De Lente en Pasen … beide staan eigenlijk symbool voor het nieuwe leven maar ook een beetje voor afscheid van het oude leven (de winter).
Ik heb het wel vrij gepast gevierd. Zaterdag hebben Conny en ik het einde gevierd van de twee tuinhuizen die bij Conny in de tuin stonden. Het heeft ons een paar zaterdagen gekost maar er is nu ruimte voor iets nieuws.
Gisteren, op Pasen dus, ben ik met mijn moeder naar het Westvlaamse Tielt. Daar vierde een jeugdvriend van haar zijn 60ste huwelijksverjaardag en daar offer ik graag mijn vrije zondag voor op. Zowel de gastheer en gastvrouw als mijn moeder hebben er enorm van genoten en ik heb smakelijk gegeten … WinWin toch?
Ook vandaag is er heel smakelijk gegeten maar deze keer moest ik niet zo ver rijden. Boortmeerbeek ligt nets iets dichterbij dan Tielt. In de voormiddag hebben we, net als gisterenavond, nog een mooie lentewandeling gemaakt door Peulis en Rijmenam. Als die bloesems en knoppen, lammetjes in de weide, paardenbloemen in de wei en vogeltjes die zingen. Het leven kan soms mooi zijn.
Na de wandeling trokken we dan met z’n allen naar Silo’s in Boortmeerbeek waar enkele verjaardagen werden gevierd en waar, alweer, smakelijk werd getafeld.
Terug in Vorselaar ben ik dan nog effe naar een wei in de buurt gefietst omdat daar toch zooooooo’n schattige paardjes staan. Die moesten op de gevoelige plaat, allez … op het geheugenkaartje.
walkingwithluc 