Met de voorspelde sneeuw in het achterhoofd kozen we vandaag voor een niet zo verre bestemming om te gaan wandelen.
De Wijngaardberg in Wezemaal leek ons perfect.
De Wijngaardberg is een van de laatste onaangetaste getuigenheuvels van het Hageland.
De heuvel is 72 m hoog en werd tijdens het Tertiair gevormd door de Diestiaanzee. Het ijzerzandsteen dat in de berg wordt aangetroffen vindt men terug in het onderste deel van de toren en de zijbeuken van de Sint-Martinuskerk in Wezemaal.
Tijdens de eerste helft van de 19e eeuw werd op de zuidelijke flank van de berg aan wijnbouw gedaan. De in 1995 geklasseerde wijngaardmuur moest de wijnranken beschermen tegen de noordenwind. Regen heeft gezorgd voor de vorming van holle wegen in de heuvelflanken.
In 1997 werd de vzw Steenen Muur gesticht als resultaat van een project waarbij de gemeente onder meer de wijnbouw op de berg nieuw leven wilde inblazen. Momenteel (2006) zijn er vijf soorten druiven aangeplant: Chardonnay, Bacchus, Sirius, Pinot gris en Pinot noir. Er is één wijngaard waar de druiven nog worden geteeld zoals tijdens de middeleeuwen. (Bron : Wikipedia)
Het was bijwijlen bitterkoud wegens de gure wind en het was vaak behoorlijk steil omhoog of steil omlaag op een glibberige ondergrond maar we hebben het al wel lastiger gehad.
Het was vooral een mooie en rustige wandeling. Zo eentje die je eigenlijk in elk seizoen eens zou moeten doen.
De wandelknooppunten: 6 – 604 – 62 – 63 – 65 – 74 – 64 – 61 – 605 – 6
walkingwithluc 