer dan twee keer zo snel vooruit gingen. Zelfs zo snel dat ’s avonds alle gemaaide gras weg was.

Ook de andere dagen werden voornamelijk gevuld met tuinwerk al was er ook nog wel de tijd voor een fietstochtje, een rommelmarktje en een historische avondwandeling in Vorselaar.

En daarmee zit onze “zomervakantie” erop. Het was kort maar mooi.