Een tijdje geleden zag ik in de Standaard Boekhandel een boekje liggen met als titel “Grensgevallen – wandelen op de taalgrens in de Vlaamse Ardennen”. In het boekje 5 knooppuntenwandelingen die de knooppunten van de Vlaamse Ardennen met die van het Pays des Collines met elkaar verbinden.
Eerst even Conny’s auto bij de garage gedropt en dan op weg naar Ronse meer bepaald naar het Muziekbos. Volgens de overlevering zou in dit bos in 1888 de naam Vlaamse Ardennen zijn bedacht door schrijver Omer Wattez en zijn vriend Pol De Mont.
Vertrekken deden we aan Bistro Boekzitting. Een koffietje vooraf was helaas niet mogelijk want de bistro was niet open. Dan maar verder richting taalgrens. Eenvoudig was dat niet. Een zwaar geaccidenteerd parcours met moeilijk begaanbare ondergrond. Je moest soms echt opletten om niet onderuit te gaan. Waarschijnlijk daarom dat we een paar pijltjes hebben gemist. Maar met mijn Garmin eTrex, de GoogleMaps van Conny en de (eerder onduidelijke) kaart in het boekje vonden we telkens het juiste pad terug.
Volgens het boekje zouden er in Ellezelles een massa aan cafés en restaurants zijn. Dat is ongetwijfeld waar maar probeer er op een maandag maar eens eentje te vinden dat open is. Gelukkig vonden we aan de kerk wel één café waar we iets konden drinken.
Ellezelles is trouwens bekend voor de jaarlijkse heksensabbat ter nagedachtenis van de heks Quintine de le Clisserie die daar in 1610 op de brandstapel is gezet. Het zou ook de plaats zijn waar op 1 april 1850 ene zeker Hercule Poirot werd geboren.
Via de Fiertel en Kapel Lorette die in 1676 in opdracht van Pastoor Christophe de la Tenre werd gebouwd wandelden we terug naar onze vertrekplaats in het Muziekbos. Bijna 15 km op de teller en ons terdege bewust van het feit dat het lang geleden was dat we nog een wandeling om te wandelen hebben gedaan.
De terugweg naar huis ging gelukkig behoorlijk vlot ondanks een passage over de Brusselse Ring tijdens de spits.
En daarmee is de kop van onze laatste week vakantie er ook af.
walkingwithluc 