Saint Malo

Ondertussen zijn we al even terug thuis maar het zijn vrij vermoeiende dagen geweest en dan is er de fut niet meer om nog te bloggen.

Maandag was het weer vroeg opstaan om op tijd aan de check in van de ferry te staan. De overtocht verliep weer rimpelloos. 70 km op twee uur, inclusief inchecken, uitchecken en grenscontroles.

Van de ferry ging het eerst naar de auto om de bagage te lossen. Gelukkig stond die er nog met alle wielen en met alle vensters nog intact 😉. Ik heb me daar wel een beetje zorgen over gemaakt.

Daarna even naar de Intra Muros om een hapje te eten en dan terug de fiets op om nog een klein uitstapje te doen.

Dat tochtje ging naar het Domain de la Briantais op een paar kilometer van het stadscentrum.

Het kasteel de la Briantais werd gebouwd in 1864, ter vervanging van een oud landhuis uit de XVIIᵉ eeuw dat toebehoorde aan bekende reders uit Malouin. De familie La Chambre werd eigenaar in 1888. Guy La Chambre, burgemeester van Saint-Malo tijdens de wederopbouw van la cité Corsaire na de Tweede Wereldoorlog, was de laatste bewoner.

Het kasteel, omringd door 27 hectare prachtig park dat in de 19ᵉ eeuw werd heringericht door de gebroeders Bülher, biedt een ononderbroken uitzicht over de monding van de Rance, de Tour Solidor en de baai van Saint-Malo en wordt omgeven door standbeelden en tuinhuizen die door de steegjes slingeren. Nu staat het kasteel helaas nog in de steigers voor een nieuwe restauratie.

Voor het laatste avondmaal heb ik me wel laten gaan. Ik koos voor een fruits de mer schotel : krab, langoustines, garnalen, wukkels en alikruikjes … zaaaaaalig lekker.

Dinsdag weer vroeg uit de veren want er stond nog een lange terugreis op het programma. Onderweg wel wat regen maar al bij al ging het heel vlot. Die regen was voor sommigen erger dan voor ons.

Maar verder geen problemen, tenminste tot we op de Brusselse ring zaten. Voor de 5 km tussen de E40 en de E19 hebben we evenveel tijd nodig gehad als voor de overtocht van Jersey naar Frankrijk. Ruim een uur hebben we daar “gereden”.

En daarmee zit de reis er weeral op. Conclusies? Jersey is een heel mooi land maar als je gaat fietsen is een elektrische fiets geen slecht idee. De korte verplaatsing op de fiets in Frankrijk was niet echt aangenaam. Fietsen doen we toch liever bij onze noorderburen.

Oh ja, en als je nog 5 jaar oude ponden zou hebben … veel kan je daar niet meer mee doen. Behalve naar de bank of de post gaan en ze omwisselen.

Foto’s van de overtocht en van Parc de la Briantais

Na het avondeten hebben we gisteren nog een wandelingetje op de vestingmuren van de Intra Muros van Saint Malo gedaan.

De oudste nederzetting op het grondgebied van het huidige Saint-Malo was het Gallisch-Romeinse Alethum (Aleth), dat op het schiereiland Cité d’Aleth van het huidige stadsdeel Saint-Servan lag. In het midden van de 6e eeuw werd de Ierse monnik Machutus, Maclow of Maclou, later Malo tot bisschop van Aleth gekozen. Op het naburige rotseiland was er in de 6e eeuw een monnikengemeenschap onder leiding van Aaron.

Wegens de voortdurende invallen van de Noormannen, vluchtten de meeste inwoners van Aleth in de 9e eeuw naar het naburige rotseiland waar zich ook het graf van de bisschop, de Heilige Malo, bevond. Ze stichtten daar een nieuwe nederzetting. Aleth bleef weliswaar nog bewoond, maar in de 12e eeuw werd de nederzetting de zetel van de bisschop van Aleth, naar het rotseiland verplaatst, dat nu de naam Saint-Malo kreeg.

De ontdekking van Canada in 1534 door Jacques Cartier (1491-1557) gebeurde vanuit Saint-Malo. Deze ontdekking bracht veel voorspoed voor Saint-Malo, dat een bloeiende handel in beverpelzen zag ontstaan. In 1661 kwam hieraan een einde, toen de stad door een brand geheel werd verwoest. Om herhaling te voorkomen werd de stad onder Vauban volledig herbouwd in graniet. Vanaf de 16e eeuw deden de zeelieden van Saint-Malo aan zeeroverij en kaapvaart, die vooral en met veel succes op Engeland was gericht. Robert Surcouf (1773-1827) was de kaperkapitein bij uitstek voor Saint-Malo en voor de jonge Franse Republiek. Hij werd de eerste ereburger van zijn stad.

In de Tweede Wereldoorlog maakten Saint-Malo en Saint-Servan deel uit van het Duitse verdediging- en vestingsysteem dat zich van Cancale, aan de westkust van de baai van Mont Saint-Michel, tot aan de monding van de Frémur bij Saint-Briac-sur-Mer uitstrekte.

Na de landing van de geallieerden in Normandië op 6 juni 1944, werd het oude deel van Saint-Malo, de Intra-Muros, voor meer dan 80% verwoest. (Bron Wikipedia)