Botsen, snoeien, steken, fietsen en pendelen

Ligt het aan mij of vliegt de tijd echt zo snel voorbij?

De ene dag post je iets, je knijpt even de ogen dicht en we zitten al bijna twee weken verder.

Het bezoekje aan het Kasteel van Zellaer heeft trouwens nog naweeën gehad. Op weg naar huis zag ik een papieren zakdoekje onder de ruitenwisser zitten. Ik had het bijna achteloos weggegooid tot ik zag dat er iets stond opgeschreven. Blijkbaar had een BMW-rijder mijn wagen geraakt bij het uitrijden van zijn parkeerplaats en was hij of zij gewoon doorgereden. Een attente bezoeker had de reflex gehad om de nummerplaat op te schrijven en had dit dus gemeld via een papieren zakdoekje.

Berichtje aan de leasingmaatschappij, bezoekje aan de politie, afspraak met de hersteller … en dat alles voor nauwelijks zichtbare schade.

Vrijdag dan een korte wandeling gemaakt in het Beekpark in Nijlen en zaterdag een hele dag gevochten tegen een klimophaag en de duizenden insecten die niet zo blij waren met het feit dat ik er met de snoeischaar door ging.

Zondag was er dan tijd voor ontspanning, meer bepaald voor de Aarschotse Buitenband. Dat is een fietstocht in de ruime omgeving van Aarschot georganiseerd door zes lokale afdelingen van de Landelijke Gilden.

Wij kozen voor de 40 km met Werchter als vertrekpunt. De tocht ging via Betekom, Sint Pieters Rode, Holsbeek, Wezemaal, en Rotselaar terug naar Werchter.

Het was een mooie fietstocht al waren er wel enkele minpuntjes. De pijlen waren niet overal even goed aangebracht en voor sommige stukken was een mountainbike meer aangewezen geweest.

Een groot pluspunt was wel de rondleiding in de Watermolen van Rotselaar die nu is omgebouwd tot een woongemeenschap van 9 gezinnen. Malen doen ze er niet meer maar elektriciteit maken wel.

Ondertussen zijn we uiteraard terug aan ’t werken, deze week voor mij zelfs zoals vroeger … elke dag pendelen naar Antwerpen. Ik doe het dan wel met de auto vanuit Peulis en niet met de trein vanuit Herentals. Dat is immers veel ontspannender.

De fietstocht:

Een paar fotootjes

Zellaer

Na twee gevulde weekends (dagje in de tuin werken, dagje bekomen van een dagje in de tuin werken, dagje jaarlijkse reünie met de schoolvriendinnen van Conny en een dagje fietsen) ben ik vandaag nog eens op stap geweest met moeder.

Bij dergelijke temperaturen leek het me een goed idee om ergens in de schaduw te gaan wandelen en het Domein Zellaer in Bonheiden leek me perfect. Ik ben er al tientallen keren gepasseerd en ook al vaak iets gaan drinken in de zomerbar maar door het domein zelf wandelen had ik nog niet gedaan.

De geschiedenis van Kasteeldomein Zellaer gaat wellicht minstens terug tot de 13e eeuw. Toen stond er een waterslot op de plek waar het huidige kasteel nu staan. De eerste bewoner was naar alle waarschijnlijkheid Arnold van Zellaer, een welgesteld kanunnik van Sint-Rombouts. Het domein is sindsdien altijd een gegeerde woonplaats in de rand van Mechelen geweest. Er hebben meerdere hoge geestelijken gewoond, verschillende burgemeesters van Mechelen, een burgemeester van Bonheiden, welgestelde zakenlui, enkele graven en een baron.

Het huidige kasteel is een neo-gotisch waterslot dat gebouwd werd rond 1885. De buitengevel vertoont een robuust uiterlijk met een ophaalbrug, een Donjon, kantelen en schietgaten. De gevelsteen is Gobertange zandsteen die afkomstig is van de afbraak van de stadsomwalling van Vilvoorde. Het interieur van het kasteel vertoont heel wat goed bewaarde elementen die eerder in Renaissance stijl werden uitgevoerd, met prachtig houtsnijwerk en beschilderingen. De structurele elementen zoals de trappen en plafonds werden vaak uitgewerkt in een combinatie van gegoten staal en hout, kenmerkend voor de periode waarin het kasteel gebouwd werd (industriële revolutie).

Het 18,5 hectare grote kasteelpark omvat nog heel wat historische elementen zoals een grachtenstructuur, vijver en dreven die centraal samenkomen in een ster. Heel wat van deze structuren dateren minstens uit de 18e eeuw, gezien ze al zichtbaar zijn op de kaarten van de Ferraris (1771-1778)

In 2017 heeft de gemeente Bonheiden het kasteeldomein gedeeltelijk aangekocht. De vzw Foyer De Charité Bonheiden, een lekengemeenschap van de Katholieke kerk en de toenmalige eigenaar van het domein, bleef ook gedeelde eigenaar van het domein. Kempens Landschap heeft het volledige kasteeldomein in erfpacht genomen voor een periode van 54 jaar.

Je kan het domein zelf verkennen of een wandeling uitstippelen via virtuele wandelknooppunten op Wandelknooppunt.be

Fietsweekend

Het weekend was weer veel te kort maar toch goed gevuld.

Er is vooral veel gefietst.

Zaterdag zijn we in Gierle gaan fietsen. Mijn moeder gaat elke zaterdag met een vriendin kaarten in Gierle. Nu zitten ze wel met het probleem dat hun vaste chauffeur voor een paar weken onbeschikbaar is. En als dan ook nog eens de alternatieve chauffeur verstek moet geven wat moet je dan doen?

Dan koppel je het aangename aan het nuttige, zet je de fietsen op de fietsendrager en rij je van Peulis via Vorselaar naar Gierle en en ga de daar fietsen.

De auto lieten we achter aan de kerk in Gierle en al snel zaten we aan knooppunt 76 waar mijn tocht begon.

In Poederlee weken we even af van het parcours om te gaan eten in het Mollenhof. Vandaar ging het via de Vorselaarse gehuchten Vispluk en Heiken richting Herentals. Via Achterlee en Tielen stonden we na ruim 44 km terug aan het vertrekpunt in Gierle, net op tijd om het einde van de kaartprijskamp mee te maken.

De knooppunten : 76 – 35 – 285 – 16 – 1 – 1 – 18 – 14 – 56 – 95 – 57 – 58 – 36 – 75 – 74 – 76

Ook zondag werd er gefietst. Toen moesten we in Leuven een kat eten gaan geven.

Hiervoor hebben we ook een prachtige knooppuntenroute die hier en daar wel werd verstoord door rockfestivallen en werken. Het vertrek van de tocht is in Rijmenam aan knooppunt 73 (Brug over de Dijle).

In Werchter is het momenteel moeilijk fietsen. Er is uiteraard het festival maar er zijn ook de werken aan de Dijlebrug.

Gelukkig is er daar een prima omleiding voorzien. Een omleiding die quasi door de backstage van Rock Werchter gaat. En dat is echt indrukwekkend. Als je bijvoorbeeld die Barn ziet … dat hadden ze in mijnen tijd toch niet. Een “tentje” waar 20.000 festivalgangers een plaatsje kunnen vinden. Da’s bijna 3 keer de inwoners van Vorselaar!

De tocht ging verder via Wakkerzeel en het wondermooie Wijgmaalbroek maar even verder in Wilsele botsten we weer op werken, deze keer zonder omleiding. Daar besloten we de kortste weg naar Leuven te nemen en de knooppunten even te laten voor wat ze waren. Een paar boterhammetjes en kattenbrokjes later en een smakelijke koffie van de Madmum vertrokken we terug richting Peulis via het Kanaal Leuven-Dijle. Daar is het ook altijd mooi fietsen.

De knooppunten: 73 – 22 – 83 – 23 – 25 – 25 – 71 – 72 – 30 – 35 – 40 – 81 – 4 – 80 – 33 – 12 – 93 – 31 – 32 – 28 – 97 – 20 – 77 – 77 – 41 – 65 – 73 – 73

Enkele foto’s van zondag: