Er staan een hele hoop zaken op ons to-do-lijstje maar één ding moesten we absoluut zeker afvinken tijdens deze vakantie … een bezoekje aan Thuin en zijn hangende tuinen.
Thuin is een oude stad. Het wordt al in de negende eeuw vermeld onder de naam Tudinium Castellum en was eigendom van de Abdij van Lobbes.
In 888 ging Thuin samen met Lobbes deel uitmaken van het prinsbisdom Luik. De stad bereikte haar grootste bloeiperiode onder prins-bisschop Notger (10e – begin 11e eeuw), die haar snel van indrukwekkende vestingwerken voorzag, gezien haar strategische ligging aan de grens van zijn prinsbisdom. Sindsdien was Thuin de meest westelijke van de Goede Steden van het prinsbisdom Luik.
De Engelse industrieel Thomas Bonehill richtte begin 19e eeuw verschillende metaalfabrieken op in de bossen rond Thuin, waar historisch veel laagovens actief waren. Er was ook een kanonfabriek en een spoorontsluiting via het station Hourpes. De 19e eeuw kende grote spanningen tussen de laagstad, waar de arbeiders woonden, en de bovenstad van aristocraten, religieuzen en militairen. De arbeiders, die werkten in molens op de Biesmelle, in leerlooierijen en in de tabakskweek, werden denigrerend makas genoemd (smeedhamers). Zelf spraken ze over de hoogstedelingen als catulas (dieven).
De kanalisering van de Samber in 1829 zorgde voor tewerkstelling in de scheepsbouw. In Thuin waren niet minder dan vijf werven waar binnenschepen werden gebouwd. Ook de spoorwegen brachten welvaart. Thuin lag op de lijn Parijs-Brussel-Keulen en kreeg mondaine allures toen de gemeente eind 19e eeuw een casino opende. In het kielzog kwam ander vermaak, zoals luxewinkels, pedalo’s en een “strand”. Het casino werd in 1901 gesloten en in 2018 afgebroken. (Bron : Wikipedia)
Vandaag is het een stadje waar je heel mooi kan wandelen maar je mag niet vergeten stevige schoenen aan te doen. Er zijn meerdere stevige beklimmingen, vaak op moeilijk begaanbare kasseien.
Wij hadden bij het Toeristische Dienst een wandelkaart met 3 wandelingen gehaald, telkens vertrekkend aan het Belfort waar die dienst is gevestigd. Onderweg besloot ik om de hangende tuinenwandeling te combineren met de binnenvaartwandeling. Conny zal zeggen dat ik het weer beter wist en dat ik verkeerd ben gelopen maar dat moet je niet geloven hoor 😉.
Wat er ook van is … Thuin is zeker een bezoekje waard. Wij hebben het ons alvast niet beklaagd.
walkingwithluc 