itegem

De Averegten … Enkele jaren geleden één van mijn favoriete plekken om te joggen. Mooi looppad, nooit modder, afstanden goed aangegeven … kortom heel aangenaam om te lopen.

Uren en uren heb ik daar doorgebracht. Ook al wandelend kwam ik er al vaak. Dan zou je denken dat zo’n domein geen geheimen meer heeft. En toch …

We waren vanochtend al (heel) vroeg uit te veren (6u !!!) zodat we mee ontbijtdozen van Ferm konden vullen en ronddragen in en rond Peulis. Nadat we daarna zelf hadden ontbeten vertrokken we naar Itegem om nog eens een goeie ouderwetse knooppuntenwandeling langs de Nete te doen.

We hadden ook naar Kruiskensberg in Bevel kunnen rijden maar ik dacht dat het daar wel eens heel druk zou kunnen zijn.

Het werd dus Itegem met vertrek aan de Kerk. Via de Nete bereikten we Hallaar om even verder dan Domein De Averegten in te duiken.

Daar volgden we niet de looproute rondom het park maar wel er recht doorheen. En laat ons daar dan ineens een vijver ontdekken zeg. Een vijver! Al jaren kom ik daar maar nooit geweten dat er een vijver was.

Zo zie ja maar … nooit te oud om te leren.

P.S.: ook in De Averegten hadden ze paddenstoelen 😉

Gisteren konden we door omstandigheden niet gaan wandelen. Jammer want het was er echt wel het weer voor. Maar dat zou ons vandaag niet overkomen.

Om half negen stonden we al aan de kerk in Itegem voor een wandeling. En ondanks de strakke wind was het best mooi weer.

Ik had een wandeling uitgestippeld die ons langs de Nete naar de Averegten zou brengen. Op die manier konden we de effecten van de regen van de afgelopen weken combineren met de lammertijd die ondertussen toch ook begonnen is.

Het stuk langs de Nete was indrukwekkend. Zo ver je kon zien water, water en nog eens water. Bijzonder mooi om zien, zeker in combinatie met de wolken.

Het probleem was echter ook dat de paden van het wandelknooppuntennetwerk ook onder water stonden. En niet zo’n klein beetje hè, neen hoor, zeker een halve meter water.

Dan maar onverrichterzake teruggekeerd op onze voetstappen en met de auto naar De Averegten gereden. Daar het “klassieke” joggingpad gewandeld maar lammetjes hebben we niet gezien. Hooguit een paar schapen die wel drachtig leken maar geen enkel schattig wollen pluisje te zien.

Dat was op zich wel jammer maar we hebben onze wandeling toch maar weer gehad. En net op tijd want we zaten nog niet terug in de auto en het begon te regenen.