Nog enkele uren en 2015 is een feit.
Deze laatste dag begon zoals de meeste laatste dagen van een jaar. De auto achtergelaten op een nagenoeg verlaten parking aan het station. Een nagenoeg lege trein naar Antwerpen genomen om nog een halve dag te werken op een nagenoeg verlaten afdeling.
De avond zal ook wel traditioneel verlopen: Verschillende hapjes verorberen terwijl we naar Silvester Stadl kijken op ARD of ZDF;
En dan begint de “week der verschrikking”. Overal waar je komt, iedereen die je tegenkomt, iedereen die je aan de lijn krijgt … overal en altijd hoor je “mijn beste wensen hè …”. Het is niet aan mij besteed. Ik vind het allemaal zo overroepen. Vandaag is het donderdag, morgen is het vrijdag (en toevallig ook een vrije dag), dan volgt het weekend en maandag ligt er nog evenveel werk op mijn bureau als vandaag.
Pas op … er zullen wel mensen bijzijn die het echt menen hoor en er zijn ook mensen die ik zelf echt het beste voor 2016 wens maar volgens mij zijn het toch vaak holle woorden.
Nu … ik wil de sfeer niet bederven en ik wens dan ook iedereen het beste voor 2016.
walkingwithluc 